Chapter 39

“You should talk to him about that.”

I sighed as I look up at the dark sky. The moon is beautiful yet it feels so empty without the stars. Just like me, I feel so empty without him. 

Niyakap ko ang ang tuhod ko habang nakaupo rito sa gilid ng restaurant. 

Nandito kami sa labas ni Khael, it's our break time kaya napagdesisyunan kong tumambay rito sa labas. But I didn't expect him to follow me in here.

“How can I do that?” I smiled weakly bago binaling ang tingin sa kaniya. “Ako ang nagsabi sa kaniyang tanggapin niya iyong inaalok sa kanyang project dahil pinangako kong hindi ako magseselos.”

Kita ko ang pagbuka ng bibig niya, but