I smiled at him. “Then do me a favor, also.”
He gave me an amusing look, hindi makapaniwala na hihingi rin ako sa kaniya ng pabor. He smiled at me as he gently kiss my forehead.
“Anything for you, my love.”
Mas lalong lumawak ang ngiti ko. I hold his hand, playing with it habang hinahanap ang tamang salita sa sasabihin ko.
I don't know if I am choosing a right decision about opening this up, pero hindi ako tatantanan ng konsensya ko kung hindi ko ito ipipilit sa kaniya.
He tilt his head nang tumagal ang titig ko sa kaniya.
“What is it?”
“Love!” he smiled at me.Ngumiti rin ako bago tuluyan bumaba sa hagdan. Sinigurado kong wala nang luha sa mga mata ko nang makababa ako.I don't know how many minutes did I wasted staying on the stairs. Hinintay kong makatulog si tatay sa kalasingan.I look at tatay. Inayos na siya ni Liam pahiga sa sofa. He's now sleeping comfortably.“Ayos ka lang ba?” I asked at Liam.Tumango siya sabay nang pagbuka ng mga braso niya, inviting me to hug him. I chuckled as I walked towards him. Pinaupo niya ako sa isa niyang binti habang nakakulong ako sa mga bisig niya.
“You should talk to him about that.”I sighed as I look up at the dark sky. The moon is beautiful yet it feels so empty without the stars. Just like me, I feel so empty without him.Niyakap ko ang ang tuhod ko habang nakaupo rito sa gilid ng restaurant.Nandito kami sa labas ni Khael, it's our break time kaya napagdesisyunan kong tumambay rito sa labas. But I didn't expect him to follow me in here.“How can I do that?” I smiled weakly bago binaling ang tingin sa kaniya. “Ako ang nagsabi sa kaniyang tanggapin niya iyong inaalok sa kanyang project dahil pinangako kong hindi ako magseselos.”Kita ko ang pagbuka ng bibig niya, but
“Tri!” Bahagya akong ngumiti nang si Liam agad ang sumalubong sa akin. “Saan ka ba nanggaling?”“Nag banyo lang,” I lied.“Kanina ka pa ba nasa banyo?”Why are you asking me that, huh?“Oo, kanina pa. Bakit, may nangyari bang dapat kong malaman?”I saw how he open his mouth, but in the end ay tinikom niya iyon. He shook his head as he smiled at me. “Nothing.”'Yon lang ang tangi niyang sinabi bago ulit bumalik sa taping.I bit my lower lip habang pinagmamasdan ang lik
I froze.Hanggang ngayon ay nakatitig pa rin ako sa screen habang tuloy-tuloy sa pag-agos ang luha ko.He doesn't have a girlfriend and much worse, he didn't even fall in love?Damn, bakit ang sakit.So it's really a good choice na hindi ako pumunta roon para manood. For sure hindi ko kakayanin kung sa harap ko mismo niya iyon sasabihin.“So, there's a chance na maging kayo ni Rhea, Liam?” natutuwang tanong muli ng host.He smiled as he look at Rhea. He opened his mouth as he look back at the host again. Kahit si Rhea ay nakatingin kay Liam. We're both waiting for
“Hindi talaga pupunta si Liam ngayon, anak?”Inangat ko ang paningin ko kay nanay at doon ko napansin na lahat sila ay nakatingin sa akin. Even tatay na tuloy-tuloy sa pagkuwento kanina ay napahinto para ituon ang tingin sa akin.I smiled at them. “Busy po kasi siya sa shoot eh. But he said na babawi na lang daw po siya sa susunod,” pagsisinungaling ko.He didn't said any of that.It's already Sunday. Kahapon lang nangyari ang lahat and until now ay wala man lang siyang text or tawag sa akin.Ni wala man lang tanong galing sa kaniya kung nakarating ba ako ng maayos dito sa bahay. Maybe he's busy . . . busy, huh.&
Liam's POV“Liam!”Lumingon ako sa nagsalita pero nalihis ang tingin ko sa kanya ng makita ko siya. Kusang kumurba ang isang ngiti sa labi ko nang makita ko na naman na nagbabasa siya ng libro habang naglalakad.“Hoy Liam! Saan ka pupunta!?”Hindi ko pinansin si Gerald at agad na tumakbo paikot sa kabilang hallway. I don't mind kung mapatawag ako mamaya sa guidance, I just run as fast as I can.At gano'n na lamang ako napangiti nang husto nang matanaw ko siyang muli.Inayos ko ang buhok at pinunasan ang pawis na namuo sa noo ko.&
I sit at the balcony of the restaurant. I closed my eyes as I felt the summer breeze.Ang sarap talaga sa pakiramdam kapag katamtaman ang panahon. Hindi mainit, hindi rin malamig.Mula rito, tanaw na tanaw ko ang naggagandahang mga puno. A perfect view to relax yourself. The reason kung bakit dito ang pinaka favorite kong lugar.“Tri!”Lumingon ako sa tumawag sa pangalan ko.I immediately glared at her as she reached my place. Kita ko ang pagtawa niya habang umuupo siya sa upuan na nasa tapat ko.“Why are you glaring at me like that?” natatawang aniya.
Lakad-takbo ang ginawa ko. Hindi alintana sa akin kung nakapantulog na ako. All I want is to see him.”Khael!” halos pumiyok ako nang isigaw ko ang pangalan niya.He look at me with shock plastered on his face. Kinagat ko ang ibabang labi ko para pigilan ang pagluha ko, but I can't! In the end hinayaan ko na lamang ang sarili na umiyak bago siya sinunggaban ng yakap.“Tinakot mo 'ko, kainis ka.”I felt his arms wrapped around my waist. Pareho kaming nakaupo sa gilid ng hospital bed, halos kakatapos lang bendahan ang pulso niya nang dumating ako.“How did you know na nandito ako?” he asked, confused.&n