“Go to him.”
Lumingon ako sa nagsalita. He smiled at me as he help himself to sit.
Agad akong lumapit sa gawi niya. Tinulungan ko siyang makaupo kahit na sinasabi kong magpahinga pa siya. He just ignore what I've said.
“Sundan mo na siya,” nakangiting aniya.
I bit my lower lip bago pinahid ang luhang natuyo sa pisngi ko. “Ayos lang kami, lilipas din naman 'yon. Don't worry,” saad ko.
Siguro ay narinig niya ang buong pag-uusap namin ni Liam. Mediyo nahiya tuloy ako, baka isipin niyang siya ang dahilan kung bakit kami nag-away. Although, sa kaniya nagselos si Liam ay wala naman siyang kasalanan doon.
Sadyang makitid lang ta
“Tri!” Lumingon ako sa tumawag ng pangalan ko.I smiled at him as he reached my direction. Agad niya akong sinalubong ng yakap, I just hug him back although hindi gano'n ka-higpit dahil baka magusot ko ang suot niyang suit.“Bakit ka napadaan dito? Wala ka nang pasok sa work mo? Dapat sinabi mo sa akin para sinundo kita,” dire-diretsong aniya.Ngumiti ako bago siya tiningnan mula ulo hanggang paa. He's wearing a formal attire. Pati ang buhok niya ay nakaayos. He's like attending a formal seminar at isa siya sa mga board members, isa sa mga pinakama-impluwemsya sa company.“Nakaistorbo ba ako?”Ang tanga mo kasi Tri
“Nagugutom na 'ko,” bulalas ko.Amusement is evident to his eyes dahil sa naging response ko. He chuckled bago tuluyan binitawan ang bewang ko.“Gusto mo ba'ng sumama?” he suddenly asked.I tilt my head as my brows furrowed. “May pupuntahan ka pa? Akala ko ba ay tapos na ang shoot niyo?”Tuluyan niyang tinanggal ang necktie sa leeg niya. He even brush his hair para bumalik ito sa normal niyang ayos.“I'm going to the dressing room,” aniya.Mas lalong kumunot ang noo ko. “Then? Anong gagawin ko ro'n?”&n
“A-Ayos lang ako, Liam. Puwede naman akong umuwi sa amin”Huminto siya sa pagkaladkad sa akin. I flinch when he suddenly turn around to face me. Napayuko na lamang ako dahil sa sama ng tingin niya sa akin. How can I look at him kung ganyan siya tumingin, damn.I really can't handle staring at him kapag masama ang timpla niya.He took a deep breath. “Ihahatid na kita sa inyo.”I shook my head nang hahawakan na niya sana ulit sa pulso. “Kaya ko nang umuwi mag-isa. Masyado nang gabi, Liam, baka mapagod ka pa.”Kukunin ko na sana ang mga bagahe sa kamay niya nang iiwas niya iyon. He glared at me pero tinanggal niya rin iyon sa muk
I smiled at him. “Then do me a favor, also.”He gave me an amusing look, hindi makapaniwala na hihingi rin ako sa kaniya ng pabor. He smiled at me as he gently kiss my forehead.“Anything for you, my love.”Mas lalong lumawak ang ngiti ko. I hold his hand, playing with it habang hinahanap ang tamang salita sa sasabihin ko.I don't know if I am choosing a right decision about opening this up, pero hindi ako tatantanan ng konsensya ko kung hindi ko ito ipipilit sa kaniya.He tilt his head nang tumagal ang titig ko sa kaniya.“What is it?”
“Love!” he smiled at me.Ngumiti rin ako bago tuluyan bumaba sa hagdan. Sinigurado kong wala nang luha sa mga mata ko nang makababa ako.I don't know how many minutes did I wasted staying on the stairs. Hinintay kong makatulog si tatay sa kalasingan.I look at tatay. Inayos na siya ni Liam pahiga sa sofa. He's now sleeping comfortably.“Ayos ka lang ba?” I asked at Liam.Tumango siya sabay nang pagbuka ng mga braso niya, inviting me to hug him. I chuckled as I walked towards him. Pinaupo niya ako sa isa niyang binti habang nakakulong ako sa mga bisig niya.
“You should talk to him about that.”I sighed as I look up at the dark sky. The moon is beautiful yet it feels so empty without the stars. Just like me, I feel so empty without him.Niyakap ko ang ang tuhod ko habang nakaupo rito sa gilid ng restaurant.Nandito kami sa labas ni Khael, it's our break time kaya napagdesisyunan kong tumambay rito sa labas. But I didn't expect him to follow me in here.“How can I do that?” I smiled weakly bago binaling ang tingin sa kaniya. “Ako ang nagsabi sa kaniyang tanggapin niya iyong inaalok sa kanyang project dahil pinangako kong hindi ako magseselos.”Kita ko ang pagbuka ng bibig niya, but
“Tri!” Bahagya akong ngumiti nang si Liam agad ang sumalubong sa akin. “Saan ka ba nanggaling?”“Nag banyo lang,” I lied.“Kanina ka pa ba nasa banyo?”Why are you asking me that, huh?“Oo, kanina pa. Bakit, may nangyari bang dapat kong malaman?”I saw how he open his mouth, but in the end ay tinikom niya iyon. He shook his head as he smiled at me. “Nothing.”'Yon lang ang tangi niyang sinabi bago ulit bumalik sa taping.I bit my lower lip habang pinagmamasdan ang lik
I froze.Hanggang ngayon ay nakatitig pa rin ako sa screen habang tuloy-tuloy sa pag-agos ang luha ko.He doesn't have a girlfriend and much worse, he didn't even fall in love?Damn, bakit ang sakit.So it's really a good choice na hindi ako pumunta roon para manood. For sure hindi ko kakayanin kung sa harap ko mismo niya iyon sasabihin.“So, there's a chance na maging kayo ni Rhea, Liam?” natutuwang tanong muli ng host.He smiled as he look at Rhea. He opened his mouth as he look back at the host again. Kahit si Rhea ay nakatingin kay Liam. We're both waiting for