LOGINShare
Chapter 31
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56“I really damn love you, Tri,” he whispered.
Umiwas ako ng tingin. “Psh, mahal mo ako pero kung makangiti ka sa babae na 'yon ay wagas.”
Kita ko ang pagpigil niya ng tawa. Hinampas ko ang balikat niya dahil sa inis. Lakas tumawa, totoo naman ang sinabi ko. He even held her waist, tsk. Porque sexy ay hahawakan na niya ng gano'n.
Ang landi rin ng isang 'to eh.
“Bumalik kana ro'n!” inis na saad ko.
Tatayo na ulit sana ako mula sa pagkakakandong sa kaniya nang pigilan na naman niya ako. Pinirme niya ang bewang ko mula sa pagkakaupo.
Damn, I'm not really used to this position. Ang sexual!
“That's just a part of the shooting, love,“ he whispered as he
Related chapters
Embracing Imperfections Chapter 32
“Ikaw na bahala sa kaniya, Tri ah? Pasensya kana.”Tumango lamang ako kay James bago sumampa sa ambulansya. Ngumiti ako sa kaniya ng bahagya habang dahan-dahan na nagsara ang pinto ng sasakyan.I look at Khael na grabe pa rin kung labasan ng pawis. “Ayos lang naman po siya, hindi ba?”The nurse nod at me habang may kung ano-anong ginawa kay Khael. I'm still holding his hand to let him feel na hindi siya nag-iisa rito. His hands are still cold kaya kinukulit ko ang nurse na kasama namin kung maayos lang ba talaga ang lagay ni Khael.Buti na nga lang at hindi siya nainis sa kakulitan ko. But at least, medyo hindi na namimilipit sa sakit si Khael nang makarating kami sa hospital.
Embracing Imperfections Chapter 33
“Go to him.”Lumingon ako sa nagsalita. He smiled at me as he help himself to sit.Agad akong lumapit sa gawi niya. Tinulungan ko siyang makaupo kahit na sinasabi kong magpahinga pa siya. He just ignore what I've said.“Sundan mo na siya,” nakangiting aniya.I bit my lower lip bago pinahid ang luhang natuyo sa pisngi ko. “Ayos lang kami, lilipas din naman 'yon. Don't worry,” saad ko.Siguro ay narinig niya ang buong pag-uusap namin ni Liam. Mediyo nahiya tuloy ako, baka isipin niyang siya ang dahilan kung bakit kami nag-away. Although, sa kaniya nagselos si Liam ay wala naman siyang kasalanan doon.Sadyang makitid lang ta
Embracing Imperfections Chapter 34
“Tri!” Lumingon ako sa tumawag ng pangalan ko.I smiled at him as he reached my direction. Agad niya akong sinalubong ng yakap, I just hug him back although hindi gano'n ka-higpit dahil baka magusot ko ang suot niyang suit.“Bakit ka napadaan dito? Wala ka nang pasok sa work mo? Dapat sinabi mo sa akin para sinundo kita,” dire-diretsong aniya.Ngumiti ako bago siya tiningnan mula ulo hanggang paa. He's wearing a formal attire. Pati ang buhok niya ay nakaayos. He's like attending a formal seminar at isa siya sa mga board members, isa sa mga pinakama-impluwemsya sa company.“Nakaistorbo ba ako?”Ang tanga mo kasi Tri
Embracing Imperfections Chapter 35
“Nagugutom na 'ko,” bulalas ko.Amusement is evident to his eyes dahil sa naging response ko. He chuckled bago tuluyan binitawan ang bewang ko.“Gusto mo ba'ng sumama?” he suddenly asked.I tilt my head as my brows furrowed. “May pupuntahan ka pa? Akala ko ba ay tapos na ang shoot niyo?”Tuluyan niyang tinanggal ang necktie sa leeg niya. He even brush his hair para bumalik ito sa normal niyang ayos.“I'm going to the dressing room,” aniya.Mas lalong kumunot ang noo ko. “Then? Anong gagawin ko ro'n?”&n
Embracing Imperfections Chapter 36
“A-Ayos lang ako, Liam. Puwede naman akong umuwi sa amin”Huminto siya sa pagkaladkad sa akin. I flinch when he suddenly turn around to face me. Napayuko na lamang ako dahil sa sama ng tingin niya sa akin. How can I look at him kung ganyan siya tumingin, damn.I really can't handle staring at him kapag masama ang timpla niya.He took a deep breath. “Ihahatid na kita sa inyo.”I shook my head nang hahawakan na niya sana ulit sa pulso. “Kaya ko nang umuwi mag-isa. Masyado nang gabi, Liam, baka mapagod ka pa.”Kukunin ko na sana ang mga bagahe sa kamay niya nang iiwas niya iyon. He glared at me pero tinanggal niya rin iyon sa muk
Embracing Imperfections Chapter 37
I smiled at him. “Then do me a favor, also.”He gave me an amusing look, hindi makapaniwala na hihingi rin ako sa kaniya ng pabor. He smiled at me as he gently kiss my forehead.“Anything for you, my love.”Mas lalong lumawak ang ngiti ko. I hold his hand, playing with it habang hinahanap ang tamang salita sa sasabihin ko.I don't know if I am choosing a right decision about opening this up, pero hindi ako tatantanan ng konsensya ko kung hindi ko ito ipipilit sa kaniya.He tilt his head nang tumagal ang titig ko sa kaniya.“What is it?”
Embracing Imperfections Chapter 38
“Love!” he smiled at me.Ngumiti rin ako bago tuluyan bumaba sa hagdan. Sinigurado kong wala nang luha sa mga mata ko nang makababa ako.I don't know how many minutes did I wasted staying on the stairs. Hinintay kong makatulog si tatay sa kalasingan.I look at tatay. Inayos na siya ni Liam pahiga sa sofa. He's now sleeping comfortably.“Ayos ka lang ba?” I asked at Liam.Tumango siya sabay nang pagbuka ng mga braso niya, inviting me to hug him. I chuckled as I walked towards him. Pinaupo niya ako sa isa niyang binti habang nakakulong ako sa mga bisig niya.
Embracing Imperfections Chapter 39
“You should talk to him about that.”I sighed as I look up at the dark sky. The moon is beautiful yet it feels so empty without the stars. Just like me, I feel so empty without him.Niyakap ko ang ang tuhod ko habang nakaupo rito sa gilid ng restaurant.Nandito kami sa labas ni Khael, it's our break time kaya napagdesisyunan kong tumambay rito sa labas. But I didn't expect him to follow me in here.“How can I do that?” I smiled weakly bago binaling ang tingin sa kaniya. “Ako ang nagsabi sa kaniyang tanggapin niya iyong inaalok sa kanyang project dahil pinangako kong hindi ako magseselos.”Kita ko ang pagbuka ng bibig niya, but
Latest chapter
Embracing Imperfections Epilogue
“Yes, take care of mr. and mrs. Gonzalez wedding anniversary.” Marami pang tinanong sa akin si ms. Rolyn and her team tungkol sa binigay kong project. I smiled at them nang magpaalam na silang aalis. By that ay agad akong sumandal sa swivel chair ko rito sa bago kong office. It's been a week since na promote ako sa position na 'to, and it's really really tiring already. Pinikit ko ang mga mata ko at magpapahinga sana nang may marinig akong kumatok sa pinto. Agad akong umupo ng diretso at pinapasok ang kumatok. “Hi, ms. Yasminn.” Smile immediately form into my
Embracing Imperfections Chapter 59
“I'm at the park, malapit sa condo mo,” I took a deep breath as I look at my engagement ring. “Can we talk?”Hindi siya agad nakasagot, but I know na narinig niya ang sinabi ko. I waited for a few seconds hanggang sa narinig ko na ang sagot niya sa kabilang linya.[Wait for me. I will be there as soon as I can]I nodded as if nandito siya sa harap niya. In-end ko na ang tawag namin ni Khael. Tumingin ako sa paligid. Wala pang ilang oras simula nang ibaba ako rito ni Liam.It's already afternoon. Ayoko muna sanang magpakita kay Khael, pero ayoko na sigurong patagalin 'to . . . Mas mahihirapan lang kami pareho.And every time na naala
Embracing Imperfections Chapter 58
“Tri? Wake up.”Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko. And there I saw Liam sitting in driver's seat. Napaupo ako ng diretso ng wala sa oras. Tiningnan ko ang damit ko, I'm now wearing a hoodie and a pajama.That's when I remembered na sumama nga pala ako sa kaniya. He let me borrow his hoodie and extra pajama in his car para maging komportable ako sa byahe.And I think that's the reason kung bakit ako nakatulog.He smiled at me. “Nandito na tayo.”Hindi pa man ako nakapagsasalita ay lumabas na siya rito sa loob ng kotse.Doon lang ako nagkaroon ng chance na tumingin
Embracing Imperfections Chapter 57
“I-I'm sorry, hon . . . I didn't meant to . . .”Lumuhod siya sa harap ko para magpantay ang paningin namin. Agad akong umatras palayo nang hahawakan niya sana ang mukha ko.Hindi maproseso sa utak ko ang nangyari. But I know one thing . . . Hindi ko pa lubusan na kilala si Khael.“Hon, I'm really am sorry . . .” He was about to reach for my face again nang sinagi ko ang kamay niya.I'm scared, natatakot na 'ko ngayong alam kong kaya niya akong pagbuhatan ng kamay.Natatakot na 'ko . . .Nanatili akong tahimik. He's just looking at me with guilt on his eyes.
Embracing Imperfections Chapter 56
Warning: Harrassment ahead.“Saan ka pupunta, Tri?”Tumingin ako sa kanilang apat, including Liam and Rhea. Nakuha ko ang attention nila nang tumayo ako bigla.I smiled awkwardly bago pinakita ang phone ko, stating na may tatawagan ako. Mukhang naintindihan naman nila 'yon kaya 'di na 'ko nag dalawang isip at umalis na roon sa harap nila.I don't know why did I just stood up back there ng wala sa oras.I just . . . I just feel the urge to get out of there. . . to lose them out of my sight.Damn.Bakit ka ba n
Embracing Imperfections Chapter 55
“Yeah, nagbibihis na kami.”Inipit ko ang phone sa pagitan ng tenga at balikat ko. I'm now doing my make up infront of my vanity table nang tumawag bigla si Amber.[Are you sure? Baka mamaya 'di ka pumunta ah!]I laughed as I shook my head. “Sayang naman 'tong outfit ko kung hindi ako pupunta,” natatawang saad ko sa kaniya.Marami pa kaming pinagkuwentuhan ni Amber bago siya tuluyan na nagpaalam. By that, ang kaninang ngiti na nasa labi ko ay unti-unting naglaho.I look at my reflection in the mirror.I'm all set for Amber and Timmy's wedding anniversary, yet I'm still n
Embracing Imperfections Chapter 54
Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko nang makaramdam ako ng gutom. But my eyes immediately grew bigger when I realized kung nasaan ako ngayon.I immediately sit up straight dahilan kung bakit nahulog sa tiyan ko ang jacket na nakapatong sa katawan ko.Agad kong sinilip ang labas ng kotse. It's already dark. Damn.Tumingin ako sa driver's seat kung saan inaasahan kong makikita siya pero wala. Wala siya rito sa loob.Tumingin ako muli sa labas. That's when I realized na nasa isang park kami. Abandonadong maliit na parke. The view is still perfect though kaya ewan ko kung bakit abandonado na 'to.Pinasingkitan ko ang mga mata ko nang may matanaw ako
Embracing Imperfections Chapter 53
“How's the planning of wedding?”Nagulat ako sa biglang nagsalita sa gilid ko. We both smile nang maka-recover ako sa pagkagulat ko and we greeted each other.“We're still in progress,” I lied.I don't want any of them to know the truth kahit si Amber. The truth na hanggang ngayon ay hindi pa rin namin napag-uusapan ni Khael ang kasal.He's busy with his work, and I'm also busy with mine. Pero hindi gaya niya, I can always look for time para asikasuhin ang wedding namin.I tried to open that up to him pero lagi akong natiyetiyempuhan na pagod siya.And because he's
Embracing Imperfections Chapter 52
“Bibili na lang ako sa labas.”Bago pa siya makapagsalita ulit ay dire-diretso na akong umalis sa harap niya. Since 'di naman ako nagpalit ng pantulog ay kinuha ko lamang ang wallet ko at lumabas na ng unit.What was that?Bakit ba gano'n siya magsalita at tumitig sa 'kin?Damn.Pinindot ko na ang button sa elevator. I'm just waiting for it to open nang umalingawngaw ang pangalan ko sa buong hallway.I immediately look at his direction. At gano'n na lang nanlaki ang mga mata ko bago tumingin-tingin sa paligid.“Are
