CHAPTER 6

The Party (part 3)

     "Hon, kumain ka pa ng marami. Mahirap magpatakbo ng isang bayan." Paglalambing ni Astarte kay Marco.

     Naku, naglalambingan talaga sa harapan namin.

     "Aray... Ouch..." Mahinang sigaw ni Sonya. Na tumitingin pa sa frog grass sa ilalim ng mesa. "Gosh anak balik ka na sa mga kalaro mo."

     Tiningnan siya ni Cyril na may pag-alala.

     "Why Heart what happened?"

     "Hindi ka ba kinakagat ng mga langgam Heart? Andami kasi." Pinapagpag pa niya ang kanyang mga paa kahit naka-upo.

     Nakiki-tingin na rin ako sa kanila dahil nasa harap namin sila naka-upo.

     "Nasaan?" Nakakunot-noo na si Kuya Cyril.

     "Wala naman." Si Allie.

     "Sonya, pinagloloko mo ba kami?"  I ask minsan kasi loka-loka ito.

     "Hantik na yata, Heart."

     Pati sila Papa Cornelio ay nakiki-hanap na rin pati ang ama ni Allie. Pati ang mag-ina ay nagsitayuan na rin. Si Astarte sa takot sa langgam kulang na lang ay kargahin ni Marco.

     Mas lalong kumunot ang noo ni Kuya Cyril. Nang may ibinulong si Sonya.

     Pumalatak ito ng tawa. Na napadako ang mga mata sa amin ni Alejandro. Napa-What ako sa isip ko.

     "Ang slow." Umiling-iling pa ang mag-asawa.

     Nilingon ko si Alejandro na nginitian lang ako ng matipid. Kinunotan ko siya ng noo.

     How ridiculous nag-iisip ba sila na naglalandian kami ni Alejandro. Landi na ba ang tawag sa ginagawa ko. Gusto ko lang naman iparamdam kay Allie ang pag-appreciate ko sa lahat ng ginawa niya para maging successful ang birthday party ni Abby.

     May mga minor’s pa kaming kasama sa mesa. Hello

     Abby was staring at us. She has that smile. God. She's also teasing us. Bakit parang sa amin ni Allie laging nakatingin ang mga ito. Kami lang ba ang naglalambingan dito. Even Astarte and Marco. Bakit pakiramdam ko sa amin napupunta ang lahat ng sisi at kantiyawan ngayon. Why?

     Inaalagaan ko lang naman si Alejandro the way he treats me also. Hindi ko namamalayang namumula na naman ang pisngi ko.

     "Your blushing." Si Allie.

     Gulat akong lumingon sa kanya. Why his eyes full of adoration? The same Alejandro mula noon hanggang ngayon. The moment I opened my eyes from that hospital bed thirteen years ago is the same stares na purong paghanga at pagmamahal ang nasilayan ko. And here I am always blushing when he's around. Simple gestures lang ay lihim na akong kinikilig at napapangiti. Hindi na ako teenager pero iyon ang nararamdaman ko. Ayaw kong pangunahan siya I'm still waiting for the big words. My pride pa rin ako bilang babae.

     Kahit pa na higit pa sa kaibigan ang turingan namin kahit ayaw namin aminin sa isa’t-isa. Open kami tungkol sa relasyon namin. Alam ng mga tao sa paligid namin kung ano ang totoong score sa lovelife namin. We’re bestfriend higit pa sa magkapatid. He like an older brother to me. He’s my protector and knight in shining armor. Basta ang alam ko napaka secure ng pakiramdam ko kapag kasama ko siya.

     Hindi ko siya sinagot.

    Nagpalipat-lipat ako ng tingin kina Papa Cornelio at kay Gen. Arnolfo. Medyo nako-conscious na ako sa mga tao sa paligid na para bang kami ni Alejandro ang laging binabantayan. Magiliw na ngumiti si Papa, samantalang ang heneral ay nagkibit-balikan lamang.

     "I will cut the cake na." Si Abby na may munting mga ngiti sa kanyang mga labi. Tumayo ito at ngpasiuna.

     "I help you, anak." Sabay tayo ni Allie. Na tinanguan ni Abegail.

     Tumayo na rin ako at sumunod kina Allie at Abby kung nasaan ang cake. Pinalibutan namin ang cake na may Sleeping beaty inspired. At may bike sa pinakamataas na layer nakapatong ang bike na nakasakay si miniature Abby. She likes biking kaya iyon ang theme ng birthday cake niya.

     Nagsitayuan na ang mga tao at sabay-sabay kaming kumanta ng happy birthday.

     And she blow her candle.

     Lahat ay pumalakpak.

     "Thank you Mom,Dad." Bulong niya nang ibigay ang mga platitong may lamang cake sa amin ni Allie. "This is the best party ever."

     And she hugged us.

     "Everything for you, Anak." Mangiyak-ngiyak na ako sa saya.

     Nagsi-upo na kami sa upuan namin. Habang isa-isang binibigyan ni Abby ng cake ang mga guest. Parang hindi napapagod ang batang 'to.

     Sumenyas si Allie sa kanyang mga staff para ilabas na ang mga drinks. Probably wine, brandy, tequila, champagne, and fruit juice for minors. The waiter served us wine at the table. Pumailanlang ang tugtog sa dance floor.

     Pang-millenial ang unang mga tugtog. Kaya ang mga oldies ay kanya-kanyang kumustahan at usapan. Ang saya ng mga bata. Nakikigulo na rin si Sonya kasama si Cairo sa dance area pati na rin si Astarte at Abby.

     While me drinking wine with Alejandro. Both our father's are busy talking sa mga kakilala nila. Kuya Cyril and Marco talking something about politics they were drinking brandy. Samantalang nakikihalubilo ang mag-ina sa mga parents ng mga ka-klase ni Abby.

     Mas matanda si Bryan sa kanya ng dalawang taon kaya Grade Nine na ito. Dahil accelerated si Abby ng dalawang magkasunod na taon, naging magka-klase sila. Si Abby ang pinakabata sa Grade Nine ng Sta. Fe Integrated High School. Ang nag-iisang public high school sa probinsya.

     Cyril approaches Alejandro about something. Some boy's and family talk. So, pumunta ako sa table nila Nanay Erma at Nanay Elsa.

     The twin are dressed with twinnie gown and even their shoes and jewelries. They were identical twins both mabait and over-protective to their alaga's . Si Nanay Erma ang yaya ni Alejandro since birth at mayordoma ng Villa Aurora.            

     Matandang dalaga ito, na noo'y sixteen pa lang nang mag-alaga kay Alejandro. And now siya din ang naging yaya ni Abby noong maliit pa siya. Ngayong malaki na siya, Abby refuse to have a yaya pero malapit siya Kay Nanay Erma.

     Samantalang, si Nanay Elsa ang nag-alaga kay Astarte noong nabiyuda ito. May Isang anak siya sa asawa at ngayo'y  guro nila Abby. Pero hindi pa rin sila umaalis sa pag-aalaga sa dalawa ay hindi pala tatlong Arevalo.

     Lihim akong napangiti alam kong pakana ni Astarte na mag-twinnie din ang dalawa katulad namin ni Abby. Magaling kasi sa fashion si Astarte. Hindi sila maka-arte dito dahil iba ito magwala at may butas ito sa puso kaya mahirap ito alagaan kapag may tantrums.

     "Hi, mga Nanay." Sabay upo sa gitna ng dalawa. Nasa mesa din si Manong Romy na driver sa villa at ang asawa nitong si Manay Alicia.

     Nagkwentuhan kami tungkol sa biyahe nila Nanay Elsa at Astarte kasama kasi ito sa Singapore. Napahagalpak ng tawa ang mga kasamahan ng mga ito sa mga kwento daw ng kanyang katangaan sa eroplano. Napapatawa din ako, alam kong kahit may tantrums itong si Astarte mabait ito at hindi basta-basta nagpapahiya ng tao.

     "Alam mo ba 'yong asawa ng kapatid ni Señorito Alejandro pumunta sa villa tapos kung sino kung umasta. Parang donya." Si Rhoda na dumataas pa ang kilay habang pasimpleng nakanguso sa babaeng tinutukoy.

     Si Rhoda ang taga-laba sa villa at may kamalditahan din ito Pero masunurin ito at magaling sumunod sa utos ng mga amo.

     "Oo nga, ang sarap lagyan ng lason ang pagkain."Si Susan ang cook. "Pinagluto ako ng mga Korean food eh hindi ko alam iyon. "Yon daw ang uso sa Manila." Litanya ni Susan.

     Lihim kong tiningnan ang taong sinasabi nila. I have no right na makialam sa bahay ni Alejandro. Pero malapit ako sa mga tauhan niya sa villa. Para na kaming pamilya ng mga ito at kelan man hindi sila itinuring ni Alejandro na ibang tao kaya  medyo nasaktan ang mga ito.

     "Psst hoy, kung anu-ano na ang isinusumbong niyo kay Señorita Cassandra." Saway ni Nanay Erma.

     "Hay naku, Erma dapat lang magsalita minsan." Si Nanay Elsa.

     Sa dalawang kambal ito ang matapang at lalaban kapag na-aagrabyado na. Samantalang ang kakambal na si Erma ay mabait at mapagtiis.

     Napa-whatever sila Rhoda at Susan.

     "Basta ayaw ko sa kanya, ang lala ng hangin," si Susan.

     Pagmamaktol pa nito at tumayo. Para siguro makalanghap ng hangin.

     O, nakita nito ang crush nitong hardinero namin.

     Naku Naku naiiling akong natatawa.

     Tsismisan, harutan walang mayaman o mahirap basta masaya lahat.

     "Mom, let's dance." Hila sa akin ni Abby.

     "Yeah, let's dance." Si Astarte.

     Naiiling akong nagpati-anod kay Abby at Astarte. Wala naman kasi akong magagawa. Nagpaalam ako sa dalawang nanay at pati na rin sa mga naiwan sa mesa. Lihim kong nilingon ang mesang kinaroroonan ni Alejandro. Nandoon pa rin sina Kuya Cyril at Marco.

     Pero anong ginagawa ni Sandra doon?

     Siya ang umookupa sa upuan ko kanina. Magiliw niyang kinakausap ang tatlo. Lalo na si Alejandro. Nakita ko ang malalagkit niyang mga mata na nakatitig kay Allie may pahampas-hampas pa sa braso. Ano sila close?

     Umismid ako at tuluyan nang dinaluhan ang mga nagsasayaw.

     Bullshit...