Matapos manggaling sa unit ni Zandra ay bumalik na rin ako sa bahay. Sakto na naroroon na rin si dad kaya hindi na ako nagdalawang isip na kausapin siya.
Nagbihis muna ako, matapos mag-shower bago tumungo sa private office kung saan siya naroroon at abala sa pag t-trabaho. Hanggang dito'y trabaho pa rin talaga siya. Kahit si mommy kapag andito ay walang inatupag kundi ang pag t-trabaho.
"Dad," Kinuha ko ang attention niya bago ako tuluyang pumasok. Kaagad namang bumaling sa akin ang tingin niya.
"Mild, bakit hindi ka pa natutulog?"
"We need to talk, dad." Napaayos ito ng upo at hinintay akong makaabot sa harapan niya.
"What is it?" he asked, curiously.
"I... I don't want to marry Leon, dad." nagsalubong ang kilay niya dahil sa sinabi ko.
"We already talked about this Mild. Nakausap na rin natin ang dad ni Leon. Nagkasundo na tayo hindi ba? Susuwayin mo nanaman ba ako?" Umilingiling naman ako at marahang ipinatong ang isang brown envelop at dalawang pregnancy test na nakalagay sa platic. That was all fake, pero magiging totoo rin naman soon.
"No dad, I am not. H-hindi lang talaga si Leon ang gusto ko. M-May gusto akong iba d-dad... Kilala mo siya." His eyes were still fixed on the things I showed him.
"W-What's the meaning of this Mild?!" Lumakas at medyo tumaas na ang tono ng boses niya. And I am starting to tremble. Minsan lang magalit si dad sa akin. 'Yong seryoso. Sanay ako na binabalewala ang sermon niya pero iba na kapag galit na talaga siya.
"D-Dad... I'm pregnant." everything fell in silence. Hindi ko na alam kung ano na ang sunod niyang gagawin o sasabihin.
"Who's the father?"
"Chrome... Kilala mo siya 'di ba? Dad?"
"Your ex?" Nag-angat ako ng tingin sa kaniya at hindi sa akin nakaligtas ang pagdaan ng pagkamanghang emosyon sa mga mata niya.
"Iisa lang naman ang naging ex ko dad, at iisa lang din naman si Chrome na pinakilala ko sa 'yo." Nanginig ang boses ko, ng maalala ko ang nakaraan. Dad likes him... Chrome. He likes him for me. He gave us his blessing before.
Mabilis kasing nakuha ni Chrome ang tiwala ni daddy.
"Did he know? What's his plan?"
"Y-Yes he knows. Sinabi n-niya rin na pananagutan niya ako." Tumango-tango naman si dad at kinuha pa ako envelop at tiningnan. Hindi nakaligtas sa aking paningin ang pagkislap ng mga mata niya habang binabasa 'yon.
"Finally, I'm having a cute little Mildred. I'm excited to meet my granddaughter, Mild. Matagal na akong naghihintay." Namilog ng bahagya ang mata ko sa sinabi niya at umahon ang kakaibang kaba sa dibdib.
"Y-You mean... Hindi mo na ako pipiliting pakasalan si Leon?"
"Hindi na... Kung kakausapin ako ni Chrome at sasabihin niyang pakakasalan ka ay wala na akong magiging pagtutol." nabuhay ang pag-asa sa loob ko, lalo na nang marinig na gusto niyang makasal kami ni Chrome. I was like hitting two birds with one stone, dahil sa mga nangyayari.
It is not my intention to... Pero hindi ko ikakaila na nagustuhan ko rin ang pinili kong katangahan.
Sa akin pa rin si Chrome... Sa akin pa rin ang bagsak niya, and I will become his wife.
Napatakbo ako sa kwarto matapos ng paguusap namin ni dad. Excited kong kinuha ang phone ko at malawak ang ngiti na tinawagan si Chrome. At first I was really excited... Ngunit unti-unti 'yong humupa ng nakailang tunog na ay hindi niya pa rin sinasagot. I bit my lower lip and heaved a sigh.
Chrome.
Tumingin ako sa orasan at nakitang alas nuebe pa lang ng gabi.
I took my car key and wallet, as well as my phone and jacket before I went out of my room. Dumeretso ako sa labas at sumakay sa kotse ko bago binuhay ang makina at nagmaneho patungo sa bahay ni Chrome.
I don't know. I have this feeling that I have to be there... in his house right now.
Kahit pwede namang bukas ko na lang siya kausapin. Gusto ko siyang makita ngayon, malaman kung okay lang siya.
Basta, pakiramdam ko kailangan niya ako ngayon.
Pagkarating sa bahay n'ya ay kaagad akong bumaba sa kotse.I took my key and wallet with me, together with my phone, bago nagmadaling pumasok. The door wasn't locked. Medyo dim na ng pumasok ako pero may sumisilip na liwanag from the kitchen so I think, andoon siya.
Kaagad akong tumungo roon and I was surprised to see, him there. Sa mini bar niya. He was drinking. Balak ba niyang lunurin ang sarili sa alak?
"Chrome?" Lumapit ako at naupo sa tabi niya. Hindi man lang niya ako pinansin o tinapunan ng tingin. I was about to join him, pero binawi niya ang alak mula sa akin.
"You want to get pregnant, right? Starting from now, you're not allowed to drink alcohol."
"I just want to join you."
"I don't need you to join me, Mild." I swallowed hard.
"A-Are you okay?"
"Okay or not, none of your business." muli siyang lumagok ng alak at nakita kong may tumakas na luha mula sa mga mata niya. I saw how his hand clenched as his jaw moved tightly. Parang pinipiga ang bagay na nasa dibdib ko sa nakikit ako sa kaniya at sa naiisip kong dahilan.
It's her.= right? Is it because of her?
Mahal niya talaga ang ex niya?
Hindi na ba talaga ako?
I waited for 6 years. He came back with a girlfriend, and now he loves her.
'Yong lalaking hinintay ko ng matagal, hindi na ako ang mahal.
'Yong lalaking gusto ko makasama habang buhay, may iba nang hinihintay.
May gumuhit na sakit mula sa lalamunan ko tungo sa dibdib ko at gusto kong mamilipit. I wanted to cry but I stopped myself.
Ikakasal naman na siya, wala nang habol si Chrome. I have a chance already. I will make sure ikakasal talaga kami at ako ang magiging asawa niya. I will be a good wife. Aalagaan ko siya at mamahalin, hanggang sa ako ulit ang mahalin niya. Mamahalin niya ako ulit, tulad ng dati.
I will stay with him. I will become his pillow, a shoulder to lean on... I will mend his heart... A glue for his broken pieces... a thread to go through his hole... Bubuoin ko siya at aangkinin. Dahil ako ang totoong nagmamahal sa kaniya.
Tumayo ako at tumungo sa kabilang part ng kitchen kung nasaan ang cupboard. Nagtimpla ako ng gatas bago bumalik sa tabi niya at nakita ko pang pinasadahan pa niya ako ng tingin.
"Bakit? Bawal na sa akin ang alak 'di ba? Gatas na lang iinomin ko, pero tabi pa rin tayo." Napailing siya at muling uminom bago tumayo.
"Pagkatapos mo, umuwi ka na. Kung ayaw mo, doon ka matulog sa guest room. Bukas na tayo mag-usap tungkol sa problema mo." Malamig na sabi niya at mabilis nang lumabas ng kitchen.
Napakagat ako sa sariling labi at tumungo.
My hands trembled. And I don't like the feeling of my heart clenching painfully right now.
Well, you're strong, right Mild? You are. This is just a piece of cake for you.
Okay lang... Okay lang talaga.
Okay lang ako.
Kaya ko pa. Nagawa ko ngang makaya for 6 years. Nagawa ko ngang magpanggap na ayos lang... Ngayon pa kaya na eto na siya. May pag-asa na ulit ako kasi wala na sila.
Inubos ko lang ang gatas at tumayo na rin para tumungo sa guest room. Doon ko piniling mag-stay ngayong gabi hanggang sa unti-unti na akong makatulog.
Nagising ako kinabukasan ng mas late kaysa sa nakasanayan ko. I squeezed my eyes first, bago piniling mag-shower na muna. Mabuti na lang may mga damit pala rito si Chrome kaya pinili kong iyon na muna ang suotin. Hindi na rin ako gumamit pa ng bra at panty dahil nilabhan ko ang akin, next time magdadala na talaga ako rito.
Okay lang naman, si Chrome naman ang kasama ko. Wala naman na akong dapat itago. Mas mabuti nga ito 'di ba? Para madali akong mabuntis. Not that I am rushing. Ayoko lang na maghinala si Dad. Ready na rin naman ako na magkaanak.
Pababa pa lang sa hagdan ay nakakarinig na ako ng ingay sa kusina. Anong mayroon?
May bisita si Chrome?
Boses babae.
Tuloy-tuloy akong pumasok at una kong nakita si Chrome... The next one na tiningnan ko'y walang iba kundi si Katherine Reiss. His ex.
Hindi sa akin nakaligtas ang pagbabago ng expression ni Chrome. Kanina ang saya pa niya, tapos noong makita ako'y naging blanko ang mukha niya.
Napalunok ako at hindi makapagsalita. Pinasadahan ako ng tingin ni Katherine tila kinikilala ako at mayamaya'y tumayo na rin at nagpaalam.
"U-Uwi na rin ako." I said after ko itanong if siya 'yong ex niya kahit alam ki namang oo ang sagot.
Tinalikuran ko na siya at handa nang umuwi when he held my wrist to stop me.
"Hindi ka pa nag-aalmusal. Sabi ko mag-uusap tayo ngayon hindi ba?" Pwede bang bukas na lang? Wala na ako sa mood. Papahinga lang ulit ako... Naiiyak na ako e.
Pero hindi ko iyon kayang sabihin kaya muli akong nagpanggap na okay lang ako.
"Nasabi ko na kay Dad. Naniwala siya na buntis ako. Sinabi ko rin na handa kang panagutan ako at sabi niya, gusto ka raw niya makausap." Tumango siya at patuloy na nilapag ang hinahain niyang breakfast.
"Bukas, pupunta ako sa inyo."
"Huh? B-Bukas na agad?"
"I am a busy person, kaya gusto ko gagawin agad ang mga bagay.Hindi ako pwedeng magsayang ng oras kung pwede namang gawin na agad." masungit na sabi niya kaya tumango ako at nagsimula nang kumain.
"Since I know this will end in matrimony, I just want you to know that after our wedding, you'll remain secret until I am ready to announce that I already have a wife. Tatapatin kita, ayaw kitang ipakilala bilang asawa ko, lalo na sa mga kaibigan ko... Dahil alam kong alam na alam mo kung bakit..."
So we'll be having a secret wedding?
"Paano kung magtanong si Dad kung bakit gusto mong secret wedding lang muna." Your dad knows me, and he'll understand. Hindi niya malalaman na ayaw kong ipakilala kang asawa ko.
Nawalan na ako ng gana na kumain.
Tumigil ako sa pagsubo at pinili na lang na inumin ang gatas na sinalin niya sa baso ko.
"Okay, that's fine with me."
Kahit na gustong-gusto kong ipagsigawan sa mundo na asawa kita... Hindi pala pwede.
Oo nga pala. Bakit ka ba magiging proud na asawa mo ako?
Nakakahiya ako hindi ba? Ikinakahiya mo ako sa lahat. Bukod doon, hindi mo pa rin ako napapatawad.
Sobrang himbing ng tulog ko kinagabihan. Halos wala pa sana akong balak bumangon at magmulat ng mata kinaumagahan kung hindi lang paulit-ulit na tumunog ang phone ko.Kinusot ko ang mga mata at marahang nagmulat. Nakailang pikit pa ako para mag-adjust ang paningin bago tuluyang kinapa ang phone ko sa kinalalagyan. Unang pumasok sa isip ko si Leon, ano naman kayang kailangan pa no'n sa akin?"Ang aga mong mambulabog Leon, natutulog pa ako! Akala ko ba okay na tayo? Malaya ka na kaya please lang patahimikin mo na ak—""Nasa labas na ako ng bahay niyo, get down here, Mildred." parang tuluyang nagising ang diwa ko ng hindi boses ni Leon ang marinig. Namimilog ang matang napatingin ako sa screen ng phone ko only to see an unregistered number!Si Chrome!Napatakbo ako pababa sa kama at kaagad na sumilip sa bintana. Nanlalaki ang mata ko nang mapatingin sa lalaking nasa labas ng gate ng bahay namin at nakasandal sa kaniyang kotse habang naka dikit pa rin ang phone sa tainga niya. Nang makita
Nakarating kami sa bahay ni Chrome nang walang umiimik sa aming dalawa. He took my luggage and bags out, tahimik kong binuhat iyong mga alam kong kaya ko."What are you doing?" hirap ko siyang hinarap."Ako na magdadala nito sa loob, magaan lang naman." kumunot ang noo niya ngunit hindi na niya ako pinigilan. Nagpatuloy naman ako papasok hanggang sa marating ko ang pintuan ng bahay ni Chrome. He passed by me to open it, pagkatapos ay kaagad naman siyang humarap sa akin and signed me to enter first.I breathed in as I remembered that night that spent together."Ano pang tinatayo mo dyan? Sumunod ka sa 'kin." Napalingon ako kay Chrome na kunot ang noong nakatingin sa akin bago naunang umakyat. Sumunod naman kaagad ako sa kaniya hanggang sa marating namin ang guest room."Dito ka mag-stay." he said habang ibinababa ang mga gamit ko."Hindi tayo mag s-share ng room?" his eye brow raised."No," one word. Pero nakapagdulot na agad ng kirot. Tumango-tango naman ako at nag-iwas na ng tingin,
Nagising ako na halos kumalam ang tiyan. I forgot that I didn't eat anything last night. Hindi ko alam kung anong oras umalis ang mga kaibigan ni Chrome.Marahan kong iminulat ang mga mata ko only to shut it again when a ray of sunlight hurt my eyes. Hinayaan kong mag-adjust muna ang mga mata ko sa liwanag bago muling nagmulat at bumangon. My eyes were on the outside of the open window as I averted it accidentally to the coffee table. Napasinghap ako ng makitang may mga pagkain na nakaayos doon at may takip. Marahan akong bumaba at lumapit doon, halatang bagong luto ang mga iyon kanina, mainit pa kasi."Ubusin mo 'yan," my heart pound fast the moment that voice roared inside the room. Kahit hindi ako lumingon ay alam kong si Chrome 'yon."Ang dami," I mumbled."Hindi ka kumain kagabi, umakyat ako rito para magdala ng dinner mo, naabutan kitang himbing na himbing ang tulog." he stated. Sumulyap ako sa kaniya bago muling binaling sa pagkain. Nakaramdam ako ng konting kilig dahilsa ginag
"Where do you want to eat dinner?"Kumain kami kanina kasama ni Bonie ng lunch sa katabi na restaurant ng boutique. But now that he's asking that while we're alone inside his car, it feels different. Kung dati nagagawa kong sabihin sa kaniya ang pangalan ng mga mamahaling restaurant na gusto ko, ngayon ay natatahimik na lang ako. I feel like I lost my confidence over things and ended up a woman who always doubts the words inside her head, so she can't voice them out. Ayoko lang na isipin niya na tulad pa rin ako ng dati, I want him to see me as a changed person, a better woman who's deserving of a second chance."I-Ikaw, where do you want us to eat? We can just take it out, sa bahay na lang tayo kumain, what do you think?" bumaling siya sa akin saglit, kunot ang noo at patuloy na nagmamaneho. Binalik din naman n'ya ulit sa unahan ang attention at hindi na nagsalita kaya pinili ko na lamang din manahimik. Maya-maya lang ay huminto na rin kami at nagulat akong dinala niya ako sa restaur
Warning! R-18. You can skip that part, especially the minors. This is not reverse psychology, but read at your own risk, at kung makulit ka please hold yourself accountable for your actions._____Maaga akong gumising kinabukasan. Ngunit hindi ako agad lumabas ng kwarto. I stayed there the whole half day of waiting and packing some of my things na dadalahin ko sa Batangas. The day after tomorrow, ay kasal na namin. Hindi ko mawari ang dapat kong maramdaman, naghalo ang lungkot, kaba, saya at excitement sa akin.Umahon ako mula sa bathtub kung saan ko binabad ang sarili sa loob ng kalahating oras. I nakedly went inside the shower cube at hinayaan kong bumuhos sa katawan ang malamig na tubig.The cold water cascades over my skin as I shut my eyes. I turned it off for a moment to soap my skin, and while doing that, I kept my eyes closed. I soaped my face down on my neck and my nape down on my shoulders. But I could almost barely breathe when I felt a hand cling to my stomach and his body
We woke up early the next day to prepare. Hindi ko masyadong nakasama si Chrome dahil abala rin ito at madalas na kausap ni Tito Greg. Inabot pa nga sila ng tanghalian sa pag-uusap. Pagkatapos naman ay nawala na ito sa paningin ko. Inayusan na rin kasi ako after lunch, hanggang sa ipasuot na sa akin ang wedding gown.Hindi ko ramdam ang sarili ko ng mga oras na pinagmamasdan ko ang kabuuan sa salamin. I never thought I would have a chance to wear a wedding gown knowing that Chrome was going to be my groom. Maaaring naghintay ako sa kaniya sa loob ng anim na taon pero hindi na ako umaasangng babalik siya sa akin at ikakasal kaming dalawa. Dapat ba akong matuwa na hindi siya mahal ni Katherine at iba ang pakakasalan nito?I might sound selfish, kung sabagay to carry out such a scheme just to get him is already a selfish decision I have ever made. But I love him. Hindi ako naging selfish noon against Chrome, pero ngayon, if it's the only way I could fight for my love, then I will be."An
Be there at nine; don't be late.Iyon ang bumungad sa akin pagkagising ko. Chrome was out early, and it was only past six. He just left a note telling me to get there at nine. Ngayon kasi ang start ko sa pag t-trabaho as his secretary. Hindi ko alam pero wala ako sa mood ngayong araw, or maybe noong nakaraang linggo pa, simula noong ikasal kami.Pagkagising ko kasi kinabukasan ay wala si Chrome, nagbiyahe raw ito patungong Mindanao para dumalo sa isang conference. Hindi man lang ito nagpaalam sa akin. Ang kinalabasan tuloy, mag-isa akong umuwi rito. Ilang araw siyang nawala. Maybe I was a little disappointed kasi kahit paano ay umaasa ako na magkakaroon kami ng little time to spend. Like honeymoon out of the country. Ngunit mukhang hindi siya interesado sa gano'n, isa pa ay napaka busy niya. Sino nga ba naman ako upang paglaanan niya ng oras. I only have the title as his wife, and it was all just that. A title.I didn't bother to eat a heavy breakfast. I just made myself a sandwich an
Dumeretso ako ng washroom sa ground floor to fix myself and process everything that happened within just a few hours of being here. Kakasimula ko pa lang ay ramdam ko nang magiging mahirap para sa akin, knowing we're all in the same building.Chrome and Gear in the same building doesn't sound right. But I think aware naman si Chrome that Gear's working under his company. Nang masiguro kong okay na ako ay saka ako nagpasyang bumalik sa opisina na parang walang nangyari. I placed my phone on the table at pasimpleng sumulyap sa Office ni Chrome, but he wasn't there. Kumunot ang noo ko. Saan s'ya pumunta? Hindi ko siya nakita sa baba. Hindi ko na lang iyon pinansin at nagpatuloy hanggang sa dumating ang lunch time.Tumayo na ako to grab some lunch when Chrome entered my office wearing his usual serious face. Wala siyang suot na coat, which leaves him only wearing his button-down white sleeves, na nakatupi hanggang siko, at bukas ang tatlong nauunang butones. He looked so freaking hot that