"Girl, looks like someone's trying to get your attention," Napahinto ako sa pag-inom nang may ituro si Zandra sa likuran ko.
Paglingon ko'y nakita ko ang isang lalaki na titig na titig sa akin. He even has the audacity to wink at me. Hindi man lang nagiwas ng tingin! He's handsome but not my type. Alak lang naman ang ipinunta ko sa bar na ito at hindi makipaglandian sa kung sinong hindi ko naman kilala. Napailing ako at binalik ang attention sa pag-inom. Wala akong pakialam sa kahit na sinong lalaki ang magkaroon ng interest sa akin.
"God! Kailan ka ba mamamansin ng admirers mo girl, ilang taon ka na single ka pa rin?" She sounds concerned when, in fact, she's just teasing me.
"I can live without them."
"Ow? Baka naman kasi hanggang ngayon, may pagtingin ka pa rin sa ex mong 6 years ng taken?" malakas kong naibagsak ang shot glass na hawak saka matalim ni tiningnan si Zandra.
"Kahit kailan talaga napakagaling mong manira ng mood ko!" I hissed, completely losing my appetite to drink again.
"Kasi ayaw mong maging honest, hayst." pinaypayan niya ang sarili at napainom na lang sa shot glass niya. I shook my head and bit my lower lip couple of times while staring the the floor.
"Mild, why don't you try to contact him?" I laughed sarcastically lifting my stares on the dance floor.
"Really Zandra? After six-fucking-years?" Napairap ako sa hangin bago siya nilingon, staring at her with a smug on my face.
"What do you want me to say to him? Hi babe! Long time no see? Let's go back together...is that what you want me to say?" napailingiling ako at humalukipkip.
College years pa 'yon, we're college when we had a relationship. I'm already twenty-six! Anim na taon na kaming wala. Akala ko nga ay wala na siyang balak bumalik, but I heard he's back.
"At least seek for closure?" My body becomes rigid. Bumigat ang dibdib ko at marahang umiling.
"Cut it off, uwi na ako."
"Ano?! Hindi pa nga tayo nakakahanap ng lalaki e! Woy!" Hinabol niya ako pero hindi ko na siya pinansin at derederetso na akong tumungo sa parking lot.
"Mild! C'mon!" she screamed under her throat, but I just started the engine of my car and drove off.
Habang nasa kalagitnaan ng biyahe ay humigpit ang hawak ko sa manibela, remembering the old days. His laugh. His smile. His kisses and touches are I won't deny that I missed all of that. He's my first love, after all. But shits happened and everything's fucked up. Hindi naging maganda ang paghihiwalay namin at alam kong nasaktan ko siya, pero mas nasaktan ako.
Sa pag-alala sa nakaraan ay hindi ko napansing may nagbabadya na pa lang luha sa mga mata ko, I blinked thrice to hold back. Agad naman itong nawala at mas dumiin ang tingin ko sa unahan.
Fuck! Why do I have to remember him?!
He already has a girlfriend. Six years na sila, tinalo ang tatlong taong naging kami.
Pagkarating sa bahay ay pinagbuksan ako ng guard namin. Pagkapasok ko ng kotse ay derederetso ako sa loob ngunit kaagad nahinto ng madatnan ko si dad na nakaabang pala sa akin.
"It's already midnight, Mildred."
"I know, dad." My head throbbed. Gusto ko nang matulog.
"You're already twenty-six, kailan ka ba titino? You were supposed to work for my company to prepare to take over my position, but you refused! Para saan? Maglustay ng pera? Mangolekta ng mga mamahaling sasakyan, bags, shoes at mga damit? Mag-bar gabi-gabi! Pumunta sa iba't ibang bansa?! Wala ka na bang ibang maisip na gawin? Don't you have a dream for your life?! Your future?!"
"Dad, kahit naman anong gawin ko hindi mauubos ang pera mo. Para saan ba mga 'yan? 'Di ba para rin sa akin? I can do whatever I want with your money. And don't worry, I can manage our company. Kahit naman hindi ka magtrabaho, kikita pa rin ang kompanya mo. And yes, I do have a dream, of course...pero mababaw lang kasi lahat naman nakukuha ko e."
Napahilot siya sa sintido tila hindi nagustuhan ang sagot ko. I shrugged my shoulder and was about to go upstairs when he started talking about something I didn't expect to hear from him.
"I don't want to do this to you, but you're being too much. Siguro ay kung magkakaroon ka na ng asawa titino ka na at matututo..."
"What do you mean?" my brows shot up. Kahit namumungay ang mga mata at kating-kati nang tumungo sa kwarto ay pinilit kong manatili to hear what he said.
"Tomorrow, the son of my friend will come here. Mamanhikan sila at pag-uusapan na rin ang engagement party niyo ng anak nila. You're not going to leave this house because you will prepare yourself and wait for them." Pakiramdam ko hindi agad iyon naproseso ng isip ko.
W-What?! Ang ibig sabihin...I am going to marry someone?! O c'mon! Uso pa ba ang arrange marriage ngayon?! Holy fuck?!
"Dad, I don't need that. I can't marry someone I don't know." I growled. Mabilis ko siyang tinalikuran at tumungo na sa kwarto ko bago padabog na sinara ang pinto.
Lasing lang ako at mali ako ng narinig.
Relax Mild, hindi ka pa magpapakasal.
I chose to sleep, na hindi naman naging mahirap sa akin. Kinabukasan ay nagising ako ng mag a-alas diyes na ng umaga. I groaned and squeeze my eyes before getting up from my bed. That's when I realized I slept naked. Pinagmasdan ko ang sarili sa full length mirror bago humugot ng malalim na hininga at kinuha ang night robe ko na nakasampay sa couch bago 'yon sinuot.
I love sleeping naked, nakasanayan ko na 'yon at palagi rin akong nag l-lock ng pinto. Walang sinuman ang allowed na pumasok sa kwarto ko or I will scold them. After fixing myself, I chose to go down so I could get myself a breakfast...pero kumunot ang noo ko ng makitang, nagkakagulo ang mga kasambahay namin.
"Ate Chess, what's happening?"
"Ma'am naghahanda po kami para sa dinner mamaya."
"Huh? Dinner? Why? Uuwi ba sila Granny?" t'wing uuwi lang kasi sila Granny nagkakaganito sa bahay. Usually dad and mom are busy. Ako lang ang kumakain dito, minsan ay sa hotel na lang namin sila nag i-stay, since mayroon sila roong room na para sa kanila lang talaga.
"Darating daw po ang mapapangasawa niyo, young lady. Ipinaguutos po ng dad niyo na maghanda para mamaya."
Mapapangasawa?
Kumirot ang ulo ko kaya nasapo ko iyon bago napahilamos sa mukha. I remembered what my dad told me last night. So that was real?! Akala ko panaginip lang, shit!
Ayoko magpakasal! Hindi ako magpapakasal! No fucking way!
I stepped back, planning to run away, but dad's figure upstairs stopped me.
"You're not planning to escape, are you?"
"I am just going to meet Zandra," Tinaasan niya ako ng kilay bago naglakad pababa.
"You're not going to leave, darating ang pamilya ng mapapangasawa ko." My chest tightened as my fist clenched.
"I don't want to get married!" I screamed, completely losing my patience.
"You have no right to talk about marriage, Mild. I gave you chances to fix your life, but you wasted the chances I gave you. Now it's my turn to discipline you."
"By pushing me to marry someone?! Really?"
"Fix yourself, mamayang gabi darating sila."
"Hindi ako magpapakasal!"
"Then say goodbye to your cards, bags, shoes, and cars, Mild... I will sell them all."
"No way! You can't do this to me, dad!" Nagpupuyos sa galit na sigaw ko pero malamig lang niya akong tiningnan.
"I can, sa akin nanggaling ang mga perang ginastos mo para sa mga 'yan Mild. Now choose, get married and continue living your fancy life? Or say goodbye to your whims."
Wala akong naisagot ng tuluyan siyang tumungo sa dine hall. My breathing becomes heavy. I was so upset but have no power to do anything about this! God, I feel like losing my sanity. This can't be happening!
Galit akong tumungo sa kwarto at nagkulong. Kinausap ko si Zandra pero wala rin siyang maibigay na magandang advice sa akin. Damn it!
I didn't eat lunch. Mas pinili kong itulog na lang ang inis hanggang sa nagising ako sa sunod-sunod na katok. I groaned before attending to it, and I saw one of our maids standing in front of my door.
"What is it?" She bowed to me with her hands in front of her.
"Young lady, pinapasabi po ng daddy niyo na mag-ayos na raw po kayo at padating na ang mga bisita." I rolled my eyes and closed my door. Marahas akong bumuntong hininga at halos mapasigaw sa inis!
Bullshit! I can't do this!
Kumirot ang dibdib ko ng may imaheng pumasok sa isip ko. I shut my eyes firmly. No...hindi ko siya dapat maisip sa mga oras na ito. I have my own problem to fix, and thinking about him won't do any good.
Para akong lantang gulat na nag-ayos pero mas inisip kong asarin ang mga bisita lalo na si dad. I wear my very revealing mini dress. Like I was going to the bar. Kita ang dibdib ko at likod at mayroon din sa bewang ko.
Pagkatapos kong maglagay ng makapal na make up ay bumaba ako. Napatingin sa akin ang ilang maids namin na yumuyuko sa t'wing madadaanan ko sila.
"Young lady, andiyan na po ang mga bisita...ikaw na lang po ang hinihintay." ngumisi ako at nilagpasan na siya.
We'll see.
I step inside the dining hall and all eyes pierce me. Napaawang ang mga labi nila pero wala na akong pakialam. Dad glared at me, but I didn't give a damn about it.
"Good evening, everyone!" I greeted. Tumikhim si Dad at nahihiyang tumingin sa parents ng mapalangasawa ko, while the guy wasn't even looking at me.
"Napakagandang dalaga naman talaga ng anak mo kumpadre."
"Thank you, kumpadre, manang mana 'yan sa mommy niya."
"Oh speaking of, where's Milianna?"
"Well, she's outside the country, she can't make it tonight."
"I see. How are you, hija?" baling nito sa akin pero peke lang akong ngumiti.
"Fine," Tumango naman ito at binaling ang tingin kay dad para mag-usap tungkol sa negosyo habang ako naman ay napatingin sa mapapangasawa ko.
Gwapo, pero mukhang antipatiko.
"Son, why don't you introduce yourself to your fiancé?" The guy looked at me boredly.
"Leon, and you're not my type." Everyone fell silent after Leon said that. Kahit ako ay nagulat pero sa likod ng isip ko'y natuwa ako.
Leon walked out, and I chose to run after him.
"Hey wait!" naabutan ko siya sa may living room and he stopped. Kaagad ko siyang hinarang at humalukipkip.
"I like what you did."
"I didn't do that for you."
"Yeah, I know, but I want you to know that the feeling is mutual. I'm Mild by the way."
"Okay," He was about to leave when I stopped him again.
"Help me to stop this marriage." Kumunot ang noo niya.
"Do it yourself."
"Hindi ba ayaw mo naman?"
"Yeah, but my dad blackmailed me. I have no choice."
"Likewise! But we can do something. Para...para hindi na nila ituloy." tinaasan niya ako ng kilay pero hinila ko na lang siya palabas at pinasakay sa kotse. I let him drive us away and we stopped in the middle of nowhere.
"So what's the plan?"
"Make someone pregnant."
"What?! Are you crazy?!"
"Well, that's the only way!"
"Hell no! I still love my freedom, I don't want to have a child yet."
"Pero 'yon na lang kasi ang pinakamabisang paraan. To tell them you have a girlfriend already won't make them stop, sasabihin pa nila na makipaghiwalay ka, so make someone pregnant."
"No way! Why don't you get yourself pregnant? Tutal idea mo 'yan?" namutla ako sa sinabi niya and he sarcastically chuckle.
"I will send you back." He was about to drive back when I stopped him. Nagpadala ako sa malapit na bar at kaagad naman siyang umalis, ni hindi man lang nag volunteer na samahan ako. Tsk!
I am so fucked up!
Should I really get someone to impregnate me?! Crazy!
I tried to drown myself until I saw a guy who was trying to seduce me. I just shook my head and looked away as he licked his lips before taking his shot.
Damn! I can't see myself having sex with someone I don't know.
Tumayo na ako at lumabas ng bar, as the night wind envelops me.
I should do something.
I can't be married.
I don't know what came into my mind... but I found myself on someone's front door. Yakap ang sarili na pinapadyak ko paminsan minsan angnisang paa, mahina lang iyon. Habang hinihintay na bumukas ang pintong ilang beses na akong kumatok.
Mayamaya lang ay naramdaman ko na ang pagbukas noon at bumulaga sa akin ang lalaking matagal kong hindi nakita ng personal at nakausap.
My lips part. Walang salitang mailabas sa mga labi ko. I don't know what to say... napatitig ako sa mga mata niya and I almost fell of the floor when my knees trembled.
"Chrome."
"Mild..."
What should I say next?
"Why are you here? At this hour?" malamig pa sa yelo ang boses n'ya. Sa mga oras na 'yon, parang gusto ko na lang umatras... but no! Kung mayroon man akong gugustuhin na samahan at mapangasawa, siya na lang. Siya lang.
"Anakan mo ako, Chrome."
If I can recall those memories of me doing shameful things, walang wala ang mga 'yon sa ginawa ko ngayon. Or maybe there is something that until now I cannot forget.Is it really what I want or just the effect of alcohol?Should I leave and tell him I was just drunk?Gosh! Ano ba itong pinasok ko?He never lifted his gaze from me, eyeing me suspiciously. I couldn't speak anymore. Nakaupo ako sa harapan niya ng maayos, tila napakatino kong babae sa kabila ng kapirasong tela na suot ko. He was sitting in front of me with his ripped arms folded over his chest. I can see that he has changed a lot. From his dark brown hair, his aristocratic nose, and thick eye brows that complemented his eyes."You reek of alcohol. I'm sure you're drunk," I swallowed hard and bit my lower lip."Since it would be rude for me to chase you away at this hour, and considering that you're under the influence of alcohol, I'll let you sleep here for tonight, "there's a finality in his voice that sends chills down
Warning R-18. Read at your own risk.—Hindi ako mapakali sa loob ng bahay ni Chrome. Halos hindi ako mapahinto sa isang sulok dahil sa kaba na nararamdaman ko. God, I must really have gone insane for doing this, pero hindi ako mapipilit ni Daddy na magpakasal kay Leon.I am still thinking, kung paano malulusutan ang sasabihin ko kay dad, pero as much as possible I want it real, dahil baka pagkalipas ng ilang buwan at wala akong naipresentang anak sa kaniya ay maulit lang ulit at ipilit na talaga niya akong ipakasal at kahit anong dahilan ang sabihin ko ay hindi na niya ako paniwalaan.Kumain ka ng lunch. He cooked for us. Hindi man lang niya ako kinausap o binilinan. Para akong pusa na hinayaan niyang manatili sa bahay niya at maglaro. Buong araw siya'ng nasa kung saang lupalop ng bahay niya.Nang sumapit ang gabi ay doon mas dumoble ang kaba ko. Tinawag niya ako patungo sa kwarto niya at halos alangan pa akong sumunod.Come on, Mild, you asked for this. Huwag ka nang maduwag! Mataga
Nagising ako na parang binugbog ang katawan sa sakit. Groan escape my lips as I forced myself to get up. Nang lumingon ako sa direksyon ng bintana ay may sumisilip doon na liwanag, kaya natitiyak kong umaga na at sikat na ang araw."Fix yourself, nagluto na ako ng breakfast... Kumain ka na muna bago ka umalis. " I almost jumped out of shock when I heard Chrome's voice behind me. Iba pa rin talaga ang epekto niya sa akin, hindi nagbabago.Binalewala ko ang presensya niya at hindi nagpahalatang naaapektuhan pa rin niya ako. I entered his bathroom, only for him to confirm that I temporarily held my breath when he was near. Saka lamang ako nakapagbitaw ng malalim na hininga nang maisara ko na ang pinto.God, I am freaking damned.Ngunit alam kong wala akong magagawa kung hindi pakatawanan ang mga padalos-dalos kong desisyon. Isa pang bagay na dapat kong makasanayan... Ay masaktan ng lihim sa tabi ni Chrome.Dahil... Dahil may hinala ako na, may nararamdaman siya para sa ex niya. Nakita ko
Matapos manggaling sa unit ni Zandra ay bumalik na rin ako sa bahay. Sakto na naroroon na rin si dad kaya hindi na ako nagdalawang isip na kausapin siya.Nagbihis muna ako, matapos mag-shower bago tumungo sa private office kung saan siya naroroon at abala sa pag t-trabaho. Hanggang dito'y trabaho pa rin talaga siya. Kahit si mommy kapag andito ay walang inatupag kundi ang pag t-trabaho."Dad," Kinuha ko ang attention niya bago ako tuluyang pumasok. Kaagad namang bumaling sa akin ang tingin niya."Mild, bakit hindi ka pa natutulog?""We need to talk, dad." Napaayos ito ng upo at hinintay akong makaabot sa harapan niya."What is it?" he asked, curiously."I... I don't want to marry Leon, dad." nagsalubong ang kilay niya dahil sa sinabi ko."We already talked about this Mild. Nakausap na rin natin ang dad ni Leon. Nagkasundo na tayo hindi ba? Susuwayin mo nanaman ba ako?" Umilingiling naman ako at marahang ipinatong ang isang brown envelop at dalawang pregnancy test na nakalagay sa plati
Sobrang himbing ng tulog ko kinagabihan. Halos wala pa sana akong balak bumangon at magmulat ng mata kinaumagahan kung hindi lang paulit-ulit na tumunog ang phone ko.Kinusot ko ang mga mata at marahang nagmulat. Nakailang pikit pa ako para mag-adjust ang paningin bago tuluyang kinapa ang phone ko sa kinalalagyan. Unang pumasok sa isip ko si Leon, ano naman kayang kailangan pa no'n sa akin?"Ang aga mong mambulabog Leon, natutulog pa ako! Akala ko ba okay na tayo? Malaya ka na kaya please lang patahimikin mo na ak—""Nasa labas na ako ng bahay niyo, get down here, Mildred." parang tuluyang nagising ang diwa ko ng hindi boses ni Leon ang marinig. Namimilog ang matang napatingin ako sa screen ng phone ko only to see an unregistered number!Si Chrome!Napatakbo ako pababa sa kama at kaagad na sumilip sa bintana. Nanlalaki ang mata ko nang mapatingin sa lalaking nasa labas ng gate ng bahay namin at nakasandal sa kaniyang kotse habang naka dikit pa rin ang phone sa tainga niya. Nang makita
Nakarating kami sa bahay ni Chrome nang walang umiimik sa aming dalawa. He took my luggage and bags out, tahimik kong binuhat iyong mga alam kong kaya ko."What are you doing?" hirap ko siyang hinarap."Ako na magdadala nito sa loob, magaan lang naman." kumunot ang noo niya ngunit hindi na niya ako pinigilan. Nagpatuloy naman ako papasok hanggang sa marating ko ang pintuan ng bahay ni Chrome. He passed by me to open it, pagkatapos ay kaagad naman siyang humarap sa akin and signed me to enter first.I breathed in as I remembered that night that spent together."Ano pang tinatayo mo dyan? Sumunod ka sa 'kin." Napalingon ako kay Chrome na kunot ang noong nakatingin sa akin bago naunang umakyat. Sumunod naman kaagad ako sa kaniya hanggang sa marating namin ang guest room."Dito ka mag-stay." he said habang ibinababa ang mga gamit ko."Hindi tayo mag s-share ng room?" his eye brow raised."No," one word. Pero nakapagdulot na agad ng kirot. Tumango-tango naman ako at nag-iwas na ng tingin,
Nagising ako na halos kumalam ang tiyan. I forgot that I didn't eat anything last night. Hindi ko alam kung anong oras umalis ang mga kaibigan ni Chrome.Marahan kong iminulat ang mga mata ko only to shut it again when a ray of sunlight hurt my eyes. Hinayaan kong mag-adjust muna ang mga mata ko sa liwanag bago muling nagmulat at bumangon. My eyes were on the outside of the open window as I averted it accidentally to the coffee table. Napasinghap ako ng makitang may mga pagkain na nakaayos doon at may takip. Marahan akong bumaba at lumapit doon, halatang bagong luto ang mga iyon kanina, mainit pa kasi."Ubusin mo 'yan," my heart pound fast the moment that voice roared inside the room. Kahit hindi ako lumingon ay alam kong si Chrome 'yon."Ang dami," I mumbled."Hindi ka kumain kagabi, umakyat ako rito para magdala ng dinner mo, naabutan kitang himbing na himbing ang tulog." he stated. Sumulyap ako sa kaniya bago muling binaling sa pagkain. Nakaramdam ako ng konting kilig dahilsa ginag
"Where do you want to eat dinner?"Kumain kami kanina kasama ni Bonie ng lunch sa katabi na restaurant ng boutique. But now that he's asking that while we're alone inside his car, it feels different. Kung dati nagagawa kong sabihin sa kaniya ang pangalan ng mga mamahaling restaurant na gusto ko, ngayon ay natatahimik na lang ako. I feel like I lost my confidence over things and ended up a woman who always doubts the words inside her head, so she can't voice them out. Ayoko lang na isipin niya na tulad pa rin ako ng dati, I want him to see me as a changed person, a better woman who's deserving of a second chance."I-Ikaw, where do you want us to eat? We can just take it out, sa bahay na lang tayo kumain, what do you think?" bumaling siya sa akin saglit, kunot ang noo at patuloy na nagmamaneho. Binalik din naman n'ya ulit sa unahan ang attention at hindi na nagsalita kaya pinili ko na lamang din manahimik. Maya-maya lang ay huminto na rin kami at nagulat akong dinala niya ako sa restaur