Dumating na ang araw ng undas kaya nagpunta ang pamilya ni Angela sa puntod nito kasama si Rafael at ang pamilya nito, doo’ y sinariwa nila ang magagandang alaala ni Angela, ang asawa ni Rafael na si Rosalia ay nakipagkuwentuhan rin sa pamilya ni Angela, Nang mga oras na nagkukuwentuhan sila, ipinakita ni Perla ang litrato ng kanyang Ate Angela, binitbit niya ito bago sila umalis ng bahay at magpunta sa puntod, hiniram ni Rosalia ang litratong iyon at pinagmasdan niyang mabuti, Nakita niya ang malaking pagkakahawig nila sa isa’t Isa kaya napaisip siya na baka nga kaya siya pinakasalan ni Rafael dahil ayaw nitong mawala sa isipan at damdamin nito si Angela, napatawa rin siya sa sarili niya dahil sa dinami dami ng babae sa mundo ay siya pa talaga ang nakahawig ng babaeng minahal ni Rafael.Tanggap niya ang lahat, malinaw sa kanya ang mga kuwentong nailarawan ni Rafael tungkol sa dati niyang nobya at mas lalo siyang humanga sa mga sinasabi ng pamilya nito sa mga panahong nabubuhay pa it
“ Rafael, Anong ginagawa mo diyan?.” bulong ni Rosalia sa sarili habang nakatingin sa kanyang asawa.Hindi man lang kumurap ang mga mata ni Rosalia, ang mga sumunod na eksena ay kanyang nasaksihan, Nakita niya na nagbihis na si Rafael at tila may kinakausap ito sa damuhan, pero wala naman itong kasama, napailing si Rosalia at napaisip.“ Ano nangyayari sa iyo Rafael?.” Bulong ni Rosalia sa kanyang sarili.Matapos ang mga sandaling iyon bumalik na si Rafael sa kanilang puwesto kung saan naroon ang pamilya ni Angela.Pinauna ni Rosalia na makalakad at makabalik si Rafael sa kanilang meeting place, sinundan niya ito ng tingin at sumunod na rin siya.Nang bumalik si Rafael kasama ang pamilya ni Angela, pinagmasdan parin ni Rosalia ang kilos ni Rafael pero bakit tila walang nangyari? Bakit tila normal ito at walang kakaiba sa ikinikilos nito?Nagsalu-salo ang dalawang pamilya sa pagkain, iba ibang klase ng luto ng pagkain ang kanilang mga dala, may mga inorder rin silang cake, pizza, donut
Sa paglalakad ni Rosalia natanaw niya ang kanyang anak na nakatayo sa tabi ng isang malaking puno na tila may kinakausap ito.“ Anak!, anak ko! , ano ginagawa mo diyan, Halika na, bumalik ka na sa bahay natin.”tawag at yakag ni Rosalia sa bunso niyang anak.Narinig siya ng bata, lumingon ito sa kanya at ikinaway ang kanang kamay niya.“ Mama, mamaya na po ako babalik sa bahay kasi po may kinakausap pa po ako, isasama po niya ako sa maganda at masayang lugar, marami daw pong mga bata roon na maaari ko pong makalaro.” Sabi naman ng bunsong anak ni Rosalia.“ Anak! Anak ko huwag kang sasama sa kanya kung sino man siya, Hindi mo siya kilala, Halika na, hinahanap ka na ng Daddy at mga kapatid mo, please anak, bumalik ka na dito.” Paki- usap ni Rosalia sa kanyang anak.Nang mga sandaling iyon mabilis ang mga pangyayari, kitang kita ni Rosalia kung paano dinala ng hangin pataas ang anak niya patungo sa matataas na building, Hanggang nakita niyang tila mahuhulog ang bata sa harapan ng mga b
Bagong taon na, Bagong buhay para sa pamilya ni Rafael, masayang idinaos ng pamilya niya ang Bagong taon, nakabalik na sila sa ibang bansa, sama- sama nilang sinalubong ang araw na iyon na may ngiti sa kanilang mga labi at puno ng pag-asa, nanalangin sila bago sila nagsalu-salo, mapayapa pero masaya ang mga sandaling iyon.Maya maya pa”y nagyaya na ang kanilang bunsong anak na matutulog na siya, pinayagan ni Rosalia na pumunta na sa kuwarto ang bunso niyang anak at nagsunuran na rin ang mga iba pa niyang anak para magpunta sa kani-kanilang kuwarto para makapagpahinga, si Rafael at si Rosalia ay naiwang gising pa, nag-usap silang dalawa tungkol sa kani-kanilang pangarap para sa kanilang mga anak at kung ano ang dapat nilang gawin pa, Plano, para sa bagong taon na kanilang haharapin, mga bagay na dapat ayusin.“ Rafael, gusto ko maging normal ang buhay natin, gusto Kong maging maayos ang taong ito, ano man ang problema gusto ko magkasama parin natin itong harapin, alam ko kaya natin ito
Sa bagong simula, sa bagong taon ay ang bagong Buhay na gustong maranasan at makamit ni Rosalia, pero ang lahat ng iyon ay hindi niya mapanghahawakan dahil minumulto sila ng mga alaala at katotohanang nariyan lang si Angela, nagmamasid, nagbabantay sa kanila ni Rafael, nanggugulo at gustong makuha ang inaakala niyang kanya at sirain Ang pamilyang binuo nila Rafael at Rosalia.Dumaan ang isang buwan hanggang dumating ang araw ng mga puso, idinaos nila Rafael at Rosalia sa simpleng paraan at masaya ang okasyong ito kasama ng kanilang mga anak pero ang okasyong iyon ay na nakakapanindig balahibo dahil si Angela ay lubusan ng nagpakita Kay Rafael at sa pamilya nito.Sa isang Resort malapit sa lugar nila ay tahimik na nakamasid si Angela sa pamilya ni Rafael, pinagmamasdan niya ang mga anak nito pinaglaruan niya at nilito ang mga anak nito sapamamagitan ng pagkawala ng mga gamit ng mga ito.“ Dad, Nakita mo ba Yun Cellphone ko? Andito lang kanina Yun, iniwan ko sa table.” Sabi ng anak
Ang pamilya ni Rafael ay nanatili pa ng tatlong araw sa Resort na kanilang pinuntahan, Nangako siya sa mga anak niya na papalitan na lamang niya ang mga nawalang gamit ng mga ito.Sa tatlong araw na iyon, hindi nila inasahan ang mga pangyayaring gumimbal sa kanilang mundo.Sa kalagitnaan ng gabi habang sila ay natutulog malalakas na yabag ng mga paa ang kanilang narinig, isang tinig ng isang babae ang tila galit na galit na nagparamdam sa kanila mula sa sobrang lamig na hangin na kung iisipin ay maalinsangan naman noong araw na iyon.Mahal na mahal ni Rafael ang kanyang binuong pamilya, lahat ibibigay niya para sa mga ito, lahat gagawin niya kahit ang kapalit ay ang buhay niya, huwag lamang mapahamak ang kanyang pamilya.Umarkila sila Rafael ng dalawang kuwarto sa resort na iyon para makapagpahinga sila ng maayos, ang isang malaking kuwarto ay para sa lima niyang anak at ang pangalawang kuwarto ay para sa kanilang mag-asawa para makapag- usap sila.Halos tulog na ang mga anak nila Ra
Sa kanilang pagpunta patungo sa kuwarto ng kanilang mga anak, kitang kita nila ang buong pangyayari, hawak hawak pabaligtad ang kaawa-awang nilang bunsong anak, Ang ulo nito ay nasa paibaba at mga paa nito ay paitaas ang posisyon at sila'y nakalutang sa hangin habang ang iba niyang mga anak ay parang mga istatwang nakahanay na nakatayo sa paligid ng kuwartong kanilang pinupuwestuhan.“ Pakiusap, Bitawan mo ang anak ko, hindi siya ang dapat tumanggap ng kaparusahan mo kundi ako, ako ang may kasalanan.” Sabi ng nagmamakaawang si Rafael.“ Huwag mong idamay ang mga anak namin ni Rafael, kami na lang ang parusahan mo.” Dugtong na sabi ni Rosalia.“ Hahaha… nakakaawa Ang inyong mga itsura, punong puno kayo ng pagmamakaawa, ganyan, ganyan nga gusto kong makita na umiiyak kayo at nagdurusa tulad ng ginagawa nyo sa akin, ngayon matitikman nyo kung gaano ako kalupit, papatayin ko kayong lahat at magsasama sama tayo sa isang lugar na puno ng pagdurusa, panghihinagpis at walang katapusang paghih
Niyakap ng mahigpit ni Rafael si Angela at kinausap niya ito sa paraang alam niya kahit magalit man at masaktan si Angela sa mga salitang maglalarawan para malinawan si Angela." Angela mahal ko, gusto ko sumama sa iyo pero hindi na pwede kasi iba na ang mundo natin dalawa, Ako nabubuhay sa normal, kumikilos ng malaya kasama ng mga buhay, Ikaw. kasi nabubuhay ka sa hindi totoong mundo kasi hindi ka na pwede makisalamuha sa riyalidad, iba na ang mundo mo Angela." Malumanay na paliwanag ni Rafael.Ipinaliwanag ni Rafael kay Angela kung gaano niya ito kamahal." Hindi ko nalilimutan ang mga nagawa at naitulong mo sa buhay ko, ang pagmamahalan natin noon, lahat yun naging totoo at ipinadama ko sa iyo, ipinaglaban kita, naririto ka sa puso ko hanggang mgayon." Diretsong paliwanag ni Rafael kay Angela." Sinungaling ka!." Malakas na boses at biglang pagkalas ng mga yakap ni Angela sa mga bisig ni Rafael.Nang mga oras na iyon hinila pataas ng babaeng nakaputi si Rafael at ito'y nag
" Bakit hindi kayo naniniwala? Kitang kita koang mga luha sa mga mata ni Ate Angela." Sabi ni Perla sa mga taong naroroon.Ang mga tsismosang kapitbahay nila Perla ay nagtawanan at nag-usap usap." Paano naman luluha ang Isang Patay? Ito'y Wala na ngang buhay." Sabi ng isang babaeng kapitbahay, " Totoo po nakita ko po na lumuha si Ate Angela, maniwala naman po kayo sa akin. " Sabi ni Perla." Hindi kami naniniwala Kasi wala naman talagang Patay na lumuluha " Sabi ng isa pang kapitbahay.Muling pinagmasdan ni Perla ang Ate Angela niya, lumuluha talaga ito kaya tinawag muli niya ang mga taong naroon para sabihing totoo ang kanyang sinasabi.Nang makita ng multong si Angela na tila pinagtatawanan ng mga kapitbahay si PerlaNaging malikot ang emahinasyon niya pinaglaruan niya ang mga tsismosang kapitbahay, bigla na lang namatay ang mga Ilaw at sobrang lamig ng kanilang mga pakiramdam, nagtataasan ang kanilang mga balahibo at pakiramdam nila may nakamasid sa kanila at Tama nga Sila dah
Marami silang magagandang alaala ni Angela , ang pamamasyal nila ni Angela sa dagat ang pinakamasaya nilang karanasan at kahit kailan hindi na malilimutan ni Rafael ang mga eksenang minsa'y inangkin niya ng buong buo ang pagkababae ni Angela bago pa man nangyari ang pagkamatay nito.Pinagsaluhan nila minsan ang malulutong na mga halik, ang bawat hagod ng mga katawang hubad na sabik na sabik sa isa't isa, pag-ibig na ipinangako nila Hanggang sa dulo ng walang hanggan o kamatayan man.Pero sino ba ang nakalimot sa mga pangakong iyon? Sino ba ang nang-iwan at iniwan? " Ikaw! Ikaw Rafael! Ikaw ang nang-iwan sa akin dahil bumuo ka ng bagong pamilya, Hindi mo ko sinamahan sa Kabilang buhay, makasarili ka, hinayaan mo ako na magdusa at lumuhang mag-iss, mas pinili mo Sila kaysa sa akin, Sinungaling ka!." Malungkot na mukha ni Angela habang nakatanaw sa kawalan.Hanggang muli na naman niyang ipinikit ang kanyang mga mata at sa muli niyang pagmulat nakita parin niya ang nakahimlay na babae n
" Rafael, Wala na si Angela, tanggapin mo na na iniwan na niya tayo, Hindi na natin siya makakasama." Sabi ni Aling Lilet." Hindi Yan totoo! Inay !inay! Buhay pa ako, narito ako sa tabi mo." Sabi ng kaluluwang si Angela.Sinubukan ni Angela na yakapin si Aling Lilet pero bigo siya dahil tumagoas ang mga kamay niya." Bakit? Bakit? Ano ba itong nangyayari? Gusto kong yakapin si Inay pero hindi ko magawa, bakit bumabalik ako sa nakaraan? Bakit hindi ko maintindihan ang lahat ng ito? Bakit? Bakit?." Sabi ng kaluluwang si Angela." Wala na tayong magagawa Rafael , Tama si Lilet Wala na si Angela , Wala na Ang anak namin ni Lilet , Wala na siya." Umiiyak na si Mang Rudy." Hindi yan totoo Itay! Narito ako Hindi ko kayo iniwan Hanggang Ngayon narito ako nakabantay sa inyo." Sabi muli ng kaluluwang si Angela.Saglit na ipinikit ni Angela ang kanyang mga mata at sa pagmulat niya nakita niyang nakasuot ng damit na kulay itim ang pamilya niya, umiiyak ang mga ito habang maraming tao ang n
Hindi siya masama, Hindi rin niya ninanais na manakit, gusto lang niya na may maniwala at tumulong sa kanya pero bakit ang mga batang hindi naman siya lubos na kilala ay ayaw maniwala at makinig sa kanya , paano niya ipapaliwanag na pagod na siya at ayaw na niya ng ganoong kalagayan, pagod na siyang makiusap sa mga tao na pansini siya dahil alam niya isa lamang siyang kaluluwang ligaw.Umalis siya sa lugar kung saan niya tinipon ang mga bata, hinayaan niyang makalaya ang mga ito, ang mga bata ay nakabalik ng maayos sa mga Magulang nila na parang walang nangyari, naging masaya si Angela habang pinagmamasdan niya ang mga batang iyon pero hindi naman siya nakikita ng mga Ito" Nagawa ko, nagawa Kong pakawalan ang mga bata , naging masaya ang puso ko at kayang kaya ko pala na maging masaya sa pamamagitan ng pagpapalaya, Hindi ko pala kailangan magalit." Sabi ni Angela.Sinimulan ni Angela na magmasid masid sa paligid, malapit sa Hospital ay natanaw niya ang iba't ibang klase ng pasyent
Kinabukasan, nagdesisyon ang mag-asawa na pumunta sa sementeryo para dalawin ang kanilang anak na si Angela, isinama nila sila Perla, Janet at iba pa nilang mga anak, habang naroon sila, binalikan nilang muli ang mga ala- ala ni Angela, nabanggit rin nila Perla at Janet na nagpakita sa kanila si Angela hindi lang sa panaginip maging sa totoong buhay, naghawak hawak ng kamay ang pamilya ni Angela at mataimtim na nanalangin pero matapos ang mga sandaling iyon naging usap usapan at balibalita sa lugar nila ang pagpaparamdam ni Angela sa mga kapitbahay nito, madalas raw nilang nakikita ang puting babae na nakatayo malapit sa isang puno tuwing sila ay inaabot ng pag-uwi sa kalaliman ng gabi at naniniwala sila na si Angela yun.Hindi na napaisip si Perla dahil batid niyang si Angela nga iyon dahil humihingi ito ng tulong na makalaya sa di magandang lugar na kinasadlakan nito.Maging ang mga bata ay nilalapitan nito at mga ilang araw lang ay nawala na ang mga batang pinagkakakitaan nito.“
Mahal na mahal ni Angela ang kanyang pamilya, dito siya talaga hunuhugot ng lakas para lumaban sa buhay, pinakamahalaga para sa kanya ang kanyang mga Magulang na sila Mang Rudy at Aling Lilet.Sila Mang Rudy at Aling Lilet hanggang sa kanilang pagtanda ay bakas parin ang kasipagan sa pagtatrabaho, kahit marami ng nagbago sa buhay nila at medyo nakakaluwag luwag na sila, ayaw parin nilang Tumigil sa pag-aasikaso ng kanilang negosyo, ang pagtitinda nila ng mga gulayan at karne sa palengke ngayon ay may mas malaki na silang puwesto at marami na rin ang kanilang mga itinitinda, katulong nila ang iba pa nilang mga anak.Sa kabila ng kanilang kaabalahan ay madalas na sumasagi sa kanilang isipan si Angela…“ Naaalala ko ang anak natin Rudy, si Angela, suguro kung nabubuhay pa siya kasakasama natin siya sa malagi at maayos na nating negosyo, ang gulayan at karnehan, sayang nga lamang at maaga siyang nawala sa atin.” Sabi ni Aling Lilet sa kanyang asawang si Mang Rudy habang nakatanaw sa nag
EME 23Matapos ang mga pangyayaring iyon ay umuwi na si Perla.Ilan minuto palang ang nakakalipas ng magparamdam at magpakita din si Angela sa kapatid niyang si Janet, Si Janet na mas bata ng isang taon kay Perla.Habang nagpapahinga si Janet sa kanyang kama, bigla na lang siyang gininaw, Hindi pa man niya nabubuksan ang Aircon ay may kakaiba talagang hangin na pumasok at bumabalot sa buo niyang kuwarto, kaya isinara niya ang nakabukas na bintana na malapit sa kanyang kama, kung titingnan ay maalinsangan naman sa labas ng mga oras na iyon.Binalot ni Janet ng kumot ang buo niyang katawan pero parang may kakaibang elemento na hindi maipaliwanag ang naramdaman ni Janet, Hindi siya mapakali kaya nagtakip na lang siya ng kumot, sa pagtatakip niya ng kumot ay bigla niyang naalala ang ginawa ng kanyang Ate Angela na pananakot sa kanya noong ito’y nabubuhay pa, ito’y nagtaklob ng kumot at nagpanggap ito bilang isang multo saka siya lolokohin para takutin.Habang naaalala niya ang pagbibiro
Nagdesisyon ang mag-asawa na bumalik na nga sa ibang bansa at dito ay magsisimula sila muli ng bagong buhay at pag-asa Kasama ng kanilang mga anak. Sa kabilang banda hindii parin malimutan ni Perla ang kanyang ate Angela kahit siya ay nasa trabaho naiisip parin niya ito." Bakit kaya hindi ako mapakali? Madalas ko parin naiisip si Ate Angela, Ngayon ko lang nararamdaman ang sakripisyong ginawa ni ate sa amin, ang ginawa niyang pagtatrabaho para sa amin ng mga kapatid ko at nila Nanay at Tatay ." Sabi ni Perla sa kanyang sarili.Habang balisa si Perla at malalim ang kaniyang iniisip ay biglang lumakas ang hangin at ang bakanteng upuan na sa kanyang harapan ay biglang gumalaw at ang mga bintana ay nagbukas sarado pati ang pinto, takot na takot si Perla at kaya pinakiramdaman niya ang mga pangyayari." Ate Angela ikaw bayan? wag mo akong takutin! kung gusto mo kong takutin magpakita ka, miss na miss na kita ,Narito ka ba?."Tanong ni Perla na kinakabahan parin.Maya maya pa'y may narinig
" Wala Kang kasing sama Angela, nanahimik ka na, Hindi ka nararapat sa mundo namin, sa mundo ng mga buhay, ng mga totoong tao, dahil sa ginagawa mo patay ka na pero angg kaluluwa mo ay sinusunog na sa impiyerno, lubayan mo na kami, umalis ka na sa buhay namin, lubayan mo na kami ni Rafael." Nagagalit ng si Rosalia." Paulit ulit kong sinasabi sa iyo na hindi ko kayo lulubayan, guguluhin ko ang buhay nyo Hanggang sa tuluyan ko kayong mapasuko sa mga kamay ko, Hindi naman kayo ang kailangan ko, si Rafael lang ang kailangan ko, pero dahil ioinagpalit kayo sa akin ni Rafael, mas pinili niya kayo kaya dapat kayong magdusa, Hindi nyo ba alam kung gaano kahirap at kasakit yun para sa akin, mananahimik lang ako kapag nakuha ko na ang gusto ko, kapag nakasama ko na si Rafael sa kabilang buhay doon lang ako magiging masaya at mananahimik." Umiiyak na si Angela habang nagpapaliwanag." Bakit ayaw mong bigyan ng katahimikan ang buhay mo para maging masaya ka na Angela, Hindi ka magiging m