" Hindi ka pa ba masaya Angela na nakikita mo kaming naghihirap ni Rafael na pati mga anak ko ay dinamay mo pa." Sabi ni Rosalia na unti unting pumapatak ang mga luha" Masayang masaya ako Rosalia Kasi nakikita ko na nahihirapan kayo ng mahal Kong si Rafael, pahihirapan ko kayo Hanggang sa hindi nyo na makayanan pang mabuhay, Hanggang sa gustuhin nyo ng sumuko, hanggang sukdulan Hindi ko kayo lulubayan Hanggang sa kabilang buhay." Malungkot na mukha pero nakakainis na mga salita na narinig mula Kay Angela." Sumusobra ka na Angela, patahimikin mo na kami, Pakiusap! ." Nakikiusap pero pasigaw na Sabi ni Rosalia." Hindi Ako papayag na maging masaya ka at ng pamilya mo, Hindi ko kayo patatahimikin dahil Ako Hindi mananahimik Hanggat Hindi ko nakukuha su Rafael."Sabi ni Angela." Angela, iba na ang mundo mo Hindi ka namin kagaya na malaya at Buhay, iba ka na Angela, Bakit hindi mo matanggap na Patay ka na, masyado ng maliit ang mundo mo, Ang mga tulad mo Hindi na pwede pang makibahag
" Wala Kang kasing sama Angela, nanahimik ka na, Hindi ka nararapat sa mundo namin, sa mundo ng mga buhay, ng mga totoong tao, dahil sa ginagawa mo patay ka na pero angg kaluluwa mo ay sinusunog na sa impiyerno, lubayan mo na kami, umalis ka na sa buhay namin, lubayan mo na kami ni Rafael." Nagagalit ng si Rosalia." Paulit ulit kong sinasabi sa iyo na hindi ko kayo lulubayan, guguluhin ko ang buhay nyo Hanggang sa tuluyan ko kayong mapasuko sa mga kamay ko, Hindi naman kayo ang kailangan ko, si Rafael lang ang kailangan ko, pero dahil ioinagpalit kayo sa akin ni Rafael, mas pinili niya kayo kaya dapat kayong magdusa, Hindi nyo ba alam kung gaano kahirap at kasakit yun para sa akin, mananahimik lang ako kapag nakuha ko na ang gusto ko, kapag nakasama ko na si Rafael sa kabilang buhay doon lang ako magiging masaya at mananahimik." Umiiyak na si Angela habang nagpapaliwanag." Bakit ayaw mong bigyan ng katahimikan ang buhay mo para maging masaya ka na Angela, Hindi ka magiging m
Nagdesisyon ang mag-asawa na bumalik na nga sa ibang bansa at dito ay magsisimula sila muli ng bagong buhay at pag-asa Kasama ng kanilang mga anak. Sa kabilang banda hindii parin malimutan ni Perla ang kanyang ate Angela kahit siya ay nasa trabaho naiisip parin niya ito." Bakit kaya hindi ako mapakali? Madalas ko parin naiisip si Ate Angela, Ngayon ko lang nararamdaman ang sakripisyong ginawa ni ate sa amin, ang ginawa niyang pagtatrabaho para sa amin ng mga kapatid ko at nila Nanay at Tatay ." Sabi ni Perla sa kanyang sarili.Habang balisa si Perla at malalim ang kaniyang iniisip ay biglang lumakas ang hangin at ang bakanteng upuan na sa kanyang harapan ay biglang gumalaw at ang mga bintana ay nagbukas sarado pati ang pinto, takot na takot si Perla at kaya pinakiramdaman niya ang mga pangyayari." Ate Angela ikaw bayan? wag mo akong takutin! kung gusto mo kong takutin magpakita ka, miss na miss na kita ,Narito ka ba?."Tanong ni Perla na kinakabahan parin.Maya maya pa'y may narinig
EME 23Matapos ang mga pangyayaring iyon ay umuwi na si Perla.Ilan minuto palang ang nakakalipas ng magparamdam at magpakita din si Angela sa kapatid niyang si Janet, Si Janet na mas bata ng isang taon kay Perla.Habang nagpapahinga si Janet sa kanyang kama, bigla na lang siyang gininaw, Hindi pa man niya nabubuksan ang Aircon ay may kakaiba talagang hangin na pumasok at bumabalot sa buo niyang kuwarto, kaya isinara niya ang nakabukas na bintana na malapit sa kanyang kama, kung titingnan ay maalinsangan naman sa labas ng mga oras na iyon.Binalot ni Janet ng kumot ang buo niyang katawan pero parang may kakaibang elemento na hindi maipaliwanag ang naramdaman ni Janet, Hindi siya mapakali kaya nagtakip na lang siya ng kumot, sa pagtatakip niya ng kumot ay bigla niyang naalala ang ginawa ng kanyang Ate Angela na pananakot sa kanya noong ito’y nabubuhay pa, ito’y nagtaklob ng kumot at nagpanggap ito bilang isang multo saka siya lolokohin para takutin.Habang naaalala niya ang pagbibiro
Mahal na mahal ni Angela ang kanyang pamilya, dito siya talaga hunuhugot ng lakas para lumaban sa buhay, pinakamahalaga para sa kanya ang kanyang mga Magulang na sila Mang Rudy at Aling Lilet.Sila Mang Rudy at Aling Lilet hanggang sa kanilang pagtanda ay bakas parin ang kasipagan sa pagtatrabaho, kahit marami ng nagbago sa buhay nila at medyo nakakaluwag luwag na sila, ayaw parin nilang Tumigil sa pag-aasikaso ng kanilang negosyo, ang pagtitinda nila ng mga gulayan at karne sa palengke ngayon ay may mas malaki na silang puwesto at marami na rin ang kanilang mga itinitinda, katulong nila ang iba pa nilang mga anak.Sa kabila ng kanilang kaabalahan ay madalas na sumasagi sa kanilang isipan si Angela…“ Naaalala ko ang anak natin Rudy, si Angela, suguro kung nabubuhay pa siya kasakasama natin siya sa malagi at maayos na nating negosyo, ang gulayan at karnehan, sayang nga lamang at maaga siyang nawala sa atin.” Sabi ni Aling Lilet sa kanyang asawang si Mang Rudy habang nakatanaw sa nag
Kinabukasan, nagdesisyon ang mag-asawa na pumunta sa sementeryo para dalawin ang kanilang anak na si Angela, isinama nila sila Perla, Janet at iba pa nilang mga anak, habang naroon sila, binalikan nilang muli ang mga ala- ala ni Angela, nabanggit rin nila Perla at Janet na nagpakita sa kanila si Angela hindi lang sa panaginip maging sa totoong buhay, naghawak hawak ng kamay ang pamilya ni Angela at mataimtim na nanalangin pero matapos ang mga sandaling iyon naging usap usapan at balibalita sa lugar nila ang pagpaparamdam ni Angela sa mga kapitbahay nito, madalas raw nilang nakikita ang puting babae na nakatayo malapit sa isang puno tuwing sila ay inaabot ng pag-uwi sa kalaliman ng gabi at naniniwala sila na si Angela yun.Hindi na napaisip si Perla dahil batid niyang si Angela nga iyon dahil humihingi ito ng tulong na makalaya sa di magandang lugar na kinasadlakan nito.Maging ang mga bata ay nilalapitan nito at mga ilang araw lang ay nawala na ang mga batang pinagkakakitaan nito.“
Hindi siya masama, Hindi rin niya ninanais na manakit, gusto lang niya na may maniwala at tumulong sa kanya pero bakit ang mga batang hindi naman siya lubos na kilala ay ayaw maniwala at makinig sa kanya , paano niya ipapaliwanag na pagod na siya at ayaw na niya ng ganoong kalagayan, pagod na siyang makiusap sa mga tao na pansini siya dahil alam niya isa lamang siyang kaluluwang ligaw.Umalis siya sa lugar kung saan niya tinipon ang mga bata, hinayaan niyang makalaya ang mga ito, ang mga bata ay nakabalik ng maayos sa mga Magulang nila na parang walang nangyari, naging masaya si Angela habang pinagmamasdan niya ang mga batang iyon pero hindi naman siya nakikita ng mga Ito" Nagawa ko, nagawa Kong pakawalan ang mga bata , naging masaya ang puso ko at kayang kaya ko pala na maging masaya sa pamamagitan ng pagpapalaya, Hindi ko pala kailangan magalit." Sabi ni Angela.Sinimulan ni Angela na magmasid masid sa paligid, malapit sa Hospital ay natanaw niya ang iba't ibang klase ng pasyent
" Rafael, Wala na si Angela, tanggapin mo na na iniwan na niya tayo, Hindi na natin siya makakasama." Sabi ni Aling Lilet." Hindi Yan totoo! Inay !inay! Buhay pa ako, narito ako sa tabi mo." Sabi ng kaluluwang si Angela.Sinubukan ni Angela na yakapin si Aling Lilet pero bigo siya dahil tumagoas ang mga kamay niya." Bakit? Bakit? Ano ba itong nangyayari? Gusto kong yakapin si Inay pero hindi ko magawa, bakit bumabalik ako sa nakaraan? Bakit hindi ko maintindihan ang lahat ng ito? Bakit? Bakit?." Sabi ng kaluluwang si Angela." Wala na tayong magagawa Rafael , Tama si Lilet Wala na si Angela , Wala na Ang anak namin ni Lilet , Wala na siya." Umiiyak na si Mang Rudy." Hindi yan totoo Itay! Narito ako Hindi ko kayo iniwan Hanggang Ngayon narito ako nakabantay sa inyo." Sabi muli ng kaluluwang si Angela.Saglit na ipinikit ni Angela ang kanyang mga mata at sa pagmulat niya nakita niyang nakasuot ng damit na kulay itim ang pamilya niya, umiiyak ang mga ito habang maraming tao ang n
" Bakit hindi kayo naniniwala? Kitang kita koang mga luha sa mga mata ni Ate Angela." Sabi ni Perla sa mga taong naroroon.Ang mga tsismosang kapitbahay nila Perla ay nagtawanan at nag-usap usap." Paano naman luluha ang Isang Patay? Ito'y Wala na ngang buhay." Sabi ng isang babaeng kapitbahay, " Totoo po nakita ko po na lumuha si Ate Angela, maniwala naman po kayo sa akin. " Sabi ni Perla." Hindi kami naniniwala Kasi wala naman talagang Patay na lumuluha " Sabi ng isa pang kapitbahay.Muling pinagmasdan ni Perla ang Ate Angela niya, lumuluha talaga ito kaya tinawag muli niya ang mga taong naroon para sabihing totoo ang kanyang sinasabi.Nang makita ng multong si Angela na tila pinagtatawanan ng mga kapitbahay si PerlaNaging malikot ang emahinasyon niya pinaglaruan niya ang mga tsismosang kapitbahay, bigla na lang namatay ang mga Ilaw at sobrang lamig ng kanilang mga pakiramdam, nagtataasan ang kanilang mga balahibo at pakiramdam nila may nakamasid sa kanila at Tama nga Sila dah
Marami silang magagandang alaala ni Angela , ang pamamasyal nila ni Angela sa dagat ang pinakamasaya nilang karanasan at kahit kailan hindi na malilimutan ni Rafael ang mga eksenang minsa'y inangkin niya ng buong buo ang pagkababae ni Angela bago pa man nangyari ang pagkamatay nito.Pinagsaluhan nila minsan ang malulutong na mga halik, ang bawat hagod ng mga katawang hubad na sabik na sabik sa isa't isa, pag-ibig na ipinangako nila Hanggang sa dulo ng walang hanggan o kamatayan man.Pero sino ba ang nakalimot sa mga pangakong iyon? Sino ba ang nang-iwan at iniwan? " Ikaw! Ikaw Rafael! Ikaw ang nang-iwan sa akin dahil bumuo ka ng bagong pamilya, Hindi mo ko sinamahan sa Kabilang buhay, makasarili ka, hinayaan mo ako na magdusa at lumuhang mag-iss, mas pinili mo Sila kaysa sa akin, Sinungaling ka!." Malungkot na mukha ni Angela habang nakatanaw sa kawalan.Hanggang muli na naman niyang ipinikit ang kanyang mga mata at sa muli niyang pagmulat nakita parin niya ang nakahimlay na babae n
" Rafael, Wala na si Angela, tanggapin mo na na iniwan na niya tayo, Hindi na natin siya makakasama." Sabi ni Aling Lilet." Hindi Yan totoo! Inay !inay! Buhay pa ako, narito ako sa tabi mo." Sabi ng kaluluwang si Angela.Sinubukan ni Angela na yakapin si Aling Lilet pero bigo siya dahil tumagoas ang mga kamay niya." Bakit? Bakit? Ano ba itong nangyayari? Gusto kong yakapin si Inay pero hindi ko magawa, bakit bumabalik ako sa nakaraan? Bakit hindi ko maintindihan ang lahat ng ito? Bakit? Bakit?." Sabi ng kaluluwang si Angela." Wala na tayong magagawa Rafael , Tama si Lilet Wala na si Angela , Wala na Ang anak namin ni Lilet , Wala na siya." Umiiyak na si Mang Rudy." Hindi yan totoo Itay! Narito ako Hindi ko kayo iniwan Hanggang Ngayon narito ako nakabantay sa inyo." Sabi muli ng kaluluwang si Angela.Saglit na ipinikit ni Angela ang kanyang mga mata at sa pagmulat niya nakita niyang nakasuot ng damit na kulay itim ang pamilya niya, umiiyak ang mga ito habang maraming tao ang n
Hindi siya masama, Hindi rin niya ninanais na manakit, gusto lang niya na may maniwala at tumulong sa kanya pero bakit ang mga batang hindi naman siya lubos na kilala ay ayaw maniwala at makinig sa kanya , paano niya ipapaliwanag na pagod na siya at ayaw na niya ng ganoong kalagayan, pagod na siyang makiusap sa mga tao na pansini siya dahil alam niya isa lamang siyang kaluluwang ligaw.Umalis siya sa lugar kung saan niya tinipon ang mga bata, hinayaan niyang makalaya ang mga ito, ang mga bata ay nakabalik ng maayos sa mga Magulang nila na parang walang nangyari, naging masaya si Angela habang pinagmamasdan niya ang mga batang iyon pero hindi naman siya nakikita ng mga Ito" Nagawa ko, nagawa Kong pakawalan ang mga bata , naging masaya ang puso ko at kayang kaya ko pala na maging masaya sa pamamagitan ng pagpapalaya, Hindi ko pala kailangan magalit." Sabi ni Angela.Sinimulan ni Angela na magmasid masid sa paligid, malapit sa Hospital ay natanaw niya ang iba't ibang klase ng pasyent
Kinabukasan, nagdesisyon ang mag-asawa na pumunta sa sementeryo para dalawin ang kanilang anak na si Angela, isinama nila sila Perla, Janet at iba pa nilang mga anak, habang naroon sila, binalikan nilang muli ang mga ala- ala ni Angela, nabanggit rin nila Perla at Janet na nagpakita sa kanila si Angela hindi lang sa panaginip maging sa totoong buhay, naghawak hawak ng kamay ang pamilya ni Angela at mataimtim na nanalangin pero matapos ang mga sandaling iyon naging usap usapan at balibalita sa lugar nila ang pagpaparamdam ni Angela sa mga kapitbahay nito, madalas raw nilang nakikita ang puting babae na nakatayo malapit sa isang puno tuwing sila ay inaabot ng pag-uwi sa kalaliman ng gabi at naniniwala sila na si Angela yun.Hindi na napaisip si Perla dahil batid niyang si Angela nga iyon dahil humihingi ito ng tulong na makalaya sa di magandang lugar na kinasadlakan nito.Maging ang mga bata ay nilalapitan nito at mga ilang araw lang ay nawala na ang mga batang pinagkakakitaan nito.“
Mahal na mahal ni Angela ang kanyang pamilya, dito siya talaga hunuhugot ng lakas para lumaban sa buhay, pinakamahalaga para sa kanya ang kanyang mga Magulang na sila Mang Rudy at Aling Lilet.Sila Mang Rudy at Aling Lilet hanggang sa kanilang pagtanda ay bakas parin ang kasipagan sa pagtatrabaho, kahit marami ng nagbago sa buhay nila at medyo nakakaluwag luwag na sila, ayaw parin nilang Tumigil sa pag-aasikaso ng kanilang negosyo, ang pagtitinda nila ng mga gulayan at karne sa palengke ngayon ay may mas malaki na silang puwesto at marami na rin ang kanilang mga itinitinda, katulong nila ang iba pa nilang mga anak.Sa kabila ng kanilang kaabalahan ay madalas na sumasagi sa kanilang isipan si Angela…“ Naaalala ko ang anak natin Rudy, si Angela, suguro kung nabubuhay pa siya kasakasama natin siya sa malagi at maayos na nating negosyo, ang gulayan at karnehan, sayang nga lamang at maaga siyang nawala sa atin.” Sabi ni Aling Lilet sa kanyang asawang si Mang Rudy habang nakatanaw sa nag
EME 23Matapos ang mga pangyayaring iyon ay umuwi na si Perla.Ilan minuto palang ang nakakalipas ng magparamdam at magpakita din si Angela sa kapatid niyang si Janet, Si Janet na mas bata ng isang taon kay Perla.Habang nagpapahinga si Janet sa kanyang kama, bigla na lang siyang gininaw, Hindi pa man niya nabubuksan ang Aircon ay may kakaiba talagang hangin na pumasok at bumabalot sa buo niyang kuwarto, kaya isinara niya ang nakabukas na bintana na malapit sa kanyang kama, kung titingnan ay maalinsangan naman sa labas ng mga oras na iyon.Binalot ni Janet ng kumot ang buo niyang katawan pero parang may kakaibang elemento na hindi maipaliwanag ang naramdaman ni Janet, Hindi siya mapakali kaya nagtakip na lang siya ng kumot, sa pagtatakip niya ng kumot ay bigla niyang naalala ang ginawa ng kanyang Ate Angela na pananakot sa kanya noong ito’y nabubuhay pa, ito’y nagtaklob ng kumot at nagpanggap ito bilang isang multo saka siya lolokohin para takutin.Habang naaalala niya ang pagbibiro
Nagdesisyon ang mag-asawa na bumalik na nga sa ibang bansa at dito ay magsisimula sila muli ng bagong buhay at pag-asa Kasama ng kanilang mga anak. Sa kabilang banda hindii parin malimutan ni Perla ang kanyang ate Angela kahit siya ay nasa trabaho naiisip parin niya ito." Bakit kaya hindi ako mapakali? Madalas ko parin naiisip si Ate Angela, Ngayon ko lang nararamdaman ang sakripisyong ginawa ni ate sa amin, ang ginawa niyang pagtatrabaho para sa amin ng mga kapatid ko at nila Nanay at Tatay ." Sabi ni Perla sa kanyang sarili.Habang balisa si Perla at malalim ang kaniyang iniisip ay biglang lumakas ang hangin at ang bakanteng upuan na sa kanyang harapan ay biglang gumalaw at ang mga bintana ay nagbukas sarado pati ang pinto, takot na takot si Perla at kaya pinakiramdaman niya ang mga pangyayari." Ate Angela ikaw bayan? wag mo akong takutin! kung gusto mo kong takutin magpakita ka, miss na miss na kita ,Narito ka ba?."Tanong ni Perla na kinakabahan parin.Maya maya pa'y may narinig
" Wala Kang kasing sama Angela, nanahimik ka na, Hindi ka nararapat sa mundo namin, sa mundo ng mga buhay, ng mga totoong tao, dahil sa ginagawa mo patay ka na pero angg kaluluwa mo ay sinusunog na sa impiyerno, lubayan mo na kami, umalis ka na sa buhay namin, lubayan mo na kami ni Rafael." Nagagalit ng si Rosalia." Paulit ulit kong sinasabi sa iyo na hindi ko kayo lulubayan, guguluhin ko ang buhay nyo Hanggang sa tuluyan ko kayong mapasuko sa mga kamay ko, Hindi naman kayo ang kailangan ko, si Rafael lang ang kailangan ko, pero dahil ioinagpalit kayo sa akin ni Rafael, mas pinili niya kayo kaya dapat kayong magdusa, Hindi nyo ba alam kung gaano kahirap at kasakit yun para sa akin, mananahimik lang ako kapag nakuha ko na ang gusto ko, kapag nakasama ko na si Rafael sa kabilang buhay doon lang ako magiging masaya at mananahimik." Umiiyak na si Angela habang nagpapaliwanag." Bakit ayaw mong bigyan ng katahimikan ang buhay mo para maging masaya ka na Angela, Hindi ka magiging m