CHAPTER (5)

KABANATA 5 – ALOK

Minsan, ang solusyon sa pinakamalaking problema mo ay ang taong hindi mo inaasahang magiging bahagi ng buhay mo.

---

Pagkatapos ng tawag mula sa kanyang lolo, nanatiling tahimik si Chase habang nakatitig kay Emma. Maraming bagay ang tumatakbo sa kanyang isipan—ang presyon mula sa kanyang pamilya, ang pangangailangan niyang maghanap ng asawa upang mapanatili ang kanyang posisyon sa kumpanya, at ang hindi maipaliwanag na koneksyon niya kay Emma.

Ngunit higit sa lahat, may isang tanong na hindi niya mawaglit sa isipan. Bakit siya?

Marami nang babaeng ipinakilala sa kanya. Marami ang nagkandarapa para makuha ang kanyang atensyon. Pero wala ni isa sa kanila ang nagbigay sa kanya ng ganitong kakaibang hamon. Si Emma lang.

At ngayon, narito siya, kaharap ito, pinagmamasdan ang tila magkahalong pagtataka at kaba sa kanyang mga mata.

Tahimik si Emma, pero halata sa kanyang mukha ang pagkalito. May kung anong bumabagabag sa kanya habang pinagmamasdan ang lalaking nasa harapan niya. Hindi niya maintindihan kung bakit ganoon ito makatingin—parang sinusuri siya, parang may nalaman itong hindi niya pa alam tungkol sa sarili niya.

Nagtagpo ang kanilang mga mata.

"May tanong ako sa'yo, Emma," basag ni Chase sa katahimikan.

Napalunok si Emma. "Ano 'yon?"

Lumapit si Chase at sumandal sa mesa niya, ang isang kamay ay nakaipit sa bulsa ng kanyang slacks habang ang isa ay bahagyang nakapatong sa gilid ng lamesa.

"I know na may problema ka tungkol sa bahay mo."

Napapitlag si Emma. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig.

"A-anong ibig mong sabihin?" Nagkunot ang kanyang noo, agad siyang nag-alala. "Paano mo nalaman?"

Nagkibit-balikat si Chase, kaswal na inilagay ang kanyang mga kamay sa bulsa. "Pinaimbestigahan kita."

Nanlaki ang mga mata ni Emma, at sa isang iglap, nawala ang kaba niya—napalitan ng inis.

"Pinaimbestigahan mo ako?!"

Hindi man lang nagbago ang ekspresyon ni Chase. "I don’t trust people easily, Emma. I had to make sure na hindi ka isang oportunista."

Napasinghap siya. Hindi niya alam kung mas matatakot ba siya o mas maiinis sa pagiging arogante ng lalaking ito.

"Hindi mo ba alam na invasion of privacy 'yan?"

"I don't care," sagot nito nang walang emosyon. "At least, now I know kung anong klaseng tao ka."

Nablangko ang isip ni Emma. Ilang segundo siyang hindi nakapagsalita. Sino ba ang lalaking ito para pakialaman ang buhay niya nang ganito?

Pero ang mas nakakatakot… paano kung tama si Chase? Paano kung wala siyang ibang pagpipilian kundi tanggapin ang alok nito?

Nagtagal ang katahimikan sa pagitan nila. Hanggang sa muling nagsalita si Chase.

"Gusto kong tulungan ka."

Napatitig si Emma sa kanya, hindi makapaniwala. "Bakit? Bakit mo gagawin ‘to?"

Isang matalim na ngiti ang lumitaw sa labi ni Chase. "Simple lang," sagot nito, ang tinig ay bahagyang bumaba na para bang may pinaplano siyang isang bagay na hindi niya matatanggihan. "Kailangan kong magpakasal."

Para siyang binatukan ng katotohanan.

"Ano?!" Hindi niya napigilan ang pagtaas ng kanyang boses.

Napansin niyang hindi man lang kumurap si Chase sa kanyang reaksyon. Para bang inaasahan na nito ang magiging tugon niya.

"My grandfather is forcing me to settle down," patuloy ni Chase, binabasa ang kanyang ekspresyon. "At kung hindi ko iyon gagawin, posibleng mawala sa akin ang kumpanyang ito."

Napakurap si Emma. Alam niyang matindi ang pressure kay Chase bilang CEO, pero hindi niya akalaing pati personal nitong buhay ay kontrolado ng pamilya nito.

"Ano naman ang kinalaman ko diyan?"

Isang mapanganib na ngiti ang lumitaw sa labi ni Chase.

"Ikaw ang magiging asawa ko, Emma."

Nanigas ang katawan niya.

"Ano?!" Para siyang sinampal ng katotohanan. "Nagbibiro ka ba?"

"Hindi ako nagbibiro." Chase stepped closer, his voice dangerously calm. "You need money, and I need a wife. Kung papayag ka sa kasunduan ko, mawawala na ang problema mo sa bahay mo."

Napakapit si Emma sa strap ng kanyang bag, gulat at kaba ang nangingibabaw. Hindi niya alam kung isang panaginip lang ba ito, pero ang sigurado siya—hindi ito biro.

"Ano ang kapalit?" bulong niya, hindi sigurado kung gusto niyang marinig ang sagot.

"Pagkatapos ng kasal, kapag nakuha ko na ang tiwala ng pamilya ko, maghihiwalay tayo. Walang komplikasyon. Wala tayong dapat na maramdaman sa isa’t isa."

Napasinghap si Emma.

"A fake marriage…" bulong niya sa sarili.

"A convenient deal," pagwawasto ni Chase.

Napatitig si Emma kay Chase. Sa lalaking akala niya ay walang ibang iniisip kundi negosyo. Ngunit ngayon, nasa harapan niya ito, nag-aalok ng isang bagay na hindi niya inasahang maririnig mula rito.

At mas nakakatakot… alam niyang hindi siya basta makakatanggi.

Naglaro sa isipan niya ang posibilidad. Isang kasunduan para sa kanya, isang paraan para mailigtas ang bahay niya—ang huling alaala ng kanyang pamilya.

Kaya ba niyang gawin ito? Kaya ba niyang pumasok sa isang kasunduan kung saan ang puso niya ang maaaring maging kapalit?

Alam niyang mali. Alam niyang delikado.

Pero isang bagay ang sigurado…

Mula sa sandaling ito, hindi na magiging normal ang buhay niya. Kung papayag siya sa alok ni Mr. Donovan.

Napatingin si Emma kay Chase, pilit inaarok ang intensyon nito. Para sa isang lalaking may kayamanan at kapangyarihan, bakit siya? Bakit hindi na lang isang babaeng mula sa parehong mundo nito—isang taong mas angkop sa lifestyle at status ng isang Chase Donovan?

"Bakit ako?" Mahinang tanong niya, halos hindi niya namalayang lumabas ang mga salitang iyon sa kanyang bibig.

Muling lumalim ang titig ni Chase, na para bang tinatasa ang bawat emosyon sa mukha niya. "Dahil ikaw ang tamang pagpipilian."

"Kahit na hindi mo ako ganap na kilala?"

"Hindi ko kailangang malaman ang lahat tungkol sa’yo para makita ang halaga mo," sagot ni Chase.

Hindi sigurado si Emma kung insulto ba iyon o papuri, pero ang sigurado siya—hindi niya kayang basahin ang lalaking ito.

"At kung tumanggi ako?"

Tumigil si Chase, saka ngumiti nang bahagya. Isang ngiting hindi niya mawari kung mapanukso o may bahid ng babala.

"Hindi mo tatanggihan," sagot nito nang may kumpiyansa. "Dahil alam mong wala kang ibang pagpipilian."

At sa sandaling iyon, napagtanto ni Emma…

Ang laro ay nagsisimula pa lang.