Kabanata 77 " ANAK KO BA?" Southern Leyte.Mula sa sandaling nalaman ni Chase kung nasaan si Emma, hindi na siya nag-aksaya ng oras. Agad niyang tinawagan ang kanyang tauhan."Ihanda agad ang private jet. Pupunta ako ng Southern Leyte. Walang delay.""Yes, sir."Sunod niyang tinawagan si Arman, ang kanyang tapat na investigator.“Arman, siguraduhing hindi siya mawawala sa paningin n’yo. I-monitor n’yo bawat galaw niya hanggang makarating ako.”“Noted, boss. Sa ngayon, nasa may park sila malapit sa port. Kasama niya ang isang bata. Wala namang ibang tao sa paligid.”Chase didn’t waste a second. Kaagad siyang lumipad mula Maynila patungong Tacloban gamit ang private jet. Paglapag niya sa airport, mabilis siyang sinalubong ng kanyang SUV. Mabilis ang takbo ng sasakyan, halos lumipad sa kalsada habang tinatahak ang daan patungong Sogod.Tatlong oras lang, at narating na niya ang bayan.Bumaba siya
Kabanata 76 : "Lihim sa Likod ng Kalikasan"Dumaan ang ilang buwan at si Chase ay nakatanggap ng alok mula sa isang businessman na nagbenta ng lupa sa Southern Leyte. Hindi sana siya magiging interesado, ngunit nang malaman niya ang potensyal ng lugar para sa pagpapalawak ng kanyang negosyo, nagbago ang kanyang pananaw. Isang magandang oportunidad ang sumik sa harap niya.Dahil hindi siya makakapunta agad, inutusan ni Chase ang kanyang right-hand man na si Mike na pumunta sa lugar at makipag-usap sa nag-aalok ng lupa. Ang plano ni Chase ay suriin ang negosyo at makipag-ayos upang mapakinabangan ang pagkakataong ito.Pumunta si Mike sa Southern Leyte at nag-set ng meeting sa may-ari ng lupa. Nang makarating siya sa lugar, agad niyang napansin ang kagandahan ng tanawin at ang posibilidad ng pag-develop sa lugar. Ang may-ari ng lupa ay isang tahimik na tao, ngunit malinaw na may mga plano siyang nais isakatuparan sa lugar. Habang nakikipag-usap si Mike, nagin
KABANATA 78“Pakiramdam ng Pagkawala”Mabilis ang lakad ni Emma habang nililingon-lingon ang kanyang likuran. Hindi niya alam kung sinusundan siya ni Chase, pero ang tibok ng kanyang puso ay parang sinisigaw ang takot na baka kunin nito si Amara. Hindi pa siya handa. Hindi pa niya kayang ipaalam ang totoo. Lalo na’t hindi niya alam kung ano ang magiging reaksyon ni Chase kapag nakumpirma niyang anak niya si Amara.Pagkarating niya sa bahay na tinutuluyan nila ni Mia—isang maliit ngunit maaliwalas na unit sa tabi ng eskuwelahan kung saan sila rin nagtitinda, dito sila nag stay kysa uuwe dun sa bahay ng tiyahin ni Mia my kalayuan kasi—diretso siyang pumasok sa loob na para bang may humahabol sa kanya.Si Mia naman ay abala sa pag-aayos ng skewers sa maliit at lumalago nilang barbecuehan na nakatayo sa gilid ng kalsada. Agad niyang napansin ang pagmamadali ni Emma. Nilapitan niya ito, bitbit ang pangalawang tray ng inihaw.“Uy, girl,” salubo
KABANATA 79"Hindi Ka Na Makatatakas"Hindi binuksan ni Emma ang pinto kahit ilang ulit pang kumatok si Chase. Mahigpit niyang niyakap si Amara na noo’y nakatingin sa kanya, tila ba nararamdaman ang kaba sa dibdib ng ina. Walang salitang namutawi sa kanyang mga labi—tanging ang mabigat na buntong-hininga lamang ang naririnig sa silid.Sa labas, si Chase ay nanatiling nakatayo. Ilang minuto. Ilang ulit pa ng pagkatok. Ngunit walang sagot.Napailing siya at napatingala sa langit. Malamig ang hangin. Gabi na. Pero wala siyang balak umalis.Sa wakas, bumalik siya sa kanyang sasakyan. Sa loob, isinandal niya ang ulo sa headrest, pinikit ang mga mata, pilit nilulunok ang sakit at inis."Sir, naka-book na po kayo sa hotel. Kami na pong bahala rito kina Ma’am Emma," sabi ng kanyang tauhan sa telepono."Anong hotel?" malamig na sagot ni Chase."GV Hotel po. Malapit lang dito. Para makapagpahinga kayo."Ayaw man
KABANATA 80: Ang Pagkawala ni AmaraTahimik ang gabi. May katahimikang tila nagbabadya ng isang bagay na hindi kanais-nais. Sa loob ng bahay na tinutuluyan nila Emma at Mia, mahimbing ang pagkakatulog ng lahat. Si Mia ay nasa kabilang kwarto, pagod sa buong araw na pagtitinda sa barbequehan. Si Emma naman ay nasa kabilang silid, mahigpit na yakap ang anak niyang si Amara.Sa sobrang dami ng iniisip ni Emma—ang posibilidad na kunin ni Chase ang anak niya, ang desisyong umalis patungong Cebu, ang kinabukasan nilang mag-ina—hindi na niya namalayang dinalaw na siya ng antok. Nakalimutan na rin niyang i-lock ang pinto ng kwarto, maging ang maliit na backdoor sa may kusina. Walang kaalam-alam si Emma, may isang aninong gumalaw sa dilim. Isa sa mga tauhan ni Chase ang unti-unting pumasok sa bahay gamit ang nakabukas na likurang pintuan. Sanay sa kilos, tahimik itong lumapit. Alam na niya ang eksaktong kwarto—alam niya kung sino ang kanyang pakay.P
Kabanata 1"FINAL NOTICE."Napanganga si Emma Sinclair habang nakatitig sa dokumentong hawak niya. Para itong matalim na kutsilyong tumarak sa kanyang dibdib.-----Final notice.Ibig sabihin, kung hindi siya makakabayad sa loob ng tatlumpung araw, tuluyan na siyang mawawalan ng bahay—ang tanging naiwan ng kanyang pamilya.Napasinghap siya, at parang biglang lumabo ang kanyang paningin. Inulit niyang basahin ang dokumento, pilit na naghahanap ng kahit anong loophole. Baka naman may mali lang siya ng intindi. Baka may paraan pa para makaligtas siya rito.Ngunit malinaw ang nakasulat:— "We regret to inform you that due to your failure to settle the remaining balance, the property located at Lot 23, Greenfield Subdivision, Quezon City, will be foreclosed within thirty (30) days."Kasunod nito ang detalyeng naglalaman ng eksaktong halaga ng pagkakautang niya—isang halagang imposibleng bayaran niya sa
KABANATA 29:00 AM - Donovan EnterprisesAng malamig na simoy ng hangin mula sa air conditioning ay dumampi sa balat ni Emma nang pumasok siya sa magarang lobby ng Donovan Enterprises. Mula sa makintab na marmol na sahig hanggang sa modernong chandeliers, lahat ay sumisigaw ng yaman at kapangyarihan.Huminga siya nang malalim at hinigpitan ang hawak sa kanyang folder na naglalaman ng resume at portfolio niya bilang matchmaker. Ito ang pinakamalaking oportunidad sa kanyang career, at hindi niya kayang palampasin ito.Dumiretso siya sa receptionist na naka-blazer at mukhang sanay makaharap ang mga high-profile clients."Good morning, I’m Emma Sinclair. I have an interview for the matchmaking position."Ngumiti ang receptionist, ngunit halata ang professionalism sa kanyang kilos. “Please take a seat, Miss Sinclair. Someone will call you shortly.”Umupo siya sa waiting area at pinilit na pakalmahin ang kaba sa kanyang dibdib
Kabanata 3 – Ang Hamon ng Isang CEONalugmok si Emma, Pero Hindi SumusukoMatapos ang gabing iyon, parang pinagsakluban ng langit at lupa si Emma. Hindi niya maintindihan ang sarili—paano siya napunta sa ganoong sitwasyon? Isang gabing puno ng init at misteryo, ngunit ang iniwan sa kanya ay panibagong bigat sa puso."Bakit ko hinayaan mangyari iyon?" paulit-ulit niyang tanong sa sarili habang nakaupo sa maliit niyang sala. Ang kanyang tahanan, na dating nagbibigay sa kanya ng kapanatagan, ngayon ay tila naging kulungan ng kanyang pagsisisi. Ang lalaking hindi niya man lang nakilala, isang estranghero, ang unang kumuha ng kanyang puri—isang bagay na iniisip niyang maibibigay lamang niya sa lalaking tunay niyang mamahalin.Ngunit wala nang oras para malugmok sa pagsisisi. Kailangan niyang bumangon at kumilos. Kung hindi, tuluyan siyang mawawalan ng tahanan.Sa kabila ng pagod at emosyonal na bigat, napagdesisyunan niyang bumalik sa Donovan
KABANATA 80: Ang Pagkawala ni AmaraTahimik ang gabi. May katahimikang tila nagbabadya ng isang bagay na hindi kanais-nais. Sa loob ng bahay na tinutuluyan nila Emma at Mia, mahimbing ang pagkakatulog ng lahat. Si Mia ay nasa kabilang kwarto, pagod sa buong araw na pagtitinda sa barbequehan. Si Emma naman ay nasa kabilang silid, mahigpit na yakap ang anak niyang si Amara.Sa sobrang dami ng iniisip ni Emma—ang posibilidad na kunin ni Chase ang anak niya, ang desisyong umalis patungong Cebu, ang kinabukasan nilang mag-ina—hindi na niya namalayang dinalaw na siya ng antok. Nakalimutan na rin niyang i-lock ang pinto ng kwarto, maging ang maliit na backdoor sa may kusina. Walang kaalam-alam si Emma, may isang aninong gumalaw sa dilim. Isa sa mga tauhan ni Chase ang unti-unting pumasok sa bahay gamit ang nakabukas na likurang pintuan. Sanay sa kilos, tahimik itong lumapit. Alam na niya ang eksaktong kwarto—alam niya kung sino ang kanyang pakay.P
KABANATA 79"Hindi Ka Na Makatatakas"Hindi binuksan ni Emma ang pinto kahit ilang ulit pang kumatok si Chase. Mahigpit niyang niyakap si Amara na noo’y nakatingin sa kanya, tila ba nararamdaman ang kaba sa dibdib ng ina. Walang salitang namutawi sa kanyang mga labi—tanging ang mabigat na buntong-hininga lamang ang naririnig sa silid.Sa labas, si Chase ay nanatiling nakatayo. Ilang minuto. Ilang ulit pa ng pagkatok. Ngunit walang sagot.Napailing siya at napatingala sa langit. Malamig ang hangin. Gabi na. Pero wala siyang balak umalis.Sa wakas, bumalik siya sa kanyang sasakyan. Sa loob, isinandal niya ang ulo sa headrest, pinikit ang mga mata, pilit nilulunok ang sakit at inis."Sir, naka-book na po kayo sa hotel. Kami na pong bahala rito kina Ma’am Emma," sabi ng kanyang tauhan sa telepono."Anong hotel?" malamig na sagot ni Chase."GV Hotel po. Malapit lang dito. Para makapagpahinga kayo."Ayaw man
KABANATA 78“Pakiramdam ng Pagkawala”Mabilis ang lakad ni Emma habang nililingon-lingon ang kanyang likuran. Hindi niya alam kung sinusundan siya ni Chase, pero ang tibok ng kanyang puso ay parang sinisigaw ang takot na baka kunin nito si Amara. Hindi pa siya handa. Hindi pa niya kayang ipaalam ang totoo. Lalo na’t hindi niya alam kung ano ang magiging reaksyon ni Chase kapag nakumpirma niyang anak niya si Amara.Pagkarating niya sa bahay na tinutuluyan nila ni Mia—isang maliit ngunit maaliwalas na unit sa tabi ng eskuwelahan kung saan sila rin nagtitinda, dito sila nag stay kysa uuwe dun sa bahay ng tiyahin ni Mia my kalayuan kasi—diretso siyang pumasok sa loob na para bang may humahabol sa kanya.Si Mia naman ay abala sa pag-aayos ng skewers sa maliit at lumalago nilang barbecuehan na nakatayo sa gilid ng kalsada. Agad niyang napansin ang pagmamadali ni Emma. Nilapitan niya ito, bitbit ang pangalawang tray ng inihaw.“Uy, girl,” salubo
Kabanata 76 : "Lihim sa Likod ng Kalikasan"Dumaan ang ilang buwan at si Chase ay nakatanggap ng alok mula sa isang businessman na nagbenta ng lupa sa Southern Leyte. Hindi sana siya magiging interesado, ngunit nang malaman niya ang potensyal ng lugar para sa pagpapalawak ng kanyang negosyo, nagbago ang kanyang pananaw. Isang magandang oportunidad ang sumik sa harap niya.Dahil hindi siya makakapunta agad, inutusan ni Chase ang kanyang right-hand man na si Mike na pumunta sa lugar at makipag-usap sa nag-aalok ng lupa. Ang plano ni Chase ay suriin ang negosyo at makipag-ayos upang mapakinabangan ang pagkakataong ito.Pumunta si Mike sa Southern Leyte at nag-set ng meeting sa may-ari ng lupa. Nang makarating siya sa lugar, agad niyang napansin ang kagandahan ng tanawin at ang posibilidad ng pag-develop sa lugar. Ang may-ari ng lupa ay isang tahimik na tao, ngunit malinaw na may mga plano siyang nais isakatuparan sa lugar. Habang nakikipag-usap si Mike, nagin
Kabanata 77 " ANAK KO BA?" Southern Leyte.Mula sa sandaling nalaman ni Chase kung nasaan si Emma, hindi na siya nag-aksaya ng oras. Agad niyang tinawagan ang kanyang tauhan."Ihanda agad ang private jet. Pupunta ako ng Southern Leyte. Walang delay.""Yes, sir."Sunod niyang tinawagan si Arman, ang kanyang tapat na investigator.“Arman, siguraduhing hindi siya mawawala sa paningin n’yo. I-monitor n’yo bawat galaw niya hanggang makarating ako.”“Noted, boss. Sa ngayon, nasa may park sila malapit sa port. Kasama niya ang isang bata. Wala namang ibang tao sa paligid.”Chase didn’t waste a second. Kaagad siyang lumipad mula Maynila patungong Tacloban gamit ang private jet. Paglapag niya sa airport, mabilis siyang sinalubong ng kanyang SUV. Mabilis ang takbo ng sasakyan, halos lumipad sa kalsada habang tinatahak ang daan patungong Sogod.Tatlong oras lang, at narating na niya ang bayan.Bumaba siya
Kabanata 75: “Asawang Walang Asawa”Tahimik ang gabi. Sa isang condo unit sa Taguig, nakaupo si Victoria sa gilid ng kama, suot pa rin ang wedding dress niya. Ang mamahaling tela ng gown ay tila isang bigat sa kanya, isang pabigat na hindi kayang itago ng lahat ng palamuti at magagarbong detalye. Kasal na siya, oo. Pero mag-isa siya.Tinitigan niya ang phone sa kamay. Walang tawag, walang mensahe mula kay Chase. Wala man lang "kumusta" o kahit isang simpleng "asawa na kita." Parang may kumakalabit sa dibdib niya, unti-unting nagiging masikip habang tinitingnan ang paligid—malinis, maganda, pero hindi tahanan.Tumayo siya, humawak sa gilid ng salamin, at tinignan ang sarili. May make-up pa, makintab ang buhok, ngunit sa mga mata niya, wala ni katiting na saya. Isa siyang babaeng walang lugar sa mundong ito. Isa siyang reyna… na walang kaharian."Hindi pwedeng ganito lang 'to," bulong niya. "Ako si Victoria Alcantara. Ako ang asawa ni Chase Don
Kabanata 74: "Kasalang Walang Puso"Ang venue ng kasal ay puno ng puting bulaklak, ginto’t puting dekorasyon, at engrandeng tugtugin. Ang bawat bisita’y nakangiti, akala mo’y isang perpektong kasalan ang magaganap. Pero sa gitna ng engrandeng selebrasyon, may isang kaluluwang pinipigil ang galit, naghahanap ng hangin sa gitna ng pekeng kasiyahan.Si Chase Donovan.Nakatayo siya sa gilid, suot ang itim na tuxedo na tila tanikala. Pinagmamasdan niya ang mga taong abala sa pag-aayos ng huling detalye ng kasal. Ilang sandali pa’y lumapit si Victoria Alcantara, suot ang isang designer gown, abot-tainga ang ngiti, tila isang prinsesa sa panaginip. Pero sa paningin ni Chase, isa siyang mandaraya na dapat lang itapon sa bangungot.“Chase,” malambing ang boses ni Victoria habang hinawakan ang braso niya. “Ang gwapo mo ngayon.”Agad umatras si Chase, nanlilisik ang mga mata. “’Wag kang lapit nang lapit sa’kin, V,” mariin niyang sabi, boses niy
Kabanata 73 "Balitang Gumising sa Puso" Lumipas ang ilang buwan mula nang tuluyang nawala si Chase sa buhay ni Emma. Tahimik ang mga araw, pero hindi matahimik ang puso niya. Sa bawat paglipas ng oras, unti-unti niyang tinanggap na hindi talaga sila para sa isa’t isa. Hindi man niya aminin nang buo, araw-araw siyang umaasang baka bumalik pa rin ito. Pero mas pinili niyang tahimik na magpatuloy sa buhay, lalo na’t palapit na nang palapit ang araw ng kanyang panganganak. Malaki na ang tiyan niya, at kahit hirap, pinipilit niyang maging matatag—para sa batang nasa sinapupunan niya.Isang hapon habang abala siya sa pag-aayos ng gamit ng sanggol, biglang sumigaw si Mia mula sa sala.“Girl! Halika dali! Panoorin mo ’to!”“Bakit? Anong meron?” tanong ni Emma habang hawak ang isang maliit na kumot.“Basta halika na! Bilisan mo!”Lumakad si Emma papunta sa sala, bakas sa mukha ang pagod at kaba. Paglapit niya, tumambad sa screen ng
Kabanata 72 – 'Bahay ng Alaala"Buong araw na subsub sa trabaho si Chase. Hindi siya tumigil kahit saglit, pinilit niyang ilibing ang sarili sa mga papel, meeting, at tawag para lang hindi siya lamunin ng katahimikan. Dahil sa tuwing tatahimik ang paligid, si Emma ang laman ng isip niya.Nasaan siya? Kumakain ba siya ng maayos? Iniisip niya rin kaya ako?Habang minamaneho niya ang sasakyan pauwi, mas lalo siyang nilunod ng alaala. Napapikit siya sandali sa pulang ilaw habang binabalikan ang huling araw na magkasama sila ni Emma. Bakit ba hindi niya ito pinakinggan? Bakit mas pinili niyang manahimik kaysa harapin ang katotohanan?Alam niya ang dahilan.Dahil kung sinuportahan niya si Emma noon, tiyak ang galit ng kanyang ama. Isang galit na matagal na niyang alam kung gaano kabagsik. Hindi dahil sa shares—dahil sa pagmamahal niya kay Emma. Ang ama niya, hindi tanggap si Emma, hindi dahil sa kasunduan nila kundi dahil naging tunay na t