CHAPTER (4)

Kabanata 4 – Ang Laro ni Chase

Pagkatapos ng Tawag

Pagkatapos ng tawag mula kay Chase, hindi mapakali si Emma. Hindi siya sigurado kung dapat ba siyang matuwa o mas lalong kabahan. Binigyan siya ng isa pang pagkakataon, pero hindi siya maaaring magkamali.

Nakapangalumbaba siya habang nakaupo sa isang coffee shop, nakatitig sa listahan ng mga babaeng dapat niyang i-recruit. Isa-isa niyang tinignan ang kanilang profiles—matatalino, magaganda, may matagumpay na karera—pero wala pa rin siyang kasiguraduhan kung alin sa kanila ang papasa kay Chase.

"Ano ba talaga ang gusto ng lalaking ‘yun?" Napabuntong-hininga siya.

Habang abala sa pag-iisip, biglang tumunog ang kanyang cellphone. Napakunot-noo siya nang makita ang pangalan ng tumatawag—Mia Santos, ang matalik niyang kaibigan.

"Hello?" sagot niya.

"Girl, nasaan ka? Parang ang tagal mong hindi nagpaparamdam!" sagot ng masiglang boses ni Mia sa kabilang linya.

Napangiti si Emma. "Busy lang, Mia. Andito ako sa coffee shop, nag-aayos ng trabaho."

"Trabaho? O may kinalaman ‘yan kay Chase Donovan?" may halong panunukso ang boses ng kaibigan.

"Ugh, Mia, huwag mo akong simulan," reklamo niya habang nilalaro ang straw ng kanyang iced coffee.

Natawa ang kaibigan. "Teka, susunod ako diyan. Mag-usap tayo."

Bago pa siya makasagot, ibinaba na ni Mia ang tawag. Napailing si Emma, pero sa totoo lang, kailangan niya ng kausap.

Pagdating ni Mia

Ilang minuto lang ang lumipas, dumating si Mia na may dalang dalawang box ng doughnuts. Umupo ito sa harap niya at sinipat siya nang mabuti.

"Hindi ka naman mukhang stress," puna nito. "Pero bakit parang ang lalim ng iniisip mo?"

"Malalim nga," sagot ni Emma bago humigop ng kape.

"Si Chase Donovan ba?"

Napairap siya. "Oo."

Umangat ang kilay ni Mia. "Hmmm. May nangyari na ba?"

Halos mabilaukan si Emma. "Ano ka ba, Mia? Wala!"

Natawa lang ito. "Relax ka lang! Pero seryoso, anong ginagawa mo ngayon para sa kanya?"

Nagbuntong-hininga si Emma bago ipinaliwanag ang tungkol sa pangalawang pagkakataong ibinigay ni Chase sa kanya—ang paghahanap ng babaeng papasa sa panlasa nito.

"Naku naman, Emma!" reklamo ni Mia. "Ikaw na nga lang! Bakit hindi na lang ikaw?"

Napailing siya. "Hindi ganun kadali ‘yun, Mia."

"Hindi ba siya nagpakita ng interes sa'yo?" may halong pilyang ngiti ang kaibigan.

Saglit siyang natigilan. Hindi niya alam kung paano isasagot iyon. Oo, may ilang sandali kung saan naramdaman niyang may kakaibang tingin si Chase sa kanya, pero hindi niya kayang bigyang kahulugan iyon.

"Hay naku, Emma. Baka ikaw na talaga ang gusto niya," sabi ni Mia. "Pero sige, tutulungan kita. May kilala akong mga babaeng may high standards. Papakilala kita sa kanila."

Kahit paano, nabawasan ang kaba ni Emma.

Ang Unang Kandidata

Kinabukasan, nagkita sila ni Mia sa isang high-end restaurant upang makilala ang unang babaeng maaaring ipakilala kay Chase—si Isabelle Dela Vega, isang kilalang fashion designer na galing sa isang mayamang pamilya.

"Emma, meet Isabelle," pakilala ni Mia.

Naglahad ng kamay si Emma. "Nice to meet you."

Ngunit imbes na makipagkamay, tumingin lang si Isabelle sa kanya mula ulo hanggang paa na parang sinusuri siya.

"Ikaw ba ang matchmaker?" may bahid ng pag-aalinlangan sa boses nito.

Napangiti si Emma kahit na parang naiinsulto siya. "Yes. Ako ang inatasang humanap ng babaeng maaaring makasama ni Mr. Donovan."

Umirap si Isabelle. "And bakit ko naman gugustuhing makilala si Chase Donovan? Hindi naman ako desperada sa lalaki."

Hindi agad nakaimik si Emma. Hindi niya alam kung paano isasalba ang sitwasyon.

Sumingit si Mia. "Well, Isabelle, Chase is not just any man. He’s a billionaire CEO. And knowing your taste, hindi ba type mo ang powerful men?"

Napatingin si Isabelle sa kanya at ngumiti nang bahagya. "You have a point."

Nagkaroon ng pag-asa si Emma.

"Okay, fine," sabi ni Isabelle. "Sige, I’ll give it a try. Set up a meeting."

---

Ang Unang Pagharap kay Chase

Kinabukasan, nagdala si Emma ng tatlong babaeng napili niya sa opisina ni Chase upang ipresenta bilang potential matches. Isa na rito si Isabelle.

Pinagmasdan ni Chase ang mga babaeng nakahanay sa harap niya. Malamig ang ekspresyon nito, walang emosyon.

Lumapit si Isabelle at naglahad ng kamay. "Nice to meet you, Mr. Donovan."

Tumingin lang si Chase dito, pero hindi man lang inabot ang kamay. Sa halip, tumingin siya kay Emma.

"This is your best selection?" malamig niyang tanong.

Nag-panic si Emma. "Uh… well, they’re all highly accomplished and—"

Hindi na siya pinatapos ni Chase. Tumayo ito at naglakad palapit sa kanya.

"Miss Sinclair," aniya, dahan-dahang yumuko upang magpantay ang kanilang mga mata. "Bigyan pa kita ng isa pang pagkakataon. Siguraduhin mong may mahanap kang gusto ko."

Nanlamig ang katawan ni Emma.

"Ano ba talaga ang gusto ng lalaking ito?"

At sa sandaling iyon, naisip niya ang isang bagay—baka hindi talaga ibang babae ang hinahanap ni Chase.

Napalunok si Emma habang nakatitig kay Chase. Sa ilalim ng matalim nitong titig, pakiramdam niya ay sinusuri siya—parang siya mismo ang tinatantya, hindi ang mga babaeng ipinakilala niya.

Tahimik ang lahat, at kahit si Isabelle, na tila sanay sa atensyon, ay nag-aalangan na ngayon.

"Ano ba talaga ang hinahanap niya?" bulong ni Emma sa sarili.

"Kung wala na kayong sasabihin, pwede na kayong umalis," malamig na sabi ni Chase, saka bumaling sa kanyang assistant.

Mabilis na tumayo sina Isabelle at ang dalawa pang babae. Kahit hindi deretsahang sinabi ni Chase, halata ang mensahe—wala siyang interes sa kanila.

Naiwan si Emma sa loob ng opisina matapos lumabas ang tatlong babae. Hindi siya mapakali. Hindi pa siya handang umalis, lalo na’t hindi niya alam kung anong nangyari.

"Chase…" maingat niyang simulan.

Umangat ang isang kilay ng lalaki. "Hmm?"

"May mali ba sa kanila?" tanong niya, sinisikap na panatilihin ang kanyang kumpiyansa.

Tumayo si Chase mula sa kanyang upuan at lumapit sa bintana, nakatanaw sa labas ng gusali. "Hindi sila ang gusto ko."

Napakagat-labi si Emma. "Pero sabi mo, gusto mo ng babaeng matalino, may dating, at independent. Lahat ng ipinakilala ko ay gano’n."

Dahan-dahang bumaling si Chase pabalik sa kanya. "Hindi iyon ang punto."

"Then ano?" Hindi na niya napigilan ang frustration sa kanyang tinig.

Ngumiti si Chase—isang uri ng ngiting hindi niya mawari kung mapanganib o may ibig ipahiwatig.

"Hahanap ka pa rin ba ng iba?"

Muli siyang kinilabutan.

Dahil sa tanong na iyon, biglang nagbago ang laro.