Dahil wala namang mga books store sa lugar na ito ay napag-isipan kong pumunta sa Puerto. Sa lugar na mas maraming building at mga sasakyan.
"Ngeah! I'm tired"
"Stop complaining. Wala ka namang ibang ginagawa kundi ang matulog kapag hindi kita sinusumon"
"Ngeah! Why did you always do this to me?!"
"I'm your master"
Dahil ako ang master ay wala siyang nagawa kundi ang sumunod. Unti-unti siyang lumaki hanggang sa mas malaki na siya sa akin. Sumakay ako sa likod niya at mabilis siyang lumipad pataas hanggang sa ituktok na kami ng mga ulap.
Mula sa baba ay tanaw namin ang mga maliliit na bahay,building at mga puno. Mas lalo pa kaming pumaitaas hanggang sa naglalakihang mga bundok na ang natatanaw ko. Maingat akong tumayo habang nakataas ang dalawang kamay na binabalanse ang katawan.
"Ruro"
Tawag ko sa kaniya habang dinadama ang malakas na hangin.
"Ngeow?"
"Would you leave me if you given a chance to have a freedom as a normal cat?"
"Ngeah! Stop being a drama queen!"
Bahagya akong natawa at napailing. Sa pusa ko lang talaga nasasabi ang mga ganung salita na walang halong pag-aalinlangan dahil alam kong iba siya mag-isip at hindi ako tatawanan. Siya yong alam kong hindi ako iiwan dahil nakatali na siya sa akin. Noon pa man ay palagi ko na lang nararamdaman ang pag-iisa pero ngayong nakatali sa akin si Ruro, hindi ko na iyon mararamdaman pa dahil isang tawag ko lang sa pangalan niya ay lilitaw na siya sa harap ko.
"Where did you learned that word?"
"Even a cat have mobile phone, have F******k acc, have social media. Don't you know that?!"
Mas lalo pa akong natawa dahil mukhang mas mulat pa siya at updated sa mundong ito kaysa sa akin.
"I bet you have a friend in mobile phone"
"Dude! In F******k! How can I have a freind in mobile phone. That fucking gadget seriously?!"
"Calm down"
Natatawa ko pang sambit.
Makalipas ang isang oras na paglalakbay ay bumaba kami sa gitna ng gubat. Bumalik sa dating laki si Ruro. Pumatong siya sa balikat ko kasabay ang pagiging invisible niya at sinimulan namin ang paglalakbay hanggang sa makalabas ng gubat. Sa gitna ng mainit na panahon ay naglakad kami sa gitnan ng napakaraming tao.
Nakasuot ako ng itim na hoodie Kaya kampante ako na wala akong maaagaw na attention dahil sa kakilakilabot na awrang dala ko. At isa pa, ako ang nag-aadjust. Sinikap kong hindi tumingin sa mga tao at deretyo ang tingin sa dinadaanan.
Nang marating ko ang Sm ay sinikap kong hindi tumingin sa guard. Tinakbo ko ang escalator at tinungo ang book store.
Minsan na akong dinala rito ni Zekan, kaya alam ko na ang pasikot-sikot at kung saan dapat pumunta.
Nakapamulsa kong pinasok ang bookstore na tanging mirror wall ang nakapalibot. Agad akong nakaramdam ng pagkasabik nang malanghap ang amoy ng libro at masilayan ang napakaraming libro na may ibat-ibang nilalaman. Comics, webtoon, W*****d book, at marami pang iba. Nung na sa Elart ako ay nakahiligan ko na talaga ang pagbabasa. Sa isang araw ay nakakatapos ako ng tatlong libro at sa bawat librong natatapos ko ay hindi ko maiwasang malungkot. Mayroon ngang happy ending pero ang malamang ending na ang kuwentong minahal mo is a different kind of pain.
Isa ito sa mga nagustuhan ko sa mundong ito. Napakaraming libro ang puwede mong mabasa at kung wala kang pera pambili, puwede mo iyong basahin online pero mas prefer ko ang libro dahil ang Ilan sa mga author ay dinadagdagan ng mga scene ang inilalagay sa libro kumpara sa online. Maganda pa rin iyong wala kang nalalaktawang scene.
Lumapit ako sa mga book shelves at pinasadahan ng tingin ang mga librong nalalapatan ng hintuturo ko. Hanggang sa may librong nakapukaw ng attention ko na nakalagay sa mataas na parte ng bookshelves. Sa pinakasentro ng design niya pa lang ay halata ng fantasy. Tumungkod ako upang abutin iyon pero bago ko pa man mahawakan iyon ay may naunan ng kamay ang kumuha non mula sa likod ko.
"How short you are"
Mabilis akong napalingon dahil sa familiar na tinig non.
"Hey kid"
"You again"
Agad na sumama ang timpla ng mood ko nang makita ko si Zukich? Zusick? Zurach? Whatever.
"Are you here to buy a book?"
Tanong niya habang sinusuri ang libro.
"Obviously yes"
"This book is nice. I'm going to buy this"
Saad niya na ngayon ay nakayuko na sa akin habang winawagayway sa harap ko yong libro. Nang-aasar.
Umakto akong aagawin iyon nang mabilis niyang tinaas ang kamay.
"Dude, ako ang unang nakakita niyan"
Nagtitimpi kong saad na ikinangisi niya lang.
"Dude, ako ang unang humawak sa libro"
Panggagaya niya sa tono ng pananalita ko.
Napakuyom ako, nagtitimpi, at pinipigilan na ipakita ang inis. Napabuntong hininga ako bago walang emosyong tumingin sa kaniya. Sinuksok ko ang kamay sa bulsa ng short ko at pilit ang ngiting umiwas ng tingin pero muli ring humarap na kagat-kagat ang labi.
"Where's my book? Kahit yon na lang para naman mabawasan ang panggigigil na nararamdaman ko sayo"
Kahit na naiinis ako sa biglaang pagsulpot niya, mas mabuti na rin iyon nang sa gayon ay makuha ko yong libro ko.
Nilahad ko yong kamay sa harap niya na siyang ikinataas ng gilid ng labi niya.
"What a coincidence. Hindi ko aakalaing magkikita tayo rito. Apat na araw pa naman akong hindi pumasok para lang hindi ka makita pero mukhang nakatadhana talaga tayong magtagpo, don't you think so? Hmmmm?"
"Grrrrrr, what the hell is your problem dude? Brokenhearted ka ba kaya umaarte kang gago?"
Pakiramdam ko talaga ay namumula na ang mukha ko sa subrang inis sa kaniya. Kung nakamamatay lang ang tingin ay baka kanina pa siya natunaw. Sa pagkakatanda ko ay hindi naman kami ganun kaclose pero kung umakto siya ay para siyang nambubully ng kapatid.
"You talked to much"
"So what?"
Hey Erowah, when did you learned to talk too much since you met the most annoying person in this earth?
"Okay fine. You look like an angry bird"
"Fu–"
Magsasalita pa sana ako nang bigla niyang hinila ang kamay ko at ipitalikod saka mabilis na sinakop ng malaki niyang palad ang bibig ko.
"Mmmmmm!"
"You're just a kid. Don't say that word agai– ouch!"
Ungol niya matapos ko siyang kagatin sa kamay. Paulit-ulit kong pinupunasan ang bibig. Mabango yong kamay niya pero gusto ko lang ipakita sa kaniya sa nandidiri ako sa pagkakadikit ng palad niya sa bibig ko.
"Who cares if I said that word?!"
"Blah blah blah, let's eat outside"
Nang-aasar niyang saad na hindi ininda ang kagat ko sa kamay niya.
Base sa mga nababasa ko sa social media na kapag niyaya ka ng lalaking kumain sa labas, that's what they called 'date' there's a romantic feelings between the two persons who date outside.
'is he have a romantic feelings with me?'
"Dude, I'm here to buy a book not to eat with you"
Umakto akong tatalikuran siya pero halos mapasubsob ako sa dibdib niya nang bigla niyang hinila yong hood ko.
"Hey!"
Nagsimula siyang maglakad habang kinakaladkad ako sa paghawak niya sa hood ko.
"Let me to pick a book for you and we will eat outside alright?"
"Fuck you!"
"Shhhh, I'm your brother today"
"Shut up!"
"Sister, what book do you like? Story book or Disney book"
"Don't call me sister. It sounds DIS-GUS-TING"
Diniin ko yong salitang disgusting at pilit na binawi yong hood pero dahil gago siya ay tinaas niya iyon kaya bahagya akong umangat.
"There's so many book here"
"Probably because this is a books store"
Pamimilosopo ko habang nawawalan na ng lakas at hinayaan na lamang magpahila sa kaniya.
Kumuha siya ng kung ano-anong libro sa bawat madadaanan namin at nang maramdaman niya ng mabigat ang hawak niya ay hinila niya ko palapit sa counter.
Fuck, I really can't explain my face right now.
"4,566 po lahat sir"
Namumulang sambit ng cashier. Totoong guwapo si Zukich. Halos lahat ata ng babaeng nadaraanan namin ay napapatingin sa kaniya. Talagang agaw attention siya kaya nakakapagtakang ako ang naisipan niyang pagtripan.
"What?"
Nakataas ang kilay kong tanong nang ilahad niya yong kamay niya sa harap ko.
"Money"
Napailing na lang ako at umaktong may huhugutin sa bulsa pero napahinto ako nang narealized kong wala nga pala kong dalang pera. Kinunotan niya ko ng noo habang naghihintay na may ilapag na pera sa kamay niya pero tameme akong napaiwas ng tingin.
"Hey kid"
"I don't have money. How could you let the kid to pay these books?!"
Agad kong binungad sa kaniya nang muli akong humarap. Binawi ko yong hood ko sa kamay niya at matalim siyang tinitigan. Saglit siyang napanganga na parang hindi makapaniwala at namamangha sa sinabi ko.
"Mmmm ako ang magbabayad sa libro and you will pay me by eat dinner with me"
Napabuntong-hininga na lang ako kaysa ang sumagot dahil ako lang din naman ang maiinis sa huli.
Matapos niyang bayaran yong libro ay mag-iiba na sana ako ng direksiyon para takasan siya pero wala pa man ako nakakahakbang palayo ay mabilis ng pumatong yong braso niya sa balikat ko.
"Where are you going baby girl?"
"Yak"
Kung iba siguro ang tatawagin niyang baby girl ay hihimatayin sa kilig pero para sa akin, literal na yak. Ang sagwa pakinggan.
Napakamot na lamang ako sa noo at pasimpleng tinanggal yong kamay niya sa balikat ko.
"Give me that"
Inagaw ko sa kaniya yong plastic na pinaglagyan ng libro.
"Wow, pera mo?"
"Libre mo"
Sa pangalawang pagkakataon ay tinangka kong tumakas pero mabilis niyang nahawakan yong hood ko at hinila ako sa kung saan.
"Where the hell are you going? Palagi ka na lang nagkakamali ng direksiyon. Baka isipin ng mga makakakita sayo ay nawawalang bata ka"
"What the heck!"
Ganito ba talaga sa mundong ito? Sa mundo namin, ang edad na 12 years old ay puwede ng makipagsabayan sa edad na katulad niya pero ang 12 years old sa mundong ito ay masyado pang bata para sa kanila?
Wala na kong nagawa nang hilain niya ko papasok sa isang restaurant na may nakasulat sa taas na 'Jollibe'
Umupo kami sa pinakadulo. May lumapit na waiter at inabutan siya ng menu.
"What would you like for dinner"
"Anything"
"Alright"
Tinuro niya lang sa waiter yong mga ioorder hanggang sa umalis yong waiter.
"Hey kid"
Humarap ako sa kaniya na nakataas ang kilay at may nagtatanong na tingin.
"What nickname should I call you?"
"Dude call me by my name"
"Then tell me your name"
Right, hindi niya nga pala alam yong name ko.
"Erow– fuck!"
Bigla akong napatayo nang may mga aninong may sungay ang bigla na lang sumulpot sa likod ni Zukick.
"He–"Mabilis kong hinila si Zukich papunta sa tabi ko bago pa man lumapit ang mga anino na may sungay. Nagitla ako nang biglang tumilapon sa kung saan yong mesa namin.Nilibot ko ang paningin at halos manlaki ang mga mata ko nang makitang parami ng parami ang mga aninong papalapit sa direksiyon namin. Siguradong ako lang ang nakakakita sa kanila dahil bakas sa mukha ng mga tao ang pagtataka nang basta na lang nagsiliparan ang mga mesa at upuan na madadaanan ng mga anino.Nataranta ang mga tao sa pag-aakalang lindol iyon."Eh~"Sambit ng isang anino na nasa gitna habang nakataas ang isang kamay at nakaturo sa akin."What the hell is happening kid?!"Hindi na ko sumagot pa. Hinila ko siya."Kid""Fuck! Shut up!"Dahil
"-master, t-the smoke ay kaya kang tanggalan ng kapangyarihan sa l-loob ng isang oras""What the hell did you catched that fucking smoke?!"Gusto ko siyang pigain sa inis pero mas makadadagdag lang iyon sa sakit na nararamdaman niya."The smoke is also known as ' thief magic' sa oras na matamaan ka non ay puwede nilang makuha yong kapangyarihan mo sa pamamagitan ng paghigop sa usok na siyang tumama sa iyo"Gusto kong sisihin yong sarili ko sa isipang gaano karami pa bang mga Mahal ko sa buhay ang mapapahamak para lang protektahan ako? Gaano ba ako kaimportante para protektahan at gustong patayin at the same time?Sa totoo lang ay hindi ko alam kung may halaga ba talaga ang manatili pa akong buhay. Kase kung kailangan akong mamatay ay ako mismo ang gagawa nun sa sarili ko. Pero paano ko gagawin iyon kung nabuhay ako dahil sa mga sakripisyo ng mga taong maha
"Erowah, wake up! We need to leave right now!"Inaantok man ay pilit kong minulat ang mga mata. Nung una ay malabo pa ang mga nakikita ko hanggang sa malinaw kong nakita si Mama na iniimpake ang mga damit. Nang matapos siya sa ginagawa ay lumapit siya sa akin dala ang malaking case na pinaglagyan ng mga damit at basta niya na lang akong kinarga. Hindi ko pa man naibubuka ang bibig ay namalayan ko na lang na nasa labas na kami ng palasyo. Hindi ko magawang ibuka ang bibig dahil sa ekspresyon at ayos na nakikita ko kay Mama. May punit ang laylayan ng kaniyang gown at magulo ang kaniyang buhok. Tagaktak din ang kaniyang pawis at para bang kagagaling niya lang sa pakikipaglaban."Mama . . . ""I do not know if this is the right time to tell you this. Erowah, what is happening now is less than half of what will happen in the future. I want you to remember this word "Even though
"It's raining"Bulong ko habang nakadungaw sa mirror wall at nakapila sa counter upang magbayad. Nandito ako ngayon sa chams store upang bumili ng mga school materials at snack foods. Bukas na ang pasukan at ngayon lang ako nakapag-isip na lumabas upang bumili. Halos ilang buwan na rin akong nakakulong sa kuwarto at walang ibang ginawa kundi ang matulog.Kung sa tutuosin ay hindi ko na kailangan mag-aral dahil sa isang tingin ko lang sa libro ay alam ko na agad ang nilalaman non. Pero dahil hindi ito ang mundong kinabibilangan ko ay kailangan kong kumilos na parang isang normal na bata at harapin ang mga darating na pagsubok ng mag-isa.Nang ako na ang sumunod ay nilapag ko yong tray na pinaglagyan ng mga bibilhin ko na agad namang kinalkula ng cashier.Nung dumating ako sa mundong ito ay halos ilang linggo ang itinagal bago ko napag-aralan at sinanay ang sarili sa mga kultura
Hinubad ko lahat ng saplot ko na hindi umaalis si Ruro sa ulo ko. Wala namang problema run dahil isa siyang Spirit na tumatagos-tagos, yon nga lang ay may kakayahan siyang maging normal na pusa kung gugustuhin niya.Pumasok ako sa banyo at sumalang sa bathtub. Nilublob ko yong mukha ko sa tubig ng halos sampung minuto at hindi man lang nakaramdam ng pagkabitin ng hininga."Are you really going to school Master Erowah?"Kinuha ko siya sa ulo ko at pinatong sa tuhod na hindi naaabot ng tubig. Saka hinaplos-haplos ang itim niyang balahibo."No""Then bakit ka bumili ng school supplier?""Supplies not suplier"Mahinahon kong sagot sa kabila ng pagiging short tempered niya."Supplies or suplier o kung ano man niyan I don't care. Just fucking answer me!"H
Mabilis na natapos ang dalawang subject at break time na. Imbes na pumuntang canteen ay dumeretyo ako sa likod ng classroom kung saan may lumang classroom na wala ng wall. Tanging haligi na lang at biyak-biyak na sahig at siyang malapit sa dalawang building ng mga seniors. Umupo ako roon at nilabas yong mga libro ko na may kinalaman sa mundo namin.Nung magising ako sa mundong ito ay nasa tabi ko ang box na naglalaman ng mga gamit ko. Iyon yong iniimpake ni mama nung oras na plano niya kong itakas. Mabuti na lang ay kasama ang mga libro ko."Hey kid. We met again"Mabilis kong naisara ang libro at matalim na sinalubong ng tingin ang lalaking naglakas-loob na kausapin ako. Naningkit ang mga mata ko nang makita ang mukha ng lalaking na sa harap ko. Makapal ang pino at itim na itim niyang buhok, makapal ang kilay, pointed nose, manipis ang medyo may kapulahan niyang
"-master, t-the smoke ay kaya kang tanggalan ng kapangyarihan sa l-loob ng isang oras""What the hell did you catched that fucking smoke?!"Gusto ko siyang pigain sa inis pero mas makadadagdag lang iyon sa sakit na nararamdaman niya."The smoke is also known as ' thief magic' sa oras na matamaan ka non ay puwede nilang makuha yong kapangyarihan mo sa pamamagitan ng paghigop sa usok na siyang tumama sa iyo"Gusto kong sisihin yong sarili ko sa isipang gaano karami pa bang mga Mahal ko sa buhay ang mapapahamak para lang protektahan ako? Gaano ba ako kaimportante para protektahan at gustong patayin at the same time?Sa totoo lang ay hindi ko alam kung may halaga ba talaga ang manatili pa akong buhay. Kase kung kailangan akong mamatay ay ako mismo ang gagawa nun sa sarili ko. Pero paano ko gagawin iyon kung nabuhay ako dahil sa mga sakripisyo ng mga taong maha
"He–"Mabilis kong hinila si Zukich papunta sa tabi ko bago pa man lumapit ang mga anino na may sungay. Nagitla ako nang biglang tumilapon sa kung saan yong mesa namin.Nilibot ko ang paningin at halos manlaki ang mga mata ko nang makitang parami ng parami ang mga aninong papalapit sa direksiyon namin. Siguradong ako lang ang nakakakita sa kanila dahil bakas sa mukha ng mga tao ang pagtataka nang basta na lang nagsiliparan ang mga mesa at upuan na madadaanan ng mga anino.Nataranta ang mga tao sa pag-aakalang lindol iyon."Eh~"Sambit ng isang anino na nasa gitna habang nakataas ang isang kamay at nakaturo sa akin."What the hell is happening kid?!"Hindi na ko sumagot pa. Hinila ko siya."Kid""Fuck! Shut up!"Dahil
Dahil wala namang mga books store sa lugar na ito ay napag-isipan kong pumunta sa Puerto. Sa lugar na mas maraming building at mga sasakyan."Ngeah! I'm tired""Stop complaining. Wala ka namang ibang ginagawa kundi ang matulog kapag hindi kita sinusumon""Ngeah! Why did you always do this to me?!""I'm your master"Dahil ako ang master ay wala siyang nagawa kundi ang sumunod. Unti-unti siyang lumaki hanggang sa mas malaki na siya sa akin. Sumakay ako sa likod niya at mabilis siyang lumipad pataas hanggang sa ituktok na kami ng mga ulap.Mula sa baba ay tanaw namin ang mga maliliit na bahay,building at mga puno. Mas lalo pa kaming pumaitaas hanggang sa naglalakihang mga bundok na ang natatanaw ko. Maingat akong tumayo habang nakataas ang dalawang kamay na binabalanse ang katawan."Ruro"
Mabilis na natapos ang dalawang subject at break time na. Imbes na pumuntang canteen ay dumeretyo ako sa likod ng classroom kung saan may lumang classroom na wala ng wall. Tanging haligi na lang at biyak-biyak na sahig at siyang malapit sa dalawang building ng mga seniors. Umupo ako roon at nilabas yong mga libro ko na may kinalaman sa mundo namin.Nung magising ako sa mundong ito ay nasa tabi ko ang box na naglalaman ng mga gamit ko. Iyon yong iniimpake ni mama nung oras na plano niya kong itakas. Mabuti na lang ay kasama ang mga libro ko."Hey kid. We met again"Mabilis kong naisara ang libro at matalim na sinalubong ng tingin ang lalaking naglakas-loob na kausapin ako. Naningkit ang mga mata ko nang makita ang mukha ng lalaking na sa harap ko. Makapal ang pino at itim na itim niyang buhok, makapal ang kilay, pointed nose, manipis ang medyo may kapulahan niyang
Hinubad ko lahat ng saplot ko na hindi umaalis si Ruro sa ulo ko. Wala namang problema run dahil isa siyang Spirit na tumatagos-tagos, yon nga lang ay may kakayahan siyang maging normal na pusa kung gugustuhin niya.Pumasok ako sa banyo at sumalang sa bathtub. Nilublob ko yong mukha ko sa tubig ng halos sampung minuto at hindi man lang nakaramdam ng pagkabitin ng hininga."Are you really going to school Master Erowah?"Kinuha ko siya sa ulo ko at pinatong sa tuhod na hindi naaabot ng tubig. Saka hinaplos-haplos ang itim niyang balahibo."No""Then bakit ka bumili ng school supplier?""Supplies not suplier"Mahinahon kong sagot sa kabila ng pagiging short tempered niya."Supplies or suplier o kung ano man niyan I don't care. Just fucking answer me!"H
"It's raining"Bulong ko habang nakadungaw sa mirror wall at nakapila sa counter upang magbayad. Nandito ako ngayon sa chams store upang bumili ng mga school materials at snack foods. Bukas na ang pasukan at ngayon lang ako nakapag-isip na lumabas upang bumili. Halos ilang buwan na rin akong nakakulong sa kuwarto at walang ibang ginawa kundi ang matulog.Kung sa tutuosin ay hindi ko na kailangan mag-aral dahil sa isang tingin ko lang sa libro ay alam ko na agad ang nilalaman non. Pero dahil hindi ito ang mundong kinabibilangan ko ay kailangan kong kumilos na parang isang normal na bata at harapin ang mga darating na pagsubok ng mag-isa.Nang ako na ang sumunod ay nilapag ko yong tray na pinaglagyan ng mga bibilhin ko na agad namang kinalkula ng cashier.Nung dumating ako sa mundong ito ay halos ilang linggo ang itinagal bago ko napag-aralan at sinanay ang sarili sa mga kultura
"Erowah, wake up! We need to leave right now!"Inaantok man ay pilit kong minulat ang mga mata. Nung una ay malabo pa ang mga nakikita ko hanggang sa malinaw kong nakita si Mama na iniimpake ang mga damit. Nang matapos siya sa ginagawa ay lumapit siya sa akin dala ang malaking case na pinaglagyan ng mga damit at basta niya na lang akong kinarga. Hindi ko pa man naibubuka ang bibig ay namalayan ko na lang na nasa labas na kami ng palasyo. Hindi ko magawang ibuka ang bibig dahil sa ekspresyon at ayos na nakikita ko kay Mama. May punit ang laylayan ng kaniyang gown at magulo ang kaniyang buhok. Tagaktak din ang kaniyang pawis at para bang kagagaling niya lang sa pakikipaglaban."Mama . . . ""I do not know if this is the right time to tell you this. Erowah, what is happening now is less than half of what will happen in the future. I want you to remember this word "Even though