Mukhang hindi naman naka-react si Baste kaagad, dahil tumagal ang halik nila. And seeing them kissing tore my heart into pieces. Nagulat ako nang may tumakip ng mga mata ko, tsaka niya ako inikot paharap sa kanya. Napakagat ako ng labi nang malaman ko kung sino iyon. Amoy palang, alam kong si Hari iyon. Tinanggal niya rin ang pagkakatakip ng mga mata ko at hinila ako palayo sa lugar na iyon. Hindi ko na nakita pa ang reaksyon ni Hari, pero sa paraan ng pagkakahila nito sa akin, alam kong galit ito. Does Baste don’t like me anymore? “Stop it, Cheska.” malamig na saad ni Hari, dahilan para mapatingin ako sa kanya. Hindi ko kasi alam kung ano ang ititigil ko. His jaw clenched as he gently brushed his thumb over my lips, parting them slightly. “Look, there’s blood on it,” he muttered, his eyes darkening. Pupunasan ko na sana iyon nang ilapit ni Hari ang mukha nito sa akin, sobrang lapit na ramdam na ramdam ko ang mainit nitong paghinga sa balat ko. His gaze meeting mine, bago ito na
My jaw dropped as he said that before walking away maybe to get changed. Sinamaan ko naman ng tingin si Hari na tawa pa rin ng tawa. Sinikuhan ko siya sa tyan niya nang tumigil siya kakatawa. “Now, I have to play as a slave. Thank you, Hari.” Inakbayan naman ako ni Hari. “What do you want for your birthday? That will be a week from now on, Ches,” masigla nitong saad. “Wala,” tamad kong sabi sa kanya. Masyado na akong matanda para magpa-party pa. Isa pa, gastos lang ‘yon. Napaisip naman si Hari. “Hmm, imposibleng wala,” then he smirked. “How about spending the whole night with me… In bed,” he teased. Napangisi ako sa sinabi niya at marahang hinawakan ang kanyang pisngi, “be my guest,” I replied and pinched his cheeks, stretching it hanggang sa hindi ko na mainat pa. Napadaing naman sa sakit si Hari, pero hindi niya naman tinapik ang kamay ko para tanggalin ang pagkaka-inat ko sa kanyang mukha. “Gusto ko sana kumain ng shrimp e. Kaso bawal.” Malungkot kong sabi sa kanya ts
Napatawa naman ng medyo malakas si Sylus. “Why? Haven is my friend. Hindi ko ba pwedeng akbayan si Haven? Lagi nga kayong umaakbay sa kanya e. Or maybe even more than that,” he smirked as he switched his glances over Hari and Baste. Like he knew something. Napakunot naman ang noo ko sa sinabi ni Sylus. “What are you talking about, Sy?” Naguguluhang tanong ko. Pero ang totoo, kinakabahan ako. I knew once it leaked, it destroyed the three of us. Am I ready to face the consequences now? Sobrang kinakabahan ako. Alam ba ni Gen? Pero kung alam niya, susugod iyon sa akin, hindi ba? “Oh, nothing, baby girl,” Sylus said, teasingly while grinning at Baste at Hari—who’s now furiously looking at Sylus. Tinanggal niya ang pagkakaakbay niya sa akin at nag-inat habang nakangiti. “Seems like I’m going to see you more often, Francheska. I have to go; I still have a class to catch! It’s really nice to see you!” Sylus said while walking backwards and waving his hands at me. Nakangiti siya at halata
SEBASTIAN EDISON SIERRA “What the heck is this, Edison?! You spent what? Hundred thousand for a shoe? Wait—there’s another one hundred fifty for a bag?! A lady's bag?! Are you gay, anak?! Lahat ng nasa notification ay puro pambabae?! Hindi ka naman bakla ano?!” I could feel my frustration building as Hari continued laughing, barely holding it together. I took a deep breath, trying to calm myself as I clenched my fists. “You’re more worried about me being gay than the money, mom?” I asked, my voice tense, trying hard not to shout. “I don’t care about the money, anak. Hindi naman kami magtatrabaho ng tatay mo kung hindi namin mabibigay ang mga luho niyo. Pero sana naman, anak,” she paused, taking a deep breath before continuing in a softer tone, “Sana sinabi mo kay mommy na bakla ka. Tatanggapin ka naman namin ni daddy mo,” she added, her voice cracking slightly, as though she were on the verge of tears. That was it. Hari couldn’t hold it anymore. He burst into loud laughter, n
SEBASTIAN EDISON SIERRA I snapped out when I heard Hari’s laugh. “Alam mo bang tumawag si Tita Sam, nagtataka kung bakit may mga ladies bags, shoes, and clothes ang lumalabas sa bank statement ni Baste, akala niya bakla si Baste. That was epic!” Tawang-tawa si Hari nang i-kwento iyon habang nakasakay kami ng sasakyan pauwi. “Bakla?” Tanong ni Haven at nakitawa na rin kay Hari. Haven poked me from the backseat as I drove, her voice teasing. “Uy, bakla!” she called out with a smirk. I clenched my teeth and glared at her through the rearview mirror, but she only laughed harder, clearly enjoying my reaction. Despite my efforts to ignore her, her teasing continued until we arrived at the mansion. As soon as we stepped inside, Haven wasn’t letting up. Her laughter and jabs about me being “Bakla” echoed through the hallways. “Baste!” she shouted, but I went straight to my room, trying to escape her relentless teasing. “Baste! Ano ba ‘yan! Ang bilis mo naman maglakad!” she yelled a
Warning: This chapter includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is advised. “Dan, are you coming now?” tanong ko kay Daniel sa cellphone, nang magkausap kami ngayon sa videocall, habang inaayos ko naman ang mga gamit ko at muling napatingin sa salamin para ayusin ang make-up ko. Today is my birthday. At sabi ni Daniel ay pupunta ito ngayon sa Cebu para i-celebrate iyon kasama siya. Alam kong nasa Manila pa ito at ilang oras pa ang biyahe na papunta rito, dahil hindi naman sila kasing yaman ng mga Sierra na may sariling chopper. Pero heto ako at bihis na bihis na. Plano ko sanang salubungin si Daniel sa airport para supresahin siya. I heard Daniel chuckle. God. I missed him. I miss him so much. Isang taon at limang buwan din kaming hindi nagkita, kaya sobrang miss na miss ko na siya. “Calm down, baby. I’ll be there before you know it.” His gentle voice makes my heart flattered. Kinikiliti din nito ang t’yan ko dahilan p
Wala sa sarili akong nakatitig sa labasan ng arrival area dito sa airport, while holding a bouquet of roses for Daniel. Ang dami kong kasalanan sa kanya, at habang iniisa ko iyon, ay mas lalong bumibigat ang pakiramdam ko. Pero habang nakaupo ako sa tapat ng labasan, napapaisip ako kung handa na ba talaga akong harapin siya. I have so much to confess. But I can’t find the right words to say—or does it need to be right when all of these are wrong? Napayuko akong tumatawa. Nababaliw na nga talaga ako. At kasalanan ko. Muli akong napaangat ng tingin nang maramdaman kong nagsisilabasan na ang mga tao sa loob. Mapait akong napangiti ng makita ang mga nag-aabang na katulad ko na masayang sinasalubong ang mga mahal nila sa buhay. May iba pa na napapaiyak, siguro ay OFW dahil sa mga dami ng bagaheng dala. I felt more bitter when I saw them kissing and hugging, showing their love for each other. No matter how much distance keeps them apart, their love for each other is still intac
Kumain kami ni Hari na para bang walang nangyari sa aming dalawa. He keeps serving me food, habang patuloy ito sa paghigop ng kanyang sipon gawa ng pagkakaligo sa ulan at sa iyakan naming dalawa. Napanguso ako habang patuloy ito sa pagbabalat ng hipon para makain ko. Tulad ng sabi niya ay kakain kami no’n sa araw ng birthday ko. “Just eat a few, dalawa lang pala, ayokong mag-alala si Tita Nika,” ani nito sa marahan na boses. Medyo iba na rin ang boses nito. Kumuha siya ng tissue at pinunasan ang tumutulong sipon sa kanyang ilong. Hindi ko tuloy mapigilang matawa sa kanya, dahil nakanguso ito habang pinupunasan ang ilong. “Sino daw magkakasakit?” I teased. Sinamaan niya naman ako ng tingin, pero kaagad ding huminga ng malalim. “I didn’t know you have strong immune system than I do, partida pareho pang doctor ang mga magulang ko, tsk.” asik niya habang patuloy pa rin sa pagpunas ng kanyang ilong dahil ayaw na atang tumigil sa pagtulo ng sipon sa kanyang ilong. Napailing na la
Nagdadabog akong pababa ng mansyon dahil sa inis ko kay Hari. Hindi kasi ako pinapansin dahil lang sa naging kami na ni Daniel. Kaya hindi ko na alam kung paano suyuin ang lalaki! Ayaw na ayaw ko pa namang may away kami. Nakakairita. “Oh? Anong mukha iyan?” natatawang saad ni Kuya Vin nang makita akong pababa ng hagdan. “Mukha ng maganda, kuya!” asik ko sa kanya. Kaya hindi na mapigilang mapatawa ni Kuya Vin. Inirapan ko ito pero kaagad din akong yumakap kay Kuya na siyang ikinabigla niya. “Aba, nagpapalambing ang prinsesa ko,” aniya tsaka niya sinuklay ang buhok ko gamit ang kanyang kamay.“Eh kuya kasi, si Hari nagtatampo! Hindi ko alam paano suyuin, ayaw akong pansinin.” naiiyak kong saad kay Kuya. Eto kasi ang unang beses na magkaroon ako ng kaibigan na nagtatampo sa akin kaya hindi ko alam kung paano siya suyuin. I never had a friend. At ang paglalayo ni Hari sa akin ay para na niya rin akong pinapatay. Kainis. Silang dalawa lang ni Daniel ang ka-close ko sa school, tapos la
Namamahinga ngayon sila Nika, Elio, kasama ang mga anak ni Elio na sina Vienna at Vlad, kasama rin ang mga pamangking ni Nika na sina Harvin, Haven at Hari sa isang food stall matapos maubos ang enerhiya nila kakapasyal sa loob ng isang amusement park. “Tita punta ulit tayo rito!” masayang wika ni Hari, kaya naman ginulo ni Haven ang buhok ng bunsong kapatid. “Aba nag-request pa nga!” natatawang saad ni Haven. Napangiti naman sina Elio at Nika nang makitang masaya ang mga bata. “Sa susunod, Disneyland naman,” wika ni Elio para mapatalon sa saya ang mga bata. Habang kumakain ay bigla silang nakita ni Yarianne, ang pamangkin ni Elio. Masaya itong tumakbo papalapit sa kanyang tito at tinawag si Nika. “Tita Nika! Tito Elio!” masayang pagtawag ni Yari para makuha nito ang atensyon ng dalawa. Kasunod ni Yari ang mga nakakatandang pinsan na sila Atticus, Sean, Hari, at si Sebastian. Kasama din nila ang mga kaibigan nila Hari at Sebastian na sina Daniel, Genevieve, Nova, Mila, Ana, Finn,
I was packing my things when the door swung open. At nang linungin ko iyon, ay nakita ko si Hari na papasok sa loob ng kwarto ko, nagtataka kung bakit niya ako nakitang nag-eempake. “Where are you going, Cheska?” tanong ni Hari nang hablutin nito ang kamay ko para mapatigil sa pagtutupi ng mga damit. “Far away,” I replied with a bright smile. Akala ko kaya ko nang mag-stay dito, kasama sila Hari at Baste, pero hindi ko pala kaya. Kaya naisipan ko na lang na magpakalayo, malayo sa kanilang dalawa. “Akala ko ba mananatili ka dito?” tanong niya. Muli akong ngumiti sa kanya tsaka ko hinila ang kamay ko para magsimula ulit sa pag-eempake. Mamaya ay darating na ang chopper na pinadala ni Tito Elio para sunduin ako at ihatid ako sa lugar na nais kong puntahan. “This mansion brought me so many memories, Hari. With you and Baste and everything that made me feel to not let it go, but I have to,” I paused. “Feel ko hindi ako uusad kung mananatili ako rito—” “Iiwan mo ako?” His voice crack
Napatitig ako sa mukha ni Daniel na puno ng sugat at namamaga dahil sa pagsuntok sa kanya ni Hari, habang nasa loob kami ng ospital. Halos hindi ko na makilala si Daniel sa kanyang mukha ngayon. Daniel’s been sleeping for hours since that happened, and I feel sad about it, kaya hindi ko siya maiwan-iwanan dito sa ospital room niya. Hawak-hawak ko ang kamay ni Daniel at marahang hinaplos iyon, at habang hinahaplos ko ang kamay niya ay siyang pagtulo muli ng mga luhang kanina ko pang pinipigilang pumatak. I held his hands tightly and rested it on my forehead. Silently praying that everything will be okay now. “Cheska.” Hari’s voice was firm and cold. Ngunit hindi ko siya nilingon. Anong mukhang ihaharap ko sa kanila? Sa kanya? “Daniel! Daniel!” rinig kong pagsigaw ni Mrs. Fortelejo kaya ay napatayo ako sa kinauupuan ko. Mabilis namang lumapit si Mrs. Fortelejo sa kanyang anak at naghinagpis ito nang makita kung gaano kasira ang mukha ni Daniel. Napaangat ito ng tingin sa
“Buti naman nakapunta ka, Ven. Akala ko ikukulong ka na ni Daniel sa condo niyo,” natatawang saad ni Sylus nang makita akong papalapit sa kanya. Inirapan ko naman ang lalaki tsaka ako lumapit kina Nova. “Ven!” tili ni Nova nang makita ako. I stared at her attire, she’s wearing a revealing red dress na hindi lalagpas sa kanyang tuhod. Naka-messy bun naman ang kanyang mahaba at kulot na buhok. Finn is on her side, nakahawak sa bewang nito tila ba binabantayan mula sa mga lalaking gustong lumapit kay Nova. Lapitin din naman kasi ng lalaki itong si Nova. “Buti nakapunta ka!” sigaw nito tsaka lumapit sa akin at nakipag-beso. Halatang nakainom na si Nova, dahil kanina pa naman sila dito at medyo hindi na rin tuwid ang kanyang tayo, habang ako ay pinipilit ko pa si Dan na makapunta ako dito, pero in the end, nagalit lang siya at hindi na ako kinausap. Sa galit ko rin ay tuluyan na akong nagbihis para puntahan sila, at isaya na lang ang galit na nararamdaman ko. “Siguro badtrip na naman
Warning: This chapter explores sensitive themes such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Reader discretion is advised. “Huwag kang magulo, Sylus! Tatadyakan kita!” Inis kong sambit sa lalaki nang kinukuha nito lahat ng mga papers ko para basahin at koreksyonan. Edi sila na matalino! Partida Fashion Designer ang kinuha pero mukhang mas may alam pa sa Nurse kesa sa’kin. “Ang gwapo ko para tadyakan mo, Francheska!” anas niya tsaka dabog na pinatong sa lamesa ang mga papers ko, dahilan para mapatingin sa amin ang mga estudyante dito sa library. Inirapan ko ang lalaki at inayos ang mga papers para ipapasa na sana nang sulatan iyon ni Sylus para koreksyonan, kaya ay gagawa na naman ako ng panibago bago iyon ipasa. Nakakainis. Kung kailan deadline na ay ngayon pa talaga sumingit ang lalaki. “Yo!” singit naman ni Isaac sabay tapon ng bag nito sa tabi ko at uupo na sana nang itulak siya ni Sylus gamit ang paa nito. Edi sila na ang may mahabang mga paa. “Bawal,” anas ni
Habang tinatahak ang daang palabas sa building na ito ay siyang walang hanggang pagbuhos ng luha ko. I can’t stop crying. And I don’t know why I am crying. I did the same to Daniel. Siya itong dapat may karapatang magalit at umiyak dahil sa mga kasalanang ginawa ko sa kanya. Anong iniiyak mo, Haven? “Haven! Sandali!” rinig kong paghabol ni Daniel sa akin. Saktong nasa baba na kami ng kompanya nila, hindi naman na masyado matao dahil mag aalas otso na ng gabi. “Teka, Haven. Please, sandali lang!” There was desperation in his voice, pleading for me to stop. His footsteps were getting closer, pero hindi ko magawang lumingon sa kanya. Ang sakit. Ayokong makita ‘yung tingin sa mga mata niya—ang galit at lungkot, ang sakit. Sobrang sakit. Kaagad din akong napahinto nang hawakan ni Daniel ang kamay ko, hindi masyadong mahigpit, pero sapat na para pigilan ako sa paglayo. Kaya kaagad kong pinunasan ang luhang walang tigil sa pagpatak sa pisngi ko. “Please, Haven,” pabulong niyang sabi
DANIEL FORTELEJO “Dan, can you stay for a while? I need you in the company. I can’t do it all alone,” pakiusap ni mommy habang nanghihina itong pinupunasan ang katawan ni daddy. Na-stroke si daddy nang malamang bumabagsak ang company namin matapos na magkaroon ng malaking issue sa bridge na pinapatayo sa Bohol-Cebu, na bumigay ang iilang bahagi nito. So far, wala namang nasaktan sa mga empleyado namin. Iyon nga lang, nawalan ng investors ang konpanya namin at binawi sa amin ang proyektong iyon. We had already lost millions because of that project, and now the government is demanding a refund for the money we spent on building the bridge. But how? All the payments they gave us had already been used for the project. We can't refund the money because if we do, we'll lose even more, leaving us with nothing. That’s why I pushed to finish the project. I knew it was our only hope. I worked tirelessly, day and night, organizing every detail, overseeing construction, negotiating with suppli
Kumain kami ni Hari na para bang walang nangyari sa aming dalawa. He keeps serving me food, habang patuloy ito sa paghigop ng kanyang sipon gawa ng pagkakaligo sa ulan at sa iyakan naming dalawa. Napanguso ako habang patuloy ito sa pagbabalat ng hipon para makain ko. Tulad ng sabi niya ay kakain kami no’n sa araw ng birthday ko. “Just eat a few, dalawa lang pala, ayokong mag-alala si Tita Nika,” ani nito sa marahan na boses. Medyo iba na rin ang boses nito. Kumuha siya ng tissue at pinunasan ang tumutulong sipon sa kanyang ilong. Hindi ko tuloy mapigilang matawa sa kanya, dahil nakanguso ito habang pinupunasan ang ilong. “Sino daw magkakasakit?” I teased. Sinamaan niya naman ako ng tingin, pero kaagad ding huminga ng malalim. “I didn’t know you have strong immune system than I do, partida pareho pang doctor ang mga magulang ko, tsk.” asik niya habang patuloy pa rin sa pagpunas ng kanyang ilong dahil ayaw na atang tumigil sa pagtulo ng sipon sa kanyang ilong. Napailing na la