Everything went to normal between Hari and me. Normal pa rin naman kami ni Baste. As what he wanted, to love me in silence. But once Daniel do something to me. Hindi daw siya magdadalawang isip.Yet as days passed by, unti-unting lumalayo si Hari. Hindi ko nalang iyon binigyan ng pansin, dahil iyon din naman ang gusto ko—no. I don’t want this to happen. Pero ang hirap din naman kasi ng hinihiling ko. Ang bumalik sa dati. Paano kami babalik sa dati kung sira na kami ngayon?“Anong iniisip mo?” Daniel asked as he sat beside me. Kinuha niya ang lollipop sa bibig ko tsaka niya iyon sinubo.Napanguso naman ako pero kaagad niya iyon hinalikan ng mabilisan pagkatanggal niya ng lollipop sa bibig niya. Lasap ko tuloy ang lasa ng lollipop. Matamis, pero mas matamis ang kanyang halik.“Isa pa,” hiling ko sa kanya. Natawa naman si Daniel tsaka kinuha ang libro at hinarang iyon sa mukha namin tsaka niya ako hinalikan ng matamis.“Tamis naman no’n,” kaagad kaming napalayo sa isa’t isa ni Daniel nan
Warning: This Chapter contains content that may be triggering to some readers, including triggers like violence, abuse, etc. Reader discretion is advised.Tahimik si Daniel buong biyahe namin pauwi sa kanyang condo. Kinakausap ko siya pero napakatahimik niya. And his silence is killing me.Alam ko namang galit siya, pero ayokong ganito siya. Tahimik. Mas gugustuhin ko na lang na magsigawan kami kesa sa pagiging tahimik niya.Eto din kasi ang unang beses na nakita kong tahimik si Daniel. Sobrang higpit din ang pagkakahawak nito sa manibela, at umiigting ang kanyang panga. And I don’t even know how to soothe his anger.Feel ko kasi kapag may gagawin ako, ay sasaktan niya ako. He’s... Unpredictable. Kaya ay nanatili nalang din akong tahimik hanggang sa makarating kami sa kanyang unit.But as soon as we reached his unit, Daniel pressed me against the door and kissed me harshly.His eyes... so different. Filled with lust, anger, and possessiveness, they bore into mine with an intensity I h
Note: Thank you for supporting Bad Romance! This book has book two where the whole story will ends. Hope you still continue to support Bad & Good Doulogy!Book 1: Bad RomanceBook 2: La Vie En RoseCHARACTERS:HAVEN FRANCHESKA LAURIERHARI YASIEL SIERRASEBASTIAN EDISON SIERRADANIEL FORTELEJOISAAC GABRIEL REYESMARIA EVA RODRIGUEZISLA MACELL DELA VICTORIAGENEVIEVE WILLIAMSSAOIRSE VALLESYLUS VILLANCENCIONOVARIA REYESYARIANNE SIERRAHOPE YASMIN SIERRABAD ROMANCE LINES FROM MCs:“Love is the most dangerous thing in the universe. It can either destroy you or heal you.” - Sebastian Edison Sierra“Pagmamahal ng labis ay nakakabaliw.” - Haven Francheska Laurier“Bad love will lead you nothing but destruction.” - Genevieve Williams“With his embrace, I felt safe. Somehow, I found my refuge.” - Haven Francheska Laurier.“I drowned myself to save him.” - Haven Francheska LaurierLA VIE EN ROSE LINES FROM MCs:“Nothing is impossible when it comes to love.” - Haven Francheska Laurier"Sh
Kaagad kaming napahiwalay ni Hari nang tumunog ang cellphone ko. At nang kunin ko iyon sa bulsa ng pantalon ko ay bumungad sa akin ang pangalan ni Daniel. Napatingin ako kay Hari, pero tumango naman siya kaya sinagot ko ang tawag ni Daniel at napalayo kaunti kay Hari, but he held my hand, pulling me closer to him. Hari hugged me from my back and continued to tease me with his kisses on my nape. “Dan,” bati ko kay Daniel. “Where are you?” Napapikit ako nang maramdaman ko ang galit sa kanyang boses. “I’m with Hari,” sagot ko. Para saan pa kung magsisinungaling ako. “Hari na naman?” His voice tinged with disappointment and anger. “Ako ang boyfriend mo, Haven! Nasaan ka? Susunduin kita.” Napakagat ako ng labi tsaka ako napatingin kay Hari. “Dan’s coming,” wika ko kay Hari. Tumango naman siya kaya sinabi ko kay Daniel kung nasaan kami. “Hari,” ungol ko nang ipasok ni Hari ang kamay nito sa loob ng damit ko at hinahaplos lang ang magkabilang gilid ng tyan ko. “Can I?”
Hinatid ni Baste si Saia muna sa kanila dahil hinahanap na ni Tita Sam, pagkatapos ay bumalik ito sa bahay ni Tito Elio para samahan ako. Hindi daw siya mapakali at gustong nasa tabi ko ito. Nagtatalo pa nga kami kanina, pero here he is, ginawang tambayan ang kwarto ko habang naglalaro ng ng mobile games sa cellphone niya. Hindi ko alam na mahilig din pala siyang maglaro no’n kaya sinamahan ko na siya maglaro ng ML. “Haven! Sabing huwag sugod ng sugod e!” Asar niyang sabi sa akin kaya natawa ako. Mage lang naman ang gamit ko. “Kasalanan ko ba? Sumugod kaya ang tank! Ikaw ang walang mapa, Baste! Nag jungle ka pa!” asik ko sa kanya pero sinamaan niya ako ng tingin kaya nagbelat ako sa kanya. Lumukot naman ang mukha niya tsaka muling binalik ang tingin sa kanyang screen. “Subukan mong sumugod mag-isa,” puno ng pagbabantang saad nito. “And what?” puno naman ng paghamon kong saad sa kanya. “I’ll fvking kiss you,” aniya dahilan para mapalayo ako ng bahagya sa kanya. I cleared my
“Am I crazy?” I asked quietly, hoping for reassurance. I felt torn between three people, three kinds of love, and it felt selfish and wrong—yet painfully real. Baste stayed quiet for a moment; marahan niyang sinusuklay ang buhok ko, as if trying to calm the storm inside me, pero nagawa niya nga. Kahit paano, kumalma ako. He finally spoke; his voice was soft, almost a whisper. “No, Haven, you’re not crazy,” he whispered, though his voice carried a hint of struggle. “Love doesn’t always make sense. Sometimes it's messy and complicated, and it doesn’t follow the rules we want.” How was it possible to feel so much for so many people at once? To be pulled in so many different directions, not knowing which path was the right one to take? Napakagat ako ng labi tsaka ako napapikit ng mariin, lalo na nang makaramdaman ng pananakit ng ulo. “But how can I love all of you at the same time?” Pabulong na tanong ko kay Baste. “How can I be in love with Daniel, you, and Hari without breakin
“I’m sorry, Baby.” Wika ni Daniel nang makarating kami sa tapat ng elevator. “Hindi ko alam na darating si Isla. Did... did my mother say something to you? I shouldn’t have left.” Aniya, puno ng pangamba ang mga mata. I bit my lips and shook my head. “Wala. Walang sinabi ang mama mo,” meron. Pero hindi naman iyon dapat pang sabihin kay Daniel dahil napakababaw lang no’n. Bumukas ang elevator tsaka kami pumasok roon. Daniel’s playing with my hands while his head is facing the ground. “May problema ba, Dan?” Tanong ko kay Daniel, to break the silence in between us. Huminga ng malalim si Daniel tsaka ito napatingin sa akin, at ngumiti. But his smiles are fake. “My mom and Isla’s dad are trying to tie a knot between me and Isla.” panimula ni Daniel. Hindi na ako nagulat dahil nga nasabi na iyon ni Mrs. Fortelejo. And I’m so happy that Daniel opened it up to me. He must be holding it for a while now. “I... I can’t marry her. I don’t want to marry someone if it isn't you, Have
HARI YASIEL SIERRA This kind of setup is hard. I really wanted to give up on her and let her be happy whether with Daniel or Baste—but how? It hurts me to see them smiling and laughing, and all Cheska could give me is just a mere friendship. Wala na akong pakealam kung magkaaway na kami ng pinsan ko at ni Daniel dahil lang kay Cheska, I will do everything para agawin siya. And just like Aries told us, walang magagawa kung hindi ako kikilos. I walked away to lure Cheska away from my cousins. Sinadya kong magtampo-tampuhan para masolo siya. Kaya noong natumba ito ay naawa ako nang pag-apak-apakan ng mga tao ang kanyang kamay. I really wanted to approach her and help her, but I stopped myself. Hangga't hindi pa kami nakakalayo sa kanila. May lumapit pang lalaki sa kanya pero maagad ding umalis nan hindi niya maintindihan si Cheska. Nakita ko kung paano ito kapusin ng hininga, but I watch her from afar. Hindi ko naman hahayaan siyang mawalan ng malay or what. Binabantayan ko nama
Nagdadabog akong pababa ng mansyon dahil sa inis ko kay Hari. Hindi kasi ako pinapansin dahil lang sa naging kami na ni Daniel. Kaya hindi ko na alam kung paano suyuin ang lalaki! Ayaw na ayaw ko pa namang may away kami. Nakakairita. “Oh? Anong mukha iyan?” natatawang saad ni Kuya Vin nang makita akong pababa ng hagdan. “Mukha ng maganda, kuya!” asik ko sa kanya. Kaya hindi na mapigilang mapatawa ni Kuya Vin. Inirapan ko ito pero kaagad din akong yumakap kay Kuya na siyang ikinabigla niya. “Aba, nagpapalambing ang prinsesa ko,” aniya tsaka niya sinuklay ang buhok ko gamit ang kanyang kamay.“Eh kuya kasi, si Hari nagtatampo! Hindi ko alam paano suyuin, ayaw akong pansinin.” naiiyak kong saad kay Kuya. Eto kasi ang unang beses na magkaroon ako ng kaibigan na nagtatampo sa akin kaya hindi ko alam kung paano siya suyuin. I never had a friend. At ang paglalayo ni Hari sa akin ay para na niya rin akong pinapatay. Kainis. Silang dalawa lang ni Daniel ang ka-close ko sa school, tapos la
Namamahinga ngayon sila Nika, Elio, kasama ang mga anak ni Elio na sina Vienna at Vlad, kasama rin ang mga pamangking ni Nika na sina Harvin, Haven at Hari sa isang food stall matapos maubos ang enerhiya nila kakapasyal sa loob ng isang amusement park. “Tita punta ulit tayo rito!” masayang wika ni Hari, kaya naman ginulo ni Haven ang buhok ng bunsong kapatid. “Aba nag-request pa nga!” natatawang saad ni Haven. Napangiti naman sina Elio at Nika nang makitang masaya ang mga bata. “Sa susunod, Disneyland naman,” wika ni Elio para mapatalon sa saya ang mga bata. Habang kumakain ay bigla silang nakita ni Yarianne, ang pamangkin ni Elio. Masaya itong tumakbo papalapit sa kanyang tito at tinawag si Nika. “Tita Nika! Tito Elio!” masayang pagtawag ni Yari para makuha nito ang atensyon ng dalawa. Kasunod ni Yari ang mga nakakatandang pinsan na sila Atticus, Sean, Hari, at si Sebastian. Kasama din nila ang mga kaibigan nila Hari at Sebastian na sina Daniel, Genevieve, Nova, Mila, Ana, Finn,
I was packing my things when the door swung open. At nang linungin ko iyon, ay nakita ko si Hari na papasok sa loob ng kwarto ko, nagtataka kung bakit niya ako nakitang nag-eempake. “Where are you going, Cheska?” tanong ni Hari nang hablutin nito ang kamay ko para mapatigil sa pagtutupi ng mga damit. “Far away,” I replied with a bright smile. Akala ko kaya ko nang mag-stay dito, kasama sila Hari at Baste, pero hindi ko pala kaya. Kaya naisipan ko na lang na magpakalayo, malayo sa kanilang dalawa. “Akala ko ba mananatili ka dito?” tanong niya. Muli akong ngumiti sa kanya tsaka ko hinila ang kamay ko para magsimula ulit sa pag-eempake. Mamaya ay darating na ang chopper na pinadala ni Tito Elio para sunduin ako at ihatid ako sa lugar na nais kong puntahan. “This mansion brought me so many memories, Hari. With you and Baste and everything that made me feel to not let it go, but I have to,” I paused. “Feel ko hindi ako uusad kung mananatili ako rito—” “Iiwan mo ako?” His voice crack
Napatitig ako sa mukha ni Daniel na puno ng sugat at namamaga dahil sa pagsuntok sa kanya ni Hari, habang nasa loob kami ng ospital. Halos hindi ko na makilala si Daniel sa kanyang mukha ngayon. Daniel’s been sleeping for hours since that happened, and I feel sad about it, kaya hindi ko siya maiwan-iwanan dito sa ospital room niya. Hawak-hawak ko ang kamay ni Daniel at marahang hinaplos iyon, at habang hinahaplos ko ang kamay niya ay siyang pagtulo muli ng mga luhang kanina ko pang pinipigilang pumatak. I held his hands tightly and rested it on my forehead. Silently praying that everything will be okay now. “Cheska.” Hari’s voice was firm and cold. Ngunit hindi ko siya nilingon. Anong mukhang ihaharap ko sa kanila? Sa kanya? “Daniel! Daniel!” rinig kong pagsigaw ni Mrs. Fortelejo kaya ay napatayo ako sa kinauupuan ko. Mabilis namang lumapit si Mrs. Fortelejo sa kanyang anak at naghinagpis ito nang makita kung gaano kasira ang mukha ni Daniel. Napaangat ito ng tingin sa
“Buti naman nakapunta ka, Ven. Akala ko ikukulong ka na ni Daniel sa condo niyo,” natatawang saad ni Sylus nang makita akong papalapit sa kanya. Inirapan ko naman ang lalaki tsaka ako lumapit kina Nova. “Ven!” tili ni Nova nang makita ako. I stared at her attire, she’s wearing a revealing red dress na hindi lalagpas sa kanyang tuhod. Naka-messy bun naman ang kanyang mahaba at kulot na buhok. Finn is on her side, nakahawak sa bewang nito tila ba binabantayan mula sa mga lalaking gustong lumapit kay Nova. Lapitin din naman kasi ng lalaki itong si Nova. “Buti nakapunta ka!” sigaw nito tsaka lumapit sa akin at nakipag-beso. Halatang nakainom na si Nova, dahil kanina pa naman sila dito at medyo hindi na rin tuwid ang kanyang tayo, habang ako ay pinipilit ko pa si Dan na makapunta ako dito, pero in the end, nagalit lang siya at hindi na ako kinausap. Sa galit ko rin ay tuluyan na akong nagbihis para puntahan sila, at isaya na lang ang galit na nararamdaman ko. “Siguro badtrip na naman
Warning: This chapter explores sensitive themes such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Reader discretion is advised. “Huwag kang magulo, Sylus! Tatadyakan kita!” Inis kong sambit sa lalaki nang kinukuha nito lahat ng mga papers ko para basahin at koreksyonan. Edi sila na matalino! Partida Fashion Designer ang kinuha pero mukhang mas may alam pa sa Nurse kesa sa’kin. “Ang gwapo ko para tadyakan mo, Francheska!” anas niya tsaka dabog na pinatong sa lamesa ang mga papers ko, dahilan para mapatingin sa amin ang mga estudyante dito sa library. Inirapan ko ang lalaki at inayos ang mga papers para ipapasa na sana nang sulatan iyon ni Sylus para koreksyonan, kaya ay gagawa na naman ako ng panibago bago iyon ipasa. Nakakainis. Kung kailan deadline na ay ngayon pa talaga sumingit ang lalaki. “Yo!” singit naman ni Isaac sabay tapon ng bag nito sa tabi ko at uupo na sana nang itulak siya ni Sylus gamit ang paa nito. Edi sila na ang may mahabang mga paa. “Bawal,” anas ni
Habang tinatahak ang daang palabas sa building na ito ay siyang walang hanggang pagbuhos ng luha ko. I can’t stop crying. And I don’t know why I am crying. I did the same to Daniel. Siya itong dapat may karapatang magalit at umiyak dahil sa mga kasalanang ginawa ko sa kanya. Anong iniiyak mo, Haven? “Haven! Sandali!” rinig kong paghabol ni Daniel sa akin. Saktong nasa baba na kami ng kompanya nila, hindi naman na masyado matao dahil mag aalas otso na ng gabi. “Teka, Haven. Please, sandali lang!” There was desperation in his voice, pleading for me to stop. His footsteps were getting closer, pero hindi ko magawang lumingon sa kanya. Ang sakit. Ayokong makita ‘yung tingin sa mga mata niya—ang galit at lungkot, ang sakit. Sobrang sakit. Kaagad din akong napahinto nang hawakan ni Daniel ang kamay ko, hindi masyadong mahigpit, pero sapat na para pigilan ako sa paglayo. Kaya kaagad kong pinunasan ang luhang walang tigil sa pagpatak sa pisngi ko. “Please, Haven,” pabulong niyang sabi
DANIEL FORTELEJO “Dan, can you stay for a while? I need you in the company. I can’t do it all alone,” pakiusap ni mommy habang nanghihina itong pinupunasan ang katawan ni daddy. Na-stroke si daddy nang malamang bumabagsak ang company namin matapos na magkaroon ng malaking issue sa bridge na pinapatayo sa Bohol-Cebu, na bumigay ang iilang bahagi nito. So far, wala namang nasaktan sa mga empleyado namin. Iyon nga lang, nawalan ng investors ang konpanya namin at binawi sa amin ang proyektong iyon. We had already lost millions because of that project, and now the government is demanding a refund for the money we spent on building the bridge. But how? All the payments they gave us had already been used for the project. We can't refund the money because if we do, we'll lose even more, leaving us with nothing. That’s why I pushed to finish the project. I knew it was our only hope. I worked tirelessly, day and night, organizing every detail, overseeing construction, negotiating with suppli
Kumain kami ni Hari na para bang walang nangyari sa aming dalawa. He keeps serving me food, habang patuloy ito sa paghigop ng kanyang sipon gawa ng pagkakaligo sa ulan at sa iyakan naming dalawa. Napanguso ako habang patuloy ito sa pagbabalat ng hipon para makain ko. Tulad ng sabi niya ay kakain kami no’n sa araw ng birthday ko. “Just eat a few, dalawa lang pala, ayokong mag-alala si Tita Nika,” ani nito sa marahan na boses. Medyo iba na rin ang boses nito. Kumuha siya ng tissue at pinunasan ang tumutulong sipon sa kanyang ilong. Hindi ko tuloy mapigilang matawa sa kanya, dahil nakanguso ito habang pinupunasan ang ilong. “Sino daw magkakasakit?” I teased. Sinamaan niya naman ako ng tingin, pero kaagad ding huminga ng malalim. “I didn’t know you have strong immune system than I do, partida pareho pang doctor ang mga magulang ko, tsk.” asik niya habang patuloy pa rin sa pagpunas ng kanyang ilong dahil ayaw na atang tumigil sa pagtulo ng sipon sa kanyang ilong. Napailing na la