(Secretary Lee POV)
Sinalubong ako nang tauhan na nakaabang. Ibinulong sa akin na inisa-isa na nila ang bodyguards ni Haiden.
Bago ako sumama sa kanila, may kinuha ako sa sasakyan na akala ko di ko ito mabubunot sa harapan nang asawa ko.
Magpaliwanag siya sa harapan mismo nang baril.
Hinahayop niya ako. Pagbabastos ito sa ibinigay kong pangalan sa kanya. Damn! She is my woman! MY WIFE!
Wala kaming usapan na magkikita kami ngayong gabi. Ngunit ang alam ng aking ina meron kaming date ngayong gabi. Sa katunayan naghihintay nga ako sa tawag ni Mitchelle at baka nga gumagawa ng supresa sa akin. Ngunit isa parin itong supresa. Supresa na di ko talaga inaasahan.
Mabuti na ang alam ng aking ina, magkikita kami ngayon. At least malinis parin siya sa mata ng aking ina. Pero sa akin, sa oras na nakita ko ang larawan na ipinakita sa akin ni Master Cedrick, parang gumuho ang bagay na labis ngang nagtitiwala
(Secretary Lee POV)Inis kong pinaputok ang baril ko sa pangangalaete sa kanya. Ngunit natigilan ako dahil sa nakikita ko ngayon. Ang babaeng nakabalot sa kumot ang siyang susunod na magtatangkang tatakas. Kaya hinablot ko ang balikat niya at pinaharap ko siya sa akin.“Bitiwan mo ako!”Kahit anong hila niya ng kanyang kamay sa akin, hinding-hindi ko ito bibitawan. Nakatitig lang ako sa mga mata niyang alam ko tatakasan niya ang pagpapaliwanag ng bagay na ito sa akin. I know she was scared now. Anong pakiramdam na basta-basta na lang iniwan ka ng gagong yun Mitchelle!Umangat ang mga mata niya sa aking mukha.“Mike!” bulyaw nito.Malaki na ang kuting. Marunong na kumalmot sa amo niyang nag-alaga sa kanya. Ito lang ba ang isusukli mo Mitchelle?Nagkatitigan kaming dalawa. Ngumisi ako sa kanya. Marami akong gustong itanong dito. Ngunit binitiwan ko ng tuluyan ang kamay niya.
(Secretary Lee POV)“Saan banda Mitchelle na di kita masisi? Sa ginawa mong to sa tingin mo ba meron kapatawaran ‘to? Master Cedrick and the rest of my team, wag na wag mo silang idadamay sa ginagawa mo ngayon. They are real person. How about you Mitchelle? You know what, wala ka ding mukha na ilalabas sa publiko ngayon. Alam ko na meron kang baho na kailangan ilabas. Mga ginagawa niyo ni Haiden. I never thought na kasabwat ka din niya. Asawa ko pa talaga. But not anymore. I hate what you did Mitchelle. I hate it.”“Mike.”“Baka balang araw, maisipan ko na bisitahin ka sa kulungan.”Siyang tuluyan ko ditong ikinatalikod.Di ko na nilingon kahit patuloy niya akong tinatawag.I don’t agree with a second chance. Tss. Fuck that sh*t!(Monina POV)“Sigurado ka?”“Trip lang
(Monina POV)“Duty?” Natigilan siya. Saka ngumisi sa akin.Napatitig sa aking mga mata. Seryoso ito na natatawa sa reaction ko.“We are officially in relationship Monina.”“Si-sinagot ba kita?” Inilayo niya ang paningin sa akin. Binitiwan ako na ikinatayo ko naman.“Kailangan pa ba noon? Umamin ka na sa akin na meron kang nararamdaman. Paulit-ulit. Saka di naman katangi-tangi.”“Tini-take-advantage mo ba ako?” na tuluyan ako nitong tinalikuran. Sumunod na lamang ako. Ah. Hindi. Tinalikuran ko rin siya para bumalik sa silid ko…Kaya lang, para itong halimaw na isinigaw ang pangalan ko.“Monina!” Ikinalingon ko naman sa kanya.Medyo nagising ang kaluluwa ko sa ginawa niya. Ganto bang ugali ang ipapakita nang lalaking to sa akin?!Kaya napatitig ako sa mata nito at tinawid ang distansya namin.Saka ko
(Monina POV)Bubuksan ko na ang pinto, at napalingon ulit kay Cedrick dahil nakalock. Paano ako makakalabas? Sinigurado talaga niyang di ako makakalabas.Kaya sumilip ako sa bintana. Mataas na ang araw. Kalmadong nagnining-ning ang tubig dagat sa paningin ko. Maaliwalas ang panahon.Mahapdi nga ang mga mata ko kaya napakusot-kusot.Wala na din ata akong mailuluha. Masakit ang ulo ko at medyo nga nahihilo. Siguro dahil nga sa mga nangyayari. Sino naman ang magiging maayos sa situation ko.Pangako Carolina, mapupuntahan kita ngayong araw.Napatitig ako pabalik kay Cedrick. Anong gagawin ko sa kanya? Sipain nang magising? Tss.Inikot ikot ko ang buhok kahit walang panali. Ayan natali din dahil sa kunting buhok na itinira ko.“Cedrick.” gising ko dito. Taong to, di ako siniseryoso. Siya na mismo ang nagsabi na Jowa ko na siya diba? Pero sana naman di napilitan ang ta
(Secretary Lee POV)“Daddy, asaan si Mama?”Ikinatigil ko sa pag-ayos nang necktie. Ngunit naitali ko naman ng mahigpit.Hinarap si Precious. Naupo para maging kalevel ang paningin naming sa isat-isa.Di ko alam kung paano ipapaliwanag sa kanya.Pinisil ko ang pisngi nito.Ang namimilog nitong mata, kuhang-kuha nito sa kanyang ina.“Want to come with your Mother?”“Eh?” Mapait akong ngumiti dito.She is not my daughter. I know.Isa sa kasinungalingan ni Mitchelle na matagal ko nang alam. Di ko lang sinasabi dahil, kailangan niya nang makakasama dito habang wala ako. Baka malibang siya sa kanyang sariling anak.Ngunit nagkakamali pala ako.Nagkunwari akong naniwala sa DNA test. Ginawa ni Mitchelle ang lahat para makakuha ng pekeng DNA result. Alam ko naman sa una pa lang na makakaya niyang pagtaksilan ako. But I ga
(Monina POV)Pinaghanda ako ni Rhoa nang damit na kulay puti. Tinulungan niya ako magbihis. Itinali ang buhok ko at bahagyang kunting make up lang.Nang bumaba ako sa hagdan, naghihintay na si Cedrick.“Tss. Mga matang makikita ko na naman na iiyak mamaya.”Ngumiti lang ako sa kanya. Wala pa nga, parang maiiyak na naman ako. “Tss.”Hangang nasa sasakyan kami, walang umimik. Nagmamasid lang ako sa labas.Pero sa totoo lang lumalakas ang kabog nang puso ko. Kinakabahan ako. Kapatid ko yun. Masakit sa akin.Kaya wala pa nga tumulo na ang luha ko sa aking pisngi. Natatakot ako.Namalayan ko na lang, hinila ako ni Cedrick. Isinandal ang ulo ko sa balikat niya. Niyakap ako ng isa niyang kamay mula sa aking likuran. Sinuklay ang daliri niya sa aking buhok at hinalikan ang ulunan nang ulo ko.Wala siyang sinabi. Walang lumalabas sa bibig niya. Hinayaan lang ako nito na paran
(Monina POV)“Alam mo ba ang pinagsasabi mo Monina!” sigaw nito sa akin. Ang puso ko para na naman sumisiksik sa sakit.“Alam ko. Sa nangyari ngayon Cedrick… pareho lang na wala akong kalaban-laban sa inyo ni Matt. Pareho kayong may kakayanan na paglaruan ang damdamin nang mga kagaya namin. At yung kagabi…” umiling ako.“Di ko tinatangap ang alok mo sa akin na makipag relasyon ako sayo.”“Are you crazy?!”“Di ko ipagpapalit ang katotohanan na may ginawa ka na di maganda sa pamilya namin. Sana naman Cedrick, pagkatapos nito… Palayain na lang natin ang isat-isa. Sinabi mo sa akin na mapapatay mo ako kapag niloko kita. Kaya habang di pa nangyayari. Wag nating bigyan nang chansa ang bawat isa. Tahimik nating ililibing ang kapatid ko. Bilang kapalit sa nangyari, hahayaan mo kaming lumaya. Kapag muli ko man nakita si Matt, kakausapin ko siya. Dah
(Secretary Lee POV)Kaya bago ko pa man naituloy ang pagpasok ko at paghahanap kay Mitchelle, tumawag ako sa assistance ko na muling halungkatin ang impormasyon tungkol kay Jack Matthew. In case na merong update diba?Tinawagan ko din ang phone ni Mitchelle para lumabas ito, ngunit di niya sinagot. Si Mitchelle ba ang pinuntahan ni Haiden dito?Pagpasok ko, agad akong pumunta sa information desk. Di ko makita kung nasaaan si Mitchelle.“Anong maitutulong namin sa inyo?” Agad na tanong sa akin.“Naririto ba si Miss Mitchelle Lee?” Since asawa ko nga siya diba? Sa apilyido ko nakakapit ang pangalan niya.Nakakainis lang dahil, binihisan ko ang kuting at binigyan nang pangalan. Tapos ito lang ang isusukli niya sa akin?Tsk.“Anong relasyon niyo sa kanya?”“Asawa.”“Ah, Mister Lee, kausap siya nang chief namin. Since may nirereport an
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n