(Secretary Lee POV)
Nailigtas ni Master Cedrick ang kanyang anak. Mas minabuti nga na manatili ito sa silid na inooperhan kung sakali mang atakuhin muli ito.
Nauna siyang lumabas sa akin.
Nang maayos ko ang lahat lalo na sa magbabantay sa bata, napatitig ako sa orasan. Wala na nga akong oras sa aking sariling pamilya. Napabuntong hininga na lamang ako.
Paglabas ko, nakahinga ako dahil naabutan kong hinila na ni Master Cedrick si Miss Monina palabas nang bahay. Papunta sila sa dalampasigan. Nagkatitigan kami ni Rhoa.
“Mag-aaminan na ata yung dalawa.” Napangiti na lang din ako.
“Mabuti. Pero kailangan mong paghandaan nang makakain silang dalawa at nang maalala ni Master Cedrick na kailangan niya kumain kahit paano.”
“Dapat pala sinabi ko yun kay Monina.” na ikinatalikod ni Rhoa sa akin.
Naupo na ako at muling binuksan ang laptop.
(Monina POV)Tahimik akong naiyak. Nakatayo lang sa tabi ko si Cedrick. Hindi siya lumilingon sa akin. Akala ko talaga wala na akong luhang iiyak. Pero ano to?Hangang sa napasinghot na ako. Hindi parin siya sa akin lumilingon. Napapunas na ako sa aking pisngi.“Ubos na ata Cedrick.” sagot ko sa kanya. Napabuntong hininga siya.Saka humarap ito sa akin. Inilapit niya ang kanyang kamay sa mukha ko at marahang pinunasan ng daliri niya ang pisngi ko.“From now on, kapag sinabi kong wag kang iiyak… wag na wag.”Masuyo niyang sinabi sa akin. Kumalma din ang pakiramdam niya.“Bakit? Kapag sinabi ko ba Cedrick na maari kang umiyak… Iiyak ka din?”“Bakit di mo ako subukan Monina? Marami akong dahilan para umiyak.” Kaya lalo kong sinilip sa mga mata niya ang mga dahilan na yun. Binitiwan niya ang mukha ko at ibinalik ang paningin sa dagat.Malayo ang
(Monina POV)Gusto niya akong ipa-ubaya sa iba.“No. I'm serious.”“Bakit kailangan mo pang tanungin?” Siyang natatawa akong umiiyak. Di ba niya maramdaman?Napabuntong hininga siya ulit.“Honestly, natatakot ako na magmahal ulit Monina. Baka kasi may magawa akong di maganda sayo. In case na… niloko mo ako o iwan mo. Kaya hangang ngayon, di ko parin tinatangap sa sarili ko na mahal kita.”Yun ang kinakatakot niya? Questionable pa ba itong nararamdaman ko sa kanya?“Alam mo… ang sarap mong lunurin!” Sabay titig sa kanya. Nagtama ang paningin namin. Ipinikit ang mata kasi nga umiiyak na naman ako. Napamulsa at napatitig sa kalangitan.Ayaw niya akong nakikitang umiyak.“Ako si Monina, di ko alam ang salitang manloko. Di ko yan alam. Wala yan sa bukabularyo ko.”Ngumisi ito na ibinalik ang titig sa karagatan a
(Secretary POV)“Wala ka pang pahinga Cedrick. Masama pa, di ka pa ata kumakain. Inumin mo muna ito.”Iminulat ni Master Cedrick ang kanyang mga mata. There is the pain on it. Nakakaawa siya. Nakikita yun sa mga mata niya.Inilapit ni Monina sa kanyang kamay ang tasa. Di na ako magugulat kung kukunin ni Master Cedrick. Ngunit nagulat kaming lahat na itinabing ito ni Master Cedrick.“Cedrick!” Gulat na bigkas ni Miss Monina ng pangalan niya. Hindi pa pala napaamo ng tuluyan ang halimaw. I am afraid of this Miss Monina, parang kailangan mo munang dumistansya sa kanya.“Secretary Lee!”Ikinakilos ko para ilayo na nga si Miss Monina kay Master Cedrick.“Mas makakabuti Miss Monina na umakyat na muna kayo sa inyong silid.”Di na nito nagawang magsalita. Ako man din, di ko alam ang ipapaliwanag kay Miss Monina. Tumalikod ito at umakyat nga n
(Monina POV)Kanina lang parang tinangap ko na talagang mamahalin ko si Cedrick, pero… paano?Napalingon ako nang biglang lumiwanag ang boung silid. Si Rhoa ulit.“Bumaba ka raw, kakain kayong dalawa.”“Okey na ba siya?”Napatango ito.“Kailangan lang niya nang tahimik na paligid Monina, kapag nagkakaganoon siya. At malay mo humingi nang despensa sa inasal niya kanina.” Napatango ako.“Kakausapin ko sana siya na kung maari mapuntahan ko na ngayon ang mga kapatid ko.”“Wrong timing Monina. Kailangan niya magpahinga o mas lalong mababaliw ang boss namin.”“Di naman siya sasama sa akin. Kailangan namin nang oras na kami-kami lang na magkakapatid.”“Naiintindihan kita Monina. Kaya lang, wag na muna natin subukan. Alam natin na di ka niya papayagan. Bukas, mapupuntahan mo din sila.”&
(Cedrick POV)“How is your wife Mike?”“Magaling na siya Master Cedrick.”“Naging abala tayo nitong mga nakaraang araw. Ipriority natin si Haiden, kasunod si Vanessa.”“As you wish Master Cedrick.”“You know what Mike, who’s the key for all these bulsh*t’s?” Nakikinig lang ito sa akin. “Your wife.”Umangat ang paningin nito sa akin. Nagtataka ang mukha kung bakit nasali ang asawa niya bigla. Ngumisi ako sa kanya. Ano nga ba ang kinalaman ng asawa niya sa nangyayari?“Check your phone for a second.” pangisi kong sabi sa kanya. “Give me the tab.”abot sa akin nang isa kong tauhan na naghihintay lang.“Galit na ata ang asawa mo sa akin.” Saka ko inilapag sa kanyang harapan ang nakuha ko pa lang na mensahe kanina lang habang pinapalipas ang sakit ng ulo ko.Larawan na
(Secretary Lee POV)Sinalubong ako nang tauhan na nakaabang.Ibinulong sa akin na inisa-isa na nila ang bodyguards ni Haiden.Bago ako sumama sa kanila, may kinuha ako sa sasakyan na akala ko di ko ito mabubunot sa harapan nang asawa ko.Magpaliwanag siya sa harapan mismo nang baril.Hinahayop niya ako.Pagbabastos ito sa ibinigay kong pangalan sa kanya. Damn! She is my woman! MY WIFE!Wala kaming usapan na magkikita kami ngayong gabi. Ngunit ang alam ng aking ina meron kaming date ngayong gabi. Sa katunayan naghihintay nga ako sa tawag ni Mitchelle at baka nga gumagawa ng supresa sa akin. Ngunit isa parin itong supresa. Supresa na di ko talaga inaasahan.Mabuti na ang alam ng aking ina, magkikita kami ngayon. At least malinis parin siya sa mata ng aking ina. Pero sa akin, sa oras na nakita ko ang larawan na ipinakita sa akin ni Master Cedrick, parang gumuho ang bagay na labis ngang nagtitiwala
(Secretary Lee POV)Inis kong pinaputok ang baril ko sa pangangalaete sa kanya. Ngunit natigilan ako dahil sa nakikita ko ngayon. Ang babaeng nakabalot sa kumot ang siyang susunod na magtatangkang tatakas. Kaya hinablot ko ang balikat niya at pinaharap ko siya sa akin.“Bitiwan mo ako!”Kahit anong hila niya ng kanyang kamay sa akin, hinding-hindi ko ito bibitawan. Nakatitig lang ako sa mga mata niyang alam ko tatakasan niya ang pagpapaliwanag ng bagay na ito sa akin. I know she was scared now. Anong pakiramdam na basta-basta na lang iniwan ka ng gagong yun Mitchelle!Umangat ang mga mata niya sa aking mukha.“Mike!” bulyaw nito.Malaki na ang kuting. Marunong na kumalmot sa amo niyang nag-alaga sa kanya. Ito lang ba ang isusukli mo Mitchelle?Nagkatitigan kaming dalawa. Ngumisi ako sa kanya. Marami akong gustong itanong dito. Ngunit binitiwan ko ng tuluyan ang kamay niya.
(Secretary Lee POV)“Saan banda Mitchelle na di kita masisi? Sa ginawa mong to sa tingin mo ba meron kapatawaran ‘to? Master Cedrick and the rest of my team, wag na wag mo silang idadamay sa ginagawa mo ngayon. They are real person. How about you Mitchelle? You know what, wala ka ding mukha na ilalabas sa publiko ngayon. Alam ko na meron kang baho na kailangan ilabas. Mga ginagawa niyo ni Haiden. I never thought na kasabwat ka din niya. Asawa ko pa talaga. But not anymore. I hate what you did Mitchelle. I hate it.”“Mike.”“Baka balang araw, maisipan ko na bisitahin ka sa kulungan.”Siyang tuluyan ko ditong ikinatalikod.Di ko na nilingon kahit patuloy niya akong tinatawag.I don’t agree with a second chance. Tss. Fuck that sh*t!(Monina POV)“Sigurado ka?”“Trip lang