Share

Chapter 322 “This will help.”

(Monina POV)

Di ako tinitigan ni Rhoa. Inabala ang sarili na pulutin ang nagkalat sa sahig. Ngunit…

“Kailangan mo magbihis.” lapit nito sa akin.  Umiling ako sa kanya. Narinig kong napabuntong hininga ito.  “Kakampi mo ako Monina, kaya wag mo na ako pahirapan.”

Di na ako makapagsalita. 

Lumapit siya sa akin. Siya mismo itong umalalay sa mga kamay ko na mabihisan nga ako nito. 

Napabuntong hininga na siyang napapabotones.

“Para ka nang baliw Monina. Umayos ka nga. Ganyan ka ba haharap sa mga kapatid mo?”

Di ko siya naririnig. Hangang sa namalayan ko na lang nabihisan nga niya ako. Inilalayan na makahiga ako.

Sobra nang pagod ang nararamdaman ko ngayon. Kung bangungot man na wala na ang isa sa mga kapatid ko… Sana magising na ako. 

Isinara ko ang aking mga mata. Nagbabakasakali na panaginip lang to. Ngunit napabalikwas

Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status