(Monina POV)
Malaglag sana ako sa kinaka-upuan ko kung di ulit niya ako hinila. Napasalpok ako sa dibdib nito pahiga. Kaya lang talaga…
Bakit parang MAGNET ANG LABI naming dalawa?!
Nanlaki ang mga mata ko. Saka itinulak siya. Pero, malakas talaga eh. Bisig niya na lalo akong kinabig, saka hiniga ako. Siya na itong nasa ibabaw ko.
“Talagang nagagawa mong ngumuwa sa tabi ng taong natutulog Monina? Alam mo bang merong katapat na parusa ito.”
“Kasalanan mo ito kung bakit ako nagulat!” yun ang palusot kong nahanap. “Saka, anong pinag-iisip mong parusa. Hoy! Tumigil ka nga!”
“So ganito ka nakikipag-alegro sa mga taong nabubully sayo? How cute. Kaya lang naiinis ako Monina. Ako lang dapat ang mambully sayo. Lalong lalo na makita ang naasar mong mukha.”
Sasagot na sana ako ng napa-smack ito sa labi ko. Smack? Para yun saan?!
Napapikit na lang ako. Sak
(Monina POV)“Sabi ko naman sayo, pang-gulo lang ako sa bahay mo. Tapusin mo na kasi ang pangtitrip sa akin.” Ngumisi lang saka nga tahimik na kumain.Kumain na lang din ako para iwas mamula ang pisngi ko. Kaya lang…“Monina…” tawag niya sa pangalan ko.“Did you…” napatitig sa lalagyan ng ulam. Saka ko nga napansin na namula ang mukha nito, at ang dibdib niyang kita dahil sa sout nitong sleeping robe.Napatayo siya at napasugod sa malapit na lababo. Anong mali sa kinain niya? Sa niluto ko?Nagsuka ito. At ng makalapit ako, humarap ito sa akin. Nanghihina ang katawan niya. Naghahabulan ang hininga. Ngayon ko lang siya nakikitang nagkakaganito.“Cedrick!” at bumagsak nga sa akin. Bago din ako bumigay sa bigat niya, si Rhio na ang kumuha nito. Binuhat niya si Cedrick at itinakbo palabas ng hapag-kainan.Nasa hagdan si Rhoa, saka tinitigan ako nito.
(Monina POV)Naupo ako sa isang couch.“Di ka ba maghahanda? Sabagay, okey na din naman ang sout mo.”“Cedrick, bukod sa may sakit kang CIPA, halatang meron ka ding… OCD.”“Di pa ba sinasabi sayo ni Mike?”“Bakit nagkakasakit ka ng ganyan Cedrick?” Humarap ito sa akin. Titig na titig sa mata ko.“I mean, bakit nagkakasakit ng OCD ang mga tao. Doc?” Ngumisi siya sa akin.“Alam mo Monina, pinapalusutan mo lang ako. Gusto mo bang manilip sa akin, kaya ka naririto?”“Hindi!” sabay tayo ko at lumabas na nga ng silid niya.Pasimpleng ayos lang ang ginawa ko. Pagbaba ko sa hagdan. Trying hard ang pagiging semi-casual ni Cedrick. Halata naman kasing sanay siya sa mga pormal nitong damit.Hinihimas niya si Noah, napa-angat ang paningin sa akin.“We have two hours to visit them.”“Ganya
(Monina POV)“Cedrick wag mong sabihin pinag-aawayan nila yung mga gamit na…” Mayabang na ngumiti sa akin si Cedrick.“Unfair naman Monina na ikaw lang ang spoilin ko diba?”“Kasalanan mo naman pala eh!” sabi ko na lang sa kanya. Kami na ata ni Cedrick ang magrarambulan.Ngumiti lang siya sa akin at senenyasan ang katulong na kunin ang damit.“Ganyan ko ba kayo pinalaki? Magkagalit sa isat-isa?!”“Kasalanan niya.” sabay-sabay nilang sabi sa akin. With matching turuan sa isa’t-isa. Haist.“Magtuturuan pa kayo. Gusto niyong putulin ko ang mga kamay ninyong yan!”“Wag naman ate. May pangarap ako. Sila na lang.” si Caroline. “Since sila lang naman kanina ang nag-aaway. Nadamay lang ako ate. Pinagbibintangan kasi ako ni Carolina.”“Ate, pinagtulungan nila ako. Lugi ako.” nguwa nito.&l
(Monina POV)“I don't think so. By the way kailangan na nating umuwi. Tapos na ang dalawang oras. Kailangan mo na atang tapusin ang parusang binigay mo sa kanila. Ayaw mo naman atangmagkasugat-sugat ang tuhod ng mga kapatid mo.” Nakikita kong concern siya sa mga kapatid ko.Napatalikod na lamang ako.Tama si Cedrick, baka ako pa ang sisihin nila habang buhay kung bakit ang papangit ng binti nila.Nang binalikan ko sila. Ayun nga, nag-uusap na ang tatlo. Kahit yung isa di pa aminin ang nagawa niyang kasalanan. Nakita na lamang namin ni Cedrick na ngumingiti na sila. Inaasar ang isat-isa.Ganyan nga.Ganto dapat yung parusa na binibigay. Magkaharap ang magkaka-away at nagsasamang magngilay-ngilay. Hindi yung nag-away na nga ang magkapatid, ang ginagawa pa, pinag-hihiwalay sila. Saka nakakaramdam ng di pantay na pagmamahal yung isa. Dapat yung blame matunaw sa sarili nila. Hindi ma-itransfer sa taong umaawat,
(Secretary Lee POV)“Master Cedrick.” gising ko dito.“Good.” na siyang isinuot nito ang lab gown. Parang siya mismo ang mag-tetest ng DNA kung kumpirmado ngang kay Vanessa nga ito.Sa labas. Nakahawak ako sa bewang saka napapahilot ng sintido. Sa harapan ng monitor na parang na-aninag ko nga ding si Vanessa.Kung siya nga ito… Anong balak ni Master Cedrick? Anong balak niya kay Monina? Tsk!Nakausap ko nga ang driver ng taxi. Sinabi nitong ipinara niya ang sakay niyang babae malapit sa isang hotel. Siguradong doon ang babae nagtatago.Sigurado bang si Vanessa ito?Kahit wala pa ngang resulta ng DNA. Inutusan ko na ang mga tauhan na paligiran ang hotel.Naghihintay kay Master Cedrick na lumabas.Hangang sa lumabas ito. Napatitig sa akin.“She was alive.”Ibig lang sabihin kumpirmadong buhay pa ito. Mukha ni Master Cedrick, di ko maintindihan ang em
(Haiden POV)Tumawag ang isang tauhan ni Cedrick na ibinalita sa akin, kung may namatay nga… may bigla namang buhay na sumulpot. Buhay si Vanessa.Na siyang ikinangisi ko.Sabik kong tinitigan ang malaking canvass na di ko matapos-tapos. Soon, makukumpleto na ito.So, merong buhay na mapapalaya sa kamay ko? How about the elder daughter of the Alvarez family?Yeah. She will be my audience. Sa kanya ko ipapakita ang mga obra ko. Ahahaha.Habang buhay.Di lang si Cedrick ang maghahanap kay Vanessa. Don't forget me bitch. Kailangan mong pagbayaran ang inutang sa akin.My mother was ballet dancer, instructor and a good mom sa akin. But my dad, brutally kill her. Because of that whore, Vanessa.Welcome back to the game. I will find you sooner.(Monina POV)Naibukas ko ang aking mga mata. Nakatitig nga sa akin si Cedrick.“Nakauwi ka na.” Sinu
(Monina POV)Nang ipakita sa akin nito ang karayom. Agad akong napa-atras saka napatalukbong ng kumot.Bakit ganito na lang kakulit kaming dalawa. Nakakabwisit na ang kakulitan na ito.Hinila niya ang kumot saka nga nahiga sa tabi ko.“May pupuntahan tayo bukas. Kung talagang di ka pa magaling, ako na lang ang pupunta.”“Saan?“Acquaintance.” Siyang babala nito na huling salita na yun na lalabas sa bibig niya. Gusto na din nito magpahinga.Maya-maya nga nakatulog na siya. O baka nagtutulog-tulugan. Napatalikod na ako dito.Wag na wag kang masanay Monina kay Cedrick. Alalahanin mo, nantitrip lang siya. Sa wala ka namang magawa na matapos nga itong pangtitrip niya.Tsk. May sariling kwarto, dito pa talaga natutulog.Nakatulog din ako. Sa di ko nga namalayan ulit. Ngunit kinabukasan, wala na siya sa tabi ko.Talagang si Cedrick ang hinanap kaagad.Nar
(Monina POV)“Shut up Monina!”Yun. Sumabog na naman ang bulkan.Napapunas ng labi niya saka nga umalis sa harapan ko.Hala. Walk out. Anong mali sa tinanong ko? Ayaw na ba talaga niyang i-acknowledge ang babaing sagad naman niyang minamahal?Monina, gusto lang niya mag-move on.Mag-move on? Ako dito ang napaglalaruan. Isasakripisyo ko ang sarili ko para makapag move on lang ang lalaking yun? Tsk.Bahala siya.Pagkatapos ko kumain. Pagpasok ko sa sala dumating si Mike.“Nagpapahinga ka pa ba?” ang haggard na kasi niya.“Tsk. Concern ka?” Ikinalingon ko. Si Cedrick.“Nagtatanong lang sa kanya, kasi alam kong adnormal ang boss niya. Tignan mo. Malapit na sa hukay ang hitsura ni Mike.”“Thank you, Miss Monina. But I am fine.” Parang ayaw lang ni Mike na pagbuntungan ng tampurorot ni Cedrick.“I'll wait