(Monina POV)
“Cedrick wag mong sabihin pinag-aawayan nila yung mga gamit na…” Mayabang na ngumiti sa akin si Cedrick.
“Unfair naman Monina na ikaw lang ang spoilin ko diba?”“Kasalanan mo naman pala eh!” sabi ko na lang sa kanya. Kami na ata ni Cedrick ang magrarambulan.
Ngumiti lang siya sa akin at senenyasan ang katulong na kunin ang damit.
“Ganyan ko ba kayo pinalaki? Magkagalit sa isat-isa?!”
“Kasalanan niya.” sabay-sabay nilang sabi sa akin. With matching turuan sa isa’t-isa. Haist.
“Magtuturuan pa kayo. Gusto niyong putulin ko ang mga kamay ninyong yan!”
“Wag naman ate. May pangarap ako. Sila na lang.” si Caroline. “Since sila lang naman kanina ang nag-aaway. Nadamay lang ako ate. Pinagbibintangan kasi ako ni Carolina.”
“Ate, pinagtulungan nila ako. Lugi ako.” nguwa nito.
&l
(Monina POV)“I don't think so. By the way kailangan na nating umuwi. Tapos na ang dalawang oras. Kailangan mo na atang tapusin ang parusang binigay mo sa kanila. Ayaw mo naman atangmagkasugat-sugat ang tuhod ng mga kapatid mo.” Nakikita kong concern siya sa mga kapatid ko.Napatalikod na lamang ako.Tama si Cedrick, baka ako pa ang sisihin nila habang buhay kung bakit ang papangit ng binti nila.Nang binalikan ko sila. Ayun nga, nag-uusap na ang tatlo. Kahit yung isa di pa aminin ang nagawa niyang kasalanan. Nakita na lamang namin ni Cedrick na ngumingiti na sila. Inaasar ang isat-isa.Ganyan nga.Ganto dapat yung parusa na binibigay. Magkaharap ang magkaka-away at nagsasamang magngilay-ngilay. Hindi yung nag-away na nga ang magkapatid, ang ginagawa pa, pinag-hihiwalay sila. Saka nakakaramdam ng di pantay na pagmamahal yung isa. Dapat yung blame matunaw sa sarili nila. Hindi ma-itransfer sa taong umaawat,
(Secretary Lee POV)“Master Cedrick.” gising ko dito.“Good.” na siyang isinuot nito ang lab gown. Parang siya mismo ang mag-tetest ng DNA kung kumpirmado ngang kay Vanessa nga ito.Sa labas. Nakahawak ako sa bewang saka napapahilot ng sintido. Sa harapan ng monitor na parang na-aninag ko nga ding si Vanessa.Kung siya nga ito… Anong balak ni Master Cedrick? Anong balak niya kay Monina? Tsk!Nakausap ko nga ang driver ng taxi. Sinabi nitong ipinara niya ang sakay niyang babae malapit sa isang hotel. Siguradong doon ang babae nagtatago.Sigurado bang si Vanessa ito?Kahit wala pa ngang resulta ng DNA. Inutusan ko na ang mga tauhan na paligiran ang hotel.Naghihintay kay Master Cedrick na lumabas.Hangang sa lumabas ito. Napatitig sa akin.“She was alive.”Ibig lang sabihin kumpirmadong buhay pa ito. Mukha ni Master Cedrick, di ko maintindihan ang em
(Haiden POV)Tumawag ang isang tauhan ni Cedrick na ibinalita sa akin, kung may namatay nga… may bigla namang buhay na sumulpot. Buhay si Vanessa.Na siyang ikinangisi ko.Sabik kong tinitigan ang malaking canvass na di ko matapos-tapos. Soon, makukumpleto na ito.So, merong buhay na mapapalaya sa kamay ko? How about the elder daughter of the Alvarez family?Yeah. She will be my audience. Sa kanya ko ipapakita ang mga obra ko. Ahahaha.Habang buhay.Di lang si Cedrick ang maghahanap kay Vanessa. Don't forget me bitch. Kailangan mong pagbayaran ang inutang sa akin.My mother was ballet dancer, instructor and a good mom sa akin. But my dad, brutally kill her. Because of that whore, Vanessa.Welcome back to the game. I will find you sooner.(Monina POV)Naibukas ko ang aking mga mata. Nakatitig nga sa akin si Cedrick.“Nakauwi ka na.” Sinu
(Monina POV)Nang ipakita sa akin nito ang karayom. Agad akong napa-atras saka napatalukbong ng kumot.Bakit ganito na lang kakulit kaming dalawa. Nakakabwisit na ang kakulitan na ito.Hinila niya ang kumot saka nga nahiga sa tabi ko.“May pupuntahan tayo bukas. Kung talagang di ka pa magaling, ako na lang ang pupunta.”“Saan?“Acquaintance.” Siyang babala nito na huling salita na yun na lalabas sa bibig niya. Gusto na din nito magpahinga.Maya-maya nga nakatulog na siya. O baka nagtutulog-tulugan. Napatalikod na ako dito.Wag na wag kang masanay Monina kay Cedrick. Alalahanin mo, nantitrip lang siya. Sa wala ka namang magawa na matapos nga itong pangtitrip niya.Tsk. May sariling kwarto, dito pa talaga natutulog.Nakatulog din ako. Sa di ko nga namalayan ulit. Ngunit kinabukasan, wala na siya sa tabi ko.Talagang si Cedrick ang hinanap kaagad.Nar
(Monina POV)“Shut up Monina!”Yun. Sumabog na naman ang bulkan.Napapunas ng labi niya saka nga umalis sa harapan ko.Hala. Walk out. Anong mali sa tinanong ko? Ayaw na ba talaga niyang i-acknowledge ang babaing sagad naman niyang minamahal?Monina, gusto lang niya mag-move on.Mag-move on? Ako dito ang napaglalaruan. Isasakripisyo ko ang sarili ko para makapag move on lang ang lalaking yun? Tsk.Bahala siya.Pagkatapos ko kumain. Pagpasok ko sa sala dumating si Mike.“Nagpapahinga ka pa ba?” ang haggard na kasi niya.“Tsk. Concern ka?” Ikinalingon ko. Si Cedrick.“Nagtatanong lang sa kanya, kasi alam kong adnormal ang boss niya. Tignan mo. Malapit na sa hukay ang hitsura ni Mike.”“Thank you, Miss Monina. But I am fine.” Parang ayaw lang ni Mike na pagbuntungan ng tampurorot ni Cedrick.“I'll wait
(Haiden POV)Pinag-uusapan ng mga kasama namin sa mesa kung gaano kagaling na doctor ang aking ama. Ngunit di namin inaasahan ng napakumento si Cedrick.“He is a bulsh*t physician.” Siyang ikinalingon ng karamihan dito. Ngunit ang titig sa akin. Ngumisi… “Right Haiden?”Bilang isang mabait na doctor na kilala nila. Napakamot ako sa aking buhok. Nahihiyang ngumiti.Syempre dapat din na magaling sa drama.Nawala ang ngiti ko at pumalit ang luhang bumuhos sa aking mga mata. Di ako umiiyak dahil sa pagkawala ko nga ng bulshit kong ama. O kahit man sa pang-iinsulto at di pagbigay ng respeto ni Cedrick sa kanya.Iyak na naiinis ako dahil hinayaan lang kami titigan ng maliit ni Cedrick ng aking ama. Pinuprotektahan kasi ang illegal niyang gawain. Kaya sunod-sunuran sa Cedrick na ito.“I am sorry kung ganyan nga ang pagtingin mo sa kanya.”“Don't be a shit
(Monina POV)“Subukan mo lang ako saktan Cedrick!”Warning ko dito.“Di kita sasaktan. Masarap ang parusa ko sayo.”“Sayo na ang parusa mong yan. Ang akin lang Cedrick, sinabi ko lang na gusto ko makilala yang si Dr. Haiden. Tapos pinigilan mo ako bigla? Anong problema mo?”Ngumisi lang ito sa akin. Nagulat na lamang ako ng hablutin niya kamay ko at kinaladkad na ako palabas ng lugar. Worst. Dumaan kami sa ma-taong lugar. Napatitig ang lahat sa amin.Nang isang flash ng camera ang nagpapigil kay Cedrick. Humarap ito sa babaeng kumuha ng larawan.“I told you Mike na siguraduhin mong walang kukuha ng larawan ko!” Siyang ikinatigil ng babae. Nalaglag pa nga ang phone nito.Kunan ninyo na ng larawan ang lahat wag lang siya. At wag niyo din ako isasama! Camera shy po ako. Ako lang talaga yung photographer.Di pa nga ako makahinga, ayun kaladkad na naman ang drama
(Monina POV)“Manong, kapag binili ko po lahat, meron po ba akong discount?”“Eh?” Napatango ako sa kanya. “Aba naman syempre.”“Thank you manong! Hulog po kayo ng langit!” na ibinigay ko na nga ang napag-isapan naming kita niya ngayong araw.Naging abala na si manong sa pag-iihaw. Hangang sa nilapag sa harapan namin ni Cedrick ang ulo ng manok, paa nito. Saka yung laman din. At ang laman loob nito. Masarap yan Cedrick! Di yan bulate!Wag mo kasing pagtripan ang babaeng di naman talaga mayaman. Tapos inobliga mo talagang librehin ko kayong lahat. Sobrang sama mo! Kumain ka niyan!Nilapag sa harapan namin ang kanin.“What is this Monina?” taas niya ng nakatuhog na ulo nga ng manok.“Chicken head. Masarap yan. Mag-ala Zombie ka lang naman. Eat the brain.”“Nakakadiri ka Monina.”“Sabi kong bawal nga ang kaarteh
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n