(Monina POV)
“Manong, kapag binili ko po lahat, meron po ba akong discount?”
“Eh?” Napatango ako sa kanya. “Aba naman syempre.”
“Thank you manong! Hulog po kayo ng langit!” na ibinigay ko na nga ang napag-isapan naming kita niya ngayong araw.
Naging abala na si manong sa pag-iihaw. Hangang sa nilapag sa harapan namin ni Cedrick ang ulo ng manok, paa nito. Saka yung laman din. At ang laman loob nito. Masarap yan Cedrick! Di yan bulate!
Wag mo kasing pagtripan ang babaeng di naman talaga mayaman. Tapos inobliga mo talagang librehin ko kayong lahat. Sobrang sama mo! Kumain ka niyan!
Nilapag sa harapan namin ang kanin.
“What is this Monina?” taas niya ng nakatuhog na ulo nga ng manok.
“Chicken head. Masarap yan. Mag-ala Zombie ka lang naman. Eat the brain.”
“Nakakadiri ka Monina.”
“Sabi kong bawal nga ang kaarteh
(Secretary Lee POV)Bago nga ako umalis sa pamamahay ng Yuson. Kinausap ako ni Dr. Haiden tungkol sa relasyon ni Monina at Cedrick.“You have already heard their status.” May kasamang ngiti na para nga sa negosyo.“Really? Balita ko nga buhay si Vanessa diba?”“At kanino mo Dr. Haiden nalaman?” na siyang ikinasingkit ng mga mata ko.“Well, I just hear the rumors. Alam natin ang nakadikit na trahedya kay Sir Cedrick.Ito nga ang nagpapadakila sa kanya ng husto.”“Dr. Haiden. Look at your back and feet closely.” na tanging binitiwan ko salita sa kanya.“Excuse me. Tapos na ata ang tungkulin ko dito.” saka ko siya tinalikuran.Kung ano man itong nasesense ko sa kanya. Alam kong naunahan pa ako ni Master Cedrick.Ang tahimik masyado ng pagkamatay ng kanyang ama. Ang ama ni Haiden na itinuturo ni Mr. Alvarez na may malaking kinalaman k
(Secretary Lee POV)Nang lumabas siya…“I forgot. Kailangan pala gisingin si Monina.” na siyangikinalabas nga nito sa silid niya. Sinundan ko siya ngunit tinigilan ako nito.“It's my wife room.” Ngumiti ako dito. Napa-atras na nga lang ako.(Monina POV)Pakiramdam ko may tumutulong tubig sa akin. Sira na ba ang bubong ng bahay ni Cedrick. Kaya iminulat ko ang aking mga mata.Halos naman magulat ako dahil si Cedrick. Siyang muli kong ikinapikit. Pinupuyat pa talaga ako.“Sasama ka diba?”“Sasama saan? Kung pinagtitripan mo lang ako, talagang papaliparin kita sa buwan.”“I am going to operate your father.”Ano daw? Ooperahan ngayon ang papa ko!Kaya napamulat ang mata ko sabay upo bangon, kaya lang sa pagbangon ko sinadya ni Cedrick na maglapat labi namin.Mga mata niya na nakapikit.
(Monina POV)Gumawa kayo ng pangarap para sa sarili niyo. Small business na mamahalin ninyo. But be thankful din sa mga mababait na boss. Kung wala sila, wala din puhunan mo sa buhay. Hehehe.Haist.Kailan kaya ako magkakaroon ng sarili kong kompanya? Cedrick told me na marami pa akong kailangan na matutunan. Inaamin ko na tama siya. At alam ko kung kasama ko siya, marami pa akong matutunan dito.“Monina.” may tumawag sa akin na halos mataranta ako at malalaglag sana sa kinakaupuan kung di nagmadali si Cedrick na ikabig ako.“Why so clumsy?” Titig niya sa mukha ko.“Hehe. Su-suot ko kasi damit mo.” Napabuntong hininga ito. Ngunit ngumiti. Saka tumayo na ako ng maayos.“It suits to you.” habang siya nakasuot na nga ng pang-opera nitong damit. Di ko nga makilala dahil may pa hairnet pa. Tapos kapag nilagay yung facemask, tiyak mata na lang nito.“Fighting Cedr
(Haiden POV)“Sinasadya mo ba ang pagkamatay ng ilan mong pasyente.”“Yes. Lalo na sa mga pasyenteng tinuturing lang na basahan ang kagaya natin. Ahhh. Ayoko na makipag-usap sayo. Wala nang oras. May pupuntahan ka pang surgery ngayon diba? At ang pasyente ang papatayin mo. Kapalit ng buhay nang asawa at dalawa mong anak. I just want to end someone life. The patient who will undergo the surgery at ikaw.”“Haiden!” nanlaki ang mga mata nito. “Pasyente yun ni Dr. Wu!”“Whoa. Di ka ba natatakot ngayon sa pamilya mo? Hawak ko sila.” at umilaw ang screen na nakahanda lang kung gusto ng ebidensya nito.“Anong gusto mong sabihin?” Dahil nanginginig na ito.“Kaya ko din patayin ang pamilya mo.”“Kaya ding patayin ni Dr. Wu ang pamilya ko.”Huh? Di ko yun na-ísip. May kakayanan nga naman si Cedrick at ang pagbabanta ng
(Secretary Lee POV)“Who do you think?” Wala akong maisasagot at maituturo kung wala naman akong sapat na ebidensya. Paghihinala lang naman ang meron ako. But Master Cedrick don't accept it.He needs evidence.“Hahayaan mo ba Mike na ako ang humili sa dagang yan?”“Ginagawa ko Master Cedrick ang lahat.”“Mind this. Focus on Monina's father case. Ito ang gusto nilang patayin!”“I will Master Cedrick.”“I need to go home.”(Monina POV)Ligtas akong inuwi ni Rhio. Ngunit di ako makatulog. Hangang sa nagpakita na nga si Haring araw. Di ako mapakali. Sobra.Pumapatak man ang luha ko ngunit wala naman itong magagawa.“Monina, inumin mo na ang tsaa para kumalma ka.” si Rhoa.Napatitig lang ako sa labas. Maganda ang umaga, ngunit ang dala ko ngayon yung
(Monina POV)Sa hagdan nga nadatnan kong patakbo din si Rhio sa silid ni Cedrick. Sumunod ako sa kanya. Ngunit isinara ang pinto. Saka si Rhoa na itong humarang.“Kung ako sayo… step back muna Miss Monina.”“Pero…”“Master Cedrick is under his anxiety attack. Di naging tagumpay ang operation niya ngayon.”“Anong maari kong gawin Rhoa?”“Nothing.”“Rhoa.”“You heard me, Miss Monina.” Irap nito sa akin. Napabuntong hininga ako sa harapan nito. Nang pumutok na naman ang baril.“Rhoa.”“Still no.”Kinakabahan ako kay Cedrick. At isang malakas na sigaw ang narinig ko mula sa silid. Kaya nagawa ko nakipag-agawan na ako ng doorknob kay Rhoa. Wala akong paki-alam kung nasasaktan na ako sa kanya. Kailangan ko pumasok at kausapin si Cedrick. Di niya kailangan sisihin ang sarili.
(Secretary Lee POV)Dumating si Rhoa na si Miss Monina na mismo ang kumuha ng baso. Nilagok. Kasabay ng pagtulo ng luha sa kanyang pisngi.Miss Monina, uulitin ko. Master Cedrick don't like a liar.“Magiging maayos lang diba si Cedrick?”“He will.”“Mabuti naman. Siguro, pagod na din ako. Balik na ako sa aking silid.” Napatango ako.Kaagad itong umakyat ng silid. Muntikan pa ngang mahulog ni Rhoa ang baso. Pareho kaming napabuntong hininga.“Akala ko talaga nakakita ako ng multo kanina.”“It was Vanessa.”“Yes. Akala ko ba patay na siya?”“We find out this previous day na buhay pa siya. Si Master Cedrick mismo ang nagkumpirma.”“So? Anong nangyari?”“Master Cedrick was hurt badly. Ayaw na niyang maulit ang nakaraan. You know him. He doesn’t like liars. Va
(Cedrick POV)Halos nga di ko na mapigilan ang sarili ko. Sa nararamdaman kong galit sa kanya. Walang kapatawaran sa akin ang pagsisinungaling nito. I hate liars.Kapag nagawa na ng isang tao ang isang pagkakamali. Panigurado uulit-uulitin na niya ito. I don't give a bulshit second chance!Kaya naman nakalabit ko ang baril. Pumutok ito. Nagawa pa niyang magsalita at ulit na pumutok. Hangang sa pangatlo.Vanessa! You’re making a me a sh*t! Yun ang pinaka-ayaw ko.I can explain everything to myself.I find out your alive. At kahit di kumilos ang mga tauhan ko. I already fall to the theory na kakambal niya ang namatay sa panahon na yun. I am happy. But extremely mad na nagawa mo akong paglaruan.I don't care na nasa kanya nga ang puso ko. Gumuho na ang pagkatao kong nagmamahal sa kanya.Itong pagkatao na nakikita mo ngayon? Kagagawan mo ito, Vanessa.“Leave!”Pumasok si Rhio na inut
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n