PAGKATAPOS ng libing ay agad ng pinalipat ni Louie sina Zia sa mansion. Kahit nagluluksa pa sa pagkamatay ni Lucia ay kailangan pa rin nilang magpatuloy sa buhay.Kailangan pa rin ni Louie na magpatuloy para sa mga naiwan sa buhay lalo na sa anak. Na naging matagumpay ang operasyon at nagpapagaling na lamang sa ospital.At dahil hindi na gaanong abala sa kanya-kanyang gawain at trabaho ay naisipan ni Zia na bisitahin ang kapatid kasama si Maricar.Pagdating sa kulungan ay naghintay sila ng ilang sandali para kay Chris. Pagpasok na pagpasok nito ay agad sinalubong ni Zia ng yakap ang kapatid.Habang si Maricar ay naghintay na lamang sa may table."Mabuti at napadalaw ulit kayo," ani Chris, na gumanti rin nang mahigpit na yakap. "Kamusta ang pamangkin ko?""Sorry, Kuya at ngayon na lang din ulit kami nakadalaw gawa ng maraming inaasikaso. Naging abala rin kami sa libing saka sa paglipat sa mansion. Si Luiza naman ay nagpapagaling na mula sa operasyon.""Nabalitaan ko nga ang nangyari ka
ISANG UMAGA habang nasa pastries shop para magtrabaho ay napansin ni Zia na tulala at nakapangalumbaba ang kaibigan. Kaya nilapitan niya si Lindsay at tinanong, "Anong iniisip mo?""'Yung monthsary namin, wala pa 'kong naiisip na gift. Si Arnold na lang laging nagbibigay kaya ito, tinatablan na 'ko ng hiya," tugon ni Lindsay na nakatulala pa rin. "Ano bang magandang ibigay?" Sabay lingon sa kaibigan."Hindi ko rin alam, mahirap magbigay ng regalo sa mga taong meron na ang lahat.""Exactly! Every month na lang akong nahihirapan mag-isip, nagmumukha na siyang sugar daddy sa kabibigay sa'kin ng kung ano-ano kahit wala namang occassion... Pero hindi ako nagrereklamo, a? Gusto ko nga 'yung nasu-surprise pero this time, gusto ko namang magbigay rin para fair."Naningkit ang mata ni Zia at napanguso, nag-iisip kung paano matutulungan ang kaibigan. "Ang hirap naman mag-isip."Napangisi si Lindsay at makahulugang tumingin. "Ang hirap talaga maging disney princess," aniya saka hinawi-hawi ang b
ILANG LINGGO nang napapansin ni Zia na madali siyang mapagod at nagiging antukin kahit sa kalagitnaan ng trabaho. Kaya napapadalas ang pagpuslit niya sa office ng shop para matulog at gigisingin na lamang ni Lindsay kapag kakain ng tanghalian o hindi kaya ay nasa labas na si Louie para siya ay sunduin. "Ba't lagi na lang kitang nakikitang natutulog? Siguro... pinupuyat ka lagi ni Louie, 'no?" pabirong tanong ni Lindsay. Natawa lang si Zia pero para makasiguro kung ano nga ba itong nararamdaman ay nagpa-check up na siya para makasiguro lalo pa at abala na sila para sa preperasyon sa kasal. Mag-isa siyang nagtungo sa ospital. Sinuri at in-ultrasound ng Doctor matapos niyang sabihin na delayed na siya ng ilang araw sa monthly menstruation. Tuwa at kaba ang nararamdaman ni Zia nang sabihin na posibleng siya ay buntis. "Congratulations, Ma'am. Your five weeks pregnant," saad ng Doctor. Naiyak sa sobrang tuwa ni Zia. Gusto niyang sabihin sa pamilya ang magandang balita ngunit pin
Book 2: Christopher Cruz and Shiela Torres story. Blurb Namuhay ng mag-isa si Shiela matapos mawala ang magulang at malayo sa nag-iisang kapatid. Nang makilala niya si Christopher Cruz o kilala bilang Chris, na isang bagong saltang negosyante sa bayan ng Cebu ay agad nahulog ang kanyang loob. Nagpakasal sila ngunit... bigla itong nagbago at naging malupit. Ang lalakeng inibig dahil sa maginoo at marespeto nitong pagtrato sa kanya ay biglang naging masama matapos ang kasal. Labis siyang nagdusa sa piling nito sa hindi malamang dahilan. Anong gagawin niya sa oras na matuklasang ginamit lang pala siya ni Chris, pinaibig at inuto para lang makapaghiganti sa kasalanang nagawa ng kanyang kapatid?
ISANG mahaba at satisfying na ungol ang pinakawalan ni Chris matapos mailabas ang gigil, frustrations at katas sa babaeng kaniig.Bago pa man niya hugutin ang sandata ay tuluyan itong nawalan ng malay dahil sa marahas niyang pamamaraan sa pakikipagtalik. Ngunit sa halip na makonsensya ay walang-awa niya lamang itong tiningnan na basang-basa ang mukha dahil sa pinaghalong pawis at luha.Bumangon siya sa kama at iniwang nakatiwangwang ang babaeng hubo't hubad, ni hindi niya man lamang ito nagawang kumutan. Matapos ay kumuha ng sigarilyo at lighter nang may kumatok sa pinto."Ano 'yun?" aniya na hindi na pinagpatuloy ang paninigarilyo. Pinulot na lamang niya ang boxer saka sinuot upang harapin ang taong nasa labas ng kwarto."Pasensya na sa istorbo, Sir, pero ayaw niya talagang magsalita," saad ng assistant na si Jeric."Pinahirapan niyo ba?"Tumango si Jeric bilang tugon."Baka naman nagiging malambot kayo ro'n sa tao? Hindi niyo yata pinapahirapan, e?" ani Chris."Hindi po, Sir. Gaya n
MARAHANG nagmulat ng mata si Shiela. Nang bumungad sa kanya ang galit na galit na pagmumukha ni Chris. "'Wag!" hiyaw niya sa takot saka sinalag ang dalawang braso.Ilang sandali pa ay minulat niya ang mga mata saka lang napagtanto na wala naman talaga sa kanyang harapan ang asawa. Isang aparisyon ang kanyang nakita dahil sa trauma'ng naranasan mula kay Chris.Parang isang bangungot na paulit-ulit niyang nakikita ang nanlilisik nitong mga mata habang siya ay inaangkin. Na kahit anong pagmamakaawang gawin ay para itong bingi sa kanyang mga daing.Pumikit siyang muli at sunod-sunod na umagos ang luha sa kanyang mga mata. Sa tuwing naaalala kung paano'ng ang lalakeng minamahal ay ganoon na lamang ang galit sa kanya na animo ay isa siyang hayop.Makailang beses niyang inisip kung ano ang kanyang naging mali? Kung paparusahan man siya, bakit ganito kalupit?Hindi ganito ang pinangarap niyang buhay nang pakasalan si Chris. Ang lalakeng nakilala at pinaibig siya nang husto. Ang lalakeng nagpa
SA ARAW na iyon ay maagang nag-inspeksyon si Chris kasama ang assistant at ilang tauhan bago magtungo sa sariling opisina.Magdadalawang taon pa lamang siya sa Cebu ay marami-rami na siyang naipatayong negosyo na kasosyo ang ilang kilalang angkan sa lugar.Kasalukuyan silang nasa kotse at patungo sa susunod na distinasyon nang bahagyang bumagal ang daloy ng trapiko."Ilan na lang ba ang pupuntahan natin?" tanong ni Chris."Tatlo na lamang po, Sir," tugon ni Jeric.Habang naghihintay na umusad ang sasakyan ay tumunog ang cellphone ni Jeric. Sinagot naman agad ng assistant at saglit na nakipag-usap sa caller.Matapos ang tawag ay nilingon si Chris na nasa backseat. "Sir, tumawag po ang isa nating tauhan na naiwan sa apartment para magbantay. Naro'n na ang Doctor para sa regular check-up kaso... biglang nagwala si Ma'am Shiela sa puntong nasasaktan na niya ang sarili," pahayag ni Jeric.Pumikit at napahilot sa magkabilang sintido si Chris gamit ang isang kamay. Bukod sa mga negosyo, ay i
BUMABIYAHE na ang kotse patungo sa airport nang biglang magbago ang isip ni Chris."Jeric, ikaw na lang ang sumundo sa kapatid ko sa airport at babalik ako sa apartment," aniya.Lumingon si Jeric mula sa passenger seat. "Bakit po, Sir?"Napahawak at bahagyang nilaro ni Chris ang sariling labi habang nag-iisip. "Dahil paniguradong hahanapin niya sa'kin si Shiela sa oras na magkita kami. Pagsundo niyo sa kanya ay dumiretso kayo sa mansion, 'wag niyong ipapaalam na nasa apartment ako. Sabihin mo rin na nagbakasyon kami.""Kung magtatanong po siya kung saan lugar kayo nagbakasyon, sasabihin ko po ba?"Naningkit ang mga mata ni Chris, muling napaisip. "Hindi, dahil siguradong susunod siya kung nasa'n ako. Makulit ang kapatid kong 'yun. Kapag nagtanong ay sabihin mo'ng hindi ako nagsabi ng lokasyon.""Masusunod po, Sir."Matapos ay inutusan ni Chris ang driver na ibaba na lamang siya sa tabi."Ihahatid na lamang namin kayo pabalik, Sir," saad ng driver."Hindi na kailangan," tanggi ni Chris
SA PAG-IWAS ng tingin ni Mario ay mas lalo lang nitong pinatunayan na totoo ang ibinibintang sa kanya."Ba't hindi kayo magsalita, 'Lo?" may halong tampo sa tono ng boses ni Shiela.Nang mga sandaling iyon ay lumapit na ang mag-asawa. "Anong nangyayari, ba't ka nagagalit?" ani Rolan sa anak.Taas-baba ang dibdib ni Shiela dahil emosyonal na siya ng mga sandaling iyon. Sa huli ay tumayo siya at umatras. "Kung hindi niyo sasabihin sa'kin ngayon ang totoo ay kay Chris ko tatanungin lahat." Pagkatapos ay nag-walk-out na siya na kahit ilang beses tinawag ng ama at tuloy-tuloy lang siya sa paglayo.Nakabalik agad si Shiela sa parking lot at pagkasakay sa kotse ay tinanong ng driver, "Uuwi na po ba agad tayo, Miss?"Ang daming gumugulo sa isip ni Shiela ng mga oras na iyon. Hindi na niya alam kung sino ang paniniwalaan dahil ramdam niya naman na totoo ang ipinapakitang kabutihan ng Abuelo. Saksi ito sa pinagdaanan niya. Ito rin ang tumulong na tuluyan siyang maka-move on at muling magpatuloy
SA LAKAS ng sampal na pinadapo ni Shiela ay napaling sa ibang direksyon ang mukha ni Chris. May parang tusok-tusok itong naramdaman sa pisnging nakatikim ng palad nito. Medyo may kaunting tinis na tunog din siyang naririnig sa kaliwang tenga.Pero sa halip na magalit sa ginawang pananakit ni Shiela ay napaismid lang si Chris. "Oppss, nabisto agad ako." Saka hinimas-himas ang pisngi na nasaktan. "Ito ba ang pang-welcome mo sa'kin?" sarkasmo niyang tanong.Nanlisik naman ang mga mata ni Shiela saka ito pinagsususuntok sa dibdib. "Walanghiya ka! Anong kasalanang ginawa ni Lolo para gawin mo 'to?!"Nang una ay tinitiis lang ni Chris ang natatamong suntok nito hanggang sa tuluyan na niyang pigilan at mahigpit na hinawakan ang magkabila nitong braso. "Tumigil ka na! Tinatanong mo kung anong nagawa niyang mali?! 'Wag mo sabihing lumipas lang ang isang taon ay nakalimot ka na sa mga ginawa niya sa'kin, sa'tin?!"Sa narinig ay natauhan si Shiela. Napagtanto niya ang mga maling nagawa ng Abuelo
PARANG nakakita ng multo si Shiela sa sinabi nito. Hindi siya makapaniwala--mali. Hindi niya talaga mapaniwalaan dahil napaka-imposible iyong mangyari sa kanyang Abuelo."Sinong nagsabi sa'yo niyan?""Tinawagan po kami ng secretary at sinabing 'wag magpapapasok ng kahit sino, utos ni Senior. Wala rin pong pinapayagan na lumabas.""Pa'no ko mapupuntahan si Lolo kung hindi--" Natigilan si Shiela nang tumunog ang phone. Sa pag-aakalang emergency ay agad niyang kinuha sa bulsa para lang mag-alangan na sagutin ang tawag mula sa ama.Huminga muna siya nang malalim saka ito sinagot, "Hello, 'Pa?""Papunta pa lang kami sa hotel ng makatanggap ng tawag na hinuli ng pulis si Papa?" tukoy ni Rolan sa ama."Hindi ako pumunta kaya ngayon ko lang din po nalaman. Ang sabi ay sinugod siya sa ospital matapos atakihin, puntahan niyo po siya ngayon, 'Pa. Hindi rin po kasi ako makalabas dito dahil inutos ni Lolo na walang magpapapasok at lalabas--" Saka muling tiningnan ang gate. "Nakaharang po ang mga t
KALANSING ng kubyertos ang maririnig sa hapagkainan. Kanina pa kumakain si Shiela at ganoon din si Mario. Matatapos na nga sana ang matanda dahil kaunti lang naman itong kumain kaya sinamantala na niya ang pagkakataon bago pa ito umalis. "'Lo, advance happy birthday po." "Salamat," tipid na sagot ni Mario. "Gusto ko sanang pumunta bukas sa celebration." Nag-angat ng tingin si Mario. "Pupunta ka? Akala ko ba'y ayaw mo?" Asiwang napangiti si Shiela. "Wala na rin pong rason para iwasan ko si Chris dahil nagkita na kami." Mataman ang tingin ni Mario saka muling binalingan ang pagkain. "Gusto mong pumunta? Walang problema sasabihan ko si Cedric na sunduin ka rito." Napakurap si Shiela. "Ba't siya, 'Lo? Hindi ba pwedeng sa'yo na lang ako sumama?" "Mas mainam na makita kayo ng mga bisita bukas na magkasama." Parang wala lang kay Mario ang sinabi nito pero hindi para kay Shiela. Hindi niya nagustuhan ang ideya na kailangan niyang pumunta sa celebration na kasama ng binata. Pa
HININTAY muna ni Shiela na magising ang anak saka sila bumaba para makakain ng almusal. Nakaharap na rin niya ang bagong Nanny ng anak na naghihintay sa sala at mukha naman itong mabait. Galing sa isang kilalang agency kaya panatag siya.Nagpakilala si Aileen na mas matanda ng sampung taon kay Shiela. Ayon dito ay isang dekada na rin nagtatrabaho bilang Yaya."Katatapos lang po ng kontrata ko sa dating amo, Ma'am. Dalawang taon din ako sa kanilang nanilbihan," kuwento pa nito."Anong rason at ba't hindi ka na nagtatrabaho ro'n?" tanong naman ni Shiela saka binaba ang anak sa upuan."Hindi na po nila ni-renew, Ma'am at nagbabawas sila ng tao. Malaki na rin po kasi ang inaalagaan ko, five years old."Tumango-tango naman si Shiela saka kinausap ang isang katulong. "Ate, kakain na po kami ni Archie. Pakikuha ng cereal niya at pakakainin ko.""Okay po, Miss." Na bahagya pang yumukod.Nakasunod ang tingin ni Aileen sa katulong. "Miss pala po ang tawag nila sa'yo rito, Ma'am. Kung gano'n ay
MATAGAL tinitigan ni Shiela ang Abuelo saka nagsalita, "Sigurado po ba kayong gusto niyong malaman kung anong napag-usapan namin?"Nagbaba ng tingin si Mario sa pagkain na animo ay walang narinig. "Hindi na pala kailangan." Saka humigpit ang hawak sa kubyertos matapos mapagtanto na nawala siya sa sarili at nasabi iyon. Nagmumkha siyang desperado kung ano man ang napag-usapan ng dalawa. "Baka lang kasi may sinabi na naman siyang hindi totoo.""Wala pong nangyaring gano'n. Kinarga lang niya ang bata at pagkatapos ay umalis na. Natagalan lang kami dahil iyak nang iyak si Archie pagkaalis nito," paliwanag ni Shiela saka pinagpatuloy ang pagkain.Pero kahit anong gawin niya ay ayaw ng kumain ang anak, nagtatampo. Hanggang sa matapos na silang maghapunan. Lumipat silang muli sa sala kung saan ay nag-usap pa sina Janette at Mario. Habang si Shiela ay napagpasiyahan na iakyat ang anak dahil aborido na talaga ito.Pero sa hagdan pa lang ay natigilan na sila dahil sa tauhan na nagbabantay sa la
NAPATINGIN si Shiela sa Abuelo matapos iyong sabihin ng katulong. Mabilis siyang tumayo pero bago umalis ay nagtanong ito."Anong nangyayari, Shiela? Sa'n ka pupunta?""M-May kukunin lang po ako, 'Lo," palusot niya pa kahit alam naman niyang sasabihin ng katulong ang totoo. Matapos ay naglakad na siya patungo sa bukana ng mansion.Saglit siyang tumigil upang pagmasdan mula sa malayo ang gate. Pansin niyang may nakaparadang sasakyan sa labas ng gate at doon nagsimulang kumabog ang kanyang dibdib, hindi sa excitement na muling makita ang dating asawa. Alam niyang malabong iyon ang nararamdaman niya ng mga sandaling iyon ngunit hindi niya lamang mapangalanan.Naglakad siya palapit hanggang sa unti-unti niyang nakikita ang lalakeng nakasandal sa itim na kotse, nakatalikod ito kaya hindi niya makita ang mukha pero nasisiguro niyang si Chris. Wakang duda kahit matagal na niya itong hindi nakikita.Umungot ang gate ng buksan niya kaya napalingon si Chris na may subo-subo pa sa bibig. Kumunot
NATIGILAN si Shiela at napakurap pa ng mata. "H-Hindi ko alam na ganito pala kayo mag-celebrate. Sorry."Mabigat ang ginawang pagbuntong-hininga ni Mario. "Ano pang magagawa ko kung nandito ka na... Gusto mo bang um-attend?"Umiling si Shiela. "Hindi pa 'ko ready na makaharap sila ate Zia."Sandaling katahimikan ang namayani sa dalawa hanggang sa muling nagsalita si Mario, "Ang mas mabuti pa'y magpahinga ka na muna. Ngayong nandito ka na'y may gusto akong ipakilala sa'yo.""Sino po?""Malalaman mo rin mamaya sa dinner."Gusto pa sanang magtanong ni Shiela ngunit halata naman na abala ito sa trabaho kahit nasa bahay lang. "Okay po, 'Lo," aniya saka nagpaalam ng aalis. Bumalik siya sa kwarto at tinabihan ang anak sa pagtulog.Nang magising ay palubog na ang araw. Paglingon ay bigla na lamang siyang napabangon dahil wala na sa kanyang tabi si Archie."A-Anak?" Bumaba siya sa kama saka naghanap sa buong kwarto ngunit hindi niya ito makita. Sa huli ay lumabas siya at bumaba.Wala siyang na
SANDALING katahimikan ang namayani sa dalawa. Gustong magsalita ni Shiela pero pinangunahan siya ng sariling emosyon. Sobrang unfair sa kanya ng sitwasyon."Sa tingin ko, mas mabuti na rin sigurong ganito ang kinalabasan ng relasyon natin dalawa. Kasi, napagtanto ko na baka... hindi talaga tayo para sa isa't isa. Na kahit anong gawin na'tin, darating at darating tayo sa puntong 'to," matapos iyong sabihin ay tumalikod na siya bago pa tuluyang umiyak sa harap nito. Si Chris naman ay napalingon at tinangka itong hawakan ngunit hindi niya maabot ang kamay ng asawa. Malayo-layo ang distansya nilang dalawa mula sa kama. Akmang babangon pa nga sana siya ngunit nahihirapan ng gumalaw, walang lakas sa katawan."Magpagaling ka at hangad ko ang kaligayahan ninyong dalawa," dagdag pa ni Shiela saka mabilis na naglakad palabas ng kwarto."S-Shiela! Sandali lang!" ani Chris, nakataas ang kamay at pilit itong inaabot. "Sandali lang, 'wag kang umalis..."Ngunit huli na para roon dahil nakalabas na