SA ISANG iglap ay naglaho ang tuwang nararamdaman ni Louie dahil sa anak at napalitan ng pangamba dahil sa sinabi ng Ina."Bakit hindi niyo po sinabi kaagad ang kondisyon ni Lola, 'Mmy?""Pinagbawalan ako ni Mama at inaalala niya ang pagbubuntis ni Zia. Masiyado ka na raw abala sa kompanya at sa asawa mo't ayaw na niyang makadagdag pa," paliwanag ni Lucia.Nais pa sanang magsalita ni Louie ngunit hinawakan na siya ni Zia sa braso para pigilan. Umiling-iling ito at umusal ng 'huwag ng makipagtalo' kaya iyon ang ginawa niya."Okay, pupunta na lang ako riyan, isasama ko si Zia.""'Wag na, Louie. Siya ang isa sa rason ni Mama kaya ayaw nitong sabihin sa'yo ang kondisyon tapos isasama mo pa? Baka magalit lang siya sa'kin."Napalingon sa kanyang tabi si Louie, sa palagay niya ay narinig ni Zia ang sinabi ng Ina. Kaya saglit na tinakpan ang cellphone saka kinausap si Zia, "Ayos lang ba sa'yong ihatid muna kita sa bahay?"Tumango naman si Zia. "Pakisabi kay Lola na 'wag siyang mag-alala sa'ki
NAGULUHAN pa noong una si Zia hanggang sa mapagtanto niya kung ano ang ibig nitong sabihin. Awtomatiko siyang napatingin sa kama ngunit nilagpasan iyon ni Louie. Nakahinga siya nang maluwag dahil nagkamali lang pala siya ng akala hanggang sa huminto ito sa harap ng sofa. Saka lang niya naisip na favorite spot nga pala iyon ni Louie. "Wait, sandali--" Hindi na natapos ni Zia ang sasabihin ng halikan siya nito sa labi sabay tulak nang marahan pasandal sa sofa. Awtomatikong humawak ang dalawang kamay ni Zia sa balikat ng asawa para awatin ito at itulak. Pero hindi man lang natinag si Louie na ang dalawang kamay ay nasa bewang at batok ni Zia, humahaplos at pumipisil sa malambot na balat. Ang banayad na halik ni Louie ay naging mapusok at mapaghanap. Ginagalugad ang bibig ni Zia at nakikipag-espadahan sa dila nito. Ang kamay ng asawa na nasa balikat niya ay biglang napakapit at pilit inilalayo ang mukha na parang ayaw na nitong makipaghalikan. "Hindi ako makahinga--" bigkas pa ni Zia
SA UMAGANG iyon ay paalis na si Zia patungo sa airport. Nakasakay na siya sa kotse at hinihintay na lamang matapos ang driver sa paglagay ng luggage sa trunk. Pero hindi lang si Lito ang pumasok sa sasakyan dahil maging si Louie ay naupo sa kanyang tabi."Anong ginagawa mo?""Sasabay na 'ko't gusto kitang ihatid sa airport," tugon ni Louie."Pero mali-late ka sa trabaho."Hindi nagsalita si Louie kaya wala na rin nagawa si Zia at hinayaan ito, tutal ay pinagbigyan siyang bumiyahe ng mag-isa patungong sa Cebu."Tatawag ako sa'yo pagdating mo roon," kausap ni Louie sa asawa.Ilang oras ang dumaan at narating na nila ang airport. Hinatid pa rin siya ni Louie hanggang sa loob."'Wag mo na akong hintaying makasakay," ani Zia na tinulak-tulak na ito palayo."Mag-isa ka lang dito.""Louie! Super late ka na sa trabaho mo," pagalit na wika ni Zia.Napabuntong-hininga si Louie saka nagpasiya ng umalis. "Mag-iingat ka, i-update mo 'ko oras-oras, 'kay?" Sabay halik sa noo at labi ni Zia.Pagkaali
SERYOSONG nakatingin si Louie sa babae habang inaalala ang naganap kagabi. Oo, pamilyar ito sa kanya at may kaunting flashback na nakikita mula sa pinuntahang club pero wala siyang naaalala sa sinasabi nito.Nagdududa si Louie kung may nangyari ba sa kanilang dalawa. Kaya tiningnan niya ang sahig, nakakalat ang damit nito."What's your name again?" ani Louie."Hazel," ngiti nitong tugon."Sabi mo artista ka? What management, ang manager mo?" muling tanong ni Louie habang may hinahanap sa sahig at puwesto niya sa kama pero wala, hindi niya makita ang ginamit na cond*m. Kahit nilukot na tissue ay wala rin kaya nakakaduda na may nangyari sa kanila.Pagbaling sa mukha ni Hazel ay biglang nag-iba ang ekspresyon nito, tila kabado pero naroon pa rin ang ngiti sa labi."Ba't 'di ka na makapagsalita? You knew me, right? Nasisiguro kong kilala mo 'ko, not only by my name.""W-What do you mean?"Lumapit si Louie sa puwesto nito saka marahas na hinablot ang kumot na tumatakip sa katawan nito.Nap
BINALIKAN ni Zia si Lindsay mula sa cellphone. "Hello, nandiyan ka pa ba? Mamaya na lang tayo mag-usap at may dumating na bisita.""Narinig ko ang sinabi ng katulong, 'yan ba 'yung tinutukoy ko?""Hindi ko alam at haharapin ko pa siya," ani Zia."Baka siya 'yan kaya mag-iingat ka kung anong sasabihin o gagawin ng babaeng 'yan, baka saktan ka niya?""Don't worry at may kasama naman ako rito sa bahay. Sige, at mamaya na lang tayo mag-usap.""Okay, ingat ka Zia."Pagkatapos ng tawag ay lumabas na siya ng kwarto para harapin ang babaeng nagpakilalang Hazel. Sa may hagdan pa lang kung saan ay matatanaw na ang living room ay tinititigan na ni Zia ang naturang babae.Nakatalikod ito sa puwesto niya kaya hindi niya makita ang mukha nito. Nang makalapit siya ay saka lang ito lumingon.Maganda, iyon ang unang napuna ni Zia. Bumaba ang tingin niya sa suot nitong dress, eleganteng tingnan.Tipid na napangiti si Zia at ganoon din ang ginawa nito. "Hi, ako nga pala si Zia," pakilala niya."Ako nama
NAALIMPUNGATAN si Louie sa tunog ng cellphone. Hindi niya namalayang nakatulog pala siya sa study room. Maingay pa rin ang cellphone kaya kinuha niya ito, at nakitang mag-aalas-singko pa lang ng umaga at ang caller ay ang kanyang Ina.Biglang nagising ang diwa niya dahil hindi naman tumatawag ng ganoon kaaga si Lucia, maliban na lamang kung may nangyaring hindi maganda. At bigla niyang naisip si Esmeralda."Hello, napatawag kayo, anong problema, 'Mmy?""Louie..." panimula ni Lucia sa malungkot na boses. "Sobrang hina na ni Mama, at ang sabi ng doctor ay hindi na siya magtatagal pa. Kaya pumunta ka na rito habang may oras pa't isama mo si Zia para makita siya."Nang sabihin iyon ng Ina ay alam na niyang dapat siyang mabahala. Ayaw nito kay Zia kaya ang sabihing dalhin niya ang asawa para makita si Esmeralda ay talagang hindi na ito..."O-Okay, magpupunta kaagad kami riyan," aniya saka tinapos ang tawag. Mabilis ang hakbang pabalik sa master's bedroom at ginising ang asawa.Nagmulat ng
MARIING naikuyom ni Louie ang kamay na may benda, pero hindi niya alintana ang kirot. Nag-uumpisang dumilim ang paningin niya sa galit.Nagluluksa sila pero sa paningin niya ay tila hindi iyon ang nakikita sa mukha ni Zia. Banayad itong nakatingin at nakikipag-usap kay Patrick."Sir?" tawag pansin ni Alice nang mapuna ang madilim nitong aura habang nakatingin kay Zia at Patrick.Binalewala lang ni Louie ang sekretarya at naglakad palapit sa dalawa na agad natigil sa pag-uusap. Nag-angat si Zia ng tingin at mapagtanong na tiningnan si Louie."Bakit?"Walang salitang lumabas sa bibig ni Louie at nanatili lang ang seryosong ekspresyon habang nakakuyom pa rin ang kamay.Napuna iyon ni Patrick at hindi nagdalawang-isip na tumayo para tuluyan ng makapagpaalam. "Hindi na 'ko magtatagal pa't kailangan ko ng umalis, Zia."Awtomatikong lumingon si Zia at hinawakan ang braso nito. "Ba-!" hindi na niya natapos ang sasabihin ng marealize na gusto niya itong pigilan sa pag-alis... Sa harap mismo ni
NGUNIT pinigilan na kaagad ito ni Zia sa braso, hindi niya hahayaang makaalis si Louie nang hindi nila napag-uusapan ang tungkol sa trial ng kapatid."Importante itong sasabihin ko. Tumawag si lawyer Torres at sinabing may posibilidad na masentensyahan si Kuya ng lima o higit pang taon. Louie, kailangan ko ang tulong mo, please," nagsusumamong sabi ni Zia na mahigpit pa ang pagkakahawak sa braso nito.Mula sa mukha ni Zia ay nagbaba ng tingin si Louie sa braso niyang hawak nito. Sa mga nagdaang buwan ay ngayon lang naging desperada at nangailangan sa kanya ng ganito ang asawa.Kung hindi pa dahil sa kapatid nito."Paano kung ayoko?"Agad rumehistro sa mukha ni Zia ang takot. Hindi siya makakapayag na makulong ng ganoon kahaba ang kapatid. "G-Gagawin ko lahat ng gusto mong mangyari! Kahit anong ipagawa mo, kung kinakailangan na ibenta ko uli ang sarili--""Zia!" malakas at um-echo pa sa buong kwarto ang boses ni Louie. "Naririnig mo ba ang sarili mo? Ibenta? Nabili na kita noon pa man.
SA ISANG IGLAP ay tumulo ang luha sa mga mata ni Chantal. Halo-halo ang nararamdaman niya ng mga sandaling iyon pero mas nanaig ang galit at pagkabigo.Pakiramdam niya ay pinagtaksilan siya ni Archie. Oo, siya itong nakipaghiwalay pero ni minsan ay hindi niya kinalantari si Edward o ibang lalake. Ginamit niya man ang binata pero hindi siya humantong sa kahit na anong physical touch.Si Archie mismo ang paulit-ulit na nagsasabing walang namamagitan na relasyon kay Heather pero ano itong nakikita niya ngayon?Sa huli, sa halip na sugurin ang dalawa ay umalis na lamang siya at bumalik sa restaurant. "Excuse po, sa'n dito ang restroom niyo?""A-Ayos lang kayo, Ma'am?" tanong ng waitress sabay turo sa direksyon ng restroom. "Doon banda, Ma'am."Tumango lang si Chantal bilang pasasalamat saka nagmamadaling magtungo roon. Hindi siya pwedeng bumalik sa table na ganoon ang kanyang itsura, paniguradong tatanungin siya ng pamilya kung bakit siya umiiyak.Pumasok siya sa isa sa mga cubicle saka i
BAGO pa man makakilos si Chantal ay binuksan na agad ni Archie ang pinto ng kotse at hinila siya palabas. "S-Sandali, nasasaktan ako!" exaggerated niyang sabi kahit hindi naman ganoon kahigpit ang pagkakahawak nito."Lumabas ka riyan, kanina pa kita tinatawagan pero hindi ka sumasagot!" inis na sabi ni Archie.Nang walang ano-ano ay hinawakan ni Edward ang braso nito. "Pare, nasasaktan mo na ang kapatid mo.""Hindi ko siya kapatid!" sumabog na ng tuluyan si Archie saka tinabig ang kamay nitong nakahawak.Hindi naman nagustuhan ni Edward ang inasal nito kaya lumabas siya sa kotse upang harapin ang binata.Naalarma naman si Chantal, kinakabahan na baka magkagulo ang mga ito kaya lumabas na rin siya sa sasakyan at humarang sa pagitan ng dalawa. "Please, 'wag kayong mag-aaway." Saka hinarap si Archie. "Nanuod lang kami ng movie kaya sorry kung hindi ko napansin ang tawag mo."Para naman walang narinig si Archie at nakipagsukatan pa ng masamang tingin kay Edward. "Sugod," paghahamon pa niy
SA HALIP na sagutin ang tanong ay ngumisi lang si Archie at pagkatapos ay isinubsob ang mukha sa balikat ng dalaga.Hindi naman iyon nagustuhan ni Chantal dahil amoy na amoy niya ang alak sa katawan nito. "Ano ba, ang baho mo!" Saka ito tinulak-tulak.Ngunit hindi natinag si Archie at niyakap lang ito nang mahigpit. "Miss na miss na kita.""Lasing ka na!" reklamo ni Chantal saka pilit kumakawala. Nang matagumpay na maialis ang braso nitong nakapulupot sa kanyang bewang ay agad siyang umalis sa kama. "Umalis ka na bago pa may makapansin." Sabay turo sa pinto.Kumurap-kurap si Archie at sa isang iglap ay bigla na lang sumigaw, "Ba't ganyan ka sa'kin?!"Napasinghap at nataranta si Chantal sa ginawa nito. Natatakot siyang baka marinig ito ng kasama nila sa bahay. Kaya dali-dali siyang lumabas ng kwarto matapos kunin ang phone. Tumakbo siya hanggang sa makababa ng hagdan.Kapag lasing si Archie, kailangan niya lang hindi magpakita para hindi siya kulitin. Dahil kapag hindi siya lumayo ay p
SIMULA ng bumalik si Chantal sa Baguio ay lagi na niyang dinadahilan na busy siya sa tuwing pinapauwi kapag may okasyon. Kung hindi naman ay sinasadya niya talagang wala si Archie, nalalaman niya iyon kapag tinatawagan niya si Asher o hindi kaya si Amber.Sa loob ng limang buwan ay hindi siya umuuwi hanggang sa dumating ang Christmas holiday.Hapon ng araw na iyon ng dumating siya sa bahay. Mahigpit na yakap sa bewang ang sinalubong ng kapatid."Mabuti naman at nandito ka na, Ate! Kanina pa kita hinihintay," excited na sabi ni Amber.Hinaplos naman ni Chantal ang buhok nito. "Sina Mama at Papa?""Si Papa, wala pa pero si Mama ay nasa kitchen, nagluluto."May lumapit naman na katulong at nag-alok na ito na lamang ang mag-aakyat ng bagahe sa kwarto.Hinayaan naman ni Chantal at sumunod kasama ang kapatid. "Si Asher, nasa'n?""Nasa room... Si kuya Archie naman ay hindi pa umuuwi like Papa," tugon ni Amber.Medyo natigilan saglit si Chantal ng banggitin nito ang pangalan ni Archie. Hindi
NAPALUNOK si Chantal habang nakatitig sa Ina. Kulang na nga lang ay mabuwal siya sa labis na kabang nararamdaman."... 'Ma," sambit niya pa rito.Bumuntong-hininga si Shiela saka in-off ang ilaw. "Dis-oras na ng gabi pero nag-iingay kayong dalawa ni Archie. 'Wag niyong hintayin na si Chris ang magising." Pagkatapos ay tumalikod na siya upang lumabas."S-Sandali lang, 'Ma," pigil ni Chantal. "Hindi ba kayo magtatanong?"Lumupaypay ang balikat ni Shiela saka nagsalita ng hindi ito nililingon. "Hindi na kailangan ng tanong, halata naman." Saka sinara ang pinto.Akmang magsasalita at pipigilan pa ito Chantal pero sa huli ay pinili na lamang manahimik. Nanghihina siyang bumalik sa kama at naupo.Ilang minuto siyang natahimik, lumuluha habang iniisip kung anong sunod na gagawin ngayon natuklasan na ang lihim nilang relasyon ni Archie?Ang pag-iyak niyang iyon ay nakatulugan niya hanggang sa magising na halos hindi niya maibuka ang mga mata. Namamaga sa labis na pag-iyak.Nanunuyot din ang l
NANATILING tahimik ng ilang segundo sa kwarto kaya binuksan na ni Shiela ang pinto at tumambad sa kanya ang anak na nakatayo sa malapit. "Si Chantal?" tanong niya nang hindi ito makita, saka pumasok sa loob.Nilibot niya ang paningin sa buong kwarto at nilingon si Archie. "Ba't 'di ka sumasagot, nasaan ang kapatid mo?"Napalingon naman si Archie sa pinto ng banyo nang bumukas ito at lumabas si Chantal na nakatungo.Kumunot-noo naman si Shiela saka nagpalipat-lipat ang tingin sa dalawa. "Ano bang nangyayari sa inyo at ba't kayo nagsisigawan?""Wala lang po 'yun--""Nainis ako," putol ni Archie sa sasabihin ni Chantal. "Kasi naman, ilang beses ko ng sinasabi na kung hindi naman niya gusto ay 'wag siyang basta-bastang um-oo sa mga request niyo."Napasinghap si Shiela sabay baling ng tingin kay Chantal. "Totoo ba? Napilitan ka lang na um-oo na makipag-date kay Edward?""Kilala niyo naman si Chantal, 'Ma. Mahihiya 'yang humindi sa inyo," si Archie ang sumagot.Naikuyom naman ni Chantal ang
BAGO pa makapag-react si Archie ay may dumaan na babaeng customer patungo sa restroom. Kaya nagpigil siya, mariin kinuyom ang kamay. Bakas sa mukha niya ang iritasyon pero nagawa pa rin huminahon. "Sa bahay na natin 'to pag-usapan." Pagkatapos ay nauna nang umalis.Si Chantal naman ay pumasok sa restroom, naghugas ng kamay kahit hindi naman kailangan. Wala lang, gusto lang niyang mapag-isa kahit sandali."Ayos ka lang?" tanong ng babae kanina na dumaan.Tiningnan ito ni Chantal saka malungkot na nginitian, hindi alintana na naluluha siya ng sandaling iyon."Magkakaayos din kayo ng boyfriend mo," patuloy pa ng babae."Salamat." Pagkatapos ay umalis na siya. Pagbalik sa table ay ang malawak na ngiti agad ni Edward ang sumalubong."Ayos ka lang ba?"Natigilan si Chantal dahil pangalawang beses ng may nagtanong sa kanya, ibig sabihin ay mahahalata talaga sa mukha niya na hindi siya totally fine.Pagkatapos ay nilingon niya ang table kung saan nakaupo ang Ina saka si Archie, na masama ang
NABIGLA at napakunot-noo pa si Chris habang nakatingin sa anak. Nagtataka kung bakit ganoon na lang ang reaksyon nito. "Ba't parang gulat na gulat ka?"Kumurap-kurap ang mata si Archie, biglang natauhan. "W-Wala lang po, nabigla lang. Ito ang unang beses na ginawa niyo 'to. Masiyado pa naman kayong over-protective kay Chantal."Naging relax ang ekspresyon ni Chris sa sinabi ng anak. "Well, ayoko rin sa ideya na 'to. Para sa'kin ay walang sinong lalake ang nababagay para sa anak ko."Napalunok ng laway si Archie sa narinig ngunit pinanatiling walang reaksyon ang mukha. "Totoo, walang sino man ang nararapat kay Chantal--"'Dahil akin lang siya.'Iyon ang isinisigaw ng isip ni Archie. "Pero bakit niyo hinayaan, 'Pa?""Iyong isang kaibigan ng Mama mo, nakiusap dahil 'yung tarant*do-- Well, hindi naman talaga siya gano'n, ang sabi pa nga ay matino naman na binata--" Saka umakto na parang nasusuka. "Ang sabi ay nagustuhan ng anak ng kaibigan ni Shiela si Chantal kaya gustong makipag-date."
TUMANGO-TANGO si Chantal sa hiling ng bata. Hindi niya gustong masira ang wish nito. “Hmm… Oo naman, magiging happy family tayo. Forever.” Pag-angat ng tingin kay Archie ay nakatitig din pala ito sa kanya.Ilang segundo silang ganoon hanggang siya na ang unang umiwas ng tingin. Pagkatapos ay tuloy-tuloy na sila sa labas ng bahay.Si Shiela agad ang unang nakapansin sa kanila. “Kanina pa kita hindi nakikita, sa’n ka galing?” aniya habang nakahawak sa balikat nito. “Umiyak ka ba?”“Kasalanan ko, ‘Ma,” agap ni Archie.“Nag-away kayo?”“Wala lang po ‘yun, ‘Ma,” si Chantal ang nagsalita para hindi na lumalim ang usapan. “May fireworks po kayong hinanda?” pag-iiba niya pa ng topic.Tumango lang si Shiela at hindi na masiyadong inalam ang pinagtatalunan ng dalawang anak.Hindi nagtagal ay inaabangan na nila ang fireworks hanggang sa nagsimula na nga.Lahat ay nakatingala sa madilim na langit at pinagmamasdan ang makukulay na paputok. Napapahiyaw pa nga si Amber sa tuwa at pagkabigla sa sunod