NGUNIT pinigilan na kaagad ito ni Zia sa braso, hindi niya hahayaang makaalis si Louie nang hindi nila napag-uusapan ang tungkol sa trial ng kapatid."Importante itong sasabihin ko. Tumawag si lawyer Torres at sinabing may posibilidad na masentensyahan si Kuya ng lima o higit pang taon. Louie, kailangan ko ang tulong mo, please," nagsusumamong sabi ni Zia na mahigpit pa ang pagkakahawak sa braso nito.Mula sa mukha ni Zia ay nagbaba ng tingin si Louie sa braso niyang hawak nito. Sa mga nagdaang buwan ay ngayon lang naging desperada at nangailangan sa kanya ng ganito ang asawa.Kung hindi pa dahil sa kapatid nito."Paano kung ayoko?"Agad rumehistro sa mukha ni Zia ang takot. Hindi siya makakapayag na makulong ng ganoon kahaba ang kapatid. "G-Gagawin ko lahat ng gusto mong mangyari! Kahit anong ipagawa mo, kung kinakailangan na ibenta ko uli ang sarili--""Zia!" malakas at um-echo pa sa buong kwarto ang boses ni Louie. "Naririnig mo ba ang sarili mo? Ibenta? Nabili na kita noon pa man.
ILANG MINUTO ang lumipas nang masinagan ng ilaw na nagmumula sa isang lumang tricycle ang katawan ni Zia. Nawalan na ito ng malay dahil sa dinaranas na sakit. Ang hita ay may bahid ng dugo kaya inakala ng tricycle driver na nasugatan ito. "Jusko! Anong nangyari sa kanya?!" saad ng babaeng pasahero. "Tulungan natin at buntis pa naman," aniya sa driver. Kaya pinagtulungan ng dalawa na buhatin si Zia at madala sa pinakamalapit na ospital. "Tulong, nakita naman siya sa may daan na duguan!" untag ng pasahero matapos makarating sa ospital. "Hindi niyo po siya kilala, Ma'am?" tanong ng Nurse. Umiling ito at saka naman binigay ang bag ni Zia na kinuha nila mula sa kotse. "Ito ang bag at cellphone niya, kayo ng bahalang komuntak sa kamag-anak niya't kailangan na naming umalis." Tumango naman ang Nurse at matapos ay saka na umalis ang dalawang estranghero. Bumalik ang Nurse sa counter saka naghanap ng impormasyon tungkol kay Zia nang biglang tumunog ang cellphone. "Hello?" "Zia, hindi
SAMANTALANG ang batang bagong silang pa lamang ay nailagay na sa incubator para obserbahan ng ilang araw.Sa labas ng intensive care unit ay naroon si Lucia na nakamasid sa apo. May ngiti sa labi kahit may pag-aalala para sa batang premature.Kahit malayo-layo sa kanyang puwesto ay hindi maikakailang namana ng bata ang mata at kilay ni Louie.Hanggang sa maalala ang pagpanaw ni Arturo kaya inutusan niya ang kasamang katulong na pumunta sa ospital at alamin kung anong pwede nilang maitulong. Kilala sa industriya si Arturo kaya nasisiguro niyang maaaring may makaalam ng pagkamatay nito. Kailangan niyang magpaabot kaagad ng assistance bago pa may masabi ang ibang tao tungkol sa pamilya niya, lalo at nangyari ang lahat ng ito habang wala ang anak na pinaghihinalaan niyang nagpunta sa lugar kung nasaan si Bea."Yes po, Madam," tugon ng katulong saka umalis.Sa kabilang dako naman, ay pinipigilan ni Lindsay at Nurse si Zia na umalis sa ospital."Mahina ka pa," ani Lindsay."Kailangan kong p
NAPAKUNOT-NOO si Louie sa narinig. "Pa'nong nanganak si Zia? May nangyari bang masama?"Bago sumagot ay naibaling muna ni Alice ang tingin sa babaeng kasama nito. Ang kanyang mata ay mababakasan ng panghuhusga. "... Inatake sa puso ang biyenan niyo't naging sanhi kung bakit napaaga ang panganganak ni Ma'am Zia. Muntik na po silang mapahamak ng bata kung wala pong nakakita at nagmalasakit na dalhin siya sa ospital," mahabang paliwanag ni Alice na panaka-naka ang tingin sa babae."Safe na ba ang mag-ina ko ngayon?" ani Louie na tinanguan ni Alice."Tara na po sa kotse, Sir at ihahatid ko po kayo ngayon sa ospital.""Dumiretso muna tayo sa funeral home."Mariing nailapat ni Alice ang labi saka nag-alangan na sabihin ang totoo. "Sir... hindi po kayo pinapayagan ni Ma'am Zia na magpunta roon.""At bakit?""Siya na lamang po ang tanungin niyo."Napatiim-bagang si Louie. Hindi makatarungan para sa kanya ang ganoon pero marahil ay kasalanan niya rin ang lahat. Dahil mas pinili niyang umalis s
BAHAGYANG nakaangat ang dalawang kamay ni Louie, tila sumusuko sa harap ni Zia. "Hindi kita lalapitan... pero lumayo ka muna sa railings, delikado."Kung ano-anong masasamang ideya ang pumapasok sa isip ni Louie. Kaya hangga't maaari ay gusto niyang kumalma ang asawa."Umalis ka na lang!" singhal muli ni Zia."Oo, aalis ako kung lalayo ka muna. Please, Zia umalis ka riyan." Saka unti-unting humakbang patalikod si Louie pabalik sa pinanggalingang pintuan.Ngunit nang muling tumalikod si Zia ay saka siya mabalis na tumakbo palapit dito at niyakap sa bewang palayo sa railings."Bitawan mo 'ko!" nagsisisigaw na sabi ni Zia. Nagpupumiglas at pinapadyak pa ang paa para lang makawala.Pero hindi nagpatinag si Louie na binuhat ito patungo sa pintuan ng rooftop. "Pakawalan mo 'ko, Louie!""Hindi! Hangga't hindi ko nasisigurong safe ka't walang gagawin na masama!"Tila napagtanto naman ni Zia ang ibig nitong sabihin kaya mas lalo siyang nagpumiglas sa puntong sinabunutan na niya at nagawang kag
MATAPOS ang libing ni Arturo ay nagpaalam si Maricar na mauuna nang umuwi kasama si Lindsay. Makikisabay ito sa kotse ni Patrick kasama ang Ina."Sasama na rin po ako sa inyo, 'Ma," ani Zia."Hindi ka babalik ng ospital?" tanong ni Maricar."Pwede naman kitang ihatid roon," sabat ni Patrick.Tumango si Zia pero bago pa makaalis kasama nila ay lumapit na si Louie at hinawakan ang braso ng asawa. "Sa'n ka pupunta? Babalik pa tayo sa ospital.""Sasabay ako sa kanila," sagot ni Zia saka binawi ang braso."Hindi, sasama ka sa'kin," pinal na sabi ni Louie.Si Maricar na agad naramdaman ang tensyon ng mag-asawa sa isa't isa ay agad na nagsalita, "Sumama ka na lang sa kanya, Zia at baka hindi na tayo magkasiya pa sa sasakyan ni Patrick."At dahil si Maricar na ang nagsalita ay hindi na umapela si Zia at labag sa loob na nagmartsa patungo sa kotse ni Louie.Pabagsak pa nga niyang sinara ang pinto ng sasakyan. Pagpasok nito sa loob ay saka siya nagsalita, "'Wag mo 'kong pinipilit na sumama sa'y
HINDI na talaga kaya ni Zia na makasama si Louie sa iisang bubong. Ang makatabi ito sa kama at makita ay sadyang mahirap na sa kanya. Para siyang nasasakal, nahihirapang huminga sa tuwing nakikita at nakakausap niya ito.Dahil sa ginawang pag-alis ni Louie ay muntikan na siyang mawala sa mundo kasama ang anak. Kaya sa papaanong paraan niya pa kakayaning makasama ito?Araw-araw, sa pagmulat ng mata ay lagi niyang naaalala ang gabing iyon na nahihirapan siya nang sumakit ang tiyan at wala man lamang mahingan ng tulong. Nakaka-trauma."Wala na kong nakikitang rason para magsama pa tayo, Louie. Kaya para hindi na tayo magkasakitan pa'y mas mabuting maghiwalay na lang tayo."Naging matagal ang titig ni Louie hanggang sa tumayo ito at nagpasiyang lumabas ng kwarto. "Saka na natin 'to pag-usapan, bababa muna ako't hindi pa 'ko nakakakain ng hapunan."Marahang isinara ni Louie ang pinto kahit nanginginig ang kamay at gustong ibagsak ang pagsara. Iniisip na lamang niya ang anak na kakapahinga
NAPATIIM-BAGANG si Louie sa narinig. Paulit-ulit na parang sirang plaka si Zia sa gusto nitong mangyari at nakakairita na."Ilang beses ko bang sasabihin na hindi tayo maghihiwalay?! Gusto mo talagang makita akong sumabog at mawalan ng pasensiya sa'yo?"Saglit na pagsulyap sa anak ang ginawa ni Zia bago ibalik ang tingin kay Louie. "Hinaan mo lang ang boses mo't magigising ang bata," aniya habang inis na nakatingin dito.May gigil na napahawak si Louie sa sariling batok para ilabas ang inis saka nagtungo sa cloakroom para magpalit ng kasuotan. Napagpasiyahan niyang pumasok na lang sa kompanya kaysa magtagal sa bahay na paniguradong magtatalo lang sila ni Zia.Paglabas ay naka-suit na siya at inaayos ang kurbata. At kahit iritado ay nagpaalam pa rin siya kay Zia na aalis. Wala naman itong sinabi kaya nagpatuloy si Louie, kinuha ang suitcase saka lumabas ng kwarto.Pagsakay sa kotse ay saka niya tinawagan si Alice para utusan na magpadala ng maraming bodyguard na magbabantay kay Zia. Ma