Mapait na napatawa si Claire nang marinig ang akusasyon ni Manson tungkol kay Lucas. Lalo lang nadagdagan ang inis niya sa asawa dahil sa ginawa nito. Ang dahilan kaya siya umalis sa ospital nang hindi nagpapaalam dito ay dahil nakita niya ang bakat ng lipstick sa kuwelyo nito. Alam niyang nang araw na huling nagkita sila ni Vincent ay si Veena ang katagpo nito. Pigil ang luha ay tumayo siya mula sa kinauupuang duyan at inaya si Manson na sumunod sa kanya. Pumunta sila sa likuran ng bahay kung saan may makapal na kagubatan pero may maayos silang daanan na puno ng namumulaklak na halaman sa magkabilang gilid. Habang naglalakad ay walang imik si Claire. Nang marating nila ang maliit na burol ay saka siya huminto sa paanan niyon. Ang burol ay puno ng mga puntod. “Nandito si Lucas,” sambit ni Claire habang pinipigilan ang sarili na huwag lumuha. Naninikip ang dibdib niya sa tuwing nasa harapan siya ng puntod ni Lucas.Kahit maalala o mabanggit ang pangalan nito ay kakaibang emosyon na a
Bago pa tuluyang lumalim ang halik ni Manson ay bigla na lang siyang itinulak ni Claire. Pero hindi nagbago ang malamlam na awra sa mga mata niya. Ang kamay na nakahawak sa pisngi ni Claire ay lumandas pababa sa beywang ng asawa at hinigit ito papalapit sa kanya. “Bakit mo sinabi kay Claude na magpinsan tayo?” Nakataas ang kilay na tanong niya kapagkuwan. Nanatili siya sa pagkakayakap kay Claire. “May masama ba sa sinabi ko? Malapit nang mawalan ng bisa ang kasal natin. Ginawa ko lang ‘yon para sa susunod walang dudungis sa pangalan mo na nagpakasal ka sa isang katulad kong hindi kilala at hindi galing sa prominenteng pamilya.”“Masiyado ka namang advance mag-isip.” Mapait na tumango si Claire. “The strong tramples the weak. Ginawa ko lang ‘yon para protektahan ang sarili ko.”Hinawakan ni Manson ang mukha ni Claire at masuyo iyong hinaplos. “Sino ang nagsabing mahina ka? Mabibilang lang sa daliri ang numero ng taong kaya akong pabiyahiin magdamag. Kaya ba nila ‘yon?”“Tse! Huwag m
Kaagad na bumiyahe ang grupo pa-Maynila nang gabi ding iyon. Pumunta sila ng Kalibo na siyang pinakamalapit na airport sa bahay ng lolo ni Claire. Pasalamat sila dahil may bakanteng tickets kaya hindi na sila naghintay nang matagal. Pero mag-a-alas kuwatro na rin ng madaling araw nang makarating ng ospital si Claire dahil sa traffic sa airport. Claude parted ways after the plane landed in NAIA. Nang makarating sina Claire at Manang Silva sa top floor kung saan ang VIP room ni Nana ay naabutan nila si Manson na nasa hallway malapit sa bintana at naninigarilyo. Gumuhit ang pag-aalala sa mukha ni Claire dahil sa stress na nababasa niya sa mukha ng asawa. Hindi pa man siya nakakahakbang upang lumapit dito ay biglang may malambing na boses ang tumawag sa pangalan nito.“Manson…” Kasunod niyon ay ang balingkinitang braso na yumakap sa baywang ni Manson. “Nabalitaan ko na nasa ospital si Nana. Pumunta ako para bumisita.”Parang sinakal ang pakiramdam ni Claire at hindi siya makahinga dahil
Walang ekspresyon na mababasa sa mukha ni Nana habang si Claire ay madilim ang mukhang nakatingala kay Veena. Gusto niya itong hatakin palabas ng kuwarto.“Nana…” Nanatili sa pagkakatayo sa gilid ng kama si Veena. “Wala naman po akong ibang nais kundi ang makita lang si Manson. Mahigit isang dekada rin po kaming nagkasama. Hindi n’yo po maialis sa akin kung gusto ko siyang makita dahil may pinagsamahan kami.”Umiling si Nana. “Yes, Veena. May pinagsamahan kayo ni Manson pero matapos ang pang-iiwan mo sa kanya noong naaksidente siya, saan na ang pagsasamang sinasabi mo? Sino ang nasa tabi ni Manson noong hindi siya makalakad? Sino ang nag-alaga sa apo ko noong panahong pinandirian siya ng lahat?”Nag-umpisang manubig ang mata ni Veena. “Nana, hindi ko po kasalanan kung bakit wala ako noong maaksidente si Manson. My mother force me to leave the country. Pero kung ako ang tatanungin ay hindi ko gustong umalis. Mahal ko pa rin si Manson–”“Wala nang dapat sisihin kung umalis ka o hindi, V
Wala pang sampung minuto at bumalik na si Manson sa kuwarto ni Nana. Kaagad itong dumiretso sa tabi niya at umupo. “Hindi mo dapat ginagalit si Veena. Bata pa siya at madaling ma-trigger ang sakit n’ya. Paano kung muli na naman niyang maisip na kitlin ang sariling buhay?”Yumuko si Claire para itago ang pagbalot ng inis sa mukha. Hanggang kailan siya magtitiis sa kadramahan ni Veena? At bakit kailangan n’yang i-tolerate ang ginagawa nitong panglalandi sa asawa n’ya?Imbes na sumagot ay nanatiling tahimik si Claire kaya’t si Nana ang sumagot para sa kanya. “Manson, bata pa rin si Claire. Bakit kailangang s’ya ang pagsabihan mo palagi? Hindi ba dapat ang babaeng ‘yon ang pagsabihan mo? Si Claire ang asawa mo kaya s’ya ang asikasuhin mo.”Tumingala si Claire at nagsalubong ang mata nila ni Manson. Ngumiti ito at kinurot ang magkabilang mukha n’ya dahil bigla iyong namula. “Sino’ng bata pa, huh? Puwede ka na ngang magdala ng bata,” biro pa nito. Ramdam ni Claire na lalo pang nag-init an
Claire licked the white fluid left on her lips and looked up at Manson. “N-nagustuhan mo ba?” “I love it, baby. Where did you learn that? You seemed expert, hmm…?”Napatungo si Claire. Paano ba niya sasabihin sa asawa na nagpa-practice siya gamit ang dildo?“I researched and watched some videos,” mahina ang boses na sagot niya. Hinila siya ni Manson at pinatayo mula sa pagkakaluhod sa sahig saka niyakap nang mahigpit. “Your research produces a well-done presentation. And I can say, you can be wild and I will like it. Pero kahit hindi ka wild sa pagtatalik natin ay ayos lang sa akin, okay?” Manson leaned and claimed her lips for a deep kiss. “You want to take a shower together?” “To conserve water?” natatawang sagot ni Claire.“Yes, to conserve water.” Binuhat siya ni Manson at dumiretso sila sa shower area. At dahil binuksan kaagad ni Manson ang shower ay basang-basa ang suot na damit ni Claire. Bumakat ang makurba niyang katawan at sa ilalim ng shower ay isa-isang hinubad ni Man
Dahil sa pagod nang nagdaang gabi ay tanghali na nagising si Claire. May ngiti sa labi na ininat niya ang katawan habang binalik-balikan ang alaala nang nagdaang gabi. She couldn’t believe that she had a wild side and Manson even praised her for that. Kung ganito sila lagi ng asawa ay malabong matutuloy ang divorce nila. Hindi na naman niya maiwasan ang mapangiti dahil sa naisip. Mahal niya si Manson at sa totoo lang ay ayaw niyang maghiwalay sila nito. Nang makapasok s’ya sa banyo ay lalong lumawak ang ngiti n’ya nang makita na pati ang toothbrush niya ay may nakalagay nang toothpaste. May tuwa sa puso at mabilis siyang nag-toothbrush saka naghilamos at pagkatapos ay bumaba sa kusina nang maamoy ang masarap na samyo ng pagkain. Ngumiti si Manson nang makita siyang papasok sa kusina habang inihahanda nito ang pagkain. “Gising ka na pala. Halika, kumain na tayo. Naghanda ako ng paborito mong almusal.” Binalik ni Claire ang ngiti ni Manson habang nakatitig sa guwapong mukha ng asawa.
“Huwag kang magsalita nang kung ano-ano, Veena. Ang totoong panakip-butas dito ay ikaw. Kung hindi namatay ang kapatid mo ay wala kang puwang sa buhay ni Manson.” Malupit ang bawat salita na lumalabas sa bibig ni Mosheire.Nang lingunin ito ni Claire ay nakita niya ang ginang na kakapasok lang din ng botique. May alalay na nakasunod dito. Mrs. Mosheire Del Vega wore a sophisticated dress that fitted her curves. Hindi halatang nasa fifties na ito. Kahit ang paglakad nito ay parang modelo. Nginitian ito ni Claire bilang pagbati. “Ma.”Isang eleganteng ngiti ang isinukli ni Mosheire kay Claire at agad siyang lumapit. Habang si Veena ay muntikan nang sigawan kung sino ang nang-insulto pero nang malaman na ina iyon ni Manson ay agad na nagbago ang ekspresyon nito. “Aunty, nakauwi na pala kayo.” Lumapit ito kay Mosheire at akmang yayakap pero pinigilan ito ng ginang. “Na-miss ko po kayo. Sinabi ko kay mommy na malapit na ang kaarawan n’yo kaya nandito ako at naghahanap ng mairegalo. Hindi
Habang lumilipas ang minuto na kasama ng kanyang ina ang kanyang ama y hindi mapakali si Claire. Pabalik-balik ang kanyang lakad sa salas upang pakalmahin ang sarili pero kahit ano’ng gawin niya ay hindi siya mapakali. Mahigpit na habilin ng kanyang ina na ‘wag siyang sumunod rito dahil kaya na nito ang sarili pero hindi siya basta magpapaniwala sa sinabi nito. Kahit ilang beses pa lang niyang naka-engkwentro ang ama ay alam na niya ang likaw ng bituka nito. Sigurado siyang may masama itong tangka sa kanyang ina. “Claire, relax. Walang mangyayaring masama sa iyong ina. Kasama niya ang tatlong bodyguards na itinalaga ko sa kanya.”Nilingon ni Claire si Manson na nakaupo sa sofa at kanina pa nababahala dahil sa labis niyang pag-aalala. “Hindi mo kilala si Rolando, Manson. Kahit siya man ang asawa ni mama, ay hindi niya kailanman itinuring na asawa ang aking ina. At kahit may bodyguards siyang kasama alam kong kung gagawa nang masama si Rolando ay hindi sila magiging sapat.”Tumayo si
Nagsisimula na ang selebrasyon nang makapasok ang dalawa sa loob. Veena and Bruce walked table by table to toast to the guests. At dahil ayaw iwanan ni Manson si Claire na mag-isa ay umupo siya sa table nito upang samahan ito kagit pa ang table na dapat para sa kanya ay nasa harapan banda. Nang lumapit sa mesa nila sina Veena ay imposibleng hindi mag-iwan ng salita ang babae kahit pa tahimik lang si Claire.“Claire, mukhang ikaw ang star ng selebrasyon dahil mas lumilitaw ang awra mo kaysa sa akin. Are you trying to steal my limelight?” Veena said. Sinadya nitong palakasin ang boses para marami ang makarinig. Hahayaan na lang sana niya na si Manson ang bumati sa dalawa pero nang marinig ang sinabi ni Veena ay mahina siyang napatawa. This girl, even in her fabulous day, acted pathetic. “Veena, this is a happy occasion. Dapat ay magsaya ka at ‘wag gumawa ng negatibo. Isa pa, kapag kasal na kayo ni Bruce magiging magkapamilya na tayo.” Kinindatan niya si Veena saka kumapit ang kamay
“Manson…” mahinang tawag ni Claire sa asawa. Nakatayo ito sa veranda ng bahay niya habang naninigarilyo. Hindi niya alam kung pang-ilang stick na nito iyon pero hindi pa rin ito tumigil. Isang linggo na ang makalipas magmula ang komprontahan nila ni Marriotte. Nakalabas na rin sa ospital si Lucas at nakauwi na ang mga ito sa America. Labis ang lungkot ni Claire dahil hindi man lang ito nagpaalam sa kanya pero alam niyang umiiwas lang ito marahil ay sinabi rito ng ina na ang tungkol sa kondisyon na hinihingi nito kay Mr. Perie, sa ama nito. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala na magkapatid nga ang asawa at kababata niya. “Gusto kong pumunta tayo sa probinsya n’yo at imbestigahan ang nangyaring sunog. Kung totoo man ang sinabi ni Marriotte na may kinalaman ang aking ama’t ina sa nangyari sa inyo ni Lucas ay kailangan ko silang panagutin. Pero gusto kong kumbinsihin ang sarili ko na walang kinalaman dito si mama. I don’t care if it was my father’s doing to cover his crim
Hindi agad nakasagot si Claire dahil sa sinabi ni Mosheire. Nakamata lang siya rito habang naglalakad ito papalapit sa kanila ni Manson. Kasunod nito sa likuran si Mr. Perie na katulad ni Manson ay madilim ang mukha na nakatingin kay Marriotte. Ngunit kahit mag-isa lang ang babae habang pinagtutulungan ito ng tatlo ay hindi ito nagpakita ng takot.Claire was different. Hindi siya agad naniwala sa sinabi ni Mosheire at ni Manson hangga’t hindi niya naririnig ang side nito. Tulad nga ng sabi nila, may dalawang panig ang istorya. Nang lumapit sa tabi niya si Mosheirre at hinawakan siya sa braso ay isang tipid na ngiti lang ang iginawad niya rito bago tumingin kay Marriotte na naninibugho pa rin ang tingin pero ngayon, lahat ng galit nito ay ibinunton kay Mr. Perie. “At iyan ang ipinagkakalat niyo? Na isa akong kabet?” Itinuro nito ang sarili. Wala itong pakialam kahit pinagtitinginan ito ng ibang dumadaang tao dahil sa bulgar na sinabi nito. Malakas itong napaismid saka idinuro si Mr. P
Nagpatuloy si Marriotte sa mahigpit na paghawak sa kuwelyo ni Manson. Habang si Claire na nakikinig at nakatingin sa tabi nito ay hindi halos makakilos dahil sa nangyayari. Magkakilala ba sina Marriotte at Manson? Bakit galit na galit ito sa dati niyang asawa niya?“Dalawa kayo ng ina mo ang may dugong demonyo. Mga masasama ang loob! Hindi na kayo nakuntento noon na ipapatay si Lucas, at ngayong nalaman niyong buhay pa rin siya ay gusto niyo siyang patayin ulit? Kapag may nangyari masama sa anak ko ay siguraduhin kong lalabas ang baho ng pamilya ninyo!”Hinawakan ni Manson si Marriotte sa braso nito at pilit na tinanggal ang kamay nito sa pagkakahawak sa braso niya. “Huwag kang basta-basta mambintang at baka makasuhan kita,” malamig na banta ni Manson. “Wala akong ginawang masama sa anak mo.”Hinawakan ni Claire sa braso si Manson at pinisil iyon upang pakalmahin ito. Bagama’t sumunod ay nagpatuloy pa rin ito sa pagsasalita. “Pardon me for being blunt, but I have nothing to do with yo
Next:Limang araw na ang nakalipas pero wala pang balita si Claire tungkol kay Lucas. Ang eroplanong sinasakyan nga nito ang nabalitang nag-crash kaya’t agad silang dumayo sa Batanes dahil doon napabalitang nakita ang debris ng eroplanong bumagsak. Tumuloy sila sa isang hotel doon. Kasama niya si Manson at ang ilang tauhan nito.Bukod sa mga search and rescue team ng gobyerno ay nagdala rin si Manson ng sarili nitong rescuer team para maabilis ang paghahanap. Sa loob ng limang araw na wala siyang balita kay Lucas ay halos hindi rin makakain si Claire nang maayos dahil labis ang kanyang pag-aalala. Hindi niya kayang tanggapin kung may mangyaring masama kay Lucas. Hindi pa sila nito nagkakasama nang matagal.“Claire,” tawag sa kanya ni Manson. Kagagaling na nila sa karagatan upang suyurin ang lugar kung saan nag-crash ang eroplano. “Kumain ka muna. Ilang araw ka ng walang ayos na kain. Alagaan mo ang sarili mo, puwede ba? Sa tingin mo ba magugustuhan ni Lucas kung malaman niya na pinaba
Ang halik na nasimulan sa salas ay dumiretso hanggang sa kuwarto. At kahit hindi pa lumulubog ang araw ay gumagawa na ang dalawa ng gawain na kadalasan ay sa gabi lamang ginagawa. Ramdam na ni Claire ang pagod dahil ilang oras na silang nag-e-ehersisyo sa kama ni Manson pero wala pa ring balak tumigil ang lalaki. Naiintindihan niya ito. Matagal na simula nang huling may mangyari sa kanila ni Manson at inaamin ni Claire na kahit siya ay sabik na sabik sa katawan ng asawa. Kung hindi lamang siya nakaramdam ng gutom ay hindi pa tumigil si Manson. Alas-diyes na ng gabi at halos hindi na niya kayang igalaw ang katawan kaya hinayaan niya si Manson na asikasuhin siya. Mula sa pagpapaligo sa kanya at pagpalit ng damit ay inasikaso siya nito. Sa sobrang pagod at antok ay halos ipikit na niya ang mga mata kaya naman sinubuan na lang siya ni Manson para lang magkalaman ang sikmura niya. Nagpautos ito sa tauhan na bumili ng pagkain sa pinakamalapit na restaurant at agad ring pinauwi ang mga
Matapos lisanin ang opisina ng kanyang ina ay dumiretso siya sa bahay ni Claire. Naghihintay na ito sa kanya nang makarating siya habang hindi maipinta ang mukha dahil sa pag-aalala. Gustong tumawa ni Manson nang malakas pero kailangan niyang panindigan ang pagkukunwari kaya habang pababa ng kotse ay paika-ika siya ta gad naman siyang inalalayan ni Claire. “Ang tigas talaga ng ulo mo, Manson. Bakit kailangang dito ka pa dumiretso keysa sa ospital?” pangaral ni Claire habang inalalayan siya nitong maglakad papasok sa loob. Nakatanga lamang ang assistant at driver niyang kasama dahil sa inakto niya pero kinawayan niya ang mga ito na maghintay sa kotse at ‘wag siyang istorbohin.Pinaupo siya ni Claire sa sofa at agad na inirolyo pataas ang suot niyang pantalon at yumuko upang makita kung saan ang sumasakit. “Saang banda ang sumasakit? Ito ba?” Hinawakan nito ang kaliwa niyang tuhod at bahagyang pinisil.Umiling si Manson. “No.”Hinawakan nito ang kanan niyang tuhod at marahan uling pin
Hinaplos ni Manson ang buhok ni Claire saka masuyo iyong hinalikan. “Masiyado akong marahas at pabigla-bigla sa mga kilos ko nitong nakaraan, Claire. I’m sorry.”Tumingala si Claire at tiningnan ito nang malamlam saka umiling. “No. Ako ang masiyadong padalos-dalos sa kilos ko at hindi ko kinonsidera ang nararamdaman mo.”Hindi agad makasagot si Manson. Patuloy siya sa marahang paghaplos ng buhok nito. “Let’s continue being calm down for a while. Kapag hindi ko pa rin matanggap si Lucas ay hindi kita pipilitin. Siguro ay tama si mama. Kayo siguro talaga ang nakatakda.”Nakagat ni Claire ang labi at hindi makasagot. Ibinaba niya ang tingin sa kanyang kamay na nakapatong sa kanyang hita. Siguro nga kung hindi nangyari ang sunog ay sila ni Lucas ang magkasama ngayon at hindi sana niya nakilala si Manson. Pero kahit ganoon ay hindi niya pinagsisihan na pinakasalan niya ito. Naging magulo man ang pagsasama nila, sa loob ng tatlong taon na iyon ay naging masaya siya. Tunay na masaya. Dahil