"What's with the ugly face, Ara?"
Pabagsak ako na naupo sa sofa pagkauwi na pagkauwi ko sa bahay. It is still early. Alas-dos ng hapon pa lang at usually, hindi ako ganitong oras umuuwi dahil tambay ako ng library. But! ang sht na lalakeng 'yon na nanghalik--nakahalikan ko kanina ay ayaw talaga akong tigilan! Hiyang-hiya pa ako sa pagtaas ng boses ko kanina sa library at sobrang kinabahan ako dahil akala ko ay makikita kami ni Lander! "My face is always ugly for you, Kuya Ariston," sagot ko at tumingin sa paligid. "Where's Dad?" tanong ko sa kaniya. Umayos ako ng pagkakaupo at inabot ang popcorn na kabababa lang niya. He changed the channel of the television. Hindi nag-abala na sagutin agad ang tanong ko. Alam ko naman na pag-alam niya ay magsasabi siya agad, pero ito at tumingin lang siya sa akin at nagkibit-balikat. "I woke up alone here in our house, sis. Walang tatay sa paligid. Siguro na-badtrip na naman kanina sa akin? or maybe nainggit at naghanap ng babae niya?" "Kuya," I warned. Dad already stopped seeing women. Matagal na pero bulag pa rin at bingi ang Kuya Ariston sa pagbabago ng aming ama. He was hurt, I know, pero ako rin naman. Kaso siya ay ayaw niyang tanggapin na talagang tinigilan na ni Dad ang bisyo nito lalo ang pambababae. "Come on, Ara, hindi na maiaalis ni Dad 'yon sa sarili niya--" "What if he's in the office? hindi weekend, kuya. For sure he is working. At hindi naman rin nagsasabi si Dad kapag aalis siya at pupunta sa oposina niya." "Pero nagpapadala siya ng mensahe sa 'yo, 'di ba? may natanggap ka?" umismid pa siya sa akin nang hindi ako agad nakasagot. "Maghahanap at maghahanap ng aliw 'yon, Ara." Napabuga ako ng hangin the way he addresses our father. Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko pra matigil dahil pag sumagot pa ako ay talagang magtatalo na naman kaming magkapatid. Pero alam ko na nagbago na talaga si Dad. I've seen it. Bumabawi siya sa aming magkapatid pero talagang ayaw lang 'yon makita ng kuya. Matigas rin kasi ang puso ng Kuya Ariston. I cannot blame him. Pareho namin mahal na mahal ang mom, and when she passed away, isa si kuya sa sobrang hindi matanggap 'yon. Kaya nang makahanap ng ibang babae agad si Dad ay masyado ang naging galit niya. To the point that until now, he is disrespecting our father at hinahayaan lang 'yon ni Dad. "Siguro nasa company," sagot ko na lang at tumayo na. Kinuha ko ang bag ko at akmang aakyat na sana sa kwarto ko nang muling magsalita si Kuya Ariston. "Dad's not going to give me any position in the company, Arazella." Nagsalubong ang mga kilay ko sa narinig ko sa kaniya. Napahakbang ako palapit. I looked at him, pinakatitigan ko ang kuya at walang halong pagbibiro sa itsura niya. "What do you mean? napag-usapan na natin ito, 'di ba? I'll work in the company after I graduate but under you." "Ikaw ang ilalagay ni Dad sa posisyon niya at hindi ako--" "Kuya, hindi gagawin ni Dad iyan. He knows you worked hard also, oo magkagalit kayo pero imposible," sagot ko at sinabayan pa 'yon ng pag-iling. Kahit alam ko na may tensyon palagi sa pagitan nila at hindi madalas magpansinan. May pakialam pa rin si Kuya Ariston sa kumpanya because our mother also did her best for the company. Iyon ang dahilan niya kaya gusto rin niya na matulungan si Dad. "Napakadali lang naman kung bakit hindi ako, Ara. It is because our father does not trust me. Kahihiyan man sa parte ko, I am the eldest, a son, but he chose you to be his successor." Napagdikit ko ng mariin ang mga labi ko nang mahimigan ko ang sakit sa tono ng boses ni kuya. I need to talk to Dad if this is true. Pero sa ngayon ay alam kong marami pa ang maaaring magbago. May ilang buwan pa and for pete's sake, pagka-graduate ko ay hindi naman ako pwede na basta na lang isalang sa kumpanya! I need to watch first, to learn and see how the company runs. Ayokong magmukhang tanga sa harapan ng mga empleyado at ng mga investors and business partners. Kaya nga gusto ko na ang Kuya Ariston ang mamahala, kahit aso at pusa kami alam ko na matutulungan niya ako, magagabayan. "Kakausapin ko si Dad, kuya." Umiling naman siya at pinatay na ang TV. Then he turned his way to me at tumayo na rin. Napabuga siya ng hangin at tinapik ang balikat ko. "Pasaway kasi akong anak, Ara. Bastos. Hindi ko masisisi si Dad--" "That's all given, Kuya Ariston! Pero kaya mo na patakbuhin ang kumpanya! But, in my hands? no! It would fall! Hindi ko pa kayang i-handle ang kumpanya ni Dad ng mag-isa. Kung totoo iyan, I will refuse! kapag sinabi niya sa akin na ako ang papalit sa posisyon niya!" Ngumiti siya sa akin, I can see the sadness in his smile. Ang kamay niya na nasa balikat ko ay lumipat sa ibabaw ng aking ulo at ginulo ang buhok ko. "You made me feel like you cannot live without me, sis," and suddenly, I felt his happiness, at least as my brother. Natuwa siya sa isipin na kailangan ko siya. Napasimangot ako at kunwaring nainis na ginulo niya ang buhok ko. "Of course. Kuya pa rin kita, at tayo pa rin ang magtutulungan sa huli." After I said that, he smiled again and this time it was real. Nang tumunog naman ang cellphone ng kuya ay napatingin siya doon. Napaisip naman ako dahil andito siya, dapat wala na siya ng ganitong oras sa bahay, eh. Mukhang wala siyang lakad? "Hello, ass. Tonight? No plans. Gago, I'm with my sister." Tumingin pa si kuya sa akin. "Oh, sige. I need to drink. Pwede ka na dumiretso dito at hintayin mo na lang ako gagayak lang ako. By the way I don't have my car, nasa talyer." "Sige-sige." Ito at mukhang aalis na nga. Tumalikod na ako at naglakad paakyat sa silid ko. I want cold water in my tub, magbababad ako and then after that I'll sleep. Talagang napagod ako sa maghapon. "Ara." Nasa kalahati pa lang ako ng hagdan nang marinig ko ang boses ulit ng kuya. I turned to look at him. "May lakad ako, bukas na ang uwi ko in case na hanapin mo ako." Tumango na lang ako at hindi na nagtanong pa. Hindi ko naman ugali na alamin kung saan lupalop ng mundo rin siya nagpupunta. Ang mahalaga lang sa akin ay makauwi siya ng maayos. Kahit may babaeng dala ay hiling ko pa rin na makauwi siya ng ligtas. Because it is just us. Kaming tatlo na lang ni Dad at siya ang magkakasama. "Take care. Sasabihin ko na lang rin kay Dad." Pagkasabi ko non ay tumungo na ako sa silid ko. Hindi na nga rin ako nag-aksaya ng oras at pagkapasok ay inayos ko na agad ang gamit ko. I placed my bag in my bed. Naglabas na rin ako ng pambahay. Cotton unicorn shorts with white spaghetti strap dahil napakainit. I turned on the AC in my room also. Pagkatapos ay tinungo ko ang bathroom ko. "Aahhh..." I groaned after getting into my bathtub. Ipinikit ko ang aking mga mata at habang nakalublob ako ay naalala ko na naman ang mga naganap ngayong araw. Otomatikong napaangat ang kamay ko at lumapat sa mga labi ko. That's my first kiss. At hindi passionate. It was rough, aggressive at with tongue pa jusko! Napalublob ako sa tubig nang maalala kung paano kumilos ang mga labi ng lalakeng 'yon, kung paano angkinin ang sa 'kin. "Hmm... that's right, baby. Kiss me." It was hot, and sexy. Mapag-angkin masyado. Nakakainis lang rin na gumanti talaga ako sa halik niya na dapat para kay Lander sana ang first kiss ko! "Ugh! nagustuhan mo rin, eh!" kastigo ko sa sarili ko pag-ahon ko. I pressed my thumb on my lips, parang narito pa rin ang pakiramdam ng labi ng lalakeng 'yon. Paano ko ba makakalimutan? Especially since his lips have touched mine more than once today! alam kong sinadya rin niya 'yong sa library! "Don't worry, Ara! this is the last day na makikita mo siya! mukha naman na hindi siya nag-aaral sa University ninyo!" Tama. Dahil kung doon siya nag-aaral ay dapat nakita ko na siya sa ilang taon na lumipas. I am confident that he's from another university. Talagang aksidenteng napagkamalan lang rin ako nito kanina. At hindi ko rin naman sinabi ang apelyido ko kaya hindi niya malalaman ang social media ko kung talagang makulit siya. "I will never see his face again. Never!" Pagkalipas ng ilang minuto sa loob ng banyo ay umahon na rin ako sa bathtub at nagbanlaw. I took my pink towel. Pagkatapis ko ay lumabas na rin ako ng banyo. My cold room welcomed me, pero hindi ako nilamig at mas napreskuhan pa ako. Napangiti ako at napahimig pa nga pero ang paglalakad ko ay napatigil nang mapalingon ako sa aking kaliwa. Sht! My heartbeat started to get wild. And I felt my breathing stop when I saw who was inside my room. "W-What the fck..." "A-Anong ginagawa mo dito?!" malakas ko na sigaw nang makita ko ang lalakeng tinuldukan ko nang kahit kailan ay hindi ko na makikita pa. My lips parted in shock. Ang higpit ng naging pagkapit ko sa towel na tanging nagtatakip sa hubad ko na katawan. The man was sitting in my couch. Nakangisi habang nakatingin sa akin. Nang pasadahan nito ng tingin ang buong katawan ko ay mas humigpit ang kapit ko sa tuwalya. "Hey, baby..." he said and smirked. Leonariz!He is a psycho! A total psycho! Paano siya nakapasok dito sa silid ko at bakit hanggang dito sa bahay namin mismo ay nasundan niya ako? Wait. How? Wala akong napansin kanina na nakabuntot sa akin, also I was the only one at the parking lot earlier, walang ibang mga estudyante!"What the fck are you doing here in my room? Leave!" I shouted. Mukhang hindi siya bothered sa pagsigaw ko na 'yon.I was too shocked to even move at my place. Kung kanina ay napepreskuhan pa ako sa lamig ng kwarto ko ay ngayon hindi na. Nanginginig na ako, But it wasn't the cold that made me shiver—it was fear. The man sitting so comfortably on my couch was the same one who had suddenly kissed me torridly at school earlier!"I was asked to come up here."Nangunot ang noo ko sa sinabi niya. Anong asked? At here? Sa silid ko mismo? Sino? Pumasok na sa isipan ko ang Kuya Ariston, but then, if he was looking for my brother's room, he was in the wrong one!"Siguradong mali ka ng silid na pinasukan kung ganoon! At pa
I've never been in a situation like this, where I was cornered by a man. Yes, I'm tough, and I always thought I could easily defend myself if someone ever tried to harass me. Pero mali pala ako ng akala kasi when you're actually in that situation, you'll just stand in your place, unable to move, and you don't know what to do.Naramdaman ko na rin ang pag-iinit ng sulok ng mga mata ko na anumang oras ay alam kong maiiyak na ako sa harapan ng lalakeng 'to. He's not cutting his gaze at me, matapang rin ako na hindi inaalis ang tingin ko sa kaniya. It felt like we were talking to each other through our eyes, and I did my best to hold back my tears, pero nang pakiramdam ko ay magtutuloy-tuloy ang pamumuo ay nangamba ako. There's no way I am going to cry in front of this jerk!I swallow hard, so hard that I think by doing that the tears would not fall, at bago rin ako muling magsalita para sabihin sa lalakeng kaharap ko na bitawan ako ay siya na ang kusang lumayo."That's right. Don't cry b
Hindi nga ako nagkamali ng naisip kanina dahil wala pang ilang segundo nang makarating ako sa kitchen ay nakasunod na ang lalakeng 'yon. He's really going to watch me cook his food. Ngayon na alam niya na ako ang magluluto ng pagkain niya, at pagkatapos ng mga nangyari sa maghapon na 'to sa pagitan namin, Will he really let me cook his food? Doesn't he worry that I might do something to upset his stomach, or worse, poison him?You are not a killer for pete's sake, Ara!"What are you going to cook for me?" he asked, his deep voice making me flinch.His presence really intimidates me. May kakaiba sa kaniya na kahit hindi siya magsalita, iyong tingin lang ay mapapaiwas ka na ng mga mata. It's as if his gaze tells you to back off or keep your words to yourself, or that he has very little patience when he speaks.But despite his dangerous looks and rugged presence, he shows a different side to me in just a day.Although it's controlling and his words are inappropriate, it feels like he want
Leonariz Valeriano Herrene JimenezI believe that money can buy anything. I grew up watching my parents use their wealth to get what they wanted, manipulating everything, including people. I heard how they made others' lives miserable to obtain what they desired. But I also witnessed how it caused their fights, how dad did many things to fix their relationship. My mother then cheated on my father with a wealthier man, what a btch. and my father, unable to accept it, fell into severe depression.That weak old man.It was a horrific memory—I watched him shoot himself because he couldn't accept that my mother left him for a wealthy old Italian man. I was nine years old when it happened. But it didn't traumatize me. It taught me a lesson.I'll never be like my father, blinded by love and willing to die for it.And I'll never let myself be a slave to any woman's love."Mr. Jimenez, do you like coffee?"Napatingin ako sa sekretarya ko. Jill was wearing a very short skirt, her long beautiful
The woman that I kissed in one of the university that I sponsored was his sister. It was an accident, dahil hindi naman talaga ito ang babaeng pinasunod ko sa silid, it just happened that she entered, and I mistook her for the woman I planned to fck that time. Arazella Fhatima. Nalaman ko ang pangalan niya nang makarating ako sa bahay ni Ariston Montes three days ago. Sa isang high school graduation picture, there was a name at the lower part of the photo. I was actually surprised to find out that she lived in the same house. Because at that time in the university, I was so annoyed that she had managed to escape from me."I want that lips again..." napamura ako kasabay ng pagngiti ko dahil ngayon lang ako na-hook ng ganito sa isang babae. I used to fck and leave. I don't use the same woman twice.But for I don't know reason, halik pa lang ang nakukuha ko sa babaeng 'yon pero binabaliw na ako ng mga imahinasyon ko sa kaniya. And it's more than just a kiss..."Damn it, Leonariz..."I
"How's your portfolio? Kung may maitutulong ako ay sabihin mo lang sa akin, Ara. Hindi naman ganoon ka-busy ang schedule ko. Nakapag-adjust na rin ako sa pagtuturo."I tried not to bit my lower lip in front of Lander after he said that. He's even willing to help me. Narito kami ngayon sa may Fasco, isang restaurant na kalahating oras ang layo sa university. Nang magkita kami kanina sa may registrar ay tinanong niya kaagad ako kung may gagawin ako dahil kung wala ay aayain daw sana niya akong kumain.At syempre wala akong gagawin kaya um-oo agad ako! Kung mayroon rin naman ay isasantabi ko muna dahil mas mahalaga sa akin na makasama siya. I really don't want to waste time, gusto ko talaga siya at mas lumalakas ang loob ko sa kwento ni Faye na kapag daw naririnig niya na may nag-iimbita kay Lander na mga co-professors niya na lumabas, 'yong mga halatang may gusto dito ay tumatanggi daw agad si Lander.At ikinatuwa ko 'yon. That's a plus point also! Alam ko kasi na hindi paasa si Lander
Sa pag-iisip ng mga pangit na katangian ay bigla sumagi naman ang mukha ng lalakeng nakahalikan ko sa university. Not to mention, he entered my room and saw me wearing only my pink towel, dripping wet right after my bath. Tatlong araw na ang nakalipas at hindi ko na ito ulit nakita na nagpapasalamat ako ng sobra, pero pag maaalala ko ay inis na inis pa rin ako.Sabi rni Kuya Ariston ay buyer lang daw ito ng sasakyan niya at mayaman na negosyante kaya kilala ni dad pero hindi naman daw ito madalas pupunta sa bahay namin lalo at hindi naman niya daw ito talagang ka-close.Kaya huwag ka mag-alala, Arazella, sigurado na hindi na kayo magkikita."Uhm, Ara, are you okay?" nang marinig ko ang tanong ni Lander ay napatingin ako sa kaniya pero inginuso naman niya ang cake ko at doon ko lang napagtanto na tinutusok-tusok ko pala 'yon ng tinidor at ngayon ay durog na."O-Oh my gosh. Sorry..." I said.But he only chuckled. "No, it's okay. It's your food. I just find you cute while doing that. Muk
Hindi pa ako nakakabawi sa nalaman ko nang marinig ko ang boses ni Lander na tinatawag ang pangalan ko."Ara?"My lips parted and I pushed Leonariz as hard as I can. Pero hindi man lang siya natinag. G-Ghad. Wala siyang balak na umalis sa harapan ko?! Talaga ba na hahayaan niya na makita kami ni Lander sa ganitong sitwasyon? Nasa baywang ko pa ang isang kamay niya at nakasandal ako sa wine rack habang magkalapit ang mga katawan namin!"Let me go..." mahina ngunit matigas kong sambit habang masama ang tingin sa kaniya. But the asshole was smiling, para siyang isang demonyo ngayon sa paningin ko habang nakangiti."No," sagot niya at inilapit ang mukha niya sa akin. He even tilted his head, his face was so close to my ear. Nanayo ang mga balahibo ko at hindi ko intensyon na humawak sa mga braso niya pero 'yon ang kinapitan ng mga kamay ko nang maramdaman ko ang init ng hininga niya doon."But, I'll let you go in one condition..." bulong niya. Halos wala nang boses. At napasinghap ako nan
Nang mailagay na namin sa dining area ang mga pagkain na dinala niya ay bumalik kaming pareho sa kusina dahil naisipan ko na magtimpla ng juice. Sabi ko nga ay ako na lang pero para siyang buntot ko talaga. Cute pa rin! Pagkahalo ko ng juice sa isang baso ay inilagay ko na ‘yon sa pitcher. Nagsalin rin ako ng kaunti sa isa pang baso para malaman ko kung okay na ba ang lasa. When I tasted it, I nodded because of the right blend. Okay na ‘yong tamis at asim. “Okay na ‘to,” sabi ko sabay balin kay Leonariz, pero nang maisipan ko rin na ipatikim ay iniumang ko sa kaniya ang baso. Kinuha naman niya ‘yon at ininom rin. “How was it?” I asked after he placed the glass beside him. He even licked his lips. “A bit bland,” he looked at the glass, his eyes even narrowed to it. Huh? Napakunot tuloy ang noo ko at nagsalin ulit ako sa baso para tikman. “Sa akin, okay naman?” sagot ko, medyo nagtataka. I took another sip. “Hmm... Oh, it’s good.” Nang inilapat ni Leonariz ang kamay sa lamesa ay
Napapailing na lang ako habang nasa loob ako ng kwarto ko. Sinabihan ko muna si Leonariz na aakyat ako para kumuha ng damit na maisusuot niya, dahil nga itinapon niya sa basurahan ‘yong suot niya.Naisip ko sanang manghiram kay Kuya Ariston, pero baka nag-uusap sila ni Reiz ngayon, kaya nagdesisyon na lang ako na damit ko na mismo ang ipahiram.“Ang lakas rin talaga ng tama niya, eh.”Just because I told him I liked his natural scent more, he went and removed his shirt. Kinabahan talaga ako—what if mahuli kami nila Kuya o ni Reizzan tapos nakahubad siya? Syempre, ano na lang ang iisipin nila? Gosh! At dito pa sa bahay namin nila kami makikita, tapos nasa ganong sitwasyon kami ni Leonariz.Baka rin kung ano ang gawin ng kuya kay Leonariz at isipin na nagte-take advantage ito sa binigyan kong chance.“Buti na lang rin at may mga oversized shirt ako dito. Siguradong kasyang-kasya lang sa kaniya.”Pagkakuha ko sa kulay maroon na shirt ay dali-dali rin akong lumabas ng silid ko. I even sme
Napapikit ako ng mariin. I pressed my lips together and then turned my gaze to Leonariz, who was now with his arms crossed, leaning against the wall while his eyes pierced through me.Ilang hakbang ang layo ko sa kaniya pero sa tingin ay para niya akong hinahatak mismo palapit."W-Why are you staring at me like that?" tanong ko.Gosh! Hindi ko pa naiwasan na hindi mautal! Ganoon ako kakabado? It's not like I'm doing something bad behind his back!"Like what, Arazella Fhatima?" and he answered my question with a question!"Na parang may... ginawa akong mali!" I hissed. At mula sa seryosong tingin niya at nanunuring mga mata ay bigla naman siyang napayuko at unti-unting napangiti."Of course, I wasn't thinking like that, baby."Napasinghap ako sa naging sagot niya, and how his voice softly let out those words, as if he was trying to make me believe him without saying anything more. Otomatiko na nag-init ang buong mukha ko at napahinga ako ng malalim."Don't... call me b-baby, Leonariz.
"H-Ha? No, hindi sa akin 'to."Ngayon, habang nakatingin ako kay Leonariz ay nakita ko na unti-unting nawala ang ngiti sa mga labi niya pagkasagot non ni Reiz sa kuya. Lalo na at sa gilid ng mga mata ko ay bumaling ang huli sa akin."Kay..."Doon ko naramdaman ang pagdaan ng malamig na pawis ko sa gilid ng ulo ko na kanina ay wala naman. Naikuyom ko rin ang isang kamay ko na parang nanlalamig na rin."Ara..."My heart was beating wildly! Iba yung kaba ko ngayon lalo na nang naningkit ang mga mata ni Leonariz sa bulaklak!"What? Kanino galing?" tanong ng kuya, kinuha niya ang bulaklak kay Reizzan, pero ganon na lang rin ang gulat ko nang hablutin 'yon ni Leonariz mula sa kaniya."L-Leo–" I was about to call him, pero bigla naman natabunan ang boses ko ng Kuya Ariston."Hoy! Tinitingnan ko pa!""Sino ang nagpadala?" tanong ni Leonariz, his jaw clenching while looking inside the bouquet, and when I noticed that he was probably looking for something to figure out who sent it, I immediatel
I sighed and leaned back in my chair. I also wiped my hands with a tissue after washing them, since I had just put the cupcakes back in the oven."Parang balak na naman niya akong kulitin. Ewan ko, ang hirap i-explain, eh. Mas lalo lang nagiging usapan ng ibang mga estudyante tungkol sa amin dahil ayaw niyang tumigil. All this time, I thought he hated being talked to, but he continues following me and telling other people that he plans to court me.""Baka kasi talagang tinamaan sa 'yo..."That's really hard to believe."Kung gusto niya talaga ako, Reiz, bakit niya ako sinubukan pahiyain sa harap ng mga tao noon sa job fair? Ghad, ang daming malalaking tao doon, not to mention na pina-hiya pa ako sa mga choir members at ibang estudyante ng university namin.""Hmm. May point ka naman. Pero infairness, hindi siya takot sa kuya mo, ha? Nakatanggap na ng suntok kay Ariston ay hindi pa rin tumitigil. Malay mo sa suntok ni Leonariz, magising 'yong si Kade?"Namilog naman ang mga mata ko sa s
Tinapik ko naman siya sa balikat bilang sagot.“Nasaan na daw si kuya?” pag-iiba ko ng usapan, naglakad rin ako at tumalikod muna sa kaniya para ilagay sa loob ng cabinet ko sa pinakasulok ang envelope na naglalaman ng medical records niya.“He’s still on the shop, hindi ko alam kung anong shop ba ‘yong pinuntahan niya at medyo nagtagal siya doon pero after 10-15 minutes raw ay nandito na siya sa bahay.”Pagkabalik ko ay napatingin ako sa oras at nang makita na mag-a-alas sais y medya na ay namilog pa ang mga mata ko.“H-Hala, maghahanda pa tayo ng dinner!” medyo nagpanic ako. Reiz stood and crossed her arms at me.“Don’t worry, sabi ng kuya mo ay hindi naman na natin kailangan magluto at may dala naman daw na mga pagkain si Leo.”Napatigil ako doon. Bumalik tuloy ang pag-iisip ko kung ano ang pinakain ni Leonariz sa kuya!“So, kalma ka lang,” dagdag pa ni Reiz habang nakangiti. Tapos siya na ngayon ang tumapik sa balikat ko.“Even after hearing that, I can’t calm down,” sagot ko, nap
ArazellaChapter 133.Nakauwi na kami ni Reiz sa bahay. I already informed Kuya Ariston, at sabi naman niya na malapit na rin siya at may bibilhin lang sandali na para kay Reizzan. Napabuntonghininga ako ng malalim at napabiling habang nakahiga sa kama ko. I’m done changing my clothes, siguro rin ang nasa sampung minuto na akong nakahiga.Iniisip ko kasi kung ano nga ba talaga ang dahilan kung bakit pumayag si Kuya na pumunta dito si Leonariz.I rolled over again in my bed and reached for my phone. Medyo naningkit pa ang mga mata ko habang nakatitig sa screen ng cellphone ko. I pressed my lips together, holding it tightly.“See you later, baby.”That was Leonariz’s message. And somehow, there’s a weight to it—a clear distinction that he’s not joking. Kapag rin naman kasi sinabi niya, ginagawa niya ang nakapagtataka lang, anong nangyari sa usapan namin ng kuya? Anong nangyari doon sa matinding galit niya kay Leonariz?“Did he change his mind? Kaso ang bilis naman?” pagkausap ko sa sari
I honestly thought Ariston wouldn’t bring this up dahil ilang beses na kaninang hinintay ko siyang magsabi, but it seems like what’s happening is really bothering him.“How could Mr. Montes have such a massive debt? The last time we talked, your company was doing well, and the sales were still stable.”“Kaya nga. Nagtataka rin ako. Malaking halaga ang nabanggit ni Hazel, that's fckng 50 million. Saan dadalhin ‘yon ni Dad? Wala siyang nabanggit sa akin tungkol sa bagong negosyong itinatayo niya. This is giving me a headache right now. Hindi ko rin muna pwedeng sabihin ‘to kay Ara hangga’t hindi ko nalalaman ang buong dahilan—mas lalo lang siyang mag-aalala at mag-iisip. Ang dami na rin niyang iniintindi lately…”I looked at my phone, still open to my conversation with Arazella Fhatima.She hadn’t replied yet. I sighed, running a hand through my hair. This whole situation was a mess, and Ariston’s frustration was rubbing off on me.“Have you tried calling him again?” I asked.“Of course,
Pagkauwi ko rin galing London, sinimulan ko na ‘yon. May nagawa na ako—actually, mas mabilis kaysa sa dati kong mga tinatrabaho. Maybe because I am excited to give this to her?“Premium materials pa, hindi ka naman gagawa ng ganito for business, imposible ‘yon,” rinig kong sambit pa ni Ariston. Lumalakad ang kamay niya sa lamesa kung nasaan ang iba pang mga gamit. And when he looked at me, I tilted my head and smirked.“What?” tanong ko.“You, ass. Hindi ko na kailangan pang itanong kung para kanino ‘to.”Humalukipkip ako at lumapit sa kaniya. “Don’t you even dare stop me from giving this to your sister–”“Ang piano nga hindi ko na binanggit pa kahit alam kong galit sa ‘yo!” asik niya na ikinangiti kong lalo.“Pero damn you, Leo, sana kahit sa piano na ‘yon hinayaan mo na lang ako at si dad. Iyon ang balak namin na iregalo kay Ara sa graduation niya, eh.”Speaking of graduation, kung hindi sana ako naging duwag, magandang regalo sana ito. But the graduation is near, hindi ko na matata