He is a psycho! A total psycho! Paano siya nakapasok dito sa silid ko at bakit hanggang dito sa bahay namin mismo ay nasundan niya ako? Wait. How? Wala akong napansin kanina na nakabuntot sa akin, also I was the only one at the parking lot earlier, walang ibang mga estudyante!
"What the fck are you doing here in my room? Leave!" I shouted. Mukhang hindi siya bothered sa pagsigaw ko na 'yon. I was too shocked to even move at my place. Kung kanina ay napepreskuhan pa ako sa lamig ng kwarto ko ay ngayon hindi na. Nanginginig na ako, But it wasn't the cold that made me shiver—it was fear. The man sitting so comfortably on my couch was the same one who had suddenly kissed me torridly at school earlier! "I was asked to come up here." Nangunot ang noo ko sa sinabi niya. Anong asked? At here? Sa silid ko mismo? Sino? Pumasok na sa isipan ko ang Kuya Ariston, but then, if he was looking for my brother's room, he was in the wrong one! "Siguradong mali ka ng silid na pinasukan kung ganoon! At paano ka nakapasok?" Pero nang sasabihin ko na 'yon ay napaatras ako nang tumayo siya at naglakad palapit sa akin. "Your door wasn't locked, baby," sagot niya ng nakangiti. Damn. Hindi ko nai-lock? The first thing that came to mind when he moved closer again was to tighten my grip on the towel, dahil sa panginginig ng mga kamay ko ay pakiramdam ko mabibitawan ko 'yon! And the second thing, my other hand was at my back, looking for something I can use to defend myself if ever this man make a move on me again. "Diyan ka lang! Huwag ka nang lumapit pa! I-I'll the police if you move closer again!" but my phone was at my bed! "Sisigaw rin ako ng malakas! D-Don't you dare try me!" pananakot ko pa. But no matter how loudly I scream, my brother won't hear me outside. My room is soundproof because I have a piano inside. I play the piano when I'm sad and missing our mother. At nagalit ang kuya dahil maingay daw ako kaya lumipat ako ng silid dito sa pinagawa ni dad na bago. "Bakit ganiyan ka makatingin? Hindi ka natatakot sa pulis? Hindi ako nagbibiro! I-I don't care who you are ipapupulis talaga kita!" Ngumisi siya sa akin. Why does he still look good in my eyes even with those evil smile?! Kainis! Humalukipkip rin siya at napatingin ako sa mga braso niya. He's wearing different clothes than earlier. Kanina sa university, he was in formal attire—a suit and tie—but now he's dressed casually in a navy blue polo shirt, khaki pants, and not just any shirt and pants, but a branded, very expensive clothes. He's also wearing a luxury watch. I'm familiar with high-end items, and what this man is wearing from head to toe now costs almost five million! J-Just who is he? And again! What is he doing here in my room? Kasi pangiti-ngiti lang siya sa akin habang pinapasadahan ako ng tingin. Ghad. I am not wearing anything under my pink towel! "Call the police? Why? I was invited here. You wouldn't want to embarrass yourself by wasting their time, would you?" "I-Invited?" humigpit ang hawak ko sa tuwalya, ramdam ko na bumaba 'yon dahil nga sa nanginginig kong mga kamay. "Yes, baby." He's calling me baby again! At sa mga sinabi niya ay mukhang ang Kuya Ariston nga ang dahilan kung bakit nandito siya. Bigla ko naman naalala ang kausap nito kanina. Napapikit ako ng mariin at sinamaan ko ng tingin ang lalake na nakangisi pa rin sa akin. Parang sinusubukan niya talaga ang pasensiya ko. Kung siya ang kausap ni kuya kanina then napakalaking coincidence naman nito dahil ayoko na talagang makita ang pagmumukha ng taong 'to! "If you are invited by my brother and you are one of his friends then you got the wrong room. Lumabas ka na. My brother's room was at the left side, sa pinakadulo," matigas ko na sabi. Napaatras pa ako nang humakbang siya. Hindi siya sumagot, pero inikot naman niya ang tingin sa buong silid ko. Bawat sulok ay hindi pinalalampas, nagtatagal ng ilang segundo bago ilipat sa ibang parte. At nang humakbang siya ulit palapit ay napasinghap ako dahil wala na akong maatrasan. Cabinet na ang nasa likod ko. Sht. "I'm not dumb. I know this is a woman's room when I got inside—and that..." he whispered the last two words, leaned in closer, and smirked at me. Natigilan rin ako nang abutin niya ang basa kong buhok at ilapit 'yon sa mga labi niya. "That this is your room, Arazella Fhatima." Fck. He knows my name. Saan niya nalaman? Kanino? "Y-You..." turo ng isang kamay ko sa kaniya. But my arm froze and I couldn't put it down when his eyes went to my chest now that we are so close to each other, napalunok ako nang makita na naningkit ang mga mata nya sa parte ng dibdib ko. "Labas! Lumabas ka! Ang bastos mo bakit mo tinitingnan ang dibdib ko!" sigaw ko ulit. Kung sana may lakas lang ako ng loob na tumakbo at iwan siya dito sa silid ko pero bago ko 'yon magawa sigurado ako na nahawakan na niya ako dahil nasa likod niya mismo ang gawi ng pinto. I am afraid that he will touch my again--sht. Before I could even finish my thought, that damn asshole... he placed his hand over my trembling hand holding the pink towel and slowly lifted it. His hand was on top of mine, and I could feel the heat of his palm. And I gasped as the tips of his fingers slowly rubbed against my left breast. "If I didn't know you were killing me in your mind right now, I'd think you were trying to seduce me by letting your towel slip and reveal your breasts—or your entire body, exposing your nakedness—Arazella Fhatima." A-Ano? I could feel my entire face flushing with embarrassment from what he said. A-Ang kapal naman ng mukha ng lalakeng 'to.Every word that came out of his mouth made me want to respond with punches! Ang taas-taas rin ng kumpyansa niya sa sarili nang sabihin niya ang mga salita na 'yon As if he's used to women crawling at his feet! It's so easy for him to say those words! N-Na parang ilang babae na rin ang naghubad sa harapan niya para akitin siya! "How dare you!" I yelled and raised my other hand to slap him but he just caught it. Napalunok ako dahil dikit na dikit na muli ang katawan niya sa akin. At katulad ng nangyari kanina sa silid sa university, iniangat niya ang kamay ko sa ulunan ko. Nanigas akong lalo sa kinatatayuan ko. And I felt like my knees weakened even more when his face went to my neck, napapikit ako ng mariin nang maramdaman ang init ng hininga niya sa leeg ko pati ang mga labi niyang lumalakad paakyat sa tapat ng tainga ko. "But damn, baby. I'd rather be the one to remove that pink towel hugging your body and cover your nakedness with my own."I've never been in a situation like this, where I was cornered by a man. Yes, I'm tough, and I always thought I could easily defend myself if someone ever tried to harass me. Pero mali pala ako ng akala kasi when you're actually in that situation, you'll just stand in your place, unable to move, and you don't know what to do.Naramdaman ko na rin ang pag-iinit ng sulok ng mga mata ko na anumang oras ay alam kong maiiyak na ako sa harapan ng lalakeng 'to. He's not cutting his gaze at me, matapang rin ako na hindi inaalis ang tingin ko sa kaniya. It felt like we were talking to each other through our eyes, and I did my best to hold back my tears, pero nang pakiramdam ko ay magtutuloy-tuloy ang pamumuo ay nangamba ako. There's no way I am going to cry in front of this jerk!I swallow hard, so hard that I think by doing that the tears would not fall, at bago rin ako muling magsalita para sabihin sa lalakeng kaharap ko na bitawan ako ay siya na ang kusang lumayo."That's right. Don't cry b
Hindi nga ako nagkamali ng naisip kanina dahil wala pang ilang segundo nang makarating ako sa kitchen ay nakasunod na ang lalakeng 'yon. He's really going to watch me cook his food. Ngayon na alam niya na ako ang magluluto ng pagkain niya, at pagkatapos ng mga nangyari sa maghapon na 'to sa pagitan namin, Will he really let me cook his food? Doesn't he worry that I might do something to upset his stomach, or worse, poison him?You are not a killer for pete's sake, Ara!"What are you going to cook for me?" he asked, his deep voice making me flinch.His presence really intimidates me. May kakaiba sa kaniya na kahit hindi siya magsalita, iyong tingin lang ay mapapaiwas ka na ng mga mata. It's as if his gaze tells you to back off or keep your words to yourself, or that he has very little patience when he speaks.But despite his dangerous looks and rugged presence, he shows a different side to me in just a day.Although it's controlling and his words are inappropriate, it feels like he want
Leonariz Valeriano Herrene JimenezI believe that money can buy anything. I grew up watching my parents use their wealth to get what they wanted, manipulating everything, including people. I heard how they made others' lives miserable to obtain what they desired. But I also witnessed how it caused their fights, how dad did many things to fix their relationship. My mother then cheated on my father with a wealthier man, what a btch. and my father, unable to accept it, fell into severe depression.That weak old man.It was a horrific memory—I watched him shoot himself because he couldn't accept that my mother left him for a wealthy old Italian man. I was nine years old when it happened. But it didn't traumatize me. It taught me a lesson.I'll never be like my father, blinded by love and willing to die for it.And I'll never let myself be a slave to any woman's love."Mr. Jimenez, do you like coffee?"Napatingin ako sa sekretarya ko. Jill was wearing a very short skirt, her long beautiful
The woman that I kissed in one of the university that I sponsored was his sister. It was an accident, dahil hindi naman talaga ito ang babaeng pinasunod ko sa silid, it just happened that she entered, and I mistook her for the woman I planned to fck that time. Arazella Fhatima. Nalaman ko ang pangalan niya nang makarating ako sa bahay ni Ariston Montes three days ago. Sa isang high school graduation picture, there was a name at the lower part of the photo. I was actually surprised to find out that she lived in the same house. Because at that time in the university, I was so annoyed that she had managed to escape from me."I want that lips again..." napamura ako kasabay ng pagngiti ko dahil ngayon lang ako na-hook ng ganito sa isang babae. I used to fck and leave. I don't use the same woman twice.But for I don't know reason, halik pa lang ang nakukuha ko sa babaeng 'yon pero binabaliw na ako ng mga imahinasyon ko sa kaniya. And it's more than just a kiss..."Damn it, Leonariz..."I
"How's your portfolio? Kung may maitutulong ako ay sabihin mo lang sa akin, Ara. Hindi naman ganoon ka-busy ang schedule ko. Nakapag-adjust na rin ako sa pagtuturo."I tried not to bit my lower lip in front of Lander after he said that. He's even willing to help me. Narito kami ngayon sa may Fasco, isang restaurant na kalahating oras ang layo sa university. Nang magkita kami kanina sa may registrar ay tinanong niya kaagad ako kung may gagawin ako dahil kung wala ay aayain daw sana niya akong kumain.At syempre wala akong gagawin kaya um-oo agad ako! Kung mayroon rin naman ay isasantabi ko muna dahil mas mahalaga sa akin na makasama siya. I really don't want to waste time, gusto ko talaga siya at mas lumalakas ang loob ko sa kwento ni Faye na kapag daw naririnig niya na may nag-iimbita kay Lander na mga co-professors niya na lumabas, 'yong mga halatang may gusto dito ay tumatanggi daw agad si Lander.At ikinatuwa ko 'yon. That's a plus point also! Alam ko kasi na hindi paasa si Lander
Sa pag-iisip ng mga pangit na katangian ay bigla sumagi naman ang mukha ng lalakeng nakahalikan ko sa university. Not to mention, he entered my room and saw me wearing only my pink towel, dripping wet right after my bath. Tatlong araw na ang nakalipas at hindi ko na ito ulit nakita na nagpapasalamat ako ng sobra, pero pag maaalala ko ay inis na inis pa rin ako.Sabi rni Kuya Ariston ay buyer lang daw ito ng sasakyan niya at mayaman na negosyante kaya kilala ni dad pero hindi naman daw ito madalas pupunta sa bahay namin lalo at hindi naman niya daw ito talagang ka-close.Kaya huwag ka mag-alala, Arazella, sigurado na hindi na kayo magkikita."Uhm, Ara, are you okay?" nang marinig ko ang tanong ni Lander ay napatingin ako sa kaniya pero inginuso naman niya ang cake ko at doon ko lang napagtanto na tinutusok-tusok ko pala 'yon ng tinidor at ngayon ay durog na."O-Oh my gosh. Sorry..." I said.But he only chuckled. "No, it's okay. It's your food. I just find you cute while doing that. Muk
Hindi pa ako nakakabawi sa nalaman ko nang marinig ko ang boses ni Lander na tinatawag ang pangalan ko."Ara?"My lips parted and I pushed Leonariz as hard as I can. Pero hindi man lang siya natinag. G-Ghad. Wala siyang balak na umalis sa harapan ko?! Talaga ba na hahayaan niya na makita kami ni Lander sa ganitong sitwasyon? Nasa baywang ko pa ang isang kamay niya at nakasandal ako sa wine rack habang magkalapit ang mga katawan namin!"Let me go..." mahina ngunit matigas kong sambit habang masama ang tingin sa kaniya. But the asshole was smiling, para siyang isang demonyo ngayon sa paningin ko habang nakangiti."No," sagot niya at inilapit ang mukha niya sa akin. He even tilted his head, his face was so close to my ear. Nanayo ang mga balahibo ko at hindi ko intensyon na humawak sa mga braso niya pero 'yon ang kinapitan ng mga kamay ko nang maramdaman ko ang init ng hininga niya doon."But, I'll let you go in one condition..." bulong niya. Halos wala nang boses. At napasinghap ako nan
I am still breathing heavily. Hindi pa rin makapaniwala sa nangyari kahit alam kong ilang minuto na ang nakalipas. Napapikit ako at mariin ko na idinikit ang mga palad ko sa aking mukha. I am scolding myself for kissing back, again. That jerk Leonriz will use it against me the next time we meet again.At nang maisip ko 'yon ay nais ko sanang sabihin na hindi kami magkikita at ito na ang huli pero napakalabo non.B-Because he's Lander's brother. Kinagat ko ng mariin ang pang-ibabang labi ko at nakaramdam ako ng matinding inis. Hindi lang kay Leonariz kung hindi pa rin na rin sa sarili ko. I need to guard myself, if ever he will appear in front of me again, kailangan ko na gamitin ang buong lakas ko para kumawala, or ask for help. B-Because I don't want this feeling.Alam ko sa sarili ko na si Lander ang gusto ko, and he's the man I wanted to be with. Ang katulad niya ang pinapangarap ko na lalake, mabait, maalaga, mabuting tao at alam na alam ko na hindi ako sasaktan.It just upsets m
Simula nang kulitin ako ni Kade at sabihin niya sa akin na manliligaw siya ay kahapon ko lang naramdaman talaga na totoo na yung mga sinabi niya. And that was also the first time that I felt a pain in my chest while looking into his eyes. Na para bang, naging masyado akong harsh dahil sa hindi ko paniniwala sa kaniya. Na hindi ko man lang nirespeto ang nararamdaman niya para sa akin. "So, he really likes you, Ara. Pero hayaan mo na, at least ngayon nasabi mo na rin naman sa kaniya na hindi mo maibabalik yung feelings niya--well indirectly. For sure gets na ni Kade 'yon," sabi naman ni Reiz. "Hmm. Sana nga rin, okay naman si Kade, kaso...""Kaso may iniintay ka na mahal na mahal mo pa," singit niya na ikinamilog ng mga mata ko. "A-Ang sasabihin ko sana ay kaso, hindi ko naman rin siya type!""Naku..." sundot pa niya sa tagiliran ko na ikinatawa ko.Medyo gabi na sila dumating kanina, 7:00 PM na, sabay sila ng Kuya Ariston. Dahil nga dito na muna sa amin si Reizzan ay usually sabay na
Wala na rin naman naging tanong pa sa akin si Kade at tahimik na lang rin siya hanggang sa malapit na kami sa bahay. Kaya naman niya pa lang itikom ang bibig niya pag kaming dalawa lang, kung ganito ng ganito eh magiging okay rin kami at hindi ko na siya susungitan.Oo nga pala. Hindi ko na rin nareplyan si kuya sa mga mensahe nito, pero bago naman kasi rin kami umalis ng hotel and resort ay nagsabi ako kay Reiz na pauwi na ako. Natagalan nga lang dahil nga kay Reina na ichineck in muna namin sa hotel. Pag ang kuya kasi ang nireplyan ko ay siguradong marami pa siyang magiging tanong.At ito nga... hindi ko na rin pinababa si Kade, pagkadating kasi namin sa bahay ay nasa labas ang Kuya Ariston habang nakahalukipkip at seryoso ang mukha na patingin-tingin sa relo. Napangiwi pa ako at medyo natawa sa itsura niya.Daid niya pa si dad."Anong oras na, Arazella," rinig kong tanong ng kuya habang nakasunod sa akin papasok ng bahay."Mag-nine thirty na.""Aba! Sinagot mo talaga!"I laughed b
Nakaramdam ako ng pag-iinit ng mukha sa nabasa ko. Ang kuya talaga! A-Akala ba niya na magpapadala ako basta-basta sa emosyon ko? Kahit naman nami-miss ko si Leonariz ay sigurado akong kaya ko pa rin magdesisyon ng tama! But you can't blame you brother, Ara. The way you confessed to him your feelings for Leonariz, talagang maiisip ng kuya mo na madadala ka agad sa emosyon at nararamdaman mo pag nagkita kayo!Hindi na ako nakapagreply kay Reiz dahil pagkatapos kong matigilan sa nabasa ko ay napaangat ang tingin ko sa taong lumapit sa akin. I saw Kade handing me a bottle of soda."Nasaan sila Reina?" he asked.Naibaba ko ang cellphone ko at kinuha ko ang iniaabot niya dahil na rin sa atensyon ng ibang mga nasa paligid namin. The people here weren't only Sir Florence's relatives and main family, may iilan na kaclose niya sa trabaho na siguradong binibifyan na ngg ibang lkahulugan ang paglapit sa akin ni Kade dhil alam ng ilan sa mga ito ang naging relasyon namin ni Lander."Nagpalit ng d
"What are your plans after graduation, Ara?"Napatingin naman ako bigla kay Kade sa narinig ko.It's a good thing that he's opening another topic. Baka mawala ang inis ko sa kaniya kapag hindi na siya paulit-ulit sa mga tanong tungkol sa amin in Lander o kung iniisip ko ba ito."Still thinking about it.""Hindi ka magtatrabaho sa wine company ninyo?"I get that he already knows about my family's business. Kababanggit lang kagabi ng kuya at ni dad na nakausap nila itong si Kade. And that... umahon na naman ang inis ko sa kaniya."Oo nga pala. Bakit kailangan mo pang kausapin ang daddy ko, ha? Akala niya manliligaw kita. Do you know it's giving me a bad image? Akala niya may namamagitan na sa atin eh, kakabreak ko lang at--hey, bakit ka ngumingiti?!"At ang loko nakuha pang matuwa!"I just ask for permission, Ara. Of course, pupunta ako sa bahay ninyo non kinabukasan para sundunin ka, it's a great timing to talk to your father. Ayoko naman na maulit ang nakaraan dahil binalaan ako ni Ar
"You're not answering my messages."Muntik namang umikot ang mga mata ko sa narinig kong sinabi ni Kade pagkalabas ko ng bahay namin. Hindi ko nga sinasagot ang mga tawag niya—para saan pa, eh alam naman na rin niya itong bahay namin?"Lowbat ang phone ko kagabi. Hindi ko naicharge," sagot ko na lang kahit full charge na fully charged ang cellphone ko. Umikot na ako sa likod at binuksan ang pinto. Pansin ko naman na sinundan niya ako ng tingin, at nang papasok na ako sa loob ng sasakyan niya, saka ko ulit siya narinig na magsalita."Dito sa harap, Ara."Ikinataas naman 'yon ng isang kilay ko."Diyan na si Jade o si Reina. Dito na ako sa likod," sagot ko. Nang may balak pa siyang sumagot ay mabilis na akong pumasok sa loob ng sasakyan bago pa siya magsalita ulit.It's already eleven in the morning, and I'm still feeling sleepy. Hindi ako nakatulog agad dahil nga sa kwentuhan namin ni Reiz. Buti na lang rin at na-move ang lakad ko ngayong araw.Nasunod rin naman kasi na dito ako kay Ka
Hindi naman ako na-bother sa sinabi ng Kuya Ariston tungkol kay Lander dahil nga kilala ko ito na hindi gagawa ng ganoon habang may relasyon kami. Saka... our relationship lasted for two weeks. Hindi rin nagtagal yung panliligaw nito sa akin. Ang ayoko lang talaga, yung parang naghihintay at naghahanap pa rin ang kuya ng kamalian nito pagkatapos ng nagawa ko. Ako na nga yung nanakit, sana naman hayaan na rin niya si Lander. "Sarap nito, ah? Ikaw ang gumawa, hon?" Tapos na kaming mag-dinner. Nandito naman kami ngayon sa silid ko. Actually, kami lang ni Reiz para sana maikwento ko nga yung pupuntahan ko bukas at kung bakit si Kade ang susundo kaso umepal na naman si kuya. Eh, ayoko nagkukwento talaga pag nandito siya. "Kami ni Ara, hindi ka pa ba aalis?" Salubong ang mga kilay na tanong ni Reiz. Kanina ko pa kasi siya kinakambatan talaga, eh. Na gumawa na siya ng paraan para lumabas si kuya. "Wala naman akong gagawin, hon. Saka dito muna ako—""Ariston, sa kwarto mo naman ako matut
Hindi na rin kami nakatuloy ng pagkukwentuhan ni Reiz dahil dumating na rin ang Kuya Ariston at si dad. 7:45 pm na, tapos na rin naman kaming makaluto ni Reiz at hinihintay na lang rin talaga namin sila para makakain. "Hey, hon, kanina ka pa dumating?" Nakangiting bati ng kuya kay Reizzan pagkalapit. Humalik siya sa pisngi ng kasintahan at naupo sa sofa sa tabi nito."Mga 2 hours ago lang. Nagchat ako, ah? Busy ka na naman masyado kaya hindi mo siguro nacheck.""I didn't charge my phone kaya lowbat na. That's also the reason why hindi ako nakapagmensahe pauwi," pagkasabi non ng kuya ay bumaling siya sa akin. "Kumikilos yung manliligaw mo, ah? Nasa company kanina nagpapalakas kay dad. Nagpaalam pa na bukas ng umaga susunduin ka dahil nga may pupuntahan daw kayo."My eyebrows furrowed at that. Napaawang rin ang mga labi ko at nilingon ang daddy na kababalik lang galing kusina. May hawak na bottled water. "Si Kade?" Tanong ko, hindi natutuwa. Humalakhak naman ang kuya na agad pinalo
Arazella"So, he still has your number? At bakit naman niya tinititigan ang numero mo, Ara? Saka, sigurado ka naman sa mga narinig mo?"Nakangiti si Reizzan habang nakatingin sa akin pagkatapos niyang magtanong ng sunod-sunod. She will stay here with us for the whole week. May renovation kasi sa bahay niya at nang malaman ‘yon ng dad ay ito na ang nag-offer na dumito muna si Reiz sa amin. Of course, natuwa ako dahil makakachikahan ko pa siya sa maraming bagay. “It was shocking talaga, ha!” She added. She was hugging a throw pillow while sitting with her legs crossed. Nasa sala kami ngayon sa bahay at malayang pinag-uusapan ang nangyari kanina lang—ang pagtawag sa akin ng kaibigan ni Leonariz gamit ang numero nito mismo. Ang kaguluhan nilang magkaibigan."I don't know, Reiz..." I almost whispered, biting my lower lip, still surprised about what just happened a while ago. Ilang oras na ang lumipas pero ito, parang minuto lang dahil iba pa rin ang kabog ng dibdib ko. I didn't end the
"Leave." I repeated, this time, dangerously. Kuyom na kuyom ang mga kamay ko habang masama ang tingin sa kaniya, pero dahil si Nnyx ito, na kilala rin ako, muling tumawa siya at sinipat ulit ang sarili habang hawak ang cellphone. "Ang usapan namin ni Graze kailangan mapilit kitang umuwi para makakuha ako ng discount sa napakamahal na hotel niya." What? "I thought you're here on a vacation?" Umiling naman siya. "Hindi, 'no. Pinauuwi ka ni Graze at 'yong inuutang daw niyang mga kotse. Saka, sabi pala ni Sancho, next time ka na lang mag-emote dito sa London, may ipapa-build ata siya sa 'yo na sasakyan niya. Ewan, ako napag-utusan na iuwi kita." About Graze, pwede ko 'yon itawag kay Joey at sa gusto ni Sancho, I will pass this time. Kung uuwi man ako, ibang kotse ang ibi-build ko. That car that I wanted to give to Arazella Fhatima. "Kakatakot ka, Leo. Ngumingiti ka bigla. Kanina lang ang sama ng mukha mo. Pa-check up ka na, fcker. Malala na 'yan." My fingers automatically touches