He is a psycho! A total psycho! Paano siya nakapasok dito sa silid ko at bakit hanggang dito sa bahay namin mismo ay nasundan niya ako? Wait. How? Wala akong napansin kanina na nakabuntot sa akin, also I was the only one at the parking lot earlier, walang ibang mga estudyante!
"What the fck are you doing here in my room? Leave!" I shouted. Mukhang hindi siya bothered sa pagsigaw ko na 'yon. I was too shocked to even move at my place. Kung kanina ay napepreskuhan pa ako sa lamig ng kwarto ko ay ngayon hindi na. Nanginginig na ako, But it wasn't the cold that made me shiver—it was fear. The man sitting so comfortably on my couch was the same one who had suddenly kissed me torridly at school earlier! "I was asked to come up here." Nangunot ang noo ko sa sinabi niya. Anong asked? At here? Sa silid ko mismo? Sino? Pumasok na sa isipan ko ang Kuya Ariston, but then, if he was looking for my brother's room, he was in the wrong one! "Siguradong mali ka ng silid na pinasukan kung ganoon! At paano ka nakapasok?" Pero nang sasabihin ko na 'yon ay napaatras ako nang tumayo siya at naglakad palapit sa akin. "Your door wasn't locked, baby," sagot niya ng nakangiti. Damn. Hindi ko nai-lock? The first thing that came to mind when he moved closer again was to tighten my grip on the towel, dahil sa panginginig ng mga kamay ko ay pakiramdam ko mabibitawan ko 'yon! And the second thing, my other hand was at my back, looking for something I can use to defend myself if ever this man make a move on me again. "Diyan ka lang! Huwag ka nang lumapit pa! I-I'll the police if you move closer again!" but my phone was at my bed! "Sisigaw rin ako ng malakas! D-Don't you dare try me!" pananakot ko pa. But no matter how loudly I scream, my brother won't hear me outside. My room is soundproof because I have a piano inside. I play the piano when I'm sad and missing our mother. At nagalit ang kuya dahil maingay daw ako kaya lumipat ako ng silid dito sa pinagawa ni dad na bago. "Bakit ganiyan ka makatingin? Hindi ka natatakot sa pulis? Hindi ako nagbibiro! I-I don't care who you are ipapupulis talaga kita!" Ngumisi siya sa akin. Why does he still look good in my eyes even with those evil smile?! Kainis! Humalukipkip rin siya at napatingin ako sa mga braso niya. He's wearing different clothes than earlier. Kanina sa university, he was in formal attire—a suit and tie—but now he's dressed casually in a navy blue polo shirt, khaki pants, and not just any shirt and pants, but a branded, very expensive clothes. He's also wearing a luxury watch. I'm familiar with high-end items, and what this man is wearing from head to toe now costs almost five million! J-Just who is he? And again! What is he doing here in my room? Kasi pangiti-ngiti lang siya sa akin habang pinapasadahan ako ng tingin. Ghad. I am not wearing anything under my pink towel! "Call the police? Why? I was invited here. You wouldn't want to embarrass yourself by wasting their time, would you?" "I-Invited?" humigpit ang hawak ko sa tuwalya, ramdam ko na bumaba 'yon dahil nga sa nanginginig kong mga kamay. "Yes, baby." He's calling me baby again! At sa mga sinabi niya ay mukhang ang Kuya Ariston nga ang dahilan kung bakit nandito siya. Bigla ko naman naalala ang kausap nito kanina. Napapikit ako ng mariin at sinamaan ko ng tingin ang lalake na nakangisi pa rin sa akin. Parang sinusubukan niya talaga ang pasensiya ko. Kung siya ang kausap ni kuya kanina then napakalaking coincidence naman nito dahil ayoko na talagang makita ang pagmumukha ng taong 'to! "If you are invited by my brother and you are one of his friends then you got the wrong room. Lumabas ka na. My brother's room was at the left side, sa pinakadulo," matigas ko na sabi. Napaatras pa ako nang humakbang siya. Hindi siya sumagot, pero inikot naman niya ang tingin sa buong silid ko. Bawat sulok ay hindi pinalalampas, nagtatagal ng ilang segundo bago ilipat sa ibang parte. At nang humakbang siya ulit palapit ay napasinghap ako dahil wala na akong maatrasan. Cabinet na ang nasa likod ko. Sht. "I'm not dumb. I know this is a woman's room when I got inside—and that..." he whispered the last two words, leaned in closer, and smirked at me. Natigilan rin ako nang abutin niya ang basa kong buhok at ilapit 'yon sa mga labi niya. "That this is your room, Arazella Fhatima." Fck. He knows my name. Saan niya nalaman? Kanino? "Y-You..." turo ng isang kamay ko sa kaniya. But my arm froze and I couldn't put it down when his eyes went to my chest now that we are so close to each other, napalunok ako nang makita na naningkit ang mga mata nya sa parte ng dibdib ko. "Labas! Lumabas ka! Ang bastos mo bakit mo tinitingnan ang dibdib ko!" sigaw ko ulit. Kung sana may lakas lang ako ng loob na tumakbo at iwan siya dito sa silid ko pero bago ko 'yon magawa sigurado ako na nahawakan na niya ako dahil nasa likod niya mismo ang gawi ng pinto. I am afraid that he will touch my again--sht. Before I could even finish my thought, that damn asshole... he placed his hand over my trembling hand holding the pink towel and slowly lifted it. His hand was on top of mine, and I could feel the heat of his palm. And I gasped as the tips of his fingers slowly rubbed against my left breast. "If I didn't know you were killing me in your mind right now, I'd think you were trying to seduce me by letting your towel slip and reveal your breasts—or your entire body, exposing your nakedness—Arazella Fhatima." A-Ano? I could feel my entire face flushing with embarrassment from what he said. A-Ang kapal naman ng mukha ng lalakeng 'to.Every word that came out of his mouth made me want to respond with punches! Ang taas-taas rin ng kumpyansa niya sa sarili nang sabihin niya ang mga salita na 'yon As if he's used to women crawling at his feet! It's so easy for him to say those words! N-Na parang ilang babae na rin ang naghubad sa harapan niya para akitin siya! "How dare you!" I yelled and raised my other hand to slap him but he just caught it. Napalunok ako dahil dikit na dikit na muli ang katawan niya sa akin. At katulad ng nangyari kanina sa silid sa university, iniangat niya ang kamay ko sa ulunan ko. Nanigas akong lalo sa kinatatayuan ko. And I felt like my knees weakened even more when his face went to my neck, napapikit ako ng mariin nang maramdaman ang init ng hininga niya sa leeg ko pati ang mga labi niyang lumalakad paakyat sa tapat ng tainga ko. "But damn, baby. I'd rather be the one to remove that pink towel hugging your body and cover your nakedness with my own."I've never been in a situation like this, where I was cornered by a man. Yes, I'm tough, and I always thought I could easily defend myself if someone ever tried to harass me. Pero mali pala ako ng akala kasi when you're actually in that situation, you'll just stand in your place, unable to move, and you don't know what to do.Naramdaman ko na rin ang pag-iinit ng sulok ng mga mata ko na anumang oras ay alam kong maiiyak na ako sa harapan ng lalakeng 'to. He's not cutting his gaze at me, matapang rin ako na hindi inaalis ang tingin ko sa kaniya. It felt like we were talking to each other through our eyes, and I did my best to hold back my tears, pero nang pakiramdam ko ay magtutuloy-tuloy ang pamumuo ay nangamba ako. There's no way I am going to cry in front of this jerk!I swallow hard, so hard that I think by doing that the tears would not fall, at bago rin ako muling magsalita para sabihin sa lalakeng kaharap ko na bitawan ako ay siya na ang kusang lumayo."That's right. Don't cry b
Hindi nga ako nagkamali ng naisip kanina dahil wala pang ilang segundo nang makarating ako sa kitchen ay nakasunod na ang lalakeng 'yon. He's really going to watch me cook his food. Ngayon na alam niya na ako ang magluluto ng pagkain niya, at pagkatapos ng mga nangyari sa maghapon na 'to sa pagitan namin, Will he really let me cook his food? Doesn't he worry that I might do something to upset his stomach, or worse, poison him?You are not a killer for pete's sake, Ara!"What are you going to cook for me?" he asked, his deep voice making me flinch.His presence really intimidates me. May kakaiba sa kaniya na kahit hindi siya magsalita, iyong tingin lang ay mapapaiwas ka na ng mga mata. It's as if his gaze tells you to back off or keep your words to yourself, or that he has very little patience when he speaks.But despite his dangerous looks and rugged presence, he shows a different side to me in just a day.Although it's controlling and his words are inappropriate, it feels like he want
Leonariz Valeriano Herrene JimenezI believe that money can buy anything. I grew up watching my parents use their wealth to get what they wanted, manipulating everything, including people. I heard how they made others' lives miserable to obtain what they desired. But I also witnessed how it caused their fights, how dad did many things to fix their relationship. My mother then cheated on my father with a wealthier man, what a btch. and my father, unable to accept it, fell into severe depression.That weak old man.It was a horrific memory—I watched him shoot himself because he couldn't accept that my mother left him for a wealthy old Italian man. I was nine years old when it happened. But it didn't traumatize me. It taught me a lesson.I'll never be like my father, blinded by love and willing to die for it.And I'll never let myself be a slave to any woman's love."Mr. Jimenez, do you like coffee?"Napatingin ako sa sekretarya ko. Jill was wearing a very short skirt, her long beautiful
The woman that I kissed in one of the university that I sponsored was his sister. It was an accident, dahil hindi naman talaga ito ang babaeng pinasunod ko sa silid, it just happened that she entered, and I mistook her for the woman I planned to fck that time. Arazella Fhatima. Nalaman ko ang pangalan niya nang makarating ako sa bahay ni Ariston Montes three days ago. Sa isang high school graduation picture, there was a name at the lower part of the photo. I was actually surprised to find out that she lived in the same house. Because at that time in the university, I was so annoyed that she had managed to escape from me."I want that lips again..." napamura ako kasabay ng pagngiti ko dahil ngayon lang ako na-hook ng ganito sa isang babae. I used to fck and leave. I don't use the same woman twice.But for I don't know reason, halik pa lang ang nakukuha ko sa babaeng 'yon pero binabaliw na ako ng mga imahinasyon ko sa kaniya. And it's more than just a kiss..."Damn it, Leonariz..."I
"How's your portfolio? Kung may maitutulong ako ay sabihin mo lang sa akin, Ara. Hindi naman ganoon ka-busy ang schedule ko. Nakapag-adjust na rin ako sa pagtuturo."I tried not to bit my lower lip in front of Lander after he said that. He's even willing to help me. Narito kami ngayon sa may Fasco, isang restaurant na kalahating oras ang layo sa university. Nang magkita kami kanina sa may registrar ay tinanong niya kaagad ako kung may gagawin ako dahil kung wala ay aayain daw sana niya akong kumain.At syempre wala akong gagawin kaya um-oo agad ako! Kung mayroon rin naman ay isasantabi ko muna dahil mas mahalaga sa akin na makasama siya. I really don't want to waste time, gusto ko talaga siya at mas lumalakas ang loob ko sa kwento ni Faye na kapag daw naririnig niya na may nag-iimbita kay Lander na mga co-professors niya na lumabas, 'yong mga halatang may gusto dito ay tumatanggi daw agad si Lander.At ikinatuwa ko 'yon. That's a plus point also! Alam ko kasi na hindi paasa si Lander
Sa pag-iisip ng mga pangit na katangian ay bigla sumagi naman ang mukha ng lalakeng nakahalikan ko sa university. Not to mention, he entered my room and saw me wearing only my pink towel, dripping wet right after my bath. Tatlong araw na ang nakalipas at hindi ko na ito ulit nakita na nagpapasalamat ako ng sobra, pero pag maaalala ko ay inis na inis pa rin ako.Sabi rni Kuya Ariston ay buyer lang daw ito ng sasakyan niya at mayaman na negosyante kaya kilala ni dad pero hindi naman daw ito madalas pupunta sa bahay namin lalo at hindi naman niya daw ito talagang ka-close.Kaya huwag ka mag-alala, Arazella, sigurado na hindi na kayo magkikita."Uhm, Ara, are you okay?" nang marinig ko ang tanong ni Lander ay napatingin ako sa kaniya pero inginuso naman niya ang cake ko at doon ko lang napagtanto na tinutusok-tusok ko pala 'yon ng tinidor at ngayon ay durog na."O-Oh my gosh. Sorry..." I said.But he only chuckled. "No, it's okay. It's your food. I just find you cute while doing that. Muk
Hindi pa ako nakakabawi sa nalaman ko nang marinig ko ang boses ni Lander na tinatawag ang pangalan ko."Ara?"My lips parted and I pushed Leonariz as hard as I can. Pero hindi man lang siya natinag. G-Ghad. Wala siyang balak na umalis sa harapan ko?! Talaga ba na hahayaan niya na makita kami ni Lander sa ganitong sitwasyon? Nasa baywang ko pa ang isang kamay niya at nakasandal ako sa wine rack habang magkalapit ang mga katawan namin!"Let me go..." mahina ngunit matigas kong sambit habang masama ang tingin sa kaniya. But the asshole was smiling, para siyang isang demonyo ngayon sa paningin ko habang nakangiti."No," sagot niya at inilapit ang mukha niya sa akin. He even tilted his head, his face was so close to my ear. Nanayo ang mga balahibo ko at hindi ko intensyon na humawak sa mga braso niya pero 'yon ang kinapitan ng mga kamay ko nang maramdaman ko ang init ng hininga niya doon."But, I'll let you go in one condition..." bulong niya. Halos wala nang boses. At napasinghap ako nan
I am still breathing heavily. Hindi pa rin makapaniwala sa nangyari kahit alam kong ilang minuto na ang nakalipas. Napapikit ako at mariin ko na idinikit ang mga palad ko sa aking mukha. I am scolding myself for kissing back, again. That jerk Leonriz will use it against me the next time we meet again.At nang maisip ko 'yon ay nais ko sanang sabihin na hindi kami magkikita at ito na ang huli pero napakalabo non.B-Because he's Lander's brother. Kinagat ko ng mariin ang pang-ibabang labi ko at nakaramdam ako ng matinding inis. Hindi lang kay Leonariz kung hindi pa rin na rin sa sarili ko. I need to guard myself, if ever he will appear in front of me again, kailangan ko na gamitin ang buong lakas ko para kumawala, or ask for help. B-Because I don't want this feeling.Alam ko sa sarili ko na si Lander ang gusto ko, and he's the man I wanted to be with. Ang katulad niya ang pinapangarap ko na lalake, mabait, maalaga, mabuting tao at alam na alam ko na hindi ako sasaktan.It just upsets m
LeonarizWhen I came back, I wasn't really expecting to meet Arazella Fhatima so soon, knowing that reaching her would never be easy for me. Balak ko na bumalik sa dati na magpadala lang ng mga bulaklak sa kaniya, ng mga regalo nang hindi inilalagay na galing ang mga 'yon sa akin.I told to myself first that I still had to consider Lander, even though I really planned to be a jerk and take Arazella away from him, and then there's also that damn Ariston, who I knew wouldn't back down, especially since I openly told him before that I wanted to get his sister... at alam niya non ang ibig kong sabihin. Like I just wanted to play with her, mess with her emotions, and see how far I could push things.Ang gago ko lang rin talaga non.Wala rin sa isipan ko na magmadali para sabihin kay Arazella ang nararamdaman ko dahil alam ko naman na maaaring hindi niya ako paniwalaan. But then, when I saw her last night in the racetrack, everything I had planned and was already fixed in my mind broke.Ang
Pero obvious na si Kade ang tinutukoy niya kay Leonariz! Hindi ko naman manliligaw ‘yon!Me: Wala akong ibang manliligaw at pakisabi kay kuya, umuwi na siya!Napapikit ako ng mariin at napasandal sa kinauupuan ko pagkasend ko non. Nahilot ko rin ang sintido ko. Bakit ba naniwala ako kay Kuya Ariston na wala siyang sasabihin na iba?Syempre! May init pa siya ng ulo kay Leonariz!Nagpadala na rin ako ng mensahe kay kuya at sinabi kong tigilan na niya ang pagsasabi ng kung ano-ano. I also told him to go home early, alam kong susunod siya agad lalo kung malalaman niyang kasama ko si Reiz pag umuwi.Leonariz: Can we see each other now?Pero imbis na reply ni kuya ang matanggap ko ay itong si Leonariz ulit. Napailing na lang ako dahil talagang aaraw-arawin niya ata akong tanungin kung pwede ba kaming magkita.Kaso may kasunduan kami ni kuya. May punto rin naman siya na dapat ayusin ko muna lahat. Kausapin ang dad, si Lander–Si Lander… ramdam kong ayaw niyang marinig sa akin kung sino ang l
Ngayon ay naglilinis kami dito sa shop. A few minutes after we both cried because of her condition.Ngumiti naman ako ng tipid at umiling. “Mababaw lang rin ang luha ko, saka sino ang hindi maiiyak sa balita na ‘yon, Reiz? Sa kotse pa lang nung nagmamaneho ako grabe na ang kaba ko.”“Sorry, Ara…” hingi niya naman ng paumanhin.“Siguro nablangko lang rin ako at hindi nakapag-isip ng maayos pagkabasa ko ng resulta. Ang talagang pumasok sa isipan ko ay iwan na ang kuya mo dahil ayokong patagalin ang relasyon namin tapos makikita niya akong nanghihina, that would really break me, ang huling gusto kong makita ay masaktan ko si Ariston, Ara.”“Pero masasaktan mo rin siya kung aalis ka ng walang paalam at hindi na babalik pa,” sagot ko.“Babalik ‘yon sa dating buhay niya, magiging babaero ulit,” dagdag ko pa na ikinabuntong hininga ni Reiz.“I prefer this… kaysa ‘yong magdusa siya sa pag-aalaga sa akin, tapos iiwan ko rin siya sa huli… aalis ako na wala nang balikan pa.”“Reiz naman…” sambit
“A-At first, I thought it was just because I was always overworked here in the shop. For almost eight years, I’ve been molding clay, making vases and I never stopped because t-this is what I love to do. Pero, dati nang namamanhid ang mga braso ko, kumikirot, minsan masakit pero natitiis ko pa. But then… when the pain became unbearable, that’s when I finally decided to see a doctor.”When? Binalikan ko ang mga panahon na nakakasama ko si Reiz, she’s always with me, I visit her in this shop most of the time pero ni hindi ko napansin na minsan may idinaing siyang masakit ang mga braso niya, or was she just good at hiding?“Just a few weeks ago lang ito, Ara, wala akong ibang pinagsabihan. Sinarili ko lang dahil may kaba na rin ako sa nararamdaman sa mga braso ko, I acted like everything is fine when I’m with your brother… pero natatakot na ako noon lalo pa at umabot na ang sakit at pamamanhid sa mga daliri ko na minsan kapag umaatake, halos hindi ko na maigalaw at kapag sumakit kahit ano
Cancer… s-stage… 4.I felt cold as my lips parted, but no comforting words came out even if I wanted to. Pagkarinig ko ng mga sinabi ni Reizzan ay para akong nablangko. Naisip ko si Kuya Ariston, at humigpit lalo ang hawak ko sa kaniya. Napahikbi ako nang maalala ko kung gaano kasaya ang kapatid ko simula nang dumating siya sa buhay nito—not just in my brother’s life, but also in mine. Nagkaroon ako bigla ng kasangga, ng masasabihan ng mga problema ko. Parang nag-slow motion ang lahat, at bumalik sa akin ang mga alaala mula noong ipinakilala siya sa amin ni Kuya.“I-I still wanted to live, A-Ara… ang dami-dami pa naming pangarap ng kuya mo… n-nagsisimula pa lang kaming dalawa. H-How… bakit naman ganito…”Napapikit ako nang mariin habang yakap ko si Reizzan pagkatapos kong marinig ang mga sinabi niya. Pareho kaming umiiyak, my hands stiffening as I held her tightly in my arms. Pakiramdam ko’y namanhid na agad ang katawan ko kahit kararating ko pa lang dito.Just seeing her earlier–deva
I took a deep breath while smiling, typing a reply. Nang mapansin ko naman ang tingin ng mga kasama ko ay inikutan ko sila ng mga mata.“I’m talking to my brother, guys.”“Wala pa nga kaming sinasabi, eh!”“Oh, siya, guys! Lunch muna tayo. Sa food court ba? O sa Avliez Restaurant?” tanong ni Crissa.“Libre mo daw ba?”Nagsipagtayuan na sila at ako naman ay naiwan at nagta-type ng mensahe.Me: Just talk about cars, kuya. Baka kung ano-ano pa ang sabihin mo sa kaniya.Mukhang kadarating lang rin kasi ng kuya doon. At hindi niya talaga binanggit sa akin na pupunta siya kay Leonariz. Nagkausap naman kami kanina. Ang sinabi niya lang ay yung tungkol kay dad.Kaya naman pala.“Ikaw, Ara? Huwag ka nang tumanggi, ha!”Napatingin naman ako kay Crissa. Naglalakad na kami palabas ng library.“Libre ko na! Minsan lang ako manlibre,” she said.Nakatanggap na rin ako ng message kay Leonariz and he said that my brother was in his house right now oo at siya nga daw ang nag-invite. Ayaw daw talagang ip
Akala ko rin talaga iilan lang yung sasang-ayon dito sa outreach, kasi syempre mas gusto ng iba na mag-party, kaya nakakatuwa kasi halos lahat sa department naman ay supportive at excited.“That’s nice,” sagot ko pa sa kanila."True! Akalain mo rin ang laki ng budget, 'no? Saka for sure, may mga magbibigay pa niyan sa last minute," sabi ni Via."Kaya nga, asahan mo na talaga. Generous ang mga nasa department, lalo na ang mga parents. Yung mom ko nga, nung malaman, sinabi niya na ipaalala ko daw bukas para makapag-prepare siya ng food," sabi ni Trina, may catering services kasi ang mommy niya."Yay! Nakakatuwa naman!"At habang pinag-uusapan pa rin namin ang schedule, tinanong nila kung ayos lang ba sa akin ang mga proposed dates. Mamaya raw, pagkatapos mabigyan ng approval ng mga ‘yon ni Dean at ni Prof. Nolaso—ang CE prof namin na isa sa mga kausap dito—ay ipo-post na ito sa FB group ng department para sa official announcement at ise-send rin sa group chat para malaman ng lahat. Haha
“Ara, nagagandahan ka ba sa akin? Ang tagal ng titig mo!”I was back to reality when I heard Faye say that.“A-Ah, sorry.”She chuckled and shook her head. Inilapat rin niya ang mga braso sa table at nag-bend habang nakatingin pa rin sa akin.“Tinitingnan ka na ng mga kaklase mo, kanina ka pa ata nila inaantay. Iyang pag-uusapan ninyo siguro ‘yong outreach program, ‘no? Narinig ko rin kasi kanina si Ma’am Laprosa na wala na nga daw graduation night ang BSBA department.”Nang marinig ko ‘yon, napatingin ako sa loob ng library at nakita kong nakatingin nga sila sa akin. I stood straight and raised my hand. I even mouthed, "Wait lang."Pagbalik ng tingin ko kay Faye, ngumiti naman ako at tumango sa kaniya.“May planning nga ulit kami,” medyo natatawa kong sagot.“Actually, nakaplano na noon ang pagkain, mga magpe-perform, at iba pang activities para sa grad night pero nung nabanggit ni Anafe ang tungkol sa mga katutubong Aeta na umaahon para mamalimos, naawa kami. Hindi naman niya’ yon b
Pagkababa ay tinawagan ko naman agad si dad. Actually, kung hindi rin sinabi sa akin ng kuya ang mga napansin niya kay dad, hindi ko rin naman mabibigyan ng atensyon ‘yon, eh. Now that he told me about it, saka ko isa-isang inalala ang mga nangyari sa mga nakalipas na linggo.“Is he dating a woman? Ang tagal na rin nung huli… Malakas naman ang kutob ko na babae ang dahilan. Kasi knowing dad, bahay at trabaho lang talaga siya. Unless he’s really dating someone, kaso parang ang dalas naman ata nilang mag-date kung may girlfriend ulit siya?”Nagsalubong ang mga kilay ko nang pagkatapos kong magsalita ay cannot be reached na ang line ng daddy. I tried to call again, and now it’s off. Mas nagsalubong ang mga kilay ko.Kanina, nagri-ring pa!“Pinatay niya kaya?”Napailing ako at ibinaba na lang ang cellphone ko. I will message kuya later—mukhang in-off ni Dad ang cellphone niya at ayaw maabala!I smiled and took another deep breath. Pinaandar ko na rin ang sasakyan ko at nilisan ang atrium.