Chapter 14

Nagsinungaling ako kay Lander na nakuha ko ang sugat sa mga labi ko dahil nakabungguan ko ang kapatid niya kanina. Sinabi ko na noon 'yon nang hinahanap ko ang comfort room kaya rin nito kako naitanong kung kumusta na ang mga labi ko. Napaniwala ko naman siya at tinanong pa ako kung humingi daw ba ng tawad ang kapatid niya at sinabi ko na lang na oo.

At that time, I did my best to lower my voice so that it wasn’t obvious I was trying to be quiet, because I didn’t want Leonariz to hear what I was saying, kabado kasi ako na baka salungatin niya at sabihin niya ang totoong nangyari sa cellar. But when I looked up again earlier, he was no longer in his place, na ikinahinga ko talaga ng maluwag. Nawala na rin ang kaba at pangamba sa akin.

Thank goodness!

"Let's buy medicine for your lip bruise, Ara."

Malapit na kami sa subdivision namin nang marinig ko ang sinabi ni Lander. At huminto nga ang sasakyan sa isang maliit na botika.

"Okay lang naman... kahit hindi na," sabi ko pero ngumiti lang