Leonariz was quiet the whole time I was cooking his pancit canton. It’s surprising that he can behave like this. Nakahawak pa rin siya sa magkabilang baywang niya at titig na titig sa pagluluto ko. It’s like he was making sure of every detail in my process of preparing his favorite food.Hindi ko ba alam sa kaniya at may nalalaman pa siya na gusto niya ang pagkakaluto ko ng pancit canton.Siguro dahil malasado masyado ang noodles ng kaniya? Tapos yung iba naman na nakita ko ay kinulang sa tubig, ang ilang noodles ay nadudurog na kapag inaangat ng tinidor dahil overcooked.Pero habang nakatingin siya sa akin na patapos na ngayon sa pagkain niya ay napansin ko naman ang buhok niya na nakabagsak. Hindi ko ito nabigyan ng pansin kanina nang pagbuksan niya ako ng pinto ng guest room.But seeing his slightly reddened face and his hair down, he looks softer to me. He still appears manly, but with a gentler side.Ara, you know there's more to him than this—behind it all, he’s far from innocen
I was serious when I told Leonariz na balak ko nang sagutin si Lander. I didn’t say that just to make him stop pestering me it's also because I was afraid my good relationship with his brother might be ruined. I know what I feel for Lander is real, and my conscience is already eating me for being so close with Leonariz.But there's a heavy feeling inside me that I can't understand, hindi rin maawala sa isipan ko ang nangyaring pag-uusap namin nang makiusap ako dito na tigilan na ako. I can’t forget the expression on his face. Even his silence and when he only cursed before leaving me. Ano ang i-ibig sabihin non?"Nakakainis. Isang linggo na rin akong ganito. Hindi lilipas ang isang araw na hindi ko iisipin kung ano ang ibig sabihin ng hindi niya pagsagot na 'yon."But shouldn't you be thankful, Ara? It’s been a week and he hasn’t sent you any red roses or shown up. At si Lander na palagi ang kasama mo at masaya ka sa kaniya. Ito ang gusto mo na mangyari, hindi ba? So bakit mo pa iniis
Maybe I'm just thinking too much? Tama. Baka nag-iisip lang rin ako ng sobra kaya ganito. Nang mapatingin ako ulit sa kinalalagyan ng bulaklak ay napagdikit ko ng mariin ang mga labi ko. It's just a flower but it reminded me of someone."Uhm, s-sige, Faye. Ingat ka na lang mamaya sa pag-uwi," pagbaling ko dito ay kinipkip ko na ang dalawang libro ko. Ngumiti naman siya sa akin at tumango."Ikaw rin, Ara! Thank you ulit! Ingat ka rin sa--""Araaa!"Napalingon kami pareho ni Faye nang may humahangos na pumasok sa library. Hinihingal pa ito at sapu-sapo ang dibdib at ang mga mata ay namimilog habang nakatuon sa akin."Sir Florence? Why?"He is the conductor of the univeristy choir group. Nakilala ko siya nang iinvite niya ako bilang pianist nila nang magperform ako 2 years ago sa foundation ng 'Ave Maria'. Nagdecline ako non dahil nga nakapokus ako sa pag-aaral."Oh goodness. Buti naabutan kita. Akala ko ay nakauwi ka na. Buti na lang may estudyante na nakapagsabi na andito ka pa sa libr
Even though I was nervous because of how those sharp eyes looked at me earlier, I managed to play the piano well and didn’t make any mistakes. Nagpasalamat talaga ako na hindi ako naapektuhan ng nararamdaman ko.Good job, Ara. I let out a deep sigh of relief after the performance. Nang marinig ko ang palakpakan ay saka ako tumayo, naglakad at humilera kasama nila Sir Florence. Ngiting-ngiti ang huli sa akin and he even mouthed thank you."Galing mo talaga, Ara!" sabi naman ng katabi ko na si Reina. I smiled at her. Nang humarap kami sa mga panauhin para yumuko, my gaze automatically went to Leonariz’s spot. Inaasahan ko na muli ang talim ng titig nito na masasalubong ko pero bahagya kong ikinagulat na wala na siya doon sa pwesto niya. Bakante na ang upuan.He... already left? Hindi ko na ito tiningnan kanina nang makaupo ako sa harap ng piano. B-Baka nga umalis na rin? Baka hindi rin tinapos ang performance.Naglakad na kami papunta sa likod ng stage pero lumingon pa ako ng isang be
Kahit nang makauwi na ako ay ang bilis pa rin ng kabog ng dibdib ko. Hindi ako makapaniwala sa nakita ko at kahit na ipikit ko ang mga mata ko ay nakikita ko ang nadatnan ko kanina sa dressing room sa auditorium."H-He knows I was there, standing."Yung klase ng tingin niya sa akin, ang talim ng mga mata niya ay ganoon pa rn nang magkatinginan kami sa loob ng audi. I thought he-he left. Baka kung sino-sino na ang nakamakeout niya kaya bigla siyang nawala?"At ano ang pakialam mo doon, Ara?"Bumagal ang paglalakad ko papasok sa bahay at napalunok ako. Napadiin rin ang kamay ko sa sintido ko nang parang may pumitik sa aking ulo. I couldn't believe I had witnessed a scene like that. At si Leonariz pa...Hindi ko rin gusto itong nararamdaman ko. There was a pang of pain, though I didn't know the reason why. Alam ko naman sa sarili ko na galit at takot lang ang mayroon ako sa lalakeng 'yon. Kaya hind ko maunawaan kung ano 'to."Ara, sht ka. Huwag mong sabihin na naapektuhan ka na talaga ng
Hindi ko naman inaasahan na tatanungin ako ng Kuya Ariston tungkol kay Leonariz. The last time I know, ang huling pagbanggit niya rin sa lalakeng 'yon sa harapan ko ay noong magpasalamat siya sa akin sa pagkain na inihanda ko para dito. Pero napansin ko lang, iba ang ekspresyon ng mukha niya."He was here last week..." sagot ko. Nang mas lumapit ang kuya habang salubong ang mga kilay niya na nakatingin sa akin ay nagtaka naman ako. They're okay, right? I mean, nakiusap pa siya sa akin at akala ko ay kaibigan niya rin 'yong si Leonariz noong una."Pinuntahan ka ba niya? Hindi ba at nililigawan ka ni Lander? Hindi ba niya 'yon alam, Ara? They're brothers."What's with him? Tumango naman ako. "Alam ni Leonariz, kuya. At nandito lang siya last week dahil inimbita ni dad. Bagong investor. Hindi ba 'yon nabanggit ni daddy sa 'yo? That's also the reason why natuwa ang ama natin dahil nabanggit ni Leonariz na ikaw ang nagbanggit ng kumpanya natin sa kaniya."Nahuli ko ang paglunok niya at pag
Leonariz"We managed to resolve the case, Mr. Jimenez. We have identified the problem with the affected unit and it's suspicious but the team are investigating more to make sure. Uhm and also, Mr. Jimenez, all Avarrari Z3 are currently being checked as per your instructions po. The Engineering and Design Department, along with the Safety and Compliance Department and other teams, are ensuring that all units are free from any dangers and will not negatively impact the company's reputation again."I'm in an important meeting today with various departments, discussing the issue my company is facing. The Avarrari Z3 is the unit that suddenly encountered problems. It's a new series of my zero-emission eco-friendly car, and this is the most serious problem I've encountered in all my years due to its explosion. At kung iisa lang ang nagkaproblema ay maaaring may gusto lang manira sa akin na tao."Nag-email rin po ako sa inyo, Mr. Jimenez. Sinend ko po ang mga files at photos ng ginawang imbe
"Pack your things."My secretary looked at me with wide eyes. Ano pa ba ang inaasahan niya sa akin na sasabihin ko pagkatapos ng ginawa ko sa kaniya? She knows my rules. She gave in, so she should fcking leave right now."M-Mr. Jimenez--"I glared at her. "Out. Or do you want me to call the guards and drag you out?"Napalunok ito at yumuko sa harapan ko. It didn't take long before she turned and left the conference room. Nang mawala na ito sa paningin ko ay naitingala ko ang aking mukha at naikuyom ako ang mga kamay ko."What the hell is happening to me?" Out of anger and wanting to divert my attention, I couldn’t help but use that woman. Now, I fcking need to find another secretary, kung kailan napakarami pang trabaho na kailangan tapusin.Damn you, Leonariz.Hindi na rin ako nagtagal sa conference room at tinungo ko ang opisina ko. At pagkarating ko naman doon ay mayroon akong isang hindi inaasahan na bisita. Maybe the reason why my secretary went here was because of this unexpected
Teka nga! Hindi ko na nasabi ang gusto kong sabihin!“Basta, hindi ka pwedeng sumama bukas sa outreach. Balik tayo sa sinasabi ko,” pagtukoy ko sa birthday ni Lander, bago ako magsalita ulit ay napigilan ko pa na mapangiti ako dahil inilayo sandali ni Leonariz ang tingin, kumibot ang mga labi niya dahil sa pag-ayaw ko sa kagustuhan niya na sumama.“Let’s talk to your brother after his celebration. Please? Ayokong masira ang magiging masayang araw niya.”And he was fast to look back at me, parang hindi pa makapaniwala sa narinig, ‘yon ang nakikita kong reaksyon sa mukha niya.“You… are still thinking about his happiness…” he said, and it was obvious he sounded so jealous! His reaction said it all!“Leonariz.”Huminga ako ng malalim at napahimas pa ako sa noo ko.“When Lander and I talked earlier, all he asked for was for me to attend his birthday. At nagdesisyon ako na pumunta. I wanted to give him that for the last time, and yes, I’m still thinking about his happiness. Kapatid mo pa r
Leonariz and I both apologize for what happened. Hindi na rin naman namin maibabalik pa ang dati. Sa ngayon, ang kailangan talaga namin ay harapin ang mga taong nasaktan namin.Thinking about Lander, I know this will hurt him even more, so I’m preparing myself for the moment when we face him together.And as for his birthday celebration a few days ago…I plan to attend–for the last time, I will give him what he wants. Hindi ko rin kasi siya nabati sa mismong kaarawan niya, which he didn’t mention when we talked.My mind was messed up pero ‘yon rin kasi ang mga araw na iniiwasan ko na siyang kausapin pa.Pero sasandali lang ako sa birthday niya, pagkatapos ay uuwi na rin agad. Saka palilipasin ko muna ang selebrasyon bago namin siya kausapin ni Leonariz.“What are you thinking?”I stepped away from Leonariz a little. Then, I tapped his shoulder and looked down. I guess he understood what I wanted, because he placed his hands on my waist and carefully put me down.When my feet touched t
“You two broke up already… that time?”Tumango ako, pinalis rin niya ang luha na nahulog sa magkabilang pisngi ko. Nang hindi siya nakuntento ay hinalikan niya pa ang mga ‘yon.“Hindi niya agad-agad tinanggap ang pakikipaghiwalay ko. Sumunod rin siya non sa La Union kahit na may usapan na kaming mag-uusap ulit pagbalik ko. And, when he arrived, I didn’t have the courage to correct him in front of you that we’re no longer together because in my mind, I caused him pain. I should let him take his time, or d-do what he wants. Sinisisi ko palagi ang sarili ko na nasaktan ko siya. Ayoko rin noon na mapahiya pa si Lander and if ever we could keep the broke up a secret, ‘yon ang mas ginusto ko non.”“I-I was so mad at myself back then, I rushed things too much, and ended up hurting someone. So even though I wanted to tell you at that time that Lander and I were done, I didn’t. B-Because I also wanted to forget about you, sabi ko sa sarili ko na tama na, na lalayuan ko kayong dalawa kahit m-ma
Leonariz was just staring at me, as if he couldn’t process what I had just told him. I knew he understood, especially with how many times I caught him swallowing hard, his eyes unblinking as he stared at me. Nababasa ko ngayon sa mukha niya na parang hindi siya makapaniwala sa mga sinabi ko, ganoon ang nakikita ko lalo pa at imbis na lumuwag ay mas humigpit ang kapit niya sa akin, mas dumiin.“You… are… saying yes to m-me?”Ikinangiti ko ang bagal ng pagsasalita niya tapos talagang nautal pa siya sa dulo!Nang tumango ako ay nailayo niya ang tingin at napapikit siya ng mariin, pero hindi lang ‘yon, mariin na mariin ang pagkagat niya sa pang-ibabang labi.“Fck. Really? B-But, I haven’t even started yet courting you.”“Ayaw mo?” mabilis kong sagot, pero ganoon rin ang bilis ng pag-iling niya, as if he was afraid, I might change my mind.Katulad ng sinabi ko kanina, wala na rin namang saysay ang gusto ko sanang panliligaw niya dahil pareho na rin naman kami ng nararamdaman. It's funny ho
Nang mailagay na namin sa dining area ang mga pagkain na dinala niya ay bumalik kaming pareho sa kusina dahil naisipan ko na magtimpla ng juice. Sabi ko nga ay ako na lang pero para siyang buntot ko talaga. Cute pa rin! Pagkahalo ko ng juice sa isang baso ay inilagay ko na ‘yon sa pitcher. Nagsalin rin ako ng kaunti sa isa pang baso para malaman ko kung okay na ba ang lasa. When I tasted it, I nodded because of the right blend. Okay na ‘yong tamis at asim. “Okay na ‘to,” sabi ko sabay balin kay Leonariz, pero nang maisipan ko rin na ipatikim ay iniumang ko sa kaniya ang baso. Kinuha naman niya ‘yon at ininom rin. “How was it?” I asked after he placed the glass beside him. He even licked his lips. “A bit bland,” he looked at the glass, his eyes even narrowed to it. Huh? Napakunot tuloy ang noo ko at nagsalin ulit ako sa baso para tikman. “Sa akin, okay naman?” sagot ko, medyo nagtataka. I took another sip. “Hmm... Oh, it’s good.” Nang inilapat ni Leonariz ang kamay sa lamesa ay
Napapailing na lang ako habang nasa loob ako ng kwarto ko. Sinabihan ko muna si Leonariz na aakyat ako para kumuha ng damit na maisusuot niya, dahil nga itinapon niya sa basurahan ‘yong suot niya.Naisip ko sanang manghiram kay Kuya Ariston, pero baka nag-uusap sila ni Reiz ngayon, kaya nagdesisyon na lang ako na damit ko na mismo ang ipahiram.“Ang lakas rin talaga ng tama niya, eh.”Just because I told him I liked his natural scent more, he went and removed his shirt. Kinabahan talaga ako—what if mahuli kami nila Kuya o ni Reizzan tapos nakahubad siya? Syempre, ano na lang ang iisipin nila? Gosh! At dito pa sa bahay namin nila kami makikita, tapos nasa ganong sitwasyon kami ni Leonariz.Baka rin kung ano ang gawin ng kuya kay Leonariz at isipin na nagte-take advantage ito sa binigyan kong chance.“Buti na lang rin at may mga oversized shirt ako dito. Siguradong kasyang-kasya lang sa kaniya.”Pagkakuha ko sa kulay maroon na shirt ay dali-dali rin akong lumabas ng silid ko. I even sme
Napapikit ako ng mariin. I pressed my lips together and then turned my gaze to Leonariz, who was now with his arms crossed, leaning against the wall while his eyes pierced through me.Ilang hakbang ang layo ko sa kaniya pero sa tingin ay para niya akong hinahatak mismo palapit."W-Why are you staring at me like that?" tanong ko.Gosh! Hindi ko pa naiwasan na hindi mautal! Ganoon ako kakabado? It's not like I'm doing something bad behind his back!"Like what, Arazella Fhatima?" and he answered my question with a question!"Na parang may... ginawa akong mali!" I hissed. At mula sa seryosong tingin niya at nanunuring mga mata ay bigla naman siyang napayuko at unti-unting napangiti."Of course, I wasn't thinking like that, baby."Napasinghap ako sa naging sagot niya, and how his voice softly let out those words, as if he was trying to make me believe him without saying anything more. Otomatiko na nag-init ang buong mukha ko at napahinga ako ng malalim."Don't... call me b-baby, Leonariz.
"H-Ha? No, hindi sa akin 'to."Ngayon, habang nakatingin ako kay Leonariz ay nakita ko na unti-unting nawala ang ngiti sa mga labi niya pagkasagot non ni Reiz sa kuya. Lalo na at sa gilid ng mga mata ko ay bumaling ang huli sa akin."Kay..."Doon ko naramdaman ang pagdaan ng malamig na pawis ko sa gilid ng ulo ko na kanina ay wala naman. Naikuyom ko rin ang isang kamay ko na parang nanlalamig na rin."Ara..."My heart was beating wildly! Iba yung kaba ko ngayon lalo na nang naningkit ang mga mata ni Leonariz sa bulaklak!"What? Kanino galing?" tanong ng kuya, kinuha niya ang bulaklak kay Reizzan, pero ganon na lang rin ang gulat ko nang hablutin 'yon ni Leonariz mula sa kaniya."L-Leo–" I was about to call him, pero bigla naman natabunan ang boses ko ng Kuya Ariston."Hoy! Tinitingnan ko pa!""Sino ang nagpadala?" tanong ni Leonariz, his jaw clenching while looking inside the bouquet, and when I noticed that he was probably looking for something to figure out who sent it, I immediatel
I sighed and leaned back in my chair. I also wiped my hands with a tissue after washing them, since I had just put the cupcakes back in the oven."Parang balak na naman niya akong kulitin. Ewan ko, ang hirap i-explain, eh. Mas lalo lang nagiging usapan ng ibang mga estudyante tungkol sa amin dahil ayaw niyang tumigil. All this time, I thought he hated being talked to, but he continues following me and telling other people that he plans to court me.""Baka kasi talagang tinamaan sa 'yo..."That's really hard to believe."Kung gusto niya talaga ako, Reiz, bakit niya ako sinubukan pahiyain sa harap ng mga tao noon sa job fair? Ghad, ang daming malalaking tao doon, not to mention na pina-hiya pa ako sa mga choir members at ibang estudyante ng university namin.""Hmm. May point ka naman. Pero infairness, hindi siya takot sa kuya mo, ha? Nakatanggap na ng suntok kay Ariston ay hindi pa rin tumitigil. Malay mo sa suntok ni Leonariz, magising 'yong si Kade?"Namilog naman ang mga mata ko sa s