This was supposed to be a dinner with Lander! Not with this jerk Leonariz! Nakakainis naman. At duda ako na naging investor siya bigla ng daddy. I mean, he's interested to wine business? Nabanggit nga rin sa akin ni Lander na hindi naman binigyan ng pansin ng kapatid niya na ito ang negosyo ng pamilya nila kaya siya ang nag-aasikaso.Then, now, why is he talking about wines like he likes it? Sa naririnig ko rin na pag-uusap nila ng daddy ngayon sa hapagkainan ay parang iyon rin ang negosyo niya at hindi ang mga sasakyan?"I really didn't know, Leo. Kung ganoon ay nasa ibang bansa ang mommy ninyo? But, I'm sorry about your father. I heard his name, magaling rin na businessman."Tahimik lang ako at hindi nagsasalita. Kanina naman bago makabalik si dad dala ang strawberry cake na binili niya para sa akin ay binitawan na ako ni Leonariz--not totally. Lumuwag lang yung hawak niya sa akin na agad kong kinuhang pagkakataon para makakawala. And he's amused when I run away to him. Pagkapunta k
Nakaramdam ako ng hiya dahil lahat ng 'yon na sinabi ni Leonariz ay totoo. Tama naman rin siya na kahit anong pilit sa akin ay kung ayaw ko talaga, hindi ko magagawa na tumugon sa mga halik niya.Gaga ka, Arazella. Tigilan mo 'yan dahil iyan ikapapahamak mo. Tuldukan mo nang hindi na 'yon mauulit pa. Na hindi ka na mahahalikan pa ni Leonariz.There's really something in his kiss that compels me to respond. It's frightening because even though I loathe him, my body reacts differently."Oh? Leo? Aalis ka na?" Nang makabalik ang dad ay agad ako na napatingin sa kaniya. Nakita niya kasi na nakatayo si Leonariz at nakaharap sa akin siguro akala niya ay nagpapaalam na ito na umalis.Mas mabuti pa nga 'yon, dahil hindi mainam na manatili pa siya dito. Isa pa, tapos na rin naman siya na kumain. At ang wine na sinasabi ng daddy na hawak nito ngayon ay iuwi na lang niya. Alam ko na may pagkakamali rin naman ako, ipinamukha niya rin sa akin 'yon, para nga akong sinampal ng katotohanan.Pero alam
Ang bilis niya naman magkasakit. Or maybe he hasn't been feeling well since he came here. Napansin ko na mas basa rin ang buhok at damit niya kumpara sa daddy nang dumating silang dalawa kanina. Kaya rin pala medyo mainit siya kanina nang niyakap niya ako mula sa likod. I thought that's normal.Mas mainit nga lang siya ngayon at sigurado ako na nilalagnat siya."Kukuha ako ng gamot," sabi ko. Gumilid naman na siya at pinadaan ako. Wala ang saping demonyo sa kaniya dahil hinahayaan niya ako. Kasi kung mayroon ay baka nakadikit na ako sa pader at hinahalikan niya--sht. Ano ba 'tong naiisip ko?A-Ako pa talaga ang nakakaisip ng ganito?"For what?" ang sungit ng tanong!Narinig ko na ang tunog ng lagaslas ng tubig sa banyo. He washed his face. Nakikita ko dahil bukas ang pinto. Nakikita ko rin ang malapad niyang likod. He has a v-shape body, ma-muscle pero hindi sobrang laki. Saktuhan lang. Halata mo rin na alaga ang katawan niya dahil sa korte tapos may six--no, that's eight pack bas."P
I can't sleep!It's 1:00 am and here I am wide awake. Nakailang biling na rin ako sa kama ko, I turn off my lights which I do not usually do, I lahat na sinubukan ko para makatulog pero hindi talaga ako inaantok."Urgh!" bumangon ako at kinuha ang cellphone ko. Magkausap pa kami ni Lander hanggang 12, non pa lang siya pauwi sa bahay nila. Kinumusta ko rin kasi ang estudyante niya at naihatid naman daw niya ito sa bahay nito.Sinabi ko rin pala sa kaniya na nandito ang kapatid niya at nagulat ako nang malaman ko na alam naman rin pala niya. He wasn't bothered about it. O nag-expect lang ako na iba ang magiging reaksyon niya? Hindi ba niya alam ang ugali ng kapatid niya sa mga babae?Nang sabihin niya naman na si Leonariz ang nagsabi mismo na nandito ito ay napatango na lang ako sa video call kanina habang nagmamaneho siya. I didn't know that they're that close. Pero mas napatunayan ko na maayos talaga ang relasyon nilang magkapatid at naramdaman ko rin ang malasakit ni Leonariz sa mga
Leonariz was quiet the whole time I was cooking his pancit canton. It’s surprising that he can behave like this. Nakahawak pa rin siya sa magkabilang baywang niya at titig na titig sa pagluluto ko. It’s like he was making sure of every detail in my process of preparing his favorite food.Hindi ko ba alam sa kaniya at may nalalaman pa siya na gusto niya ang pagkakaluto ko ng pancit canton.Siguro dahil malasado masyado ang noodles ng kaniya? Tapos yung iba naman na nakita ko ay kinulang sa tubig, ang ilang noodles ay nadudurog na kapag inaangat ng tinidor dahil overcooked.Pero habang nakatingin siya sa akin na patapos na ngayon sa pagkain niya ay napansin ko naman ang buhok niya na nakabagsak. Hindi ko ito nabigyan ng pansin kanina nang pagbuksan niya ako ng pinto ng guest room.But seeing his slightly reddened face and his hair down, he looks softer to me. He still appears manly, but with a gentler side.Ara, you know there's more to him than this—behind it all, he’s far from innocen
I was serious when I told Leonariz na balak ko nang sagutin si Lander. I didn’t say that just to make him stop pestering me it's also because I was afraid my good relationship with his brother might be ruined. I know what I feel for Lander is real, and my conscience is already eating me for being so close with Leonariz.But there's a heavy feeling inside me that I can't understand, hindi rin maawala sa isipan ko ang nangyaring pag-uusap namin nang makiusap ako dito na tigilan na ako. I can’t forget the expression on his face. Even his silence and when he only cursed before leaving me. Ano ang i-ibig sabihin non?"Nakakainis. Isang linggo na rin akong ganito. Hindi lilipas ang isang araw na hindi ko iisipin kung ano ang ibig sabihin ng hindi niya pagsagot na 'yon."But shouldn't you be thankful, Ara? It’s been a week and he hasn’t sent you any red roses or shown up. At si Lander na palagi ang kasama mo at masaya ka sa kaniya. Ito ang gusto mo na mangyari, hindi ba? So bakit mo pa iniis
Maybe I'm just thinking too much? Tama. Baka nag-iisip lang rin ako ng sobra kaya ganito. Nang mapatingin ako ulit sa kinalalagyan ng bulaklak ay napagdikit ko ng mariin ang mga labi ko. It's just a flower but it reminded me of someone."Uhm, s-sige, Faye. Ingat ka na lang mamaya sa pag-uwi," pagbaling ko dito ay kinipkip ko na ang dalawang libro ko. Ngumiti naman siya sa akin at tumango."Ikaw rin, Ara! Thank you ulit! Ingat ka rin sa--""Araaa!"Napalingon kami pareho ni Faye nang may humahangos na pumasok sa library. Hinihingal pa ito at sapu-sapo ang dibdib at ang mga mata ay namimilog habang nakatuon sa akin."Sir Florence? Why?"He is the conductor of the univeristy choir group. Nakilala ko siya nang iinvite niya ako bilang pianist nila nang magperform ako 2 years ago sa foundation ng 'Ave Maria'. Nagdecline ako non dahil nga nakapokus ako sa pag-aaral."Oh goodness. Buti naabutan kita. Akala ko ay nakauwi ka na. Buti na lang may estudyante na nakapagsabi na andito ka pa sa libr
Even though I was nervous because of how those sharp eyes looked at me earlier, I managed to play the piano well and didn’t make any mistakes. Nagpasalamat talaga ako na hindi ako naapektuhan ng nararamdaman ko.Good job, Ara. I let out a deep sigh of relief after the performance. Nang marinig ko ang palakpakan ay saka ako tumayo, naglakad at humilera kasama nila Sir Florence. Ngiting-ngiti ang huli sa akin and he even mouthed thank you."Galing mo talaga, Ara!" sabi naman ng katabi ko na si Reina. I smiled at her. Nang humarap kami sa mga panauhin para yumuko, my gaze automatically went to Leonariz’s spot. Inaasahan ko na muli ang talim ng titig nito na masasalubong ko pero bahagya kong ikinagulat na wala na siya doon sa pwesto niya. Bakante na ang upuan.He... already left? Hindi ko na ito tiningnan kanina nang makaupo ako sa harap ng piano. B-Baka nga umalis na rin? Baka hindi rin tinapos ang performance.Naglakad na kami papunta sa likod ng stage pero lumingon pa ako ng isang be
LeonarizWhen I came back, I wasn't really expecting to meet Arazella Fhatima so soon, knowing that reaching her would never be easy for me. Balak ko na bumalik sa dati na magpadala lang ng mga bulaklak sa kaniya, ng mga regalo nang hindi inilalagay na galing ang mga 'yon sa akin.I told to myself first that I still had to consider Lander, even though I really planned to be a jerk and take Arazella away from him, and then there's also that damn Ariston, who I knew wouldn't back down, especially since I openly told him before that I wanted to get his sister... at alam niya non ang ibig kong sabihin. Like I just wanted to play with her, mess with her emotions, and see how far I could push things.Ang gago ko lang rin talaga non.Wala rin sa isipan ko na magmadali para sabihin kay Arazella ang nararamdaman ko dahil alam ko naman na maaaring hindi niya ako paniwalaan. But then, when I saw her last night in the racetrack, everything I had planned and was already fixed in my mind broke.Ang
Pero obvious na si Kade ang tinutukoy niya kay Leonariz! Hindi ko naman manliligaw ‘yon!Me: Wala akong ibang manliligaw at pakisabi kay kuya, umuwi na siya!Napapikit ako ng mariin at napasandal sa kinauupuan ko pagkasend ko non. Nahilot ko rin ang sintido ko. Bakit ba naniwala ako kay Kuya Ariston na wala siyang sasabihin na iba?Syempre! May init pa siya ng ulo kay Leonariz!Nagpadala na rin ako ng mensahe kay kuya at sinabi kong tigilan na niya ang pagsasabi ng kung ano-ano. I also told him to go home early, alam kong susunod siya agad lalo kung malalaman niyang kasama ko si Reiz pag umuwi.Leonariz: Can we see each other now?Pero imbis na reply ni kuya ang matanggap ko ay itong si Leonariz ulit. Napailing na lang ako dahil talagang aaraw-arawin niya ata akong tanungin kung pwede ba kaming magkita.Kaso may kasunduan kami ni kuya. May punto rin naman siya na dapat ayusin ko muna lahat. Kausapin ang dad, si Lander–Si Lander… ramdam kong ayaw niyang marinig sa akin kung sino ang l
Ngayon ay naglilinis kami dito sa shop. A few minutes after we both cried because of her condition.Ngumiti naman ako ng tipid at umiling. “Mababaw lang rin ang luha ko, saka sino ang hindi maiiyak sa balita na ‘yon, Reiz? Sa kotse pa lang nung nagmamaneho ako grabe na ang kaba ko.”“Sorry, Ara…” hingi niya naman ng paumanhin.“Siguro nablangko lang rin ako at hindi nakapag-isip ng maayos pagkabasa ko ng resulta. Ang talagang pumasok sa isipan ko ay iwan na ang kuya mo dahil ayokong patagalin ang relasyon namin tapos makikita niya akong nanghihina, that would really break me, ang huling gusto kong makita ay masaktan ko si Ariston, Ara.”“Pero masasaktan mo rin siya kung aalis ka ng walang paalam at hindi na babalik pa,” sagot ko.“Babalik ‘yon sa dating buhay niya, magiging babaero ulit,” dagdag ko pa na ikinabuntong hininga ni Reiz.“I prefer this… kaysa ‘yong magdusa siya sa pag-aalaga sa akin, tapos iiwan ko rin siya sa huli… aalis ako na wala nang balikan pa.”“Reiz naman…” sambit
“A-At first, I thought it was just because I was always overworked here in the shop. For almost eight years, I’ve been molding clay, making vases and I never stopped because t-this is what I love to do. Pero, dati nang namamanhid ang mga braso ko, kumikirot, minsan masakit pero natitiis ko pa. But then… when the pain became unbearable, that’s when I finally decided to see a doctor.”When? Binalikan ko ang mga panahon na nakakasama ko si Reiz, she’s always with me, I visit her in this shop most of the time pero ni hindi ko napansin na minsan may idinaing siyang masakit ang mga braso niya, or was she just good at hiding?“Just a few weeks ago lang ito, Ara, wala akong ibang pinagsabihan. Sinarili ko lang dahil may kaba na rin ako sa nararamdaman sa mga braso ko, I acted like everything is fine when I’m with your brother… pero natatakot na ako noon lalo pa at umabot na ang sakit at pamamanhid sa mga daliri ko na minsan kapag umaatake, halos hindi ko na maigalaw at kapag sumakit kahit ano
Cancer… s-stage… 4.I felt cold as my lips parted, but no comforting words came out even if I wanted to. Pagkarinig ko ng mga sinabi ni Reizzan ay para akong nablangko. Naisip ko si Kuya Ariston, at humigpit lalo ang hawak ko sa kaniya. Napahikbi ako nang maalala ko kung gaano kasaya ang kapatid ko simula nang dumating siya sa buhay nito—not just in my brother’s life, but also in mine. Nagkaroon ako bigla ng kasangga, ng masasabihan ng mga problema ko. Parang nag-slow motion ang lahat, at bumalik sa akin ang mga alaala mula noong ipinakilala siya sa amin ni Kuya.“I-I still wanted to live, A-Ara… ang dami-dami pa naming pangarap ng kuya mo… n-nagsisimula pa lang kaming dalawa. H-How… bakit naman ganito…”Napapikit ako nang mariin habang yakap ko si Reizzan pagkatapos kong marinig ang mga sinabi niya. Pareho kaming umiiyak, my hands stiffening as I held her tightly in my arms. Pakiramdam ko’y namanhid na agad ang katawan ko kahit kararating ko pa lang dito.Just seeing her earlier–deva
I took a deep breath while smiling, typing a reply. Nang mapansin ko naman ang tingin ng mga kasama ko ay inikutan ko sila ng mga mata.“I’m talking to my brother, guys.”“Wala pa nga kaming sinasabi, eh!”“Oh, siya, guys! Lunch muna tayo. Sa food court ba? O sa Avliez Restaurant?” tanong ni Crissa.“Libre mo daw ba?”Nagsipagtayuan na sila at ako naman ay naiwan at nagta-type ng mensahe.Me: Just talk about cars, kuya. Baka kung ano-ano pa ang sabihin mo sa kaniya.Mukhang kadarating lang rin kasi ng kuya doon. At hindi niya talaga binanggit sa akin na pupunta siya kay Leonariz. Nagkausap naman kami kanina. Ang sinabi niya lang ay yung tungkol kay dad.Kaya naman pala.“Ikaw, Ara? Huwag ka nang tumanggi, ha!”Napatingin naman ako kay Crissa. Naglalakad na kami palabas ng library.“Libre ko na! Minsan lang ako manlibre,” she said.Nakatanggap na rin ako ng message kay Leonariz and he said that my brother was in his house right now oo at siya nga daw ang nag-invite. Ayaw daw talagang ip
Akala ko rin talaga iilan lang yung sasang-ayon dito sa outreach, kasi syempre mas gusto ng iba na mag-party, kaya nakakatuwa kasi halos lahat sa department naman ay supportive at excited.“That’s nice,” sagot ko pa sa kanila."True! Akalain mo rin ang laki ng budget, 'no? Saka for sure, may mga magbibigay pa niyan sa last minute," sabi ni Via."Kaya nga, asahan mo na talaga. Generous ang mga nasa department, lalo na ang mga parents. Yung mom ko nga, nung malaman, sinabi niya na ipaalala ko daw bukas para makapag-prepare siya ng food," sabi ni Trina, may catering services kasi ang mommy niya."Yay! Nakakatuwa naman!"At habang pinag-uusapan pa rin namin ang schedule, tinanong nila kung ayos lang ba sa akin ang mga proposed dates. Mamaya raw, pagkatapos mabigyan ng approval ng mga ‘yon ni Dean at ni Prof. Nolaso—ang CE prof namin na isa sa mga kausap dito—ay ipo-post na ito sa FB group ng department para sa official announcement at ise-send rin sa group chat para malaman ng lahat. Haha
“Ara, nagagandahan ka ba sa akin? Ang tagal ng titig mo!”I was back to reality when I heard Faye say that.“A-Ah, sorry.”She chuckled and shook her head. Inilapat rin niya ang mga braso sa table at nag-bend habang nakatingin pa rin sa akin.“Tinitingnan ka na ng mga kaklase mo, kanina ka pa ata nila inaantay. Iyang pag-uusapan ninyo siguro ‘yong outreach program, ‘no? Narinig ko rin kasi kanina si Ma’am Laprosa na wala na nga daw graduation night ang BSBA department.”Nang marinig ko ‘yon, napatingin ako sa loob ng library at nakita kong nakatingin nga sila sa akin. I stood straight and raised my hand. I even mouthed, "Wait lang."Pagbalik ng tingin ko kay Faye, ngumiti naman ako at tumango sa kaniya.“May planning nga ulit kami,” medyo natatawa kong sagot.“Actually, nakaplano na noon ang pagkain, mga magpe-perform, at iba pang activities para sa grad night pero nung nabanggit ni Anafe ang tungkol sa mga katutubong Aeta na umaahon para mamalimos, naawa kami. Hindi naman niya’ yon b
Pagkababa ay tinawagan ko naman agad si dad. Actually, kung hindi rin sinabi sa akin ng kuya ang mga napansin niya kay dad, hindi ko rin naman mabibigyan ng atensyon ‘yon, eh. Now that he told me about it, saka ko isa-isang inalala ang mga nangyari sa mga nakalipas na linggo.“Is he dating a woman? Ang tagal na rin nung huli… Malakas naman ang kutob ko na babae ang dahilan. Kasi knowing dad, bahay at trabaho lang talaga siya. Unless he’s really dating someone, kaso parang ang dalas naman ata nilang mag-date kung may girlfriend ulit siya?”Nagsalubong ang mga kilay ko nang pagkatapos kong magsalita ay cannot be reached na ang line ng daddy. I tried to call again, and now it’s off. Mas nagsalubong ang mga kilay ko.Kanina, nagri-ring pa!“Pinatay niya kaya?”Napailing ako at ibinaba na lang ang cellphone ko. I will message kuya later—mukhang in-off ni Dad ang cellphone niya at ayaw maabala!I smiled and took another deep breath. Pinaandar ko na rin ang sasakyan ko at nilisan ang atrium.