Daily update na po pero may reklamo pa yung iba hehe. Hindi na alam saan lulugar minsan. Itong story po sinimulan ko ng september lang at hindi po ganon kadali tumapos ng kwento lalo kung tatlo na sabay-sabay po ang isinusulat. Sana naman po maunaan natin 'yon. Thank you so much po!
Napailing na lang ako at ibinaba ko na rin pagkatapos non. Alam ko kasing hindi rin siya magpapatalo. And after I ended that call, I heard Reizzan's voice."Nakikipagkita ulit?" tanong niya. "Hmm..." I nodded. "Kaso, kailangan ko munang ayusin ang mga dapat kong ayusin. Kausapin ang mga dapat kausapin."I was talking about dad and Lander. "Yeah..."Ngayon pa lang sobra na ang kaba sa dibdib ko. May takot rin sa akin. Kaso kung talagang gusto ko na magtuloy-tuloy ang sa amin ni Leonariz, kailangan kong sabihin ang totoo sa kanila."Pero curious lang ako, Ara, hindi ba kilala na magkapatid si Lander at Leonariz sa university ninyo? Hindi ba at sponsor rin si Leo doon? Tapos ilang beses pa na nagpupunta.""I really don't know, Reiz. Pero parang hindi nga..." Pati tuloy ako ay napaisip. Kaso ang alam ko talaga ay hindi. The surname Jimenez was very common, at hindi rin ganoon na magkamukha si Leonariz at si Lander tapos magkaiba pa ang linya ng business. Hindi rin nabanggit sa akin non
Hello po. Aabsent po muna ako ng 2 days sa three stories na daily update po, ha? (Luther and Thes, Leonariz and Arazella, Elijah at Pristine) Naaapektuhan na rin po ako ng mga nababasa ko na comments at Ako rin naman po napifeel ko talaga na parang ‘di ko naibibigay best ko po sa bawat update ng tatlong story everyday. Laging andon yung doubt and lagi ko ineedit kahit after update nirerevise ko. (Hi po sa mga nakukulit ko sa pm pra hingin feedback nila sa tuwing may update ako haha.) Lalo na po nasa part na ako na medyo malapit na sa mga ending mas need ko maayos ang pgsusulat ko and lately kasi siguro sa dami rin ng ginagawa ko, sa pagod at puyat eh naaapektuhan yung flow ng mga story na sinusulat ko araw-araw. Naiinis na rin ako kasi feeling ko namamadali ko yung story tas yung iba naman napapatagal ko pa. Kaya pasensya na po, ha? Pasensya na rin po sa mga nadidisappoint sa flow ng story at sa mga hindi na natutuwa. Pero tulad po ng dati, babawiin ko ulit yung mga araw na na-
Hinanda ko na rin ang sarili ko sa pagsasabi ng totoo kay Lander, hindi magiging madali pero tatanggapin ko lahat ng kung ano man ang maririnig ko sa kaniya. Pero sa totoo lang, habang narito ako at nakaupo Atrium, naghihintay sa kaniya ay tinatambol ng kaba ang dibdib ko. Naalala ko ang galit na galit na si Lander na nakaharap ko sa bahay noon, na pumipilit rin sa akin sabihin kung sino ang lalaking nagustuhan ko.I don't want to see that side of him anymore, pero sino ako para pigilan rin siya sa magiging galit niya pag nalaman niya ang totoo?Napalalim ang paghinga ko at kinuha ko ang aking cellphone nang maramdaman ko na nag-vibrate 'yon. Nakita ko ang mensahe sa akin ng kuya.Kuya Ariston: Nasaan ka? Bawal muna kayong lumabas ni Leo. Sinasabi ko sa 'yo, Ara. Ipaliwanag mo muna kay dad ang lahat.Ang kuya talaga, sinabihan ko na nga siya na hindi talaga muna, aayusin ko muna ang lahat hindi ko rin naman kaya na habang magkasama kami ni Leonariz, nasa isipan ko na maaari kaming mahu
"Hindi naman sa ganoon, Lander. I'm sorry, ako dapat ang humingi ng pasensiya sa 'yo."Naibaba ko sandali ang tingin ko."Ara...""I'm sorry, I'm really sorry. I don't know if I made you feel enough how much I regret everything."Ganoon naman kasi dapat—ako yung nanakit, at hindi naman sa ayaw ko siyang makasama ng matagal. It's just that, every time I saw him, I was reminded of all the mistakes I made. It made me face how I hurt a good person.But even with all that, I was selfish. Dahil gusto mo na makausap rin si Lander para tuluyan ka nang maging masaya kasama si Leonariz.Ang makasarili mo pa rin, Arazella. "Maybe I was too confident that you love me, Ara. Siguro nga... baka nagkulang ako sa ibang bagay dahil rin sa pagiging busy ko--"Nag-isang linya ang mga kilay ko doon at umiling ako sa kaniya."No. You were not always busy before, Lander. Inihahatid at sundo mo nga ako sa bahay kahit galing kang university at pagod sa maghapon na pagtuturo. Hindi... wala sa 'yo ang problema
Kasalanan ko naman ‘to. Hindi talaga magiging madali para kay Lander na tanggapin ang nangyari sa relasyon namin. Pero isa sa mga inisip ko talaga dati, magagalit siya ng sobra which is nangyari naman… pero hindi ko akalain na sandaling galit lang tapos ito at pipilitin niya pa ring ayusin at ibalik ang nararamdaman ko para sa kaniya.Wala naman akong magagawa talaga, hindi madaling mag-move on o makalimot dahil kahit ako sa sarili ko ay bigo ako nagawa ‘yon, nauunawaan ko pa rin siya. He is also acting this way because I made him feel that I’m deeply in love with him.Pero ito nga… umalis na siya. Sana hinintay niya muna akong magsabi ng lahat. Hindi, eh. Parang sa tuwing magkikita kami, ang gusto lang niyang sabihin ay saloobin niya, hindi niya ako pinagsasalita ng mga bagay na alam niyang makakasakit sa kaniya.At hindi mo nga siya masisisi doon, Ara.“Ma’am, binayaran na po ni sir yung order ninyo.”Napaangat ang tingin ko sa waiter nang marinig ang sinabi nito. I was asking for t
Pagkababa ay tinawagan ko naman agad si dad. Actually, kung hindi rin sinabi sa akin ng kuya ang mga napansin niya kay dad, hindi ko rin naman mabibigyan ng atensyon ‘yon, eh. Now that he told me about it, saka ko isa-isang inalala ang mga nangyari sa mga nakalipas na linggo.“Is he dating a woman? Ang tagal na rin nung huli… Malakas naman ang kutob ko na babae ang dahilan. Kasi knowing dad, bahay at trabaho lang talaga siya. Unless he’s really dating someone, kaso parang ang dalas naman ata nilang mag-date kung may girlfriend ulit siya?”Nagsalubong ang mga kilay ko nang pagkatapos kong magsalita ay cannot be reached na ang line ng daddy. I tried to call again, and now it’s off. Mas nagsalubong ang mga kilay ko.Kanina, nagri-ring pa!“Pinatay niya kaya?”Napailing ako at ibinaba na lang ang cellphone ko. I will message kuya later—mukhang in-off ni Dad ang cellphone niya at ayaw maabala!I smiled and took another deep breath. Pinaandar ko na rin ang sasakyan ko at nilisan ang atrium.
“Ara, nagagandahan ka ba sa akin? Ang tagal ng titig mo!”I was back to reality when I heard Faye say that.“A-Ah, sorry.”She chuckled and shook her head. Inilapat rin niya ang mga braso sa table at nag-bend habang nakatingin pa rin sa akin.“Tinitingnan ka na ng mga kaklase mo, kanina ka pa ata nila inaantay. Iyang pag-uusapan ninyo siguro ‘yong outreach program, ‘no? Narinig ko rin kasi kanina si Ma’am Laprosa na wala na nga daw graduation night ang BSBA department.”Nang marinig ko ‘yon, napatingin ako sa loob ng library at nakita kong nakatingin nga sila sa akin. I stood straight and raised my hand. I even mouthed, "Wait lang."Pagbalik ng tingin ko kay Faye, ngumiti naman ako at tumango sa kaniya.“May planning nga ulit kami,” medyo natatawa kong sagot.“Actually, nakaplano na noon ang pagkain, mga magpe-perform, at iba pang activities para sa grad night pero nung nabanggit ni Anafe ang tungkol sa mga katutubong Aeta na umaahon para mamalimos, naawa kami. Hindi naman niya’ yon b
Akala ko rin talaga iilan lang yung sasang-ayon dito sa outreach, kasi syempre mas gusto ng iba na mag-party, kaya nakakatuwa kasi halos lahat sa department naman ay supportive at excited.“That’s nice,” sagot ko pa sa kanila."True! Akalain mo rin ang laki ng budget, 'no? Saka for sure, may mga magbibigay pa niyan sa last minute," sabi ni Via."Kaya nga, asahan mo na talaga. Generous ang mga nasa department, lalo na ang mga parents. Yung mom ko nga, nung malaman, sinabi niya na ipaalala ko daw bukas para makapag-prepare siya ng food," sabi ni Trina, may catering services kasi ang mommy niya."Yay! Nakakatuwa naman!"At habang pinag-uusapan pa rin namin ang schedule, tinanong nila kung ayos lang ba sa akin ang mga proposed dates. Mamaya raw, pagkatapos mabigyan ng approval ng mga ‘yon ni Dean at ni Prof. Nolaso—ang CE prof namin na isa sa mga kausap dito—ay ipo-post na ito sa FB group ng department para sa official announcement at ise-send rin sa group chat para malaman ng lahat. Haha
Teka nga! Hindi ko na nasabi ang gusto kong sabihin!“Basta, hindi ka pwedeng sumama bukas sa outreach. Balik tayo sa sinasabi ko,” pagtukoy ko sa birthday ni Lander, bago ako magsalita ulit ay napigilan ko pa na mapangiti ako dahil inilayo sandali ni Leonariz ang tingin, kumibot ang mga labi niya dahil sa pag-ayaw ko sa kagustuhan niya na sumama.“Let’s talk to your brother after his celebration. Please? Ayokong masira ang magiging masayang araw niya.”And he was fast to look back at me, parang hindi pa makapaniwala sa narinig, ‘yon ang nakikita kong reaksyon sa mukha niya.“You… are still thinking about his happiness…” he said, and it was obvious he sounded so jealous! His reaction said it all!“Leonariz.”Huminga ako ng malalim at napahimas pa ako sa noo ko.“When Lander and I talked earlier, all he asked for was for me to attend his birthday. At nagdesisyon ako na pumunta. I wanted to give him that for the last time, and yes, I’m still thinking about his happiness. Kapatid mo pa r
Leonariz and I both apologize for what happened. Hindi na rin naman namin maibabalik pa ang dati. Sa ngayon, ang kailangan talaga namin ay harapin ang mga taong nasaktan namin.Thinking about Lander, I know this will hurt him even more, so I’m preparing myself for the moment when we face him together.And as for his birthday celebration a few days ago…I plan to attend–for the last time, I will give him what he wants. Hindi ko rin kasi siya nabati sa mismong kaarawan niya, which he didn’t mention when we talked.My mind was messed up pero ‘yon rin kasi ang mga araw na iniiwasan ko na siyang kausapin pa.Pero sasandali lang ako sa birthday niya, pagkatapos ay uuwi na rin agad. Saka palilipasin ko muna ang selebrasyon bago namin siya kausapin ni Leonariz.“What are you thinking?”I stepped away from Leonariz a little. Then, I tapped his shoulder and looked down. I guess he understood what I wanted, because he placed his hands on my waist and carefully put me down.When my feet touched t
“You two broke up already… that time?”Tumango ako, pinalis rin niya ang luha na nahulog sa magkabilang pisngi ko. Nang hindi siya nakuntento ay hinalikan niya pa ang mga ‘yon.“Hindi niya agad-agad tinanggap ang pakikipaghiwalay ko. Sumunod rin siya non sa La Union kahit na may usapan na kaming mag-uusap ulit pagbalik ko. And, when he arrived, I didn’t have the courage to correct him in front of you that we’re no longer together because in my mind, I caused him pain. I should let him take his time, or d-do what he wants. Sinisisi ko palagi ang sarili ko na nasaktan ko siya. Ayoko rin noon na mapahiya pa si Lander and if ever we could keep the broke up a secret, ‘yon ang mas ginusto ko non.”“I-I was so mad at myself back then, I rushed things too much, and ended up hurting someone. So even though I wanted to tell you at that time that Lander and I were done, I didn’t. B-Because I also wanted to forget about you, sabi ko sa sarili ko na tama na, na lalayuan ko kayong dalawa kahit m-ma
Leonariz was just staring at me, as if he couldn’t process what I had just told him. I knew he understood, especially with how many times I caught him swallowing hard, his eyes unblinking as he stared at me. Nababasa ko ngayon sa mukha niya na parang hindi siya makapaniwala sa mga sinabi ko, ganoon ang nakikita ko lalo pa at imbis na lumuwag ay mas humigpit ang kapit niya sa akin, mas dumiin.“You… are… saying yes to m-me?”Ikinangiti ko ang bagal ng pagsasalita niya tapos talagang nautal pa siya sa dulo!Nang tumango ako ay nailayo niya ang tingin at napapikit siya ng mariin, pero hindi lang ‘yon, mariin na mariin ang pagkagat niya sa pang-ibabang labi.“Fck. Really? B-But, I haven’t even started yet courting you.”“Ayaw mo?” mabilis kong sagot, pero ganoon rin ang bilis ng pag-iling niya, as if he was afraid, I might change my mind.Katulad ng sinabi ko kanina, wala na rin namang saysay ang gusto ko sanang panliligaw niya dahil pareho na rin naman kami ng nararamdaman. It's funny ho
Nang mailagay na namin sa dining area ang mga pagkain na dinala niya ay bumalik kaming pareho sa kusina dahil naisipan ko na magtimpla ng juice. Sabi ko nga ay ako na lang pero para siyang buntot ko talaga. Cute pa rin! Pagkahalo ko ng juice sa isang baso ay inilagay ko na ‘yon sa pitcher. Nagsalin rin ako ng kaunti sa isa pang baso para malaman ko kung okay na ba ang lasa. When I tasted it, I nodded because of the right blend. Okay na ‘yong tamis at asim. “Okay na ‘to,” sabi ko sabay balin kay Leonariz, pero nang maisipan ko rin na ipatikim ay iniumang ko sa kaniya ang baso. Kinuha naman niya ‘yon at ininom rin. “How was it?” I asked after he placed the glass beside him. He even licked his lips. “A bit bland,” he looked at the glass, his eyes even narrowed to it. Huh? Napakunot tuloy ang noo ko at nagsalin ulit ako sa baso para tikman. “Sa akin, okay naman?” sagot ko, medyo nagtataka. I took another sip. “Hmm... Oh, it’s good.” Nang inilapat ni Leonariz ang kamay sa lamesa ay
Napapailing na lang ako habang nasa loob ako ng kwarto ko. Sinabihan ko muna si Leonariz na aakyat ako para kumuha ng damit na maisusuot niya, dahil nga itinapon niya sa basurahan ‘yong suot niya.Naisip ko sanang manghiram kay Kuya Ariston, pero baka nag-uusap sila ni Reiz ngayon, kaya nagdesisyon na lang ako na damit ko na mismo ang ipahiram.“Ang lakas rin talaga ng tama niya, eh.”Just because I told him I liked his natural scent more, he went and removed his shirt. Kinabahan talaga ako—what if mahuli kami nila Kuya o ni Reizzan tapos nakahubad siya? Syempre, ano na lang ang iisipin nila? Gosh! At dito pa sa bahay namin nila kami makikita, tapos nasa ganong sitwasyon kami ni Leonariz.Baka rin kung ano ang gawin ng kuya kay Leonariz at isipin na nagte-take advantage ito sa binigyan kong chance.“Buti na lang rin at may mga oversized shirt ako dito. Siguradong kasyang-kasya lang sa kaniya.”Pagkakuha ko sa kulay maroon na shirt ay dali-dali rin akong lumabas ng silid ko. I even sme
Napapikit ako ng mariin. I pressed my lips together and then turned my gaze to Leonariz, who was now with his arms crossed, leaning against the wall while his eyes pierced through me.Ilang hakbang ang layo ko sa kaniya pero sa tingin ay para niya akong hinahatak mismo palapit."W-Why are you staring at me like that?" tanong ko.Gosh! Hindi ko pa naiwasan na hindi mautal! Ganoon ako kakabado? It's not like I'm doing something bad behind his back!"Like what, Arazella Fhatima?" and he answered my question with a question!"Na parang may... ginawa akong mali!" I hissed. At mula sa seryosong tingin niya at nanunuring mga mata ay bigla naman siyang napayuko at unti-unting napangiti."Of course, I wasn't thinking like that, baby."Napasinghap ako sa naging sagot niya, and how his voice softly let out those words, as if he was trying to make me believe him without saying anything more. Otomatiko na nag-init ang buong mukha ko at napahinga ako ng malalim."Don't... call me b-baby, Leonariz.
"H-Ha? No, hindi sa akin 'to."Ngayon, habang nakatingin ako kay Leonariz ay nakita ko na unti-unting nawala ang ngiti sa mga labi niya pagkasagot non ni Reiz sa kuya. Lalo na at sa gilid ng mga mata ko ay bumaling ang huli sa akin."Kay..."Doon ko naramdaman ang pagdaan ng malamig na pawis ko sa gilid ng ulo ko na kanina ay wala naman. Naikuyom ko rin ang isang kamay ko na parang nanlalamig na rin."Ara..."My heart was beating wildly! Iba yung kaba ko ngayon lalo na nang naningkit ang mga mata ni Leonariz sa bulaklak!"What? Kanino galing?" tanong ng kuya, kinuha niya ang bulaklak kay Reizzan, pero ganon na lang rin ang gulat ko nang hablutin 'yon ni Leonariz mula sa kaniya."L-Leo–" I was about to call him, pero bigla naman natabunan ang boses ko ng Kuya Ariston."Hoy! Tinitingnan ko pa!""Sino ang nagpadala?" tanong ni Leonariz, his jaw clenching while looking inside the bouquet, and when I noticed that he was probably looking for something to figure out who sent it, I immediatel
I sighed and leaned back in my chair. I also wiped my hands with a tissue after washing them, since I had just put the cupcakes back in the oven."Parang balak na naman niya akong kulitin. Ewan ko, ang hirap i-explain, eh. Mas lalo lang nagiging usapan ng ibang mga estudyante tungkol sa amin dahil ayaw niyang tumigil. All this time, I thought he hated being talked to, but he continues following me and telling other people that he plans to court me.""Baka kasi talagang tinamaan sa 'yo..."That's really hard to believe."Kung gusto niya talaga ako, Reiz, bakit niya ako sinubukan pahiyain sa harap ng mga tao noon sa job fair? Ghad, ang daming malalaking tao doon, not to mention na pina-hiya pa ako sa mga choir members at ibang estudyante ng university namin.""Hmm. May point ka naman. Pero infairness, hindi siya takot sa kuya mo, ha? Nakatanggap na ng suntok kay Ariston ay hindi pa rin tumitigil. Malay mo sa suntok ni Leonariz, magising 'yong si Kade?"Namilog naman ang mga mata ko sa s