Hello po. Aabsent po muna ako ng 2 days sa three stories na daily update po, ha? (Luther and Thes, Leonariz and Arazella, Elijah at Pristine)
Naaapektuhan na rin po ako ng mga nababasa ko na comments at Ako rin naman po napifeel ko talaga na parang ‘di ko naibibigay best ko po sa bawat update ng tatlong story everyday. Laging andon yung doubt and lagi ko ineedit kahit after update nirerevise ko. (Hi po sa mga nakukulit ko sa pm pra hingin feedback nila sa tuwing may update ako haha.) Lalo na po nasa part na ako na medyo malapit na sa mga ending mas need ko maayos ang pgsusulat ko and lately kasi siguro sa dami rin ng ginagawa ko, sa pagod at puyat eh naaapektuhan yung flow ng mga story na sinusulat ko araw-araw. Naiinis na rin ako kasi feeling ko namamadali ko yung story tas yung iba naman napapatagal ko pa. Kaya pasensya na po, ha? Pasensya na rin po sa mga nadidisappoint sa flow ng story at sa mga hindi na natutuwa. Pero tulad po ng dati, babawiin ko ulit yung mga araw na na-absent ako. Thankful po ako sa inyo na palaging nagbabasa ng mga stories ko. Sa mga araw-araw na nakasubaybay sa Dirty Games With The Billionaire, My Billionaire Bodyguard at The Billionaire’s Sweet Psycho. Maraming salamat po sa pang-unawa! Stay safe po and Godbless! ✨✍️****** LONG STORY. DETAILED NARRATION. If hindi po okay sa inyo ang mahahabang kwento at madetalyeng narration skip this story na lang po! maraming salamat po! WARNING MATURE CONTENT R18+ This story contains scenes that are not suitable for young readers. Reader discretion is advised. DIRTY GAMES WITH THE BILLIONAIRE by: Pennieee Arazella Fhatima Montes "You are always drunk, Ariston! tapos uuwi ka pa dito sa bahay nang may dala-dala kang babae? saan ka kumukuha ng kakapalan ng mukha mo, ha? wala ka na ring respeto sa akin bilang ama mo!" My father, Argon Montes shouted. This is just a normal day for me. Oo, normal na araw. Dahil ang kuya ko ay sa umaga ang uwi, hindi sa hapon, hindi sa gabi o tanghali kung hindi sa umaga. Lasing na lasing at may kasama pang babae. Habang pababa ako ng hagdan sa may gilid ay nakita ko ang kasama ni kuya. Maigsi ang suot na skirt halos lumitaw na ang pisngi ng pwet, luwa ang dibdib at naka designer bag na isang sulyap ko lang ay alam ko nan
"Ara! anak!" I was about to get inside of my car when I heard my father's voice. Napatingin ako sa oras sa relong pambisig ko at 40 minutes na lang ang natitira sa akin. Baka magtraffic pa pero lumapit pa rin ako kay Dad despite the thought that I might get late. "Nakalimutan mo," sabi niya. He pointed his face. I know, I forgot. Ngumiti ako ng tipid sa kaniya. "Aalis na po ako," paalam ko at humalik sa kaniyang pisngi. After all that's happening in our life, kadikit ko pa rin ang aking ama. Hindi pa rin naman nawawala iyong respeto at pagmamahal ko para sa kaniya dahil nakita ko kung paano rin naman siya magsisi noon sa mga babaeng dinala niya sa bahay. He was devastated when my mother died and even after those years he still couldn't move on. Pero iyon nga. Ikinagalit naman ni Kuya Ariston ng sobra. "Mag-iingat, Ara. At kung magbo-boyfriend ka na--" "Dad..." ungol ko. The same line for four years! "Kung magbo-boyfriend ay iharap mo muna sa akin, ha? hindi ko naman ikaw pagba
I don't want another french kiss! Iyon ang sigaw ng isipan ko kahit pa nagustuhan ko ang halik ng lalakeng ito sa harapan ko. Hindi ko alam kung ano ang susunod na mangyayari kung sakali na maulit! at mukhang ang klase ng itsura nito ay sanay na sanay na sa ganitong gawain! Napababa naman ang tingin ko sa kamay niya na hawak pa rin ako sa braso at sa baywang. The way his grip tightened mukhang wala siyang balak na bitiwan ako. At talagang ang ngisi niya, ang kislap ng mga mata ay iisa lang ang ipinapahiwatig--ang gustongh mangyari. Hello, no! Arazella! "Look, that was a mistake, okay? I was carried away that's why I kissed you back pero huwag mong bigyan ng malisya 'yon--" "Your expression are not even aligned with every words coming from your beautiful lips, baby." Sht na lalakeng ito. With all the strength I have, I pulled back my arms and distance myself. At nasaktan pa ako dahil sa pagbawi ko kasi masyadong mahigpit ang hawak niya sa akin. I almost stumble but I managed to
"What's with the ugly face, Ara?" Pabagsak ako na naupo sa sofa pagkauwi na pagkauwi ko sa bahay. It is still early. Alas-dos ng hapon pa lang at usually, hindi ako ganitong oras umuuwi dahil tambay ako ng library. But! ang sht na lalakeng 'yon na nanghalik--nakahalikan ko kanina ay ayaw talaga akong tigilan! Hiyang-hiya pa ako sa pagtaas ng boses ko kanina sa library at sobrang kinabahan ako dahil akala ko ay makikita kami ni Lander! "My face is always ugly for you, Kuya Ariston," sagot ko at tumingin sa paligid. "Where's Dad?" tanong ko sa kaniya. Umayos ako ng pagkakaupo at inabot ang popcorn na kabababa lang niya. He changed the channel of the television. Hindi nag-abala na sagutin agad ang tanong ko. Alam ko naman na pag-alam niya ay magsasabi siya agad, pero ito at tumingin lang siya sa akin at nagkibit-balikat. "I woke up alone here in our house, sis. Walang tatay sa paligid. Siguro na-badtrip na naman kanina sa akin? or maybe nainggit at naghanap ng babae niya?" "Kuya,"
He is a psycho! A total psycho! Paano siya nakapasok dito sa silid ko at bakit hanggang dito sa bahay namin mismo ay nasundan niya ako? Wait. How? Wala akong napansin kanina na nakabuntot sa akin, also I was the only one at the parking lot earlier, walang ibang mga estudyante!"What the fck are you doing here in my room? Leave!" I shouted. Mukhang hindi siya bothered sa pagsigaw ko na 'yon.I was too shocked to even move at my place. Kung kanina ay napepreskuhan pa ako sa lamig ng kwarto ko ay ngayon hindi na. Nanginginig na ako, But it wasn't the cold that made me shiver—it was fear. The man sitting so comfortably on my couch was the same one who had suddenly kissed me torridly at school earlier!"I was asked to come up here."Nangunot ang noo ko sa sinabi niya. Anong asked? At here? Sa silid ko mismo? Sino? Pumasok na sa isipan ko ang Kuya Ariston, but then, if he was looking for my brother's room, he was in the wrong one!"Siguradong mali ka ng silid na pinasukan kung ganoon! At pa
I've never been in a situation like this, where I was cornered by a man. Yes, I'm tough, and I always thought I could easily defend myself if someone ever tried to harass me. Pero mali pala ako ng akala kasi when you're actually in that situation, you'll just stand in your place, unable to move, and you don't know what to do.Naramdaman ko na rin ang pag-iinit ng sulok ng mga mata ko na anumang oras ay alam kong maiiyak na ako sa harapan ng lalakeng 'to. He's not cutting his gaze at me, matapang rin ako na hindi inaalis ang tingin ko sa kaniya. It felt like we were talking to each other through our eyes, and I did my best to hold back my tears, pero nang pakiramdam ko ay magtutuloy-tuloy ang pamumuo ay nangamba ako. There's no way I am going to cry in front of this jerk!I swallow hard, so hard that I think by doing that the tears would not fall, at bago rin ako muling magsalita para sabihin sa lalakeng kaharap ko na bitawan ako ay siya na ang kusang lumayo."That's right. Don't cry b
Hindi nga ako nagkamali ng naisip kanina dahil wala pang ilang segundo nang makarating ako sa kitchen ay nakasunod na ang lalakeng 'yon. He's really going to watch me cook his food. Ngayon na alam niya na ako ang magluluto ng pagkain niya, at pagkatapos ng mga nangyari sa maghapon na 'to sa pagitan namin, Will he really let me cook his food? Doesn't he worry that I might do something to upset his stomach, or worse, poison him?You are not a killer for pete's sake, Ara!"What are you going to cook for me?" he asked, his deep voice making me flinch.His presence really intimidates me. May kakaiba sa kaniya na kahit hindi siya magsalita, iyong tingin lang ay mapapaiwas ka na ng mga mata. It's as if his gaze tells you to back off or keep your words to yourself, or that he has very little patience when he speaks.But despite his dangerous looks and rugged presence, he shows a different side to me in just a day.Although it's controlling and his words are inappropriate, it feels like he want
Leonariz Valeriano Herrene JimenezI believe that money can buy anything. I grew up watching my parents use their wealth to get what they wanted, manipulating everything, including people. I heard how they made others' lives miserable to obtain what they desired. But I also witnessed how it caused their fights, how dad did many things to fix their relationship. My mother then cheated on my father with a wealthier man, what a btch. and my father, unable to accept it, fell into severe depression.That weak old man.It was a horrific memory—I watched him shoot himself because he couldn't accept that my mother left him for a wealthy old Italian man. I was nine years old when it happened. But it didn't traumatize me. It taught me a lesson.I'll never be like my father, blinded by love and willing to die for it.And I'll never let myself be a slave to any woman's love."Mr. Jimenez, do you like coffee?"Napatingin ako sa sekretarya ko. Jill was wearing a very short skirt, her long beautiful
Hello po. Aabsent po muna ako ng 2 days sa three stories na daily update po, ha? (Luther and Thes, Leonariz and Arazella, Elijah at Pristine) Naaapektuhan na rin po ako ng mga nababasa ko na comments at Ako rin naman po napifeel ko talaga na parang ‘di ko naibibigay best ko po sa bawat update ng tatlong story everyday. Laging andon yung doubt and lagi ko ineedit kahit after update nirerevise ko. (Hi po sa mga nakukulit ko sa pm pra hingin feedback nila sa tuwing may update ako haha.) Lalo na po nasa part na ako na medyo malapit na sa mga ending mas need ko maayos ang pgsusulat ko and lately kasi siguro sa dami rin ng ginagawa ko, sa pagod at puyat eh naaapektuhan yung flow ng mga story na sinusulat ko araw-araw. Naiinis na rin ako kasi feeling ko namamadali ko yung story tas yung iba naman napapatagal ko pa. Kaya pasensya na po, ha? Pasensya na rin po sa mga nadidisappoint sa flow ng story at sa mga hindi na natutuwa. Pero tulad po ng dati, babawiin ko ulit yung mga araw na na-abs
Napailing na lang ako at ibinaba ko na rin pagkatapos non. Alam ko kasing hindi rin siya magpapatalo. And after I ended that call, I heard Reizzan's voice."Nakikipagkita ulit?" tanong niya. "Hmm..." I nodded. "Kaso, kailangan ko munang ayusin ang mga dapat kong ayusin. Kausapin ang mga dapat kausapin."I was talking about dad and Lander. "Yeah..."Ngayon pa lang sobra na ang kaba sa dibdib ko. May takot rin sa akin. Kaso kung talagang gusto ko na magtuloy-tuloy ang sa amin ni Leonariz, kailangan kong sabihin ang totoo sa kanila."Pero curious lang ako, Ara, hindi ba kilala na magkapatid si Lander at Leonariz sa university ninyo? Hindi ba at sponsor rin si Leo doon? Tapos ilang beses pa na nagpupunta.""I really don't know, Reiz. Pero parang hindi nga..." Pati tuloy ako ay napaisip. Kaso ang alam ko talaga ay hindi. The surname Jimenez was very common, at hindi rin ganoon na magkamukha si Leonariz at si Lander tapos magkaiba pa ang linya ng business. Hindi rin nabanggit sa akin non
Muntik na akong matawa. Wala naman kasi sa personalidad ni Leonariz ang mag-pick up lines, eh. Tapos yung pagkakasabi niya pa talaga seryosong-seryoso. Napailing na lang ako at bumangon na sa kama. Nasa tainga ko pa ang cellphone ko nang lumabas rin ako ng silid ko. "Mukhang kailangan mo na lalo na matulog," sagot ko naman sa kaniya. Narinig ko rin kasi ang pagbuntong hininga niya sa kabilang linya. Feeling ko parang napilitan rin siyang sabihin 'yon? Who taught him this? "Mukhang hindi ka naman natuwa. I was expecting that you would be happy since you are the reason why I couldn't fall asleep."Paano naman kasi ay halatang bumabanat siya! Saka, hello? Gasgas na kaya 'yon! Kahit nang pababa ako ng hagdan ay hindi maalis ang ngiti sa mga labi ko. Napapatingin rin ako sa paligid dahil baka may makakita sa akin. Ang kuya o si Reiz, pero masyado pa rin maaga, ang kuya ay paniguradong mamaya pa ang gising at kung si Reizzan naman baka nasa kitchen."Hindi ko ikatutuwa kung nagpupuyat ka
Leonariz: Good morning, Arazella Fhatima.Napangiti ako nang mabasa ko ang bagong pasok na mensahe na 'yon.Hindi naman natuloy na sa amin matulog si Leonariz kagabi, at kung ako rin naman ang tatanungin niya ay hindi rin ako papayag—oo, hindi talaga! Naalala ko ang mga nangyari. Inasar pa nga ako ni Leonariz na sa kwarto na daw niya ako tutuloy pero alam kong hindi 'yon totoo. He even said that he's drunk but he wasn't! Saka halatang hindi siya lasing, eh, diretso pa yung pagsasalita niya at feeling ko ang kuya lang ang uminom ng uminom sa kanilang dalawa kagabi. Bagsak ang Kuya Ariston at habang inaalalayan ito ni Reiz kagabi paakyat ay minumura niya pa si Leonariz na ikinangi ko. But the latter was just smiiling while shaking his head. Sa isip ko non, mukhang naging maayos naman ang pag-uusap nila. Napatanong pa nga ako pero sinagot lang sa akin ni Leonariz ay kung ano man daw ang napag-usapan nila ng kuya, sa kanila na daw 'yon.Then after that, he left. Inihatid ko naman siya sa
Hiyang-hiya talaga ako. Nung tinanong kasi ako ni Leonairz kung pwede niya akong halikan ay syempre sinabi ko na hindi kailangan niyang mag-behave muna dahil nandito siya sa amin. And because he was also near me, and I was holding his hand kasi nga ginagamot ko ang sugat sa kamay niya ay inaasar niya ako non. Nakakuha na nga siya non ng mabilis na halik!"Your face! Sobrang pula!" natatawang sambit naman sa akin ni Reiz habang napapailing siya. Tutop rin niya ang bibig at ako ay mas napanguso."Reiz naman, eh."Umiling siya sa akin at saka niya itinaas ang kamay niya. "But I do undertstand you, Ara. Siguro nga na-miss mo lang talaga si Leo? Kaso huwag mo lang kalimutan na dapat may liwanagan kayo sa mga nangyari, ha? Kahit hindi siya magtanong, you should tell him what really happeneed between you and Lander."Tumango ako sa kaniya. Wala rin naman akong balak na ilihim 'yon o patagalin dahil gusto ko na bago rin siya magsimula na manligaw ay alam niya ang mga nangyari pagkatapos niyang
"Sure ka ba na okay lang iwan natin yung dalawa na magkasama sa baba?"Kapapasok lang namin ni Reizzan sa kwarto ko, dala naming dalawa ang pagkain na niluto nila ng kuya. Sabi ko, pwede naman na kumain rin kami ng sama-sama, pero sinamaan ako ng tingin ng Kuya Ariston at sinabi na umakyat na nga ako. Mukhang nainis siya kasi parang ayaw kong iwan sa kaniya si Leonariz.And when I looked at the latter, he was calm, and he only nodded at me. Parang sinasabi rin naman ng tingin niya sa akin na ayos lang siya. Kaso ako ay kinakabahan pa rin talaga dahil nga alam ko ang posibleng gawin ng kuya."Don't worry, Ara. Pinagsabihan ko naman si Ariston, alam mo rin naman ang takot non sa akin pag sinuway ako. Saka, ramdam ko naman na mag-uusap lang talaga sila ni Leo."Sana nga ay ganoon na lang, pero kung may gagawin ang kuya, tiwala rin naman ako kay Reizzan, kasi nakikinig talaga sa kaniya ang kapatid ko at isang salita at tingin lang nitong si Reiz ay napapatigil na ang kuya.Pagkababa ko ng
Pagkatapos ng nangyari ay hindi na rin kami nagtagal pa pero bago kami makaalis sa Batangas ay may dumating na rin na mga pulis. Kinabahan nga ako noon kaagad dahil sa isipan ko ay baka hulihin nila si Leonariz dahil talagang bugbog sarado yung Kiano at nawalan ng malay, pero kanina rin mismo ay nalaman ko na si Joey--ang secretary niya ang tumawag. Ikinagulat ko nga 'yon at si Reizzan ay hindi naman napigilan na matawa kasi nga, talagang ito pa ang tumawag ng pulis gayong ang amo niya ang halos makapatay!Kahit ngayon, naroon pa rin si Joey at inaasikaso ang nangyari. Sabi ko nga kay Kuya, hindi ba kako kami kakailanganin doon? Kasi siya naman ang nakaharap kay Kiano, at pwede naman siyang tumestigo na ito ang nagsimula at gumanti lang si Leonariz para sa akin.But then, Kuya Ariston told me that we don’t need to stay there to talk to the police. Kahit na daw si Kiano ang halos mamatay, alam niyang ito pa rin ang makukulong. He even looked at Leonariz, who was at my side that time, na
"Fck you! Mali ka ng binatos, Lozada! Tangina mo!"Leonariz was in rage, refusing to let go of the man as he kept punching him. Kitang-kita ko ang galit sa mga mata niya habang nakakubabaw sa kalaban ng kuya at kahit na hindi na ito makaganti ay talagang patuloy pa rin niya itong sinusuntok. "M-Mr Jimenez!""Boss! Boss, wala nang malay!""Sht. Tumawag kayo ng ambulansya!""Huwag na, tama lang 'yan kay Kiano."apakagat ako sa pang-ibabang labi ko at napatingin sa paligid. Some of the people nearby were calling for help, and some were worried, but no one really had the guts to get near. Even the security guards hesitated to stop Leonariz. Hindi naman ako makalapit; no matter how hard I tried to move closer to make him stop, my fear kept me rooted in my place.Ngayon ko lang siya nakita na ganito kagalit. A-And if the reason was because of what he heard earlier, kung ano ang sinabi ng Kiano na 'to sa akin ay hindi ko ma-imagine na paano pala kung nahawakan pa ako nito?"A-Ara..."And all
I tried to ignore Leonariz’s teasing. Nasa likod ko lang siya at sobrang lapit talaga, kaya ramdam na ramdam ko siya. And even though I was distracted by him, sinubukan ko na mag-focus na lang sa harap dahil dumating na rin naman ngayon-ngayon lang ang kalaban ng kuya. Mas nag-ingay rin ang mga nanonood lalo nang lumabas na 'yung lalaki sa sasakyan nito. Sikat rin. Iyon ang pumasok sa isipan ko kasi ang lakas ng hiyawan, eh. Naririnig ko rin ang pangalan na binabanggit ng mga tao. Kiano? Kumaway ito sa mga nanonood, partikulay sa isang banda kung nasaan ang karamihan sa mga sumusuporta dito. At nang lumapit naman ang lalake sa kotse ng kuya at kinatok ang bintana non ay napatingin ako kay Reiz. "Hindi pa ba magsisimula ang laban? Bakit lumapit pa siya sa Kuya Ariston?" tanong ko. Nang makita ko naman ang ekspresyon sa mukha ni Reizzan, na halatang iritado ay mas nagtaka ako. "Baka magyayabang muna? Kilala rin kasi iyang si Kiano na pinoprovoke muna ang kalaban, eh. Alam mo