Kasalanan ko naman ‘to. Hindi talaga magiging madali para kay Lander na tanggapin ang nangyari sa relasyon namin. Pero isa sa mga inisip ko talaga dati, magagalit siya ng sobra which is nangyari naman… pero hindi ko akalain na sandaling galit lang tapos ito at pipilitin niya pa ring ayusin at ibalik ang nararamdaman ko para sa kaniya.Wala naman akong magagawa talaga, hindi madaling mag-move on o makalimot dahil kahit ako sa sarili ko ay bigo ako nagawa ‘yon, nauunawaan ko pa rin siya. He is also acting this way because I made him feel that I’m deeply in love with him.Pero ito nga… umalis na siya. Sana hinintay niya muna akong magsabi ng lahat. Hindi, eh. Parang sa tuwing magkikita kami, ang gusto lang niyang sabihin ay saloobin niya, hindi niya ako pinagsasalita ng mga bagay na alam niyang makakasakit sa kaniya.At hindi mo nga siya masisisi doon, Ara.“Ma’am, binayaran na po ni sir yung order ninyo.”Napaangat ang tingin ko sa waiter nang marinig ang sinabi nito. I was asking for t
Pagkababa ay tinawagan ko naman agad si dad. Actually, kung hindi rin sinabi sa akin ng kuya ang mga napansin niya kay dad, hindi ko rin naman mabibigyan ng atensyon ‘yon, eh. Now that he told me about it, saka ko isa-isang inalala ang mga nangyari sa mga nakalipas na linggo.“Is he dating a woman? Ang tagal na rin nung huli… Malakas naman ang kutob ko na babae ang dahilan. Kasi knowing dad, bahay at trabaho lang talaga siya. Unless he’s really dating someone, kaso parang ang dalas naman ata nilang mag-date kung may girlfriend ulit siya?”Nagsalubong ang mga kilay ko nang pagkatapos kong magsalita ay cannot be reached na ang line ng daddy. I tried to call again, and now it’s off. Mas nagsalubong ang mga kilay ko.Kanina, nagri-ring pa!“Pinatay niya kaya?”Napailing ako at ibinaba na lang ang cellphone ko. I will message kuya later—mukhang in-off ni Dad ang cellphone niya at ayaw maabala!I smiled and took another deep breath. Pinaandar ko na rin ang sasakyan ko at nilisan ang atrium.
“Ara, nagagandahan ka ba sa akin? Ang tagal ng titig mo!”I was back to reality when I heard Faye say that.“A-Ah, sorry.”She chuckled and shook her head. Inilapat rin niya ang mga braso sa table at nag-bend habang nakatingin pa rin sa akin.“Tinitingnan ka na ng mga kaklase mo, kanina ka pa ata nila inaantay. Iyang pag-uusapan ninyo siguro ‘yong outreach program, ‘no? Narinig ko rin kasi kanina si Ma’am Laprosa na wala na nga daw graduation night ang BSBA department.”Nang marinig ko ‘yon, napatingin ako sa loob ng library at nakita kong nakatingin nga sila sa akin. I stood straight and raised my hand. I even mouthed, "Wait lang."Pagbalik ng tingin ko kay Faye, ngumiti naman ako at tumango sa kaniya.“May planning nga ulit kami,” medyo natatawa kong sagot.“Actually, nakaplano na noon ang pagkain, mga magpe-perform, at iba pang activities para sa grad night pero nung nabanggit ni Anafe ang tungkol sa mga katutubong Aeta na umaahon para mamalimos, naawa kami. Hindi naman niya’ yon b
Akala ko rin talaga iilan lang yung sasang-ayon dito sa outreach, kasi syempre mas gusto ng iba na mag-party, kaya nakakatuwa kasi halos lahat sa department naman ay supportive at excited.“That’s nice,” sagot ko pa sa kanila."True! Akalain mo rin ang laki ng budget, 'no? Saka for sure, may mga magbibigay pa niyan sa last minute," sabi ni Via."Kaya nga, asahan mo na talaga. Generous ang mga nasa department, lalo na ang mga parents. Yung mom ko nga, nung malaman, sinabi niya na ipaalala ko daw bukas para makapag-prepare siya ng food," sabi ni Trina, may catering services kasi ang mommy niya."Yay! Nakakatuwa naman!"At habang pinag-uusapan pa rin namin ang schedule, tinanong nila kung ayos lang ba sa akin ang mga proposed dates. Mamaya raw, pagkatapos mabigyan ng approval ng mga ‘yon ni Dean at ni Prof. Nolaso—ang CE prof namin na isa sa mga kausap dito—ay ipo-post na ito sa FB group ng department para sa official announcement at ise-send rin sa group chat para malaman ng lahat. Haha
I took a deep breath while smiling, typing a reply. Nang mapansin ko naman ang tingin ng mga kasama ko ay inikutan ko sila ng mga mata.“I’m talking to my brother, guys.”“Wala pa nga kaming sinasabi, eh!”“Oh, siya, guys! Lunch muna tayo. Sa food court ba? O sa Avliez Restaurant?” tanong ni Crissa.“Libre mo daw ba?”Nagsipagtayuan na sila at ako naman ay naiwan at nagta-type ng mensahe.Me: Just talk about cars, kuya. Baka kung ano-ano pa ang sabihin mo sa kaniya.Mukhang kadarating lang rin kasi ng kuya doon. At hindi niya talaga binanggit sa akin na pupunta siya kay Leonariz. Nagkausap naman kami kanina. Ang sinabi niya lang ay yung tungkol kay dad.Kaya naman pala.“Ikaw, Ara? Huwag ka nang tumanggi, ha!”Napatingin naman ako kay Crissa. Naglalakad na kami palabas ng library.“Libre ko na! Minsan lang ako manlibre,” she said.Nakatanggap na rin ako ng message kay Leonariz and he said that my brother was in his house right now oo at siya nga daw ang nag-invite. Ayaw daw talagang ip
Cancer… s-stage… 4.I felt cold as my lips parted, but no comforting words came out even if I wanted to. Pagkarinig ko ng mga sinabi ni Reizzan ay para akong nablangko. Naisip ko si Kuya Ariston, at humigpit lalo ang hawak ko sa kaniya. Napahikbi ako nang maalala ko kung gaano kasaya ang kapatid ko simula nang dumating siya sa buhay nito—not just in my brother’s life, but also in mine. Nagkaroon ako bigla ng kasangga, ng masasabihan ng mga problema ko. Parang nag-slow motion ang lahat, at bumalik sa akin ang mga alaala mula noong ipinakilala siya sa amin ni Kuya.“I-I still wanted to live, A-Ara… ang dami-dami pa naming pangarap ng kuya mo… n-nagsisimula pa lang kaming dalawa. H-How… bakit naman ganito…”Napapikit ako nang mariin habang yakap ko si Reizzan pagkatapos kong marinig ang mga sinabi niya. Pareho kaming umiiyak, my hands stiffening as I held her tightly in my arms. Pakiramdam ko’y namanhid na agad ang katawan ko kahit kararating ko pa lang dito.Just seeing her earlier–deva
“A-At first, I thought it was just because I was always overworked here in the shop. For almost eight years, I’ve been molding clay, making vases and I never stopped because t-this is what I love to do. Pero, dati nang namamanhid ang mga braso ko, kumikirot, minsan masakit pero natitiis ko pa. But then… when the pain became unbearable, that’s when I finally decided to see a doctor.”When? Binalikan ko ang mga panahon na nakakasama ko si Reiz, she’s always with me, I visit her in this shop most of the time pero ni hindi ko napansin na minsan may idinaing siyang masakit ang mga braso niya, or was she just good at hiding?“Just a few weeks ago lang ito, Ara, wala akong ibang pinagsabihan. Sinarili ko lang dahil may kaba na rin ako sa nararamdaman sa mga braso ko, I acted like everything is fine when I’m with your brother… pero natatakot na ako noon lalo pa at umabot na ang sakit at pamamanhid sa mga daliri ko na minsan kapag umaatake, halos hindi ko na maigalaw at kapag sumakit kahit ano
Ngayon ay naglilinis kami dito sa shop. A few minutes after we both cried because of her condition.Ngumiti naman ako ng tipid at umiling. “Mababaw lang rin ang luha ko, saka sino ang hindi maiiyak sa balita na ‘yon, Reiz? Sa kotse pa lang nung nagmamaneho ako grabe na ang kaba ko.”“Sorry, Ara…” hingi niya naman ng paumanhin.“Siguro nablangko lang rin ako at hindi nakapag-isip ng maayos pagkabasa ko ng resulta. Ang talagang pumasok sa isipan ko ay iwan na ang kuya mo dahil ayokong patagalin ang relasyon namin tapos makikita niya akong nanghihina, that would really break me, ang huling gusto kong makita ay masaktan ko si Ariston, Ara.”“Pero masasaktan mo rin siya kung aalis ka ng walang paalam at hindi na babalik pa,” sagot ko.“Babalik ‘yon sa dating buhay niya, magiging babaero ulit,” dagdag ko pa na ikinabuntong hininga ni Reiz.“I prefer this… kaysa ‘yong magdusa siya sa pag-aalaga sa akin, tapos iiwan ko rin siya sa huli… aalis ako na wala nang balikan pa.”“Reiz naman…” sambit
I honestly thought Ariston wouldn’t bring this up dahil ilang beses na kaninang hinintay ko siyang magsabi, but it seems like what’s happening is really bothering him.“How could Mr. Montes have such a massive debt? The last time we talked, your company was doing well, and the sales were still stable.”“Kaya nga. Nagtataka rin ako. Malaking halaga ang nabanggit ni Hazel, that's fckng 50 million. Saan dadalhin ‘yon ni Dad? Wala siyang nabanggit sa akin tungkol sa bagong negosyong itinatayo niya. This is giving me a headache right now. Hindi ko rin muna pwedeng sabihin ‘to kay Ara hangga’t hindi ko nalalaman ang buong dahilan—mas lalo lang siyang mag-aalala at mag-iisip. Ang dami na rin niyang iniintindi lately…”I looked at my phone, still open to my conversation with Arazella Fhatima.She hadn’t replied yet. I sighed, running a hand through my hair. This whole situation was a mess, and Ariston’s frustration was rubbing off on me.“Have you tried calling him again?” I asked.“Of course,
Pagkauwi ko rin galing London, sinimulan ko na ‘yon. May nagawa na ako—actually, mas mabilis kaysa sa dati kong mga tinatrabaho. Maybe because I am excited to give this to her?“Premium materials pa, hindi ka naman gagawa ng ganito for business, imposible ‘yon,” rinig kong sambit pa ni Ariston. Lumalakad ang kamay niya sa lamesa kung nasaan ang iba pang mga gamit. And when he looked at me, I tilted my head and smirked.“What?” tanong ko.“You, ass. Hindi ko na kailangan pang itanong kung para kanino ‘to.”Humalukipkip ako at lumapit sa kaniya. “Don’t you even dare stop me from giving this to your sister–”“Ang piano nga hindi ko na binanggit pa kahit alam kong galit sa ‘yo!” asik niya na ikinangiti kong lalo.“Pero damn you, Leo, sana kahit sa piano na ‘yon hinayaan mo na lang ako at si dad. Iyon ang balak namin na iregalo kay Ara sa graduation niya, eh.”Speaking of graduation, kung hindi sana ako naging duwag, magandang regalo sana ito. But the graduation is near, hindi ko na matata
While I was listening to this ass, I understood more how love can change a person. I was a witness too, because I even experienced how it could turn your world upside down—how it could make you do things you never thought you would, how it could make you weak and strong at the same time. “Reizzan’s presence is my peace, my sanity. Kapag nandito siya, everything feels lighter, mas madali, mas may sense. Pero kapag wala siya… parang loading palagi ang utak ko. Saka iniisip ko pa lang na dalawang linggo? Fck, isang araw nga hindi ako makatagal.” Napailing siya at napabuntong-hininga, saka uminom ulit ng alak. Hindi ko naman napigilan na mapangisi. “Pero hindi na bago na loading ang utak mo.” And he glared at me again. “Gago, kung makapagsalita ka naman parang sobrang close natin. Hindi nga tayo magkaibigan—” “Aren’t we close, Ariston? Ilang beses na kitang tinulungan noon. Hindi pa ba sapat ‘yon?” Sinamaan niya lalo ako ng tingin. “Ngayon inuungkat mo kasi manliligaw ka ng kapatid
Ariston looked at me, but it was fast, now he’s smiling while still browsing on his phone.“Sa itsura mo ay parang wala ka ngang alam,” naiiling niya na sagot sa akin.“Ariston–” nauubos ang pasensiya na tawag ko sa kaniya pero napatigil rin ako nang magsalita ulit siya.“Masyado ka bang na-broken? Talagang nagpakalayo-layo ka na ayaw mong may marinig sa kapatid mo at kay Ara? Nahuli ka rin tuloy sa balita na wala na sila, pati ang kagaguhan na ginawa ng kapatid mo, hindi mo tuloy alam.”“The fck. What is it? At bakit ba ang tagal mong sabihin?” Tumaas ulit ang boses ko dahil talagang binibitin niya pa ako.Wala naman kasing nakarating sa akin. Saka, sino ang magsasabi? Joey knows Lander, but I never asked him to report what my brother was doing o kung ano ang nangyayari sa buhay niya. Isa pa, wala na rin akong naging balita pagkaalis ko ng Pilipinas. Lalo at hindi naman rin ako madalas kausapin ni Lander, hindi na siya sumasagot sa mga mensahe ko.“Huwag mo akong sigawan, at baka pag
“He’s not in the company? Hindi ko siya matawagan.”Nang marinig ko ulit si Ariston ay napatingin ako sa kaniya.“Oo. Kapag dumating si Dad, pakisabi na nag-aalala na kami ni Ara sa kaniya. He’s not like this before.”What I heard piqued my curiosity. Pagkababa ng cellphone ay napatingin sa akin si Ariston at napabuntong hininga.“So, yun na nga, pumunta rin talaga ako dito para makausap ka sa balak mong panliligaw sa kapatid ko, ayokong mapanatag ka at isipin na boto na ako sa ‘yo.”“I wasn’t thinking like that, Ariston. Alam ko naman na ayaw mo rin talaga ako para sa kapatid mo at napipilitan ka lang.”Sa mga sinabi ko ay mula kanina, ngayon siya ngumiti ng malawak–gago.“Buti alam mo, ‘no? Kung may paraan nga para makalimutan ka ni Ara, gagawin ko.”My eyes sharpened at him when I heard what he said. Napaayos ako bigla ng upo at naramdaman ko ang pag-ahon ng inis sa akin. But in the middle of seeing red, I composed myself, trying to calm down. Nangako ako kay Arazella Fhatima na hi
What if Lander knew? But why is he not doing anything?Nanatiling tahimik si Ariston, he’s waiting for me to speak, pero ang ginawa ko ay nagsalin ulit ako ng alak sa baso ko at inisang lagok ‘yon. Ang isipan ko ngayon ay puno ng mga nangyari bago ako umalis ng Pilipinas—kung paano ako pakitunguhan ni Lander, hanggang ngayon na nakabalik na ako na sigurado akong alam na rin niya.Kahit hindi ko siya tawagan para ipaalam, I know he knows I am back.“Hindi kami nagkakausap ng kapatid mo, hindi rin kami madalas magkita dahil nga naghiwalay na rin sila ni Ara. Pero sa huling dinner namin, napansin ko agad na may mali sa kaniya nang kausap siya ni Dad. He wasn’t like that before while he was talking about you. Alam mo naman siguro ang pinupunto ko, Leo?”I was just looking at him. Napailing pa siya bago muling nagpatuloy sa pagsasalita.“He used to talk about his younger brother with so much pride. Sige, sasabihin ko na sa ‘yo—I was jealous before, lalo na kung paano ka purihin ni dad at ni
LeonarizWhen I came back, I wasn't really expecting to meet Arazella Fhatima so soon, knowing that reaching her would never be easy for me. Balak ko na bumalik sa dati na magpadala lang ng mga bulaklak sa kaniya, ng mga regalo nang hindi inilalagay na galing ang mga 'yon sa akin.I told to myself first that I still had to consider Lander, even though I really planned to be a jerk and take Arazella away from him, and then there's also that damn Ariston, who I knew wouldn't back down, especially since I openly told him before that I wanted to get his sister... at alam niya non ang ibig kong sabihin. Like I just wanted to play with her, mess with her emotions, and see how far I could push things.Ang gago ko lang rin talaga non.Wala rin sa isipan ko na magmadali para sabihin kay Arazella ang nararamdaman ko dahil alam ko naman na maaaring hindi niya ako paniwalaan. But then, when I saw her last night in the racetrack, everything I had planned and was already fixed in my mind broke.Ang
Pero obvious na si Kade ang tinutukoy niya kay Leonariz! Hindi ko naman manliligaw ‘yon!Me: Wala akong ibang manliligaw at pakisabi kay kuya, umuwi na siya!Napapikit ako ng mariin at napasandal sa kinauupuan ko pagkasend ko non. Nahilot ko rin ang sintido ko. Bakit ba naniwala ako kay Kuya Ariston na wala siyang sasabihin na iba?Syempre! May init pa siya ng ulo kay Leonariz!Nagpadala na rin ako ng mensahe kay kuya at sinabi kong tigilan na niya ang pagsasabi ng kung ano-ano. I also told him to go home early, alam kong susunod siya agad lalo kung malalaman niyang kasama ko si Reiz pag umuwi.Leonariz: Can we see each other now?Pero imbis na reply ni kuya ang matanggap ko ay itong si Leonariz ulit. Napailing na lang ako dahil talagang aaraw-arawin niya ata akong tanungin kung pwede ba kaming magkita.Kaso may kasunduan kami ni kuya. May punto rin naman siya na dapat ayusin ko muna lahat. Kausapin ang dad, si Lander–Si Lander… ramdam kong ayaw niyang marinig sa akin kung sino ang l
Ngayon ay naglilinis kami dito sa shop. A few minutes after we both cried because of her condition.Ngumiti naman ako ng tipid at umiling. “Mababaw lang rin ang luha ko, saka sino ang hindi maiiyak sa balita na ‘yon, Reiz? Sa kotse pa lang nung nagmamaneho ako grabe na ang kaba ko.”“Sorry, Ara…” hingi niya naman ng paumanhin.“Siguro nablangko lang rin ako at hindi nakapag-isip ng maayos pagkabasa ko ng resulta. Ang talagang pumasok sa isipan ko ay iwan na ang kuya mo dahil ayokong patagalin ang relasyon namin tapos makikita niya akong nanghihina, that would really break me, ang huling gusto kong makita ay masaktan ko si Ariston, Ara.”“Pero masasaktan mo rin siya kung aalis ka ng walang paalam at hindi na babalik pa,” sagot ko.“Babalik ‘yon sa dating buhay niya, magiging babaero ulit,” dagdag ko pa na ikinabuntong hininga ni Reiz.“I prefer this… kaysa ‘yong magdusa siya sa pag-aalaga sa akin, tapos iiwan ko rin siya sa huli… aalis ako na wala nang balikan pa.”“Reiz naman…” sambit