CHAPTER 53: FORGIVE "Sis! Nakakahiya si Darren kanina!" panay ang tawa ni Janna habang nagki-kwento sa akin. "He's flirting with a guy on that Eatery! Nagpa-guide pa siya papunta rito tapos nadapa sa may putik!" Kaya pala busangot si Darren nang sunduin ko sila at iniwan ang mag-ama ko sa bahay na pupuntahan namin. "Anak 'yon ni Ate Myrna, siya na ngayon 'yong mommy ko. Rafael name niya, magkapatid kami," paliwanag ko at tinignan ang reaksyon ni Darren. "I hate youe brother, Dahlia!" naiinis pa rin niyang sagot pero natawa lang kami ni Janna. "Papahiramin kita ng damit niya!" alok ko pa dahil narumihan talaga ang damit at pants niya. Aesthetic at expensive pa naman ang aura niya tapos naputikan lang dahil bukirin dito at basa ang lupa dahil sa patubig. "No thanks!" Umirap pa ito at nag-krus ng braso. He is even wearing a 3 inches heel boots! Akala mo talaga ay rarampa siya sa runway base sa suot niya. "Dito 'yong bahay namin," pagki-kwento ko at pinagbuksan sila ng pinto. "
CHAPTER 54: BETRAYED "Shit!" iyon na lang ang tanging naibulalas ko nang pagmulat ko ng mga mata ay nakita kong nasa hindi ako pamilyar na kwarto. Fear consumed me. Nasaan ako? Napahawak ako sa ulo ko dahil kumirot iyon nang bumangon ako. My lips parted in shock as I saw my body and my grip to the comforter tightened. I am freakin' naked! I can even feel the soreness on my body! What the hell happened? Nanubig ang mga mata ko at napatingin ako sa orasan na nasa dinging. It's now ten o'clock in the morning based on the sunlight that is passing through the window. Nilingon ko ang katabi nang maramdamang may gumalaw at gano'n na lang ang pagkalaglag ng panga ko nang makita kung sino iyon. It's Frank and memories from last night filled my thought. "No way," bulalas ko ulit at tuluyang kumawala ang luha sa mga mata ko. Mabilis akong kumilos at pinulot ang undergarments at uniporme sa sahig kahit nananakit ang halos buong katawan ko. I'm so scared! I don't know what exactly happen
CHAPTER 55: COLD "Ma? Saan kayo galing?" bungad ko nang sa wakas ay makabalik na ng bahay sina Ate Myrna at Rafael. Ate Myrna looks pale and tired but she manages to smile at me. Kasalungat naman no'n si Rafael na halatang iritado at busangot ang mukha. "Sinamahan ko si mama sa Clinic!" padabog na sagot ni Rafael at humilata siya sa sofa. Kaagad namang umalis si Lilac doon at lumapit sa akin. "Kung saan saan ka kasi pumupunta!" paninisi niya pa sa akin. "Nagtrabaho ako!" pagta-tanggol ko sa sarili. "Hindi 'yon kung saan-saan lang! Ikaw nga, e! Hindi ka pa nagtira ng pagkain para kay Lilac!" sumbat ko. "Ay! Bakit ko papakainin 'yang anak mo? Responsibilidad mo 'yan, hoy!" galit na sigaw niya sa akin. "Mama..." tawag ni Lilac sa akin at naramdaman kong yumakap siya sa binti ko. "Tama na nga ang away, mga anak! Rafael! Gusto mo bang tumaas uli ang presyon ko?" pagpapatigil sa amin ni Ate Myrna. Her blood pressure has risen? Mainit pa naman ang panahon! "Ano pong nangy
CHAPTER 56: TOY Asawa na pala ni Blake si Evelyn? Ginawa ko na lang ang sinabi ni Kristoff sa akin. Wala naman na akong magagawa kung bumalik si Blake kay Evelyn. It's been two years! Pero ang sakit pa rin isipin na nawalan na talaga siya ng tiwala sa akin. Hindi man lang niya ako pinag-explain. Basta na lang siyang 'di na nagparamdam. Kasing bilis lang pala ng panliligaw niya sa akin ang naging relasyon namin. "Good morning, ganda!" masiglang bati ng guwardya sa akin nang makapasok ako sa Hotel. "Good moring din po!" Tinugunan ko ang ngiti niya. "Good morning, Sir Blake" bati niya pa sa nasa likod ko. Kaagad akong gumilid para makadaan si Blake gaya ng lagi kong ginagawa. Weird pero palagi kaming halos sabay pumasok! Since my first day here, I been logging in for different time frames but I would always tapped in just right after him. Coincidence lang ba? Ipiniling ko ang ulo at nag-tap na rin ng ID bago sumunod sa kanya. My co-workers are politely greeting hi
CHAPTER 57: CHASE "Ria, nand'yan ka na pala! Tara, lunch!" anyaya ni Kristoff nang magkasalubong kami. Alas dose na pala! Hindi ko namalayan ang oras. "Let's go," sang-ayon ko at sumabay pa siya sa akin nang maglakad papunta sa locker para kunin ang bag ko. May baon kasi ako samantalang siya ay sa Cafeteria bumibili ng pagkain. Malawak ang Cafateria. May buffet at iba't-ibang klase ng pagkain na magkakaiba ang luto ang available. Local man o international. May mga ulam, desserts, snacks, drinks at nag-oofer din sila ng take home foods. Dito kumakain ang mga guest ng Hotel at empleyado. Sa sobrang lawak ay parang hindi napupuno ang lugar kahit maraming tao. "Dito na tayo," anyaya ni Kristoff sa tig-dalawang upuan. Umupo na ako roon at binuksan muna ang phone nang umalis siya para umorder ng pagkain niya. I want to text Ate Myrna and know how is Lilac. Buti na lang pala ay hindi ko pa nasabi sa kanya ang tungkol sa pagbili namin ni Blake ng maraming grocery kanina. Mapapahiya pa ak
CHAPTER 58: CLEAN "One minute na lang..." bulalas ni Kristoff bago magsimula ang break namin. Nagdarasal pa rin siyang wala nang tatawag para makapag-lunch na kami. Kanina pa kasi kami ritong alas onse. Walang nagpapa-assist kaya nabo-bore na rin kami. Mas sanay kaming may ginagawa. "Uy, grabe naman! Saktong alas dose pa!" Napatampal siya ng noo. Natawa naman ako nang tumunog ang teleponong nasa harap namin. "Mag-lunch ka na. Ako nang bahala rito," paninigurado ko dahil kanina pa siya nagre-reklamong gusto na niyang kumain. Ako na ang kumuha no'n para sagutin. "Good afternoon! Ria, speaking! What can I do for you?" masiglang bungad ko sa tumawag. "Hindi pwede! Sasamahan kita rito. Sabay tayong maglu-lunch!" sagot ni Kristoff kaya nag-mute muna ako. "Paano kung ma-late 'tong matapos? Walang makakapag-lunch sa ating dalawa," dahilan ko at nag-unmute. "Hello?" pagka-usap ko sa tumawag. "Go to my office," boses ni Blake kaya napaawang ang labi ko. Ano na namang kailangan nito?
CHAPTER 59: DADDY"Ang tagal mo!" iyon ang bungad ni Kristoff sa akin na mukhang inip na inip nang nanghihintay.Napabuntong hininga na lang ako at umupo na sa harap niya. "Sorry! May inasikaso lang," dahilan ko kahit mabigat ang dibdib ko dahil sa nalaman ko tungkol kay Blake.I cried and fixed myself before acting like nothing happened. Mabuti na lang ay hindi na namumula ang mga mata at ilong ko kaya hindi niya nahalatang galing ako sa pag-iyak."Nga pala, Ria! Pinapatang no'ng tropa ko kung single ka raw?" pagbukas ni Kristoff ng usapan nang mailapag ko sa lamesa ang mga iniluto ni Ate Myrna para baunin ko ngayong araw."I'm single," mabilis na sagot ko at nagsimula na rin kumain.I'll just pleasure myself by eating these tasty foods rather stressing myself. Mamayang gabi ko na lang dadamdamin iyong nangyari sa amin ni Blake kanina. Nanlaki naman ang mga mata ng kasama ko at napaubo pa kaya mabilis kong inabot sa kanya ang tubig na nasa harap niya. "Talaga?! 'Di kapani-paniwalang
CHAPTER 60: NEED "I'm sorry," sinserong sagot ni Blake kay Lilac. "Sorry talaga, Sir Blaze," paumanhin ko rin sa napagkaamalan ni Lilac na daddy niya. Ni hindi ko alam kung anong tumatakbo sa utak ng anak ko ngayon. "It's okay! Sanay na akong hinahabol at pinagbibintangang nakabuntis!" natatawang aniya. Hindi ko alam kung biro 'yon o nagmamayabang siya. Pina-upo ko si Lilac sa sofa na nasa lobby kung saan pwedeng tumambay ang mga guest. "Stop crying na, baby," pagpapatahan ko sa kanya at pinunasan ang namunulang pisngi niya. Umupo naman si Blake sa tabi niya. "Do you want something to drink, Lilac?" maingat na tanong pa niya sa anak. "I want Dutch Mill!" nakangusong sagot ni Lilac. Napatingin ako kay Blake nang tumango siya. "I'll buy you some," mabilis na sambit niya at ngumiti nang tignan siya ni Lilac. "You look like my daddy when you smile, mister," komento pa niya at huminga ng malalim dahil galing siya sa pag-iyak. Huh? Her words bring back the memories I've