SA BAR
CHLOE POV"beshy puntahan mo ako ngayon nandito sa Thomas Morato . please beshy" pagsusumamo ko kay Kean, ang nag-iisang best friend ko na handang damayan ako sa lahat ng oras.
"umiiyak ka ba Chloe? ano na naman bang ngyari sayo beshy? Tsk yung pamilya mo na naman ba?" nag-aalalang tanong niya sa akin
"huhuhu! oo beshy mamaya ko iwento sayo lahat pagdating mo. Nandito ako sa paborito nating hang out area." nanlulumo kong sabi sa kaniya.
"kumalma ka lang diyan beshy bibilisan ko lang magbihis at liliparin ko na din papunta diyan. Wag kang aalis diyan pupuntahan kita!” Pagpapakalma niya sa akin.
“Okay beshy! Huhuhu “ tugon ko sa kanya. ibinaba ko na ang aking tawag at nagpatuloy naman ako sa pagtungga sa aking inumin. Gusto kong magpakalunod sa alak at makalimot sa ginawa ng aking mga magulang. Nanlulumo ako sa tuwing maiisip ko ang nalalapit kong pagpapakasal kay Valentino. Sunod sunod na pag-order ng alak ang aking ginawa. Kada dating ng mga inumin ay agaran ko itong tinutungga. Maya maya ay nag ring na ang aking telepono, dumating na din si Kean. Pinuntahan naman agad niya ako sa aking pwesto . Pagkalapit ay niyakap niya ako kaagad.
"beshy lasing na lasing ka na, iuuwi na kita" sabi ni Kean sa akin pagkadating na pagkadating niya.
"ayoko beshy, hindi pa ako uuwi. Ayokong umuwi din sa amin. Kaya ko pa. Huhuhu beshy!” halos na-ngo-ngongo na ako sa pagsasalita sa sobrang kalasingan. "uminom pa tayo!" itinaas ko ang aking kamay at sinenyasan ang waiter para kuhain ang aking order.
"ano ba kasing ngyari sayo beshy?! winalangya ka na naman ba ng mga magulang mo? sinabi ko naman kasi sayo noon pa hayaan mo na ang negosyo mong iyan dahil hindi naman yan naging sayo kahit sabihin pa natin na ikaw ang nagpahirap upang mapalago iyan. Inangkin na din naman yan ng mga magulang mo. Tignan mo simula nung sila ang kumapit niyang negosyo mo nagkanda-peste peste na lahat." naiinis na sabi ni Kean"beshy alam mo bang ikakasal na ako?" nakapangalumbaba kong sabi sa kaniya. seryoso ko siyang tinignan sa kaniyang mga mata.
Rumehistro sa mukha niya ang matinding pagkagulat. "huh? at pano naman ngyari yun? at sino ang magiging asawa mo? “dire-diretso niyang tanong sa akin. “Kelan ka pa nagkaroon ng jowa?! Bakit hindi mo ata nakwento sakin ang tungkol dito?”
"huhuhu! (nag-unahang pumatak ang aking luha at sinumulan kong magkwento kay Kean ng mga nangyari) beshy, sa totoo lang wala din akong ideya tungkol sa nalalapit kong kasal kung hindi lang sinabi sa akin ni Theo hindi ko pa malalaman. hindi ko alam kung pano na ang buhay ko ngayon! hindi ko inakalang magagawa sakin nila Mama ang ganito, (hinahampas ko ang aking dibdib dahil sa paninikip ng aking dibdib sa sama ng loob sa aking mga magulang ) dahil sa pesteng pagkalulong nila sa pagsusugal ay nakipagkasundo sila kay Valentino bilang kabayaran sa kanilang atraso ang aking kalayaan, bukod pa dun ay magbibigay si Valentino ng tulong para maiahon ang nalulugi kong kompanya. Siguro beshy kapalaran ko na lang talaga ang maging alipin ng mga taong malalapit sa akin. " nanlulumo kong sabi kay Kean. Nawawalan na ako ng gana sa mundo dahil sa sabay sabay na nangyayari sa aking buhay. Tuloy ang pag-agos ng luha sa aking mga mata. Dala na din ng aking kalasingan ang pagiging emosyonal ko.
Nakatingin naman sa akin si Kean "beshy ano ka ba! Cheer up (pagpapalakas niya sa aking loob) may naiisip akong paraan kung pano ka makakatakas sa kawalang hiyaan ng iyong mga magulang pero kakailanganin ko ang koordinasyon mo. Alam kong pagdating sa tibay ng loob ay malakas ka. Kung papayag ka ay tutulungan kitang tumakas sa araw ng iyong kasal. Naalala mo yung sinabi ko sayo noon na bahay ko sa Italy? pwedeng pwede kang magtago muna doon pansamantala hindi ka nila makikita doon dahil nasa private village iyon " nakatitig sa akin si Kean, seryoso ito sa kanyang sinasabi, Isa si Kean sa maiimpluwensyang tao sa bansa. Kilala siya sa larangan ng fashion industry kaya hindi ito mahihirapang gawan ng paraan ang aking pag-alis . Isa pa ay nag-ma-may-ari ito ng private plane na maari kong gamitin sa aking pagtakas.
"beshy sure ka bang tutulungan mo ako?" seryoso ko ding tanong sa kanya.Tinitigan ko siya ng mata sa mata.
"sure ako beshy! alam mo namang ikaw lang ang super friend ko, syempre hindi kita pababayaan basta sumang-ayon ka lang sa gusto nilang mangyari para hindi sila makapag-hinala" nakangiti niyang pinapaliwanag sa akin ang aming gagawin para sa aking pagtakas. Gayunpaman ay hindi ko maiwasan ang mag-isip. Hindi ko maintindihan kung bakit palagi na lang akong ginagawan ng hindi maganda ng sarili kong mga magulang. "mag-enjoy na lang tayo beshy! ikalma mo muna ang sarili mo, magiging maayos din ang lahat" sabi pang muli niya sa akin.
Tinawag na muli ni Kean ang waiter upang umorder muli ng aming mga maiinom. Tuloy-tuloy ang ginawa naming pag-inom. Makalipas ng ilang oras kasabay ng paglalim ng gabi ay siyang pagkalasing naman namin ni Kean. Napapasayaw na din kami sa dance floor kasama ng iabng mga grupo. Parehas kaming nag-enjoy ng mga sandaling iyon ni Kean. Nagtatawanan naman kaming bumalik sa aming pwesto.
Kinantsawan naman ako ni Kean dahil sa isang lalaking kanina pa nakatingin sa akin.
"beshy alam mo bet ka niyang lalaking yan kanina pa yan nakatitig sayo" pang aasar ni Kean sa akin.
"Tshhh naku lang beshy hayaan mo yan! Ayokong dagdagan pa ang sakit ng ulo ko “ sagot ko naman sa kanya. “Kailangan ko lang pumunta sa comfort room beshy”
“Okay sige! Daanan mo ako dun sa table na yun . Makiki join na muna ako sa mga gwapong yun” tinuro niya sakin ang isang grupo ng kalalakihan na nakasayaw namin ang kaniyang sasamahan. Tumango lang ako sa kaniya saka umalis.
Ng mapag isa na ako sa CR ay muli ko na namang naalala ang sakit na dulot ng aking mga magulang. Dala ng matindi kong kalasingan ay hindi ko na naisip na balikan si Kean bagkus ay naglakad ako pasulong palabas ng Bar.
Kasabay ng malakas na ulan ang pagpatak ng aking mga luha. Dire-diretso akong naglakad sa ilalim ng malakas na ulan , hindi alintana ang pagkabasa ng buo kong katawan. Pinara ko ang isang itim na sasakyan na aking nakita na agaran namang huminto sa aking harapan. “Miss okay ka lang ba?” Tanong ng lalaki sa akin“Ikaw yung lalaki kanina ah! (Nakatitig kong sabi sa kaniya, inabot pa niya sa akin ang kaniyang jacket dahil sa nilalamig ako sa pagkabasa sa ulan) please ilayo mo ako sa lugar na ito. Dalhin mo ako kahit saan mo gusto basta wag lang sa bahay namin!” Nagsusumamo kong sabi sa kaniya.
RATED SPGCHLOE POVNanunuot ang lamig sa buo kong katawan dala ng pagkakabasa ko sa ulan . Naramdaman ko ang pangangatal ng aking baba kaya sinubukan kong painitin ang aking sarili. Pinagkiskis ko ang aking mga palad at paulit ulit na idinidikit ito sa aking mukha.“Miss kailangan mong magpalit ng damit magkakasakit ka niyan sa ginawa mo.” Anas naman ng lalaking ito sa akin. Hinubad pa nito ang kaniyang damit at isinuot sa akin upang madagdagan ang init sa aking katawan.Hindi naman ako sumagot sa kanyang sinabi, pilit kong inaaninag ang kaniyang mukha pero hindi ko ito maysadong makita dahil sa epekto ng alak sa aking sistema. Nagdulot naman ng kakaibang init sa aking katawan ang pagdikit ng kaniyang balat sa aking mga balat.Sinunggaban ko siya ng halik ng tulungan niya akong tanggalin ang seatbelt na nakakabit sa aking katawan, mariin at walang pakielam ang aking naging pagkilos hindi ko na alintana kung ano mang susunod na mangyari sa pagitan naming dalawa. Nabigla naman siya sa
Malakas na lumalagabog ang headboard ng kaniyang kama sa dingding dahil sa lakas ng pagkakabayo niya mula sa aking likuran. Hawak hawak niya ang aking bewang na siyang ginamit niya upang ipang-kontrol sa bawat pagbayo niya. “Plak plak plak” rinig na rinig ang kalampagan ng aking mamasa-masang perlas sa nagtutumindig niyang sandata. Nakakaulol ang bawat tunog na aking naririnig, sarap na sarap ako sa ginawa niyang paghalik sa aking batok habang walang habas ang kanyang pagkadyot mula sa aking likuran. Napapasabunot pa ako sa kaniyang ulo mula sa aking likuran at walang humpay ang aking paghalinhin. Hindi ko alam kung saan ko pa ibabaling ang aking ulo sa sarap. "MMMMM ang sarrrrap sige pa! idiin mo pa" Ilang minuto niya iyong paulit ulit na ginawa ng ibinaliktad niya akong muli paharap sa kanya, nakita ko ang pangingintab ng kanyang buong katawan dahil sa walang tigil na pagtagaktak ng kaniyang pawis. Napapasinghap pa ako sa mabangong amoy ng kanyang katawan na lalong nakakadagdag s
AFTER 1 WEEKKASALANG CHLOE AT VALENTINOAng bawat babae ay naghahangad ng isang mala fairy tale na wedding at balang araw ay makita niya sa unahan ng altar ang lalaking nais niyang makasama buong buhay, ito sana ang isa sa pinakamahalagang pangyayari sa aking buhay mga sandaling masaya naming babalikang mag-asawa. Malalim ang aking iniisip suot ang puting trahe de boda na napapalibutan ng swarovski na bato habang sakay ako ng isang puting limosine. Nakasilip ako sa labas ng bintana, nawawalan na ako ng pag-asa sa pagtakas na aming plinano sapagkat napapalibutan kami ng mga body guard ni Valentino. Pati ang sasakyang sinasakyan ko ay may mga naka convoy na body guard upang siguruhin ang aking pagdating sa araw na ito. Kung hindi lang siguro ang matandang ito ang aking mapapang-asawa ay hindi ako kokontra. Napakaganda ng ayos mula pa lang sa labas ng simbahan. Napaakaraming puting bulaklak ang dinecorate mula sa hagdan paakyat sa papasok ng simbahan.Hindi ko gustong bumaba sa sasakyan
RILEY POVHindi maalis sa isip ko ang nangyari sa amin kagabi ng isang babaeng nakasalamuha ko sa Bar kung saan ako nag chill out kagabi. Sariwa pa sa aking ala-ala ang init ng gabi na aming pinagsaluhan, hinding hindi ko makakalimutan ang maamo niyang mukha. Hindi ko ugaling makipag one night stand sa isang babaeng kakakilala ko pa lamang . Ito ang unang beses na ginawa ko iyon. Kung sabagay 2 lang ang babaeng naka-s*x ko sa buong buhay ko. Ang una ang ex kong si Daniela at ang babaeng ngayon ay gumugulo sa aking isipan. “D*mn sino ka bang babae ka! Binabaliw mo ako kakaisip sayo!” Pagbulong ko sa aking sarili. Hindi ko maintindihan ang sarili ko magmula ng makita ko siyang pumasok sa loob ng bar ay napako na ang atensyon ko sa kaniya. Simpleng babae na hindi nakikipaglandian sa kung sino-sinong lalaki lang. Kahit pa ilang beses na itong nilapitan ng ilang kalalakihan sa loob ng Bar ay hindi nito in-entertain . Gusto ko sana siyang lapitan ng makita ko siyang iyak ng iyak ngunit nat
CHLOE POVMalaki ang pagpapasalamat ko sa kaibigan kong si Kean sa pagtulong niya sa pagpasok sa akin sa Antonio Corporation. Na-o-overwhelmed ako sa gaan ng pakikitungo ng lahat sa akin . Hindi ko namalayan ang bilis ng panahon, parang kelan lang ng sunduin ako ni Ethan sa airport mula sa aking pagtakas. Habang nagmamaneho ng kaniyang sasakyan patungo sa lugar kung saan naroroon ang bahay ni Kean sa Roma Italy ay pinag-usapan na namin kaagad ang tungkol sa magiging trabaho ko. “Chloe, okay lang ba sayo na maging Personal Assistant ka ni Mr.Antonio?” Ang aking pag-a-apply ko bilang admin staff noong una ay umarangkada bilang Personal Assistant ng CEO“Ofcourse Ethan! Malaking karangalan ito para sa akin. “ masaya kong sagot sa kanya.“Okay sige ipapagawa ko na kaagad sa HR Department ang offer letter sayo! Pirmahan mo kagad para makapag start ka na din bukas. Urgent kasi yung position, nakita na din ni Mr.Antonio ang lahat ng detalye tungkol sayo kaya tinanggap ka na niya pirma mo na
SA BAHAY NA TINUTULUYAN KO CHLOE POV Aligaga ako sa aking sarili ngayong oras. Hindi ko maintindihan kung ano ba ang gusto kong kainin.Tila naglalaway ang aking bibig sa pag-iisip na kumain ng halo-halo sa oras na ito. Ilang minuto ang nakalipas at ayan na naman ang aking tiyan, hinahalukay na naman siya. Makailang beses na akong nagpabalik-balik sa banyo sa kakasuka. Naalala ko ang sinabi sa akin ni Ellie. Nakatitig ako sa aking bag habang nakatayo sa aking dining table, nagdadalawang isip ako kung kukuhain ko ba ang Pregnancy Test Kit na aking binili kanina sa botika. Hindi ko alam kung handa na ba ako sa aking malalaman, ilang minuto din akong nagtagal sa ganoong posisyon. “haist" napapabuntong hininga kong kinuha ang PT Kit at nagtungo na ako sa banyo upang simulan na ang test. Alam kong sooner or later ay lalaki at lalaki ang aking tiyan kung sakaling buntis man ako at wala na akong magagawa dun. Habang umiihi ay panay ang aking pagdadasal. Matindi ang aking kaba ng simulan
RILEY POVPinatay ko na ang tawag ko kay Olivia. Mahigpit ko siyang binigyan ng instruction ng mga dapat niyang gawin ng malaman ko ang tungkol sa pagbubuntis ni Chloe. Kahit against the policy ng kompanya ang aking mga sinabi ay walang kahit na sino man ang maaring bumali sa lahat ng aking pinag-uutos not unless handa na silang mawalan ng trabaho. Ngingiti ngiti akong humarap kay Ethan, dahil alam ko at sigurado akong sakin ang pinagbubuntis ni Chloe. Ang babaeng lihim kong minamahal. Hindi ko rin maipaliwag saking sarili pero simula ng gabing nakasama kong nagtampisaw sa kawalan si Chloe ay hindi ko na ito makalimutan.Kaya naman hindi na ako nag-aksaya ng oras. Inutusan ko si Ethan na puntahan si Chloe at kausapin tungkol sa ilang importanteng bagay para sa ikabubuti niya kapalit ng pananatili niya sa kompanya. Alam kogn kung hindi ko ito gagawin ay hindi papayag si Chloe. One in a million si Chloe, babaeng walang kaluho-luho. Simula pa lang ng malaman ko kay Ethan na kaibigan ito
SA BAGONG BAHAY CHLOE POV Matapos ang naging pangungulit sakin ni Ethan na tanggapin ang ino-offer niyang paglipat ko ng bahay ay pumayag na din ako. Kinausap ko si Kean tungkol sa desisyon ko. Nabanggit din kasi sa akin ni Ethan na kung hindi ko tatanggapin ang alok na ito ay tatanggalin ako ni Mr. Antonio sa trabaho. Ang paliwanag niya ay ayaw ni Mr.Antonio na maging sakitin ako dahil sa pagbubuntis ko, at dahil para rin naman ito sa ikabubuti ko ay pumayag na ako. Nirespeto naman ni Kean ang naging desisyon ko. Ayokong iasa sa kaniya ang lahat ng magiging expenses ko dito sa Italy kung sakaling mawawalan ako ng trabaho. Kahit pa may dokumento ako ay mahirap makahanap ng employer na papayag na magtrabaho ako habang buntis ako dhail sa malaki ang babayaran nila once manganak na ako. "Salamat talaga Kean at pumayag kang lumipat ako ng bahay, salamat sa pagpapatigil mo sa akin sa bahay mo, ang dami dami kong ng utang na loob sayo beshy! Kelan pa kaya ako makakaganti sayo? (nahihiya
Pagkauwi namin, napansin kong tila mas matamlay pa rin siya. Kaya’t dumiretso ako sa kusina at nagluto ng paborito niyang pagkain—adobo na may konting anghang, eksaktong tulad ng gusto niya noong bata kami. Nang ilapag ko ito sa mesa, sinamaan niya ako ng tingin. “Cass, hindi ko naman sinabi na gusto kong kumain,” reklamo niya. “Hindi ko tinatanong kung gusto mong kumain,” sagot ko nang diretso. “Kailangan mong kumain. Kung ayaw mo, ipapapasok ko ang adobong ito sa bunganga mo. Naintindihan?” Napangiti siya, kahit papaano. “Ikaw talaga. Pumunta ka lang dito para sigawan ako at pakainin ng adobo.” Tumawa ako, ngunit sa loob ko, kinukumbinsi ko ang sarili na kaya ko siyang ibangon. Pero sa likod ng isip ko, may galit na hindi ko kayang itago—galit para sa asawa niyang walanghiya. Tinawagan ko si Lucas dahil dumiretso ako sa bahay ni Charlie para samahan siya. “Anong naiisip mo, Cass?” tanong niya, halata ang pag-aalala. “Gusto kong magsimula na agad ang kaso. Hindi lang it
Pagkalipas ng tatlong araw, dumating ang itinakdang araw ng appointment ni Lucas para kay Charlie kay Atty. Janela Sanchez. si Atty ang busiest na Atty sa larangan ng pag handle ng mga annulment. Kasama ako sa opisina ng abugado bilang moral support sa kapatid ko dahil masyado ding busy si Christopher at laging nasa labas ng bansa para sa mga meeting . Kahit sinubukan ni Charlie na magmukhang kalmado, halata sa mga kilos niya ang kaba at pag-aalinlangan. Si Atty. Janela ay isang babaeng nasa early 30’s, at halatang alaga ang sarili niya. Kitang kita ang kagandahan nito. Matalim ang kanyang mga mata ngunit may maamong ngiti na parang nagsasabing, “Huwag kang mag-alala, nasa tamang kamay ka.” “Good morning, Mr. Charlie. Cass, nice to meet you both,” bati ni Janela habang inaabot ang kamay ni Charlie. “Lucas has told me about your case. Don’t worry, I’ll do everything I can to help you.” Medyo nauutal si Charlie nang magsimulang magkwento, kaya hinawakan ko ang kamay niya sa ila
Narinig ko ang paghikbi niya. “Salamat, Cass. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kung wala kayo.” “Lalaban ka, Charlie,” sagot ko, puno ng galit para sa nangyari pero determinasyon para sa kanya. “Hindi para sa kanya. Lalaban ka para sa sarili mo. Dahil hindi mo deserve ang ganito.” Pagkatapos ng tawag, nanatili akong nakatulala sa telepono. Nag isip ako ng dapat kong gawin. Kinabukasan, maagang-maaga akong nagising. Halos hindi ako nakatulog kagabi, paulit-ulit na bumabalik sa isip ko ang kinuwento sa akin ni Charlie. Hindi ako mapakali dahil ayokong magtagal ang lahat. Alam kong hindi siya pwedeng mag-isa ngayon dahil kilala ko ang kakambal ko, minsan nakakagawa siya ng mga desisyong hindi niya pinag-iisipan. At ayokong may mangyaring hindi maganda sa kaniya at lalong ayokong makagawa siya ng isang bagay na pagsisisihan niya. Pagkalabas ko ng kwarto, nadatnan ko si Lucas sa kusina, naghahanda siya ng almusal dahil tinanghali ako ng gising mabuti na lang at weekends ngayon. N
“Love papasok na muna ako sa office. Kung may kailangan ka tawagan mo lang ako.” Malambing na sabi ni Lucas "okay Love , ingat ka. Hindi na ako makakasama sa labas at busy ata si Habang inaayos ko ang mga laruan ni Caleb sa sala, biglang tumunog ang telepono ko. Tumigil ako, napatingin sa screen—si Mommy Chloe ang tumatawag. Napakunot agad ang noo ko. Bihira siyang tumawag nang ganito kaaga. At usually pumupunta siya sa bahay at hindi lang basta basta na tatawag sa akin. “Hello, Mommy Chloe?” mabilis kong sagot, kaba agad ang bumalot sa akin. "Napatawag po kayo? May nangyari ba?” Ramdam ko ang bigat ng bawat salita niya. “Cass, tumawag si Charlie sakin kanina. Wasak na wasak siya…nag-aalala ako sa kapatid mo anak. Kasi naman itong asawa niya nahuli niya daw na may ibang lalaki.” Halos mabitiwan ko ang hawak kong laruan. Nagpanting ang tenga ko sa narinig. “Ano?!” malakas kong tanong, bahagyang nanginginig ang boses. “Paano nangyari iyon?! Eh si Sharmaine ang patay na patay
Nang makabalik na kami sa aming tent site. Habang naglalakad kami ni Cassandra sa Safari, hawak niya ang kamay ni Caleb na tuwang-tuwa sa paligid, parang biglang bumagal ang oras. Pinagmamasdan ko silang dalawa—ang mag-ina ko. Napansin ko ang liwanag sa mga mata ni Cassandra na parang matagal nang hindi ko nakikita, at ang walang kapantay na saya sa boses ni Caleb tuwing may makikitang hayop sa paligid. Sa gitna ng saya, biglang bumigat ang pakiramdam ko. Hindi ko maiwasang maalala ang mga panahong sinayang ko. Flashback Dalawang taon na ang nakalipas, nasa bar ako kasama ang mga kaibigan ko, hawak ko ang isang baso ng alak habang nakikipagkwentuhan sa isang babaeng halos hindi ko na maalala ang pangalan. Ang cellphone ko ay paulit-ulit na nagri-ring sa bulsa. Si Cassandra ang tumatawag, pero hindi ko iyon sinasagot. “Mamaya na,” bulong ko sa sarili ko habang inilapag ang baso. Ni hindi ko naisip kung ano ang nar
LUCAS POV Mula nang magkaayos kami ni Cassandra , parang muling nagliwanag ang buhay ko. Ang bahay namin, na dati’y puno ng tensyon at tahimik na mga gabi ngayon ay bumalik na ito sa dating sigla. Ang malalakas na tawa ni Caleb, na naging sentro ng aming pagsasama. Malaki ang pinagpapasalamat ko dahil naging bukas kami ni Cassandra sa isa’t isa. Ang masarap na tawanan namin bilang pamilya . Unti-unti naming naibabalik ang dating kami. Ang pagsasama namin ay naging mas masaya. Pinangako ko sa sarili kong gagawin ko ang lahat para mapanatili ang kasiyahan sa pamilya namin. Kaya hindi ko na hinayaan pang lumipas ang aming anibersaryo ng kasal nang walang espesyal na sorpresa para kay Cassandra. “Cass, may plano ako para sa anniversary natin,” bungad ko isang gabi habang nag-aayos siya ng damit ni Caleb. Hilig niyang maging hands on na ina sa tuwing umuuwi siya galing sa trabaho. Tumingin siya
PRESENT TIME “Sabihin mo sa akin, Cassandra. Ano ba talaga ang meron sa inyo ni Ian? Bakit sobra kung ipagtanggol mo siya laban sakin?! Bakit ? Mas gusto mo na ba siya? Ipagpapalit mo ba kami ni Caleb sa kaniya?!” Tanong sakin ni Lucas. Bigla akong sumabog ng marinig ko ang mga salitang iyon sa kaniya. “How dare you to accuse me Lucas, alam mo ba kung bakit naging malapit ako kay Ian? Ngayon sasabihin ko sayo lahat-lahat tutal ayaw mong tumigil ng kaka duda. Alam mo bang nung mga oras na nahuli kita sa bar two years ago? Hinimatay ako sa labas noon dahil hindi ko napigilan ang sama ng loob na nararamdaman ko ng mga sandaling nakita kitang nakikipaglandian sa ibang babae. And that time? Si Ian ang tumulong sakin, dinala niya ako sa ospital at siya ang nagdala sakin sa ospital. Imagine ilang beses akong tumatawag sayo nun! Pero ano? Nasan ka?! Nasa kandungan ng ibang babae habang ako halos hindi magkandamayaw sa pag aasikaso sa inyo . Kahit anong sabi kong hindi maganda ang pakiramd
CASSANDRA POV Ang sakit ng huling pag-uusap namin ni Lucas ay parang sugat na muling nabuksan. Hindi niya alam kung bakit ako naging malapit kay Ian. Bakit parang kasalanan ko pa ngayon ang pagkakaruon ng lamat ng relasyon namin?! Hindi ba’t ako itong sinaktan nuon!? Ako itong niloko at muntik iwan dahil sa napabayaan ko ang sarili ko. Nakalimutan ko ng mag ayos at tumaba ako magmula ng ipanganak ko si Caleb. Oo malapit ang loob ko kay Ian at yun ay dahil sa siya lang ang nakinig at nakaintindi sa lahat ng hinanain ko noon sa buhay. Grabe ang post partum depression na inabot ko na halos ikabaliw ko na. Tapos anong sinasabi niya sakin sa tuwing inaangal ko ang pananakit ng ulo ko noon?, ang pagsasabi kong nanginginig na ang katawan ko minsan pag mag isa na lang ako?! Sa tuwing hihingi ako ng tulong para bantayan kahit saglit si Caleb. Diba ang sinasabi niya palagi na pagod din siya at baka naman nag iinarte lang ako. Noong una akala ko ay tama ang naging desisyon ko na pakasala
Makalipas ang apat na taon mula nang ikasal kami ni Cassandra, naging mas maayos ang buhay namin. Si Caleb ay apat na taong gulang na, malikot at masayahin. Ang tingin ng iba, perpekto ang pamilya namin, pero hindi nila alam na may mabigat na bagay na unti-unting sumusubok sa pagsasama namin ni Cassandra. Nagsimula ang lahat nang pumasok si Cassandra sa trabaho muli. Pagkatapos ng ilang taon na nakatutok siya kay Caleb, bumalik siya sa corporate world. Masaya ako para sa kanya, pero hindi ko inasahan ang pagbabagong dala nito. Isang gabi, habang nag-aalmusal kami… “Love parang lagi ka ng late umuuw ngayong mga panahong to?. Hindi ba pwedeng huwag ka nang mag-overtime, Cassandra?” “Lucas, sinabi ko naman sa’yo, kailangan ito sa trabaho. May deadline na kailangang habulin.” sagot niya sa akin. Magmula ng huli naming malaking pagtatalo na muntikan ng mauwi sa hiwalayan ay nagbago na si Cassandra sa pakikitungo sa akin. “Pero paano si Caleb? Lagi ka na lang wala, alam mo bang palagi