PRESENT DAY
[Ivana's]
I opened my eyes when I felt someone's finger running through my hair. Lumingon ako para tignan kung sino iyon pero agad naman akong nagsisi noong nakita ko kung sino yung nasa tabi ko.
"Gene," I called his name with all the hatred inside me. I even glared at him but it seems like he doesn't care. "You're awake," he told me with his fingers still running through my hair. I pushed his filthy hands away from my hair because I'm so disgusted with his touch. He raped me so, he doesn't have the right to touch me ever again.
"That's rude," he commented. "I think raping me is the worst," I disgustingly told him. "You deserve it anyway." Dumilim yung mukha niya noong narinig niya yung sinabi ko. Totoo naman iyon hindi ba? Raping me is worse than being rude tapos sasabihin niya na deserve ko iyon?! Wala siyang puso! Bumangon ako sa higaan tapos matapang ko siyang hinarap. Pinalaki akong may galang sa kapwa pero sa sitwasyong ito ay tuluyan na akong nawalan ng GMRC!
"I don't deserve it or any of this kidnapping shit! I deserve better that this! I deserve someone better than you!" galit na galit kong sigaw sa kanya. "What did you say?! I'm the best and you deserve to be with someone like me!" Malakas niyang hinila yung magkabilang paa ko palapit sa kanya. Natakot ako dahil sa madilim niyang awra na puno ng galit at handang saktan ako kapag may mali akong sasabihin. "Please stay away from me," takot na pakiusap ko sa kanya.
"So, where's your bravery now, luv? You were so brave a minute ago, right?" he teased me with his devilish grin. "Iwan mo na lang ako dito. Gusto kong magpahinga," pakiusap ko ulit. "Nope, I won't leave yet. Let's talk about MY RULES now that you gain your consciousness after three fvcking days. I'm losing my patience, luv," iritado niyang sabi sa akin. What?! Nawalan ako ng malay ng tatlong araw? Akala ko natulog lang ako kagabi tapos nagising ako ngayong umaga? Hindi ko alam na tatlong araw na pala ang lumipas.
"Tatlong araw akong walang malay?" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya. "Believe it or not but you were acting like Sleeping Beauty for three nights and two days. I should have kissed you to wake you up but nah, fairy tales doesn't exist," sabi niya habang nilalaro yung baril sa kamay niya. Bakit may hawak siyang baril? Babarilin niya ba ako kapag hindi ako pumayag sa gusto niya? Is he going to kill me? "Don't worry luv, I won't use my gun on you," sabi niya bago tinago ang baril sa kanyang likod.
"A-ano ang pag-uusapan n-natin?" utal na tanong ko sa kanya. "Oh please! Why are you stuttering? You're a confident one, aren't you?" Kinuha niya yung bote ng bourbon sa kanyang tabi tapos basta na lang niyang ininom iyon. "Just tell me kung ano yung pag-uusapan natin para matapos na. I want to be alone in my room," mahinang sambit ko.
"This is my room luv. This is OUR room to be specific," he corrected me. "I will never sleep with you," matigas na sumbat ko ngunit tumawa lamang siya ng malakas. "Oh luv, you have no idea!" natatawang sagot niya. "What do you mean?" I asked him. Ano na naman bang kademonyohan ang ginawa niya sa akin?
"Don't you know that we've been sleeping for three nights? Oh right, you were unconscious so you wouldn't know that I've been kissing and massaging your luscious breast," patay malisya niyang sabi sa akin. Nanlaki naman ang mga mata ko dahil sa narinig ko. "Walang hiya ka! You're so shameless! Kulang pa ba ang ginawa mo sa akin?! Is raping me not enough for you para halayin mo ako habang wala akong malay?! Wala ka ng pinagkaiba sa kampon ni satanas!" I was about to slap him hard but he grabbed my hands before he pinned me on my bed, his bed rather. He's on top of me right now kaya hindi na ako makagalaw para itulak siya palayo sa akin.
"I thought woman with a class doesn't talk like that?" he smirked before he started running his fingers through my exposed leg. How dare him! Nandidiri na ako sa sarili ko dahil sa ginagawa niya sa akin. Ano na lang ang sasabihin nila sa akin? Rape victim? Isa na akong kahihiyan ngayon, I'm no longer the pride of our family.
"Please, stop it," umiiyak na pakiusap ko. Hindi nagtagal ay bigla na lang siyang lumayo sa akin at bumalik na sa posisyon niya kanina. "Get up and fix yourself," utos niya sa akin kaya agad naman akong sumunod. Takot ako na baka kung ano na naman ang gagawin niya sa akin kapag hindi ko siya sinunod.
"Good. Now listen to me, luv." He crossed his leg as he drank from the bottle of bourbon. "Sabihin mo na kung ano ang pag-uusapan natin. Gusto ko ng magpahinga," walang modong sabi ko. I think being rude isn't bad when talking to someone like him. He's the worst so why bother talking with him in a nice way?
"Let's discuss about MY RULES," sabi niya bago itinabi yung bote sa bedside table. "Just talk para matapos na. Kanina mo pa 'yan sinabi," iritadong sambit ko. "Easy luv," mapang-asar na sumbat niya. Napapikit na lang ako dahil sa sobrang inis. Halatado naman na iniinis lang niya ako.
"Kung wala kang matinong sasabihin then please leave," galit na sabi ko sa kanya ngunit agad naman akong kinabahan noong nakita ko na biglang dumilim yung mukha niya. "You don't have the slightest right to tell me what to do. This is my house and I own everything in here including you!" he howled like and angry wolf. Napayuko na lang ako dahil sa takot kahit gusto kong isampal sa mukha niya na hindi niya ako pagmamay-ari.
"Cat got your tongue luv?" he told me before he lifted my chin to meet his intimidating gaze. His eyes are captivating and nice but it doesn't change the fact that he's a rapist. "Do you want me to go easy on you?" he asked me. Sino ba ang aayaw sa sinabi niyang iyon? Syempre oo ang sagot ko doon dahil baka hindi ko na kayanin ang masamang trato niya sa akin. "Y-yeah," nauutal na sagot ko. Binitawan niya yung panga ko tapos umupo ulit siya couch na nasa tabi lamang ng kama.
"Listen, if you don't want me to punish you then you have to obey everything that I tell you. Stay here and DON'T try to escape because it's pointless. My men are guarding the whole place and you will just get caught if you'll try to escape. You're not stupid so, you should know what you need to do," mahabang giit niya. Gusto niyang sundin ko ang lahat ng sasabihin niya? Why does it look like he's treating me as his slave? "Bakit parang ginagawa mo akong slave?" Hindi ako pwedeng maging sunud-sunuran sa mga gusto niya. I have my own will kaya hindi ako papayag sa gusto niya.
"You got it right luv. You're my slave and my woman," nakangising sagot niya. Hindi lang pala siya kampon ni satanas dahil siya mismo si satanas! "I'm your woman? I think you're dreaming," mataray ko siyang sinagot.
"I was, but not anymore. Being my woman means giving yourself to me when I need it. You don't have the right to say no because I own your body and soul," sabi niya sa akin gamit ang tono niyang nakakakilabot. "Paano kung hindi ako papayag sa gusto mo? You're going to kill me?" panghahamon ko sa kanya. "O baka naman bababuyin mo na naman ako?" mapait na sambit ko.
"I heard your older brother is in London. He's on his way to his pad right now and trust me when I say I own the building that he's currently staying." Ano ang gagawin niya kay kuya?! Hindi niya pwedeng galawing ang kuya ko! "Anong gagawin mo sa kapatid ko?!" galit na bulyaw ko sa kanya pero tumawa lamang siya bago nag salita. "You were asking what will happen when you don't agree with my rules, right? I can send someone to hit your brother's car and make it looks like an accident," walang emosyon niyang sabi.
Dahil sa sobrang galit ko ay kinuha ko yung unan tapos bigla ko na lang na hinagis sa kanya pero nakailag ang gago. "Naniniwala ako na darating din ang karma mo! Hindi man ngayon pero alam kong babalik din sa'yo ang mga ginagawa mo sa akin ngayon! Karma is a bitch, just so you know!" I exclaimed. Walang katulad ang kasamaan niya! Nakakaya niyang idamay ang ibang tao na wala namang kinalaman sa kanya.
"I don't believe in karma, luv. Karma is for the weak ones," he asserted. Tumingin siya sa akin ng seryoso bago niya sinabi ang mga katagang tumulak sa akin upang pumayag sa gusto niya. "Say no and I'll ruin your family's company. You wouldn't want to see it crumbling down aren't you?" Tumayo na siya mula sa pagkaka-upo at naglakad palabas. Naiwan akong nakatulala at hindi alam ang gagawin.
Our company is the most important legacy to us, the Masons. My great grandfather put all of his days building the company so, I won't let him ruin everything that my family have. Hindi niya pwedeng basta na lang sirain yung pinaghirapan ng ninuno ko dahil dugo't pawis ni lolo iyon!
He can do whatever he wants with me but not to my family's treasure. I can trade my pride and dignity.
[Ivana's]Hindi na bumalik si Gene simula noong umalis siya kaya naman nakatulog ako ng maayos. Kapag nandito kasi siya ay parang palagi na lang na nasa hukay ang isang paa ko. I'm not safe when he's just around the corner."Senyorita Kate, bumangon na po kayo diyan para kumain ng hapunan. Naghihintay po si Don Marcus sa baba," giit ng isang boses mula sa labas. Hapon na? Ang haba pala ng tulog ko. "Hindi na ako kakain," maikling tugon ko. Ayokong makita yung mukha ng rapist na iyon! Baka masuka na lang ako bigla."Bakit po ayaw ninyong kumain senyorita?" tanong niya sa akin. Bumangon muna ako sa kama bago ko nagsalita. "Wala ako sa mood tsaka baka masuka lang ako kapag kaharap ko iyang DON niyo na kumain," mataray na sumbat ko. Gusto kong mamatay na lang sa gutom kaysa naman makaharap ulit si Gene."Hindi po magugustuhan ni Don Marcus kapag hindi ka kumain kasama niya," nag-aalalang giit niya. Lahat naman ng ginagawa ko ay hindi rin lang gusto ni Gene kaya b
[Ivana's]"Manang, nasa'n po ba si Gene?" tanong ko sa isang maid dito sa mansyon. Gumising kasi ako kanina tapos wala na siya sa tabi ko. I even called his name multiple times pero walang sumagot kaya inayos ko muna yung sarili ko bago bumaba para magtanong. "Magandang umaga sa'yo, hija! Maagang umalis si Marcus dahil uuwi raw siya sa bahay ng kanyang mga magulang. Kaarawan kasi ng nanay niya kaya kailangan niyang umuwi pero babalik daw siya mamayang gabi o bukas ng umaga," paliwanag niya.I sigh in relief upon hearing what she just said. Ayoko muna kasi siyang makita dahil nahihiya ako sa nangyari kagabi at tsaka namumuo na rin ang galit ko sa'king sarili dahil bumigay ako sa init na pinadama niya sa'kin. Aminado naman ako na kusa akong bumigay sa tukso kaya galit ako sa sarili ko at napapatanong na lang kung bakit ko nakalimutan ang ginawa niya sa'kin. He raped me and not to forget the fact that he kidnapped me yet I gave myself to him without hesitation. "Gano'n po
[Ivana's]Lumipas ang isang oras ay bumalik si Gene dito sa kwarto na may dalang pagkain na nakalagay sa tray. Inilapag niya 'yung tray sa lamesa sa tabi ng kama bago tinanggal ang mga nakatali sa'kin nang hindi nagsasalita. Tinakpan din niya ang katawan ko gamit ang kumot tapos inayos ang aking unan bago pumasok sa walk-in closet. Sinusundan ko lang ng tingin ang bawat galaw niya habang nakahiga rito sa kama. Ilang minuto lang ang lumipas ay lumabas siya mula sa walk-in closet na may hawak na sweatshirt, pajama at mga damit panloob. Maayos niyang inilagay ang mga iyon sa kama bago umalis nang walang pasabi. He didn't even bother to talk to me and his face is so serious and emotionless. Bakit nag-iba ang mood niya? He's so complicated. Ang hirap niyang basahin. Nagkibit-balikat na lang ako bago nagdamit at sinimulang kumain dahil kumakalam na ang aking sikmura.Dalawang araw na ang lumipas nang hindi ko nakikita si Gene. Simula noong dinalhan niya ako ng pagka
[Ivana's]"Hey, are you alright?" salubong ni Gene sa akin no'ng lumabas ako mula sa bathroom. Noong isang araw pa ako nakakaramdam ng kakaiba sa katawan ko. I gained weight and I feel dizzy sometimes. "I'm fine, Gene. Ilapag mo na lang 'yang dala mong pagkain sa bedside table. Don't mind me and make yourself busy," ani ko habang hinihimas 'yung tiyan ko. My stomach looks like it's bloated but I don't really feel like I'm bloated and it's really wierd. Yeah, it's totally weird."No, Kate. I'll stay here and look after you," he insisted and I just rolled my eyes. "You can't stay here, Gene. Asikasuhin mo na lang 'yung mga dapat mong asikasuhin and leave me alone," pagmamatigas ko. Sumeryoso ang kaniyang mukha at tumingin sa akin nang masama. "I'LL STAY HERE AND YOU DON'T HAVE THE RIGHT TO TELL ME WHAT TO DO," aniya gamit ang kaniyang nakakatakot na boses. He even emphasized every word just to make sure that I won't object anymore. "Fine! Stay if you
[Ivana's]Araw-araw na lang akong bumabangon na inaabutang nakatitig nang mabuti si Gene sa'kin. At first, I find it creepy pero nasanay na rin ako dahil hobby na niya yata 'yon. "Why are you here again, Gene?" I asked him with my sleepy voice."Just watching," he replied."Lumayas ka rito kung ayaw mong......" Hindi ko na tinapos ang sasabihin ko dahil agad akong tumakbo papunta sa bathroom para sumuka. "Hey, are you okay?" nag-aalalang tanong ni Gene sa'kin habang hinihimas 'yung likod ko.Hindi ko siya sinagot dahil masama pa rin 'yung tiyan ko. What's happening to me? Am I sick or something? "Sagutin mo 'yung tanong ko, Kate. Why are you vomiting early in the morning?" he asked again."I don't know, okay?" tanging sagot ko."Let me get you some water. Stay here and don't you dare moving your ass out from here," he demanded. Mabilis siyang lumabas sa bathroom at nagtungo sa table
[Ivana's]Four Years Later......“Mommy....... mommy....” Agad akong lumingon sa likod ko no'ng narinig kong may tumatawag sa'kin.“Awww. Why are you sitting on the floor, Tyler?" I asked my three-year-old son when I saw him sitting in the cold marble floor. Instead of standing, he giggled and extended his arms telling me to carry him. ”Carry mommy. Carry little Tyler."Umiling-iling na lang ako tsaka ko siya binuhat mula sa sahig. Tyler is my biological son and yes, his father is no other than Gene Marcus Carter. I was so lucky that I didn't die that night dahil may tumulong sa'kin. The person who helped me told me that Tyler and I barely made it but luckily, he performed first aid before some people came to help. Mayaman 'yung tumulong sa akin dahil no'ng gabing iyon ay agad akong ni-refer sa U.S gamit ang kaniyang private jet. I'm so lucky that a doctor was onboard with us dahil agad niyang na-detect na b
[Ivana's]"Good morning! My assistant told me that you wanted me see me. How can I help you?" I greeted him with a bright smile pestered on my lips. I can't let him see that I'm struggling to deal with his intimidating presence."Kate," pag-uulit niya habang nakatayo malapit sa pinto. I just frowned and pretended that I don't know what he's talking about. "Are you alright? My name is Van Perez and I heard you want to buy some of our paintings?" I asked him.Tulala pa rin siya kaya lumapit na lang ako at mahinang kinalabit ang kaniyang braso. Instead of recovering from his shock, he just hugged me tightly. Mahigpit an kaniyang yakap na para bang sabik sa sabik siya. Dahil sa yakap-yakap niya ako ay rinig na rinig ko ang malakas na pagtibok ng puso niya. What does it mean? Ano ba ang nais niyang ipahiwatig?"Kate. Kate. Kate," paulit-ulit niyang sambit. Nakabaon ang ulo niya sa aking balikat kaya hindi ko
[Ivana's]"Mom, why did you go home early?" tanong ni Tyler sa'kin no'ng umuwi ako. Sinadya kong agahan ang pag-uwi para matawagan si Mr. de Guzman. I need to talk with him regarding what had happened today."It's because I want to see you so bad," I lied. Buong araw kasi akong wala sa sarili at pauli-ulit kong iniisip ang nangyari noong umaga kaya umuwi na lang ako. "Don't you miss me, baby?""I miss you too, mommy. So, where's my magazine?" pag-iiba niya sa usapan."Go and get that paper bag," turo ko sa paper bag na nakalagay sa couch sa harap namin. Tumakbo naman si Tyler at agad kinuha ito."Your magazines are inside. Check them out, baby." Noong pauw
[Ivana's]Umagang-umaga pa, it's six in the morning but Tyler is wide awake. Pagkagising na pagkagising niya ay nagpaalam agad siya kung pwede raw ba siyang pumunta sa room ni Gene. Hindi ako pumayag dahil sobrang aga pa tapos hindi pa kami kumain ng agahan.“Please mommy? I won't stay there for too long," pakiusap niya ulit habang hinihila `yung kumot. Nakapikit pa ako dahil sa antok, inumaga ako ng tulog dahil sa kakaisip sa mga sinabi ni Gene. ”No, Tyler. Get back to bed because it's too early," ani ko.Titigil din si Tyler sa kakakulit sa akin kapag hindi ko siya pinansin kaya nagtaklubong ako at humarap sa kabilang side para matulog. Ilang minuto na ang nakalipas pero wala akong narinig na ingay mula kay Tyler kaya hindi na muna ako nagsalita dahil baka abala siya sa paglalaro. Tahimik lang ako habang nakapikit ngunit lumipas ulit ang ilang minuto ay wala talaga akong marinig na ingay kaya nagsimula akong magtaka.Akala ko nagtatampo si Tyler s
[Ivana's]"Are we going home tomorrow, mommy? Can we please stay here for another night? I didn't spend much time here because of what happened," pakiusap ni Tyler sa akin habang kumakain ng hapunan.I'm actually thinking about it too since we didn't enjoy this day because of the incident. Iniisip kong mag-stay rito ng isa pang gabi at sa Monday na lang kami uuwi. Gabi na ngayon at hindi na kami lumabas pa after what happened. Inaalagaan ko si Tyler baka kasi magkasakit dahil kanina.“Sure. Let's stay here for another night but we have to go home on Monday morning because I still have to work," I replied. Sumilay ang ngiti sa kaniyang labi at naalala ko na naman ang ngiti ni Gene, parehas sila ng ngiti. ”Yes! I want to play in the sand again!" masayang sambit niya.
[Ivana's]Hapon na ngayon pero inaalala ko pa rin `yung sinabi ni Tyler sa akin noong umaga. He said he wants me to marry Gene because he wants him to be his dad. Totoo namang mag-ama silang dalawa pero hinding-hindi ako magpapakasal sa isang Gene Marcus Carter. Ang galing talaga ng taong `yon na magmanipula, kinuha niya agad `yung loob ni Tyler sa una pa lang nilang pagkikita.“Mommy! Mommy!" rinig kong sigaw ni Tyler habang naglalaro sa dalampasigan. Hinayaan ko muna siyang maglaro roon kaysa naman sa kukulitin na naman niya ako tungkol sa pagpapakasal kay Gene. He thought it's easy to just marry someone but I understand him because he's still innocent. Maiintindihan din niya kapag matanda na siya.”Don't go in the water, okay?!" pasigaw kong sambit. Gumagawa siya ng sand castle doon at ako naman ay tinatamad kaya nakasilong lang ako rito sa tabi. Konti lang ang tao ngayon kaya malaya si Tyler na naglalaro.“Okay,
[Ivana's]“Yes, Mr. Carter. He's my SON," I quickly replied with a flat tone. I didn't hesitate to tell him that Tyler my son or he would start to suspect me. ”And thank you for looking out for him. I thought he was gone," I added.“Your son looks like someone," aniya habang tinititigan ng mabuti si Tyler. My knees went numb and I'm starting to ran out of breath because of panic. Pasimple kong pinaharap sa akin si Tyler upang hindi makita ni Gene ang kaniyang mukha nang matagal. ”Sino nga ba ang kamukha niya? He really looks like someone but I can't tell who," dagdag pa niya.Napalunok na lang ako at tumawa ng peke. “Why do people always think my son looks like someone? Hindi ikaw ang unang nagsabi niyan," kinakabahan sambit ko. Dyusko, h'wag naman sana siyang manghinala. I h
[Ivana's]“Mommy? Who was with you when you went out?" tanong ni Tyler sa akin habang pinapatulog ko siya.”I was with a client," I replied while combing his hair using my hand. Gene is just a client and it should stay that way, ayokong makahalubilo pa siya.“Hmm... Okay," inaantok na giit niya. Hindi ko masabing lumabas ako at kumain ng dinner kasama ang bastardo niyang tatay dahil wala pa siyang kaalam-alam.”Matulog ka na anak at maaga pa tayo bukas. Do you want our trip to be extended next weekend? No, right?" Palagi akong kinukulit ni Tyler na mag-beach dahil summer na pero busy ako sa trabaho. Mabuti na lang at pumayag siya noong sinabi kong tsaka na lang kami mag-bebeach kapag weekend na para wala akong trabaho.“Okay, mommy. Sleep na po ako, goodnight!" bulol na sambit niya. My son isn't used with speaking Filipino dahil sa lumaki siya rito sa Italy. Nakakaintindi siya at nakakapagsalita rin ng Filipino k
[Ivana's]“You look absolutely stunning. Didn't I tell you to wear something that will make you ugly?" he said as he quickly scanned me from head to toe. My brow raised because of his statement.Nandito siya sa labas ng bahay para sunduin ako. I told him not to come but he insisted kaya hinayaan ko na lang, I don't want to argue with him again."I can wear anything and still look gorgeous, Mr. Carter," I boasted. A few seconds later, he burst into laughter making me raise my brow on him. "You good?" I asked, pissed and unhappy."I didn't know you're quiet proud, Van," he uttered while grinning from ear-to-ear. Alright, he's trying to mock me and it's pissing me off."Yeah, whatever. So, are we going or not?" Ayokong mag-aksaya pa ng oras dahil gusto kong umuwi ng maaga. I have to come back home early because we have plans for tomorrow."Sorry about that. Get in," he mutt
[Ivana's]"What took you so long, Van?" bungad sa akin ni Dianne noong pumasok ako sa gallery. She's giving me a grin and I'm not liking it. What's happening here?"Why? Is there something wrong?" tanong ko. Bumuntong-hininga siya at tinuro ang visitors' lounge sa'king likuran."What?! Why is he here this early?!" gulat na tanong ko kay Dianne pero hininaan ko ang boses ko para hindi marinig ni Gene. He's reading a magazine that's why he didn't notice my presence, at least not for now."I don't know. He's already standing in front of the main door when I came to open the gallery," aniya. He did send me a text last night pero hindi ko naman alam na mas maaga pa siya kaysa sa akin. "And he bro
[Ivana's]"Mom, why did you go home early?" tanong ni Tyler sa'kin no'ng umuwi ako. Sinadya kong agahan ang pag-uwi para matawagan si Mr. de Guzman. I need to talk with him regarding what had happened today."It's because I want to see you so bad," I lied. Buong araw kasi akong wala sa sarili at pauli-ulit kong iniisip ang nangyari noong umaga kaya umuwi na lang ako. "Don't you miss me, baby?""I miss you too, mommy. So, where's my magazine?" pag-iiba niya sa usapan."Go and get that paper bag," turo ko sa paper bag na nakalagay sa couch sa harap namin. Tumakbo naman si Tyler at agad kinuha ito."Your magazines are inside. Check them out, baby." Noong pauw
[Ivana's]"Good morning! My assistant told me that you wanted me see me. How can I help you?" I greeted him with a bright smile pestered on my lips. I can't let him see that I'm struggling to deal with his intimidating presence."Kate," pag-uulit niya habang nakatayo malapit sa pinto. I just frowned and pretended that I don't know what he's talking about. "Are you alright? My name is Van Perez and I heard you want to buy some of our paintings?" I asked him.Tulala pa rin siya kaya lumapit na lang ako at mahinang kinalabit ang kaniyang braso. Instead of recovering from his shock, he just hugged me tightly. Mahigpit an kaniyang yakap na para bang sabik sa sabik siya. Dahil sa yakap-yakap niya ako ay rinig na rinig ko ang malakas na pagtibok ng puso niya. What does it mean? Ano ba ang nais niyang ipahiwatig?"Kate. Kate. Kate," paulit-ulit niyang sambit. Nakabaon ang ulo niya sa aking balikat kaya hindi ko