Chapter One: Raped

[Ivana's]

"NO PLEASE! Don't do that! Stop it!" I begged when he tore my nightgown and threw it somewhere. Hindi ako papayag na gawin niya ang bagay na iyon sa akin! Masisira ang pagkatao ko kapag nawala ang iniingatan ko!

"You should have listened with what I told you to do," he replied as he started kissing my neck down to the valley of my breast. I felt his hands moving down to my private part so, I crossed my legs but he forced me to open them. He even shamelessly thorn my underwear before rubbing his middle finger on my cunt.

"STOP IT! Stop it, please!" I screamed while pushing him away from me but my strength isn't enough. He's too strong that I can't even move my hands when he grabbed them. Ang baboy niya! Wala siyang awa! He's a devil!

"I'll show you what it's like when you disobey me. This will be painful but I'll make it quick." He pinned both of my hands above my head before he inserted his long and think rod on mine. "Ahhhhhhhhhhh!!!!!!!!" I shouted not because of pleasure but because of too much pain down there.

Tears are rolling down from my cheeks but he just started thrusting. I just closed my eyes while crying and begging him to stop but he didn't listen. I don't know how many minutes had passed since he started thrusting inside me because it seems like he's indulging himself with the pleasure of raping me while I'm suffering from his harsh and fast way of pounding in and out.

"Ohhhh shit! I'm cumming," he moaned as he moved faster than before. Is this how it feels like when you're being raped in a very harsh way? This will be the end of me, I thought. Pagkaraan ng tatlong minuto ay naramdaman kong pinutok niya sa loob ang kanyang semilya bago niya hinugot ang kanyang bataan.

This isn't happening! Madami pa akong gustong gawin at hindi sa paraang ganito ang dahilan kung bakit ako mabubuntis! "I can't be a disgrace to my family," I mentally shouted.

"Please, tama na. Nagmamakaawa ako sa'yo," bulong ko na lang dahil nanghihina na talaga ako. Ubos na ang lahat ng enerhiya sa buong katawan ko. "Leave," puno ng awtoridad niyang sinabi sa akin kaya tumakbo ako palabas ng kwarto kahit kumot lamang ang nakapulupot sa katawan ko.

 Basta na lang akong tumakbo kahit masakit ang private part ko. Ang gusto ko lang ay ang makaalis sa kwartong iyon dahil hindi ko siya kayang pakisamahan. Seeing his face makes me regret why I didn't listen to my mom when she told me to go home. Noong umabot na ako sa pinakadulong kwarto ng mansyong ito ay agad akong pumasok tapos nilock ang pintuan para magtago. Alam ko namang malalaman nila na nandito ako pero habang wala pa sila ay magpapahinga muna ako kahit saglit lang.

"Isa siyang demonyo. You're a devil incarnate, Gene Marcus Carter!" That was my last word before I fell asleep.

ONE WEEK BEFORE

[Ivana's]

"Mom, uuwi po ako mamaya. I'll go home after thirty minutes." Kausap ko si mommy ngayon at pinapauwi na niya ako dahil daw ten thirty na ng gabi tapos wala pa ako sa bahay. "But Kate, it's too late. Go home this instant. Delikado na kaya umuwi ka ngayon din," mom answered with her commanding voice. Here we go again. Matanda na ako pero para pa rin akong bata dahil sa trato ni mommy sa akin. Minsan naiinis ako pero wala akong magawa dahil alam nila ang tama para sa akin.

"Mommy, alam mo naman na madami pa akong aasikasuhin dito sa office ko. Katatapos lang ng performance ko two hours ago kaya aayusin ko muna yung mga papeles na naiwan ko dito bago ako umuwi," pagmamatigas ko. Hindi ko pa nga pinalitan yung tutu na suot ko dahil sobra akong busy. Sa bahay na lang ako magpapalit mamaya kapag nakauwi na ako.

"Fine! Be sure to go home at eleven Kate! Sasabunutan kita kapag nag-extend ka pa ng oras diyan sa opisina mo!" inis na hiyaw ni mommy sa akin kaya medyo nilayo ko yung phone sa tainga ko. "Yes mommy, I'll got home after half an hour. Medyo inaantok na rin po kasi ako." Kulang kasi yung tulog ko nitong mga nakaraang araw dahil sa practice namin. I just played Giselle on our ballet performance kaya nag-effort talaga ako.

"Okay I'll hang up now. Mag-ingat ka sa daan, love you honey." Kalmado na ang boses ni momy ngayon compared before kaya nakahinga ako ng maluwag. She's scary when she's mad kaya iniiwasan namin siya ni dad kapag galit siya. "Noted mommy. I love you too. Bye," I told her before she hung up. Napabuntong hininga na lang ako bago ko tinuloy ang pag-aayos sa mga papeles na nagkalat sa desk ko. I need to go home baka tuluyan na talaga akong kalbuhin ni mommy.

I'm Ivana Kate Mason but they prefer calling me Kate. May kuya ako pero nandoon siya sa London ngayon, he's out for business matters kaya hindi siya nakapunta ngayong gabi. My family always supports me in everything I do kaya noong sinabi ko sa kanila na gusto kong magpatayo ng ballet studio ay agad nila akong tinulungan. They say I'm the pride of our family and I can't deny it dahil totoo naman. I grew up being a winner and I graduated as the Summa cum laude of our class kaya naman madami ang nagsasabi na dapat daw ay ako ang magmamana ng business namin but I refused. My brother can handle our family's business dahil siya ang tagapagmana. I have my ballet studio and I'm contented with it.

Tinapos ko na ang pag-ayos sa mga papeles kaya agad kong kinuha yung pouch ko para sana makauwi na pero napahinto ako noong nag-vibrate yung phone ko. Someone texted me so I opened it pero napataas ako ng kilay dahil sa nabasa ko.

See you soon, luv. -G.M.C

"Who's this?" kunot-noong tanong ko. Hindi naman naka-save yung number kaya baka na-wrong send lang. Nilagay ko na lang ulit yung phone ko sa pouch before walking outside the studio. May naka-duty na security guard dito kahit gabi kaya sure ako na safe yung ballet studio ko kahit gabing-gabi na. Mahirap na sa panahon ngayon dahil madami na ang mga loko-loko kaya dapat talagang may nagbabantay kahit gabi na.

"Uuwi ka na ma'am Kate?" tanong ng guard sa akin noong lumabas na ako. Mabait si manong at maaasahan din dahil ginagawa niyang tama yung trabaho niya. Minsan pa nga ay naaabutan ko siyang naglilinis kahit may janitor naman. "Yes po manong dahil malalim na ang gabi," sumbat ko naman sa kanya. Tsaka baka sa sugurin na ako ng nanay ko kapag hindi pa ako uuwi.

"Ingat po kayo sa daan pauwi Ma'am Kate. Madami pong loko-loko ngayon," paalala ni manong sa akin. "Opo mag-ingat din po kayo. Alis na po ako manong." I waved my hand before walking towards my car.

Nilalamig ako sa suot ko kaya agad akong pumasok sa loob ng sasakyan tsaka ko binuhay ang makina. Bumusina muna ako bago ko tuluyang nilisan ang studio. Forty minutes ang byahe mula sa studio hanggang sa bahay namin kaya baka madaling araw na ako nandoon. Hindi pa ako nakakalayo sa studio ay nag-vibrate na naman yung phone ko dahil may tumatawag. I didn't even bother to check who's the caller dahil sinagot ko na yung tawag, baka kasi importante.

"Hello? This is Ivana Kate Mason how can I help you?" bungad ko sa caller. Ganyan ako kapag may tumatawag sa akin except from my family of course. Walang sumagot sa kabilang linya kaya nagsalita ulit ako.

"Hello? Still there?" Ilang minuto na ang nakalipas ngunit wala pa ring sumasagot mula sa kabilang linya. Naalala ko naman yung sinabi sa akin ni manong kanina na madami na ang loko-loko ngayon kaya kinabahan talaga ako. Baka naman na-wrong call lang yung tumawag? Papatayin ko na sana yung tawag ngunit may narinig akong nagsalita. "Look back," ani ng baritonong boses mula sa backseat.

Bigla kong inapakan yung preno ng sasakyan dahil sa sobrang gulat. Nauntog pa nga yung ulo ko sa manabela pero hindi ko iyon pinansin dahil agad akong lumingon sa likuran ko. Looking at the backseat of my car, I saw a silhouette of a man. May nakaupong lalaki sa sasakyan ko! Bakit hindi ko manlang napansin yung presensya niya kanina?!

"Easy, luv. You might end up killing the both of us," he murmured with a cold tone. "Oh my God! Why are you at the backseat of my car?! I mean, why are you here?! Why didn't I notice your presence earlier?!" hysterical na tanong ko sa kanya. What if......... What if he's a ghost?! Kaya ba hindi ko napansin yung presensya niya kanina?! Kaya ba nilalamig ako kanina pa?! "Sagutin mo yung tanong ko. Multo ka ba?!" kinakabahang tanong ko ulit.

"A ghost? Look in front of you and you'll find out," sabi niya kaya lumingon ako sa harapan. As I looked in front, I saw a dozen of men in black surrounding my car. Six of them are holding a gun and the others are just standing as if they're guarding my car. Oh my God! What's happening?! Napalunok ako bago lumingon sa lalaking nakaupo sa likuran para magtanong. "Who are you?"

"I'm Gene Marcus Carter and I'm your future husband," he answered before injecting something on my neck. "What are you......" Hindi ko na itinuloy yung sasabihin ko sana dahil biglang nanghina ang buong katawan ko.

"Let's go home, luv." I lost my consciousness after hearing what he said.