[Ivana's]
"Are we going home tomorrow, mommy? Can we please stay here for another night? I didn't spend much time here because of what happened," pakiusap ni Tyler sa akin habang kumakain ng hapunan.
I'm actually thinking about it too since we didn't enjoy this day because of the incident. Iniisip kong mag-stay rito ng isa pang gabi at sa Monday na lang kami uuwi. Gabi na ngayon at hindi na kami lumabas pa after what happened. Inaalagaan ko si Tyler baka kasi magkasakit dahil kanina.
“Sure. Let's stay here for another night but we have to go home on Monday morning because I still have to work," I replied. Sumilay ang ngiti sa kaniyang labi at naalala ko na naman ang ngiti ni Gene, parehas sila ng ngiti. ”Yes! I want to play in the sand again!" masayang sambit niya.
[Ivana's]Umagang-umaga pa, it's six in the morning but Tyler is wide awake. Pagkagising na pagkagising niya ay nagpaalam agad siya kung pwede raw ba siyang pumunta sa room ni Gene. Hindi ako pumayag dahil sobrang aga pa tapos hindi pa kami kumain ng agahan.“Please mommy? I won't stay there for too long," pakiusap niya ulit habang hinihila `yung kumot. Nakapikit pa ako dahil sa antok, inumaga ako ng tulog dahil sa kakaisip sa mga sinabi ni Gene. ”No, Tyler. Get back to bed because it's too early," ani ko.Titigil din si Tyler sa kakakulit sa akin kapag hindi ko siya pinansin kaya nagtaklubong ako at humarap sa kabilang side para matulog. Ilang minuto na ang nakalipas pero wala akong narinig na ingay mula kay Tyler kaya hindi na muna ako nagsalita dahil baka abala siya sa paglalaro. Tahimik lang ako habang nakapikit ngunit lumipas ulit ang ilang minuto ay wala talaga akong marinig na ingay kaya nagsimula akong magtaka.Akala ko nagtatampo si Tyler s
[Ivana's]"NO PLEASE! Don't do that! Stop it!" I begged when he tore my nightgown and threw it somewhere. Hindi ako papayag na gawin niya ang bagay na iyon sa akin! Masisira ang pagkatao ko kapag nawala ang iniingatan ko!"You should have listened with what I told you to do," he replied as he started kissing my neck down to the valley of my breast. I felt his hands moving down to my private part so, I crossed my legs but he forced me to open them. He even shamelessly thorn my underwear before rubbing his middle finger on my cunt."STOP IT! Stop it, please!" I screamed while pushing him away from me but my strength isn't enough. He's too strong that I can't even move my hands when he grabbed them. Ang baboy niya! Wala siyang awa! He's a devil!"I'll show you what it's like when you disobey me. This will be painful but I'll make it quick." He pinned both of my hands above my head before he inserted his long and think rod on mine. "Ahhhhhhhhhhh!!!!!!!!" I shoute
PRESENT DAY[Ivana's]I opened my eyes when I felt someone's finger running through my hair. Lumingon ako para tignan kung sino iyon pero agad naman akong nagsisi noong nakita ko kung sino yung nasa tabi ko."Gene," I called his name with all the hatred inside me. I even glared at him but it seems like he doesn't care. "You're awake," he told me with his fingers still running through my hair. I pushed his filthy hands away from my hair because I'm so disgusted with his touch. He raped me so, he doesn't have the right to touch me ever again."That's rude," he commented. "I think raping me is the worst," I disgustingly told him. "You deserve it anyway." Dumilim yung mukha niya noong narinig niya yung sinabi ko. Totoo naman iyon hindi ba? Raping me is worse than being rude tapos sasabihin niya na deserve ko iyon?! Wala siyang puso! Bumangon ako sa higaan tapos matapang ko siyang hinarap. Pinalaki akong may galang sa kapwa pero sa sitwasyong ito ay tuluyan na ako
[Ivana's]Hindi na bumalik si Gene simula noong umalis siya kaya naman nakatulog ako ng maayos. Kapag nandito kasi siya ay parang palagi na lang na nasa hukay ang isang paa ko. I'm not safe when he's just around the corner."Senyorita Kate, bumangon na po kayo diyan para kumain ng hapunan. Naghihintay po si Don Marcus sa baba," giit ng isang boses mula sa labas. Hapon na? Ang haba pala ng tulog ko. "Hindi na ako kakain," maikling tugon ko. Ayokong makita yung mukha ng rapist na iyon! Baka masuka na lang ako bigla."Bakit po ayaw ninyong kumain senyorita?" tanong niya sa akin. Bumangon muna ako sa kama bago ko nagsalita. "Wala ako sa mood tsaka baka masuka lang ako kapag kaharap ko iyang DON niyo na kumain," mataray na sumbat ko. Gusto kong mamatay na lang sa gutom kaysa naman makaharap ulit si Gene."Hindi po magugustuhan ni Don Marcus kapag hindi ka kumain kasama niya," nag-aalalang giit niya. Lahat naman ng ginagawa ko ay hindi rin lang gusto ni Gene kaya b
[Ivana's]"Manang, nasa'n po ba si Gene?" tanong ko sa isang maid dito sa mansyon. Gumising kasi ako kanina tapos wala na siya sa tabi ko. I even called his name multiple times pero walang sumagot kaya inayos ko muna yung sarili ko bago bumaba para magtanong. "Magandang umaga sa'yo, hija! Maagang umalis si Marcus dahil uuwi raw siya sa bahay ng kanyang mga magulang. Kaarawan kasi ng nanay niya kaya kailangan niyang umuwi pero babalik daw siya mamayang gabi o bukas ng umaga," paliwanag niya.I sigh in relief upon hearing what she just said. Ayoko muna kasi siyang makita dahil nahihiya ako sa nangyari kagabi at tsaka namumuo na rin ang galit ko sa'king sarili dahil bumigay ako sa init na pinadama niya sa'kin. Aminado naman ako na kusa akong bumigay sa tukso kaya galit ako sa sarili ko at napapatanong na lang kung bakit ko nakalimutan ang ginawa niya sa'kin. He raped me and not to forget the fact that he kidnapped me yet I gave myself to him without hesitation. "Gano'n po
[Ivana's]Lumipas ang isang oras ay bumalik si Gene dito sa kwarto na may dalang pagkain na nakalagay sa tray. Inilapag niya 'yung tray sa lamesa sa tabi ng kama bago tinanggal ang mga nakatali sa'kin nang hindi nagsasalita. Tinakpan din niya ang katawan ko gamit ang kumot tapos inayos ang aking unan bago pumasok sa walk-in closet. Sinusundan ko lang ng tingin ang bawat galaw niya habang nakahiga rito sa kama. Ilang minuto lang ang lumipas ay lumabas siya mula sa walk-in closet na may hawak na sweatshirt, pajama at mga damit panloob. Maayos niyang inilagay ang mga iyon sa kama bago umalis nang walang pasabi. He didn't even bother to talk to me and his face is so serious and emotionless. Bakit nag-iba ang mood niya? He's so complicated. Ang hirap niyang basahin. Nagkibit-balikat na lang ako bago nagdamit at sinimulang kumain dahil kumakalam na ang aking sikmura.Dalawang araw na ang lumipas nang hindi ko nakikita si Gene. Simula noong dinalhan niya ako ng pagka
[Ivana's]"Hey, are you alright?" salubong ni Gene sa akin no'ng lumabas ako mula sa bathroom. Noong isang araw pa ako nakakaramdam ng kakaiba sa katawan ko. I gained weight and I feel dizzy sometimes. "I'm fine, Gene. Ilapag mo na lang 'yang dala mong pagkain sa bedside table. Don't mind me and make yourself busy," ani ko habang hinihimas 'yung tiyan ko. My stomach looks like it's bloated but I don't really feel like I'm bloated and it's really wierd. Yeah, it's totally weird."No, Kate. I'll stay here and look after you," he insisted and I just rolled my eyes. "You can't stay here, Gene. Asikasuhin mo na lang 'yung mga dapat mong asikasuhin and leave me alone," pagmamatigas ko. Sumeryoso ang kaniyang mukha at tumingin sa akin nang masama. "I'LL STAY HERE AND YOU DON'T HAVE THE RIGHT TO TELL ME WHAT TO DO," aniya gamit ang kaniyang nakakatakot na boses. He even emphasized every word just to make sure that I won't object anymore. "Fine! Stay if you
[Ivana's]Araw-araw na lang akong bumabangon na inaabutang nakatitig nang mabuti si Gene sa'kin. At first, I find it creepy pero nasanay na rin ako dahil hobby na niya yata 'yon. "Why are you here again, Gene?" I asked him with my sleepy voice."Just watching," he replied."Lumayas ka rito kung ayaw mong......" Hindi ko na tinapos ang sasabihin ko dahil agad akong tumakbo papunta sa bathroom para sumuka. "Hey, are you okay?" nag-aalalang tanong ni Gene sa'kin habang hinihimas 'yung likod ko.Hindi ko siya sinagot dahil masama pa rin 'yung tiyan ko. What's happening to me? Am I sick or something? "Sagutin mo 'yung tanong ko, Kate. Why are you vomiting early in the morning?" he asked again."I don't know, okay?" tanging sagot ko."Let me get you some water. Stay here and don't you dare moving your ass out from here," he demanded. Mabilis siyang lumabas sa bathroom at nagtungo sa table
[Ivana's]Umagang-umaga pa, it's six in the morning but Tyler is wide awake. Pagkagising na pagkagising niya ay nagpaalam agad siya kung pwede raw ba siyang pumunta sa room ni Gene. Hindi ako pumayag dahil sobrang aga pa tapos hindi pa kami kumain ng agahan.“Please mommy? I won't stay there for too long," pakiusap niya ulit habang hinihila `yung kumot. Nakapikit pa ako dahil sa antok, inumaga ako ng tulog dahil sa kakaisip sa mga sinabi ni Gene. ”No, Tyler. Get back to bed because it's too early," ani ko.Titigil din si Tyler sa kakakulit sa akin kapag hindi ko siya pinansin kaya nagtaklubong ako at humarap sa kabilang side para matulog. Ilang minuto na ang nakalipas pero wala akong narinig na ingay mula kay Tyler kaya hindi na muna ako nagsalita dahil baka abala siya sa paglalaro. Tahimik lang ako habang nakapikit ngunit lumipas ulit ang ilang minuto ay wala talaga akong marinig na ingay kaya nagsimula akong magtaka.Akala ko nagtatampo si Tyler s
[Ivana's]"Are we going home tomorrow, mommy? Can we please stay here for another night? I didn't spend much time here because of what happened," pakiusap ni Tyler sa akin habang kumakain ng hapunan.I'm actually thinking about it too since we didn't enjoy this day because of the incident. Iniisip kong mag-stay rito ng isa pang gabi at sa Monday na lang kami uuwi. Gabi na ngayon at hindi na kami lumabas pa after what happened. Inaalagaan ko si Tyler baka kasi magkasakit dahil kanina.“Sure. Let's stay here for another night but we have to go home on Monday morning because I still have to work," I replied. Sumilay ang ngiti sa kaniyang labi at naalala ko na naman ang ngiti ni Gene, parehas sila ng ngiti. ”Yes! I want to play in the sand again!" masayang sambit niya.
[Ivana's]Hapon na ngayon pero inaalala ko pa rin `yung sinabi ni Tyler sa akin noong umaga. He said he wants me to marry Gene because he wants him to be his dad. Totoo namang mag-ama silang dalawa pero hinding-hindi ako magpapakasal sa isang Gene Marcus Carter. Ang galing talaga ng taong `yon na magmanipula, kinuha niya agad `yung loob ni Tyler sa una pa lang nilang pagkikita.“Mommy! Mommy!" rinig kong sigaw ni Tyler habang naglalaro sa dalampasigan. Hinayaan ko muna siyang maglaro roon kaysa naman sa kukulitin na naman niya ako tungkol sa pagpapakasal kay Gene. He thought it's easy to just marry someone but I understand him because he's still innocent. Maiintindihan din niya kapag matanda na siya.”Don't go in the water, okay?!" pasigaw kong sambit. Gumagawa siya ng sand castle doon at ako naman ay tinatamad kaya nakasilong lang ako rito sa tabi. Konti lang ang tao ngayon kaya malaya si Tyler na naglalaro.“Okay,
[Ivana's]“Yes, Mr. Carter. He's my SON," I quickly replied with a flat tone. I didn't hesitate to tell him that Tyler my son or he would start to suspect me. ”And thank you for looking out for him. I thought he was gone," I added.“Your son looks like someone," aniya habang tinititigan ng mabuti si Tyler. My knees went numb and I'm starting to ran out of breath because of panic. Pasimple kong pinaharap sa akin si Tyler upang hindi makita ni Gene ang kaniyang mukha nang matagal. ”Sino nga ba ang kamukha niya? He really looks like someone but I can't tell who," dagdag pa niya.Napalunok na lang ako at tumawa ng peke. “Why do people always think my son looks like someone? Hindi ikaw ang unang nagsabi niyan," kinakabahan sambit ko. Dyusko, h'wag naman sana siyang manghinala. I h
[Ivana's]“Mommy? Who was with you when you went out?" tanong ni Tyler sa akin habang pinapatulog ko siya.”I was with a client," I replied while combing his hair using my hand. Gene is just a client and it should stay that way, ayokong makahalubilo pa siya.“Hmm... Okay," inaantok na giit niya. Hindi ko masabing lumabas ako at kumain ng dinner kasama ang bastardo niyang tatay dahil wala pa siyang kaalam-alam.”Matulog ka na anak at maaga pa tayo bukas. Do you want our trip to be extended next weekend? No, right?" Palagi akong kinukulit ni Tyler na mag-beach dahil summer na pero busy ako sa trabaho. Mabuti na lang at pumayag siya noong sinabi kong tsaka na lang kami mag-bebeach kapag weekend na para wala akong trabaho.“Okay, mommy. Sleep na po ako, goodnight!" bulol na sambit niya. My son isn't used with speaking Filipino dahil sa lumaki siya rito sa Italy. Nakakaintindi siya at nakakapagsalita rin ng Filipino k
[Ivana's]“You look absolutely stunning. Didn't I tell you to wear something that will make you ugly?" he said as he quickly scanned me from head to toe. My brow raised because of his statement.Nandito siya sa labas ng bahay para sunduin ako. I told him not to come but he insisted kaya hinayaan ko na lang, I don't want to argue with him again."I can wear anything and still look gorgeous, Mr. Carter," I boasted. A few seconds later, he burst into laughter making me raise my brow on him. "You good?" I asked, pissed and unhappy."I didn't know you're quiet proud, Van," he uttered while grinning from ear-to-ear. Alright, he's trying to mock me and it's pissing me off."Yeah, whatever. So, are we going or not?" Ayokong mag-aksaya pa ng oras dahil gusto kong umuwi ng maaga. I have to come back home early because we have plans for tomorrow."Sorry about that. Get in," he mutt
[Ivana's]"What took you so long, Van?" bungad sa akin ni Dianne noong pumasok ako sa gallery. She's giving me a grin and I'm not liking it. What's happening here?"Why? Is there something wrong?" tanong ko. Bumuntong-hininga siya at tinuro ang visitors' lounge sa'king likuran."What?! Why is he here this early?!" gulat na tanong ko kay Dianne pero hininaan ko ang boses ko para hindi marinig ni Gene. He's reading a magazine that's why he didn't notice my presence, at least not for now."I don't know. He's already standing in front of the main door when I came to open the gallery," aniya. He did send me a text last night pero hindi ko naman alam na mas maaga pa siya kaysa sa akin. "And he bro
[Ivana's]"Mom, why did you go home early?" tanong ni Tyler sa'kin no'ng umuwi ako. Sinadya kong agahan ang pag-uwi para matawagan si Mr. de Guzman. I need to talk with him regarding what had happened today."It's because I want to see you so bad," I lied. Buong araw kasi akong wala sa sarili at pauli-ulit kong iniisip ang nangyari noong umaga kaya umuwi na lang ako. "Don't you miss me, baby?""I miss you too, mommy. So, where's my magazine?" pag-iiba niya sa usapan."Go and get that paper bag," turo ko sa paper bag na nakalagay sa couch sa harap namin. Tumakbo naman si Tyler at agad kinuha ito."Your magazines are inside. Check them out, baby." Noong pauw
[Ivana's]"Good morning! My assistant told me that you wanted me see me. How can I help you?" I greeted him with a bright smile pestered on my lips. I can't let him see that I'm struggling to deal with his intimidating presence."Kate," pag-uulit niya habang nakatayo malapit sa pinto. I just frowned and pretended that I don't know what he's talking about. "Are you alright? My name is Van Perez and I heard you want to buy some of our paintings?" I asked him.Tulala pa rin siya kaya lumapit na lang ako at mahinang kinalabit ang kaniyang braso. Instead of recovering from his shock, he just hugged me tightly. Mahigpit an kaniyang yakap na para bang sabik sa sabik siya. Dahil sa yakap-yakap niya ako ay rinig na rinig ko ang malakas na pagtibok ng puso niya. What does it mean? Ano ba ang nais niyang ipahiwatig?"Kate. Kate. Kate," paulit-ulit niyang sambit. Nakabaon ang ulo niya sa aking balikat kaya hindi ko