Kabanata 4

Harrison Steele]

"Kumain ka na ba ng almusal, Harrison?" masiglang umaga ang bumungad sa'kin dahil naka-halobilo ko na naman si Sir Rhayson, nakangiti palagi sa akin at parang gusto niya ako palaging kausapin—though kinakausap niya ako palagi.

Pinapunta niya ako dito sa faculty dahil may kailangan daw siyang sabihin sa akin. "Yes naman po," ngumiti ako, tinanggal niya ang salamin niya at ibinaba sa table kung saan kaharap ko siya ngayon habang ako'y nakatayo. "Ano po 'yon," tanong ko pa kung bakit niya ako pinapunta dito.

"Ipapa-remind ko lang sana sa'yo ang mga kaklase mo na magready mamaya sa P.E class..." utos niya.

Tumango-tango ako, "Anything else po?" tanong ko.

"Iyon lang, baka kasi nakalimutan nila 'yong sinabi ko sa GC," sabi ni Sir, parang nag-aalangan at nag-iisip pa ng kung ano ang susunod na sasabihin. Huminga pa ito ng malalim bago nagsalita, "Ingat ka palagi," taas kilay niyang sabi at nagpaalam na ako sa kaniya.

Paglabas ko palang ng pinto, nakita ko si Nicholas na naghahantay sa'kin at ang lata ng mukha.

"Ang babaw ng dahilan kung bakit ka pinapapunta palagi ni Sir Rhayson," sabi niya nang naglalakad na kami papalayo doon, sumang-ayon naman ang isip ko. "Parang may kakaiba... parang gusto ka niya palaging makita."

Nag-isip isip pa ako saglit bago sumagot. "Paborito niya lang akong estudyante," dahilan ko.

Tumingin siya sa'kin habang naglalakad, "Baka may gusto lang sa'yo 'yon..."

"Mabait si Sir Rhayson—at matigas pa 'yon sa bato," sabi ko, "Selos ka naman."

"Tch. Selos?" ngumiti siyang mayabang, parang nagmamalaki. "Mas pogi ako do'n."

Tumawa nalang ako nang mahina. Mas pogi si Sir Rhayson kesa kay Nicholas kahit nasa edad 30+ na si Sir. Asa, Nicholas Hart.

Habang papunta kami sa first subject, iniisip ko ang mga sinabi ni Nicholas at sumasang-ayon naman ang utak ko. Parang may kakaiba kay Sir Rhayson na ngayon ko lang napansin. Iyon lang ang pumapasok sa utak ko,

May gusto siyang sabihin na hindi masabi.

*****

"HETO pa. Ano 'to?" turo ko sa academic book, "Tapos eto, paano 'to?"

Tumingin ako sa kaniya at ngayon ko lang napagtanto, na sa haba-haba nang pag-aaral ko sa tinuturo ko sa kaniya, nakatutok lang siya sa cellphone.

"Hart!" kalampag ko sa mesang kinauupuan namin.

"Ay sorry, boo, may tinignan lang," ibinaba na niya ang cellphone sa bulsa niya.

Tinuturuan ko kasi siya ngayon para sa performance niya ngayon sa Oral Com. Paboritong subject ngayon ni Nicholas, recess at dito namin sa Cafeteria 'nilaan ang oras para sa mamaya niyang performance. Mag-i-speech kasi siya sa harap ng buong klase—at sinabi niyang kinakabahan siya. Pero heto, chillax parin at um-order pa ng makakain.

"Sa tingin mo matatapos tayo?" tanong ko.

"Kaya ko naman 'yan i-speech... Bakit pag-aaralan pa mga' yan," sabi niya habang kumakain ng tinapay. "Gusto mo?" alok niya.

Umiling ako. "Tinuturoko lang para kapag tinanong ka. Kailangan maganda kang tignan at maayos boses mo para mamaya, dedepende mo sa bilang o laki ng tao 'yung volume ng speech mo para makapagdeliver ka ng speech na maayos," paliwanag ko.

Nag-pogi sign pa siya. "Maganda naman akong tignan 'di ba—pogi," ngumiti pa siya na ikinakagat ko ng labi, mas lalo akong na-iinlove sa kaniya sa maputi niyang straight na ngipin. "Maganda rin ngipin ko, andami ngang nagkakagusto sa'kin... Pero ikaw lang gusto ko," kumindat pa siya. Tumingin ako sa paligid, buti nalang dito sa Cafeteria na 'to walang masiyadong pumapasok na tao.

Nagring na ang bell hudyat na resume na ng klase. Pumasok na kami sa next subject, Oral Com. Nang dumating ang teacher, pinaghanda na si Nicholas para mag-speech na siya. Tumitingin ako kay Nicholas at tinitigan ko siya at sinabi ko gamit ang mata na kayang-kaya niya 'yon.

Relax lang siya kanina papunta palang kami dito sa room, pero ngayon, putlang-putla na.

Pinag-umpisa na siya ng teacher at sinunod iyon ni Nicholas. Huminga muna siya ng malalim bago nag-umpisa. Noong una ay pinigilan ko ang tawa dahil nabulol siya, pero habang tumatagal, habang nanunuod lang sa kaniya ang lahat ng kaklase namin, manghang-mangha kami sa performance speech niya sa harap tungkol sa Police killing people. "Ang mga pulis ay tao din, ang mga tao ay tao din, dapat hindi lang pulis ang dapat respetuhin, kundi bilang tao o pulis, respetuhin ang kapwa tao," pagkatapos ng performance speech niya ay nagpalakpakan ang lahat.

"Mr. Hart, bukod sa ang galing mong mag-speech, ang galing mo pa gumawa ng speech," pagbati ni Mrs. Cecilia, teacher namin sa Oral com.

Nagpasalamat lang si Nicholas at umupo na.

"Galing ko ba?" tanong ni Nicholas pag-upo, katabi ko.

"Oo, Mr. Hart," sagot ko sabay ngiti.

"Well, pogi lang talaga ako kaya sila namangha."

Inikutan ko lang siya'ng mata at nakinig lang sa teacher namin sa harap. Gandang-ganda parin at pinupuri parin nito ang speech ni Nicholas—walang kamalay-malay na ako ang gumawa ng speech ni Nicholas. Hay, hirap magka-boyfriend na tamad.

*****

[Nicholas Hart]

LAST subject namin ngayon, Physical Education.

Magkahiwalay ang boys at girls ng pool. Dahil ang lalaki, nakasuot lang ng trunks at walang pang-itaas na damit. Sa babae naman ay rushguard at shorts lang.

"Guys, we're about to starts," lahat ng kaklase ko ay lumingon lang kay Sir Rhayson—aka, attention seeker—habang nagpapaliwanag kung ano ang mga gagawin.

Maya-maya'y pinag-pair na ni Attention seeker ang mga studyante dito. Halo-halo ang section ngayon dahil konti ang pumasok, kaya pinag-sama sama nalang ang mga sections.

Magkalayo kami ngayon ni Harrison. Pinangarap ko pa na maka-partner ngayon si Harrison, pero iba naging ka-partner ko na ibinigay ni Sir Attention Seeker, si Robert pa ibinigay—aka, Bridgette.

"Hi, babe..." bati niya at buti hindi siya naka-trunks ngayon, nakalegging siya, at buti rin ay hindi siya shirtless katulad namin, naka-rushguard siya.

"Hi, bading," bati ko. Malas lang ka-partner ko pa siya. "Bakit wala ka sa girls. Asan si Darla?"

"Wala si Darla," sabi niya na bilang lumaki ang boses. "wala rin bading dito pre," pagpipilit niyang laki ng boses kahit boses babae talaga siya. Natawa nalang ako.

"Mang-hohokage kalang sa mga boys eh," sabi ko.

Akmang dadakutin niya ang jun-jun ko pero mabilis akong naka-iwas. Only for Harrison.

"Akala mo naman napaka-daks mo, eh mas malaki pa nga titi ko sa'yo!"

"Huh?" napalabi ako sa reakyson ni Sir Attention Needer. Puta, narinig pala.

"Lagot ka..." pananakot ko kay Bridgette kahit bumalik na si Sir Attention needer sa pag-pe-pair.

"Wews!" umirap pa siya sa'kin.

Nang magkaroon na lahat ng partners ay pinagsimula na kami. Tinignan ko si Harrison na ngayon ay may kapartner na—tiga kabilang section—at nainis ako nang makipagkamay pa itong partner sa Harrison ko.

Bwisit!

Nag-umpisa na rin kami ni Bridgette. Bumaba na kami sa pool at tinry ang iba't ibang stroke ng paglangoy. Gra-gradan ng kapartner mo ang performance mo sa paglangoy... pero sa tingin ko ay okay na sa akin ang mababang grade dahil hindi ako makapagfocus ngayon. Pinapanuod ko lang kung paano turuan ng kapartner ni Harrison ko siya, dahil hindi siya sanay lumangoy. Mas lalo akong nagselos nang mag-backstroke style si Harrison at nakahawak ang partner niya sa likod niya... nakaramdam ako ng inis.

Habang tumatagal ang lahat ay naliligo lang, hindi sinunod si Sir Attention seeker dahil umalis ito saglit. Lahat ay nagswiswiming lang, tumi-tingin-tingin lang ako kay Harrison kung paano magsanay lumangoy.

Pero nang isang beses, tumingin ako kay Harrison—Puta! Naghahampas siya ng tubig, puta, nalulunod ang Harrison ko doon sa dulo ng pool!

"Putangina!!!!!" tili ni Bridgette ng makita iyon.

Dali-dali akong umakyat galing sa pool at tumakbo sa kung nasaan si Harrison, at nag-dive para maihaon siya.

Nang makalangoy ako palapit sa kaniya ay iginiya ko siya papunta sa taas ng pool. Kinakabahan ako as fuck! May tumulong naman sa akin na mga lalaki na ihaon si Harrison sa pool at nang maihaon si Harrison, umahon din ako at hindi mapakali.

"Oh my—the—omg," halos mag-panic si Bridgette habang nakahiga si Harrison at walang malay. Lahat ng mga studyante sa swimming pool, nanunuod lang. Hindi ko alam gagawin ko.

"W—What happened?" tanong ng kapartner ni Harrison kanina. Hindi ko siya sinagot at tinitigan lang ng masama. Mamaya ko siya aawayin, kailangan ko munang iligtas Harrison ko.

"Harrison, huwag ka bibigay ah," sabi ko, "g-gagawa ako paraan!" Halos hindi ako mapakali kung ano ang gagawin ko, pero kailangan kong kumalma, inalala ko kung ano ang pwedeng gawin ngayon, kung dadalhin ko siya sa clinic, malayo-layo. No choice—CPR!

Humigop ako ng malalim na hininga, at dinikit ko ang labi ko sa bunganga ni Harrison at doon bumuga ng dalawang beses. Pinush ko ang dibdib ni Harrison  ng maraming beses...

Thanks, God, lumabas ang tubig at nagising si Harrison.