Dalawang araw na matapos ang pag-uusap naming iyon ni Wade, ngunit parang sariwa pa rin sa akin ang usapang iyon. Halos gabi-gabi akong hindi makatulog ng maayos dahil sa isiping iyon.The hell, nagbigay pa siya ng problema at iisipin.Hapon na nang napagdesisyunan ko nang umuwi sa bahay, gusto ko nang magpahinga dahil na rin sa pagod at puyat nitong mga nakaraang araw. Idagdag mo pa ang mga problema ko at si Wade.Papalabas na ako ng building nang mamataan ko si Athena sa hindi kalayuan na nagmamadaling pumunta sa may parking lot habang hindi maipinta ang kaniyang mukha. Halos madapa siya sa kakatakbo na para bang may humahabol sa kaniya.At dahil na rin sa dakilang pagka-usisera ko ay sinundan ko siya. Hindi ko alam pero parang may nag-uudyok sa akin na sundan ko siya sa may parking area.Pagkarating ko sa may parking lot ay nakita ko siyang huminto sa may tapat ng isang Mercedes Benz na kulay gray, at mayamaya pa'y may lumabas na isang naka-americanang lalaki mula sa may driver's s
"Sasama ka sa business trip ng parents mo sa Boracay bukas?" hindi makapaniwalang tanong ni Athena sa akin nang maishare ko sa kaniya ang plano kong pagsama sa mga magulang ko.First time ko kasi na sumama sa kanila since I am really not into business trips dahil madali lang akong maboring. But yeah, people change and I am still the heiress of our legacy kaya dapat lang may alam ako sa lahat, kahit na katiting man lang iyan na detalye sa mamanahin kong posisyon at mga ari-arian.And about sa nakita ko kahapon ay wala namang kaso sa akin iyon. It's her life, hindi naman siguro tamang iwasan ko agad siya matapos ng mga nakita at nalaman ko, lalo na at hindi naman sa akin siya may kasalanan. Mabait pa rin naman si Athena kahit papano. And I guess I'm not in the position to judge her already without knowing the real story why she and Mike cheated behind Clarissa's back.At isa pa, labas ako sa problemang iyon. Hindi ko ugaling makisawsaw sa problema ng ibang tao.That's isn't a good habit
Alas kwatro na ng hapon nang makarating kami ng mga magulang ko sa Boracay. Pagkababang pagkababa ko pa lang ng sasakyan ay agad na akong napapikit nang malanghap ang sariwang hangin na nagmumula sa dagat.I didn't feel any regret of being here with my parents. Mas grateful pa nga ako dahil pinilit nila akong sumama rito. Though, hindi kami nandito for a vacation, but I'm still grateful dahil kahit ilang araw lang kami rito ay alam kong mag-eenjoy pa rin ako.I love beaches since I was a kid. At hinding-hindi magbabago iyon kahit na tumanda man ako. Beach is my comfort zone and my peace of mind. And it will always be. Nang mailagay na namin ang mga gamit namin sa kaniya-kaniya naming VIP rooms sa may pinakamalaking hotel na kung saan madalas nag-s-stay ang mga celebrity ay agad na akong nagpalit ng yellow swim suit dahil may plano na talaga akong magbabad ng dagat mula kagabi pa. I just cover it with my floral white summer dress and just wear a simple slippers.Since bukas pa ng umag
"Ano ba ang ginagawa mo rito? Hapon na, ah. Wala ka bang gala? I mean, a date to prepare for? Or maybe a men's night out? It's Saturday night, if you don't remember? You should go somewhere else to have fun. Look, ilang araw kang subsob sa hectic mong trabaho bilang artista, modelo at advertiser, minsan ka na nga lang din makapagbakasyon tulad nito na walang umaaligid na fans at paparazzi, eh, aaksayahin mo lang sa pagba-bodyguard sa akin," dire-diretso at walang preno kong sambit sa lalaking kaharap ko ngayon at busy sa pagkuha ng litrato sa akin dito sa may dalampasigan.Maghapon kaming magkasamang dalawa sa pamamasyal gamit ang pagmamay-ari niya pa lang Yate, nag snorkeling at nag jet ski rin kami at sabay na kumain ng lunch. Naglaro rin kami ng volleyball kahit kaming dalawa lang hanggang sa mapagod tapos ngayon ay nandito pa rin siya, sinasamahan akong mag photoshoot sa dalampasigan kahit malapit nang gumabi.Nagplano rin siyang magbonfire kami mamaya kaya naman ay hindi ko na ma
"Amethyst?" Agad kong pinahid ang mga luhang kanina pa lumalandas sa aking pisngi nang bigla na lang pumasok si Mommy sa aking kwarto na malawak ang ngiti, ngunit dahil sa nadatnan niya rito'y agad namang nawala at napalitan ng pag-aalala."What happened? Are you crying?" nakakunot-noong tanong niya dahilan upang agad akong mapailing at pekeng natatawa."Me? Crying? Of course not, Mom. Napuwing lang po ako," palusot ko naman at agad na napa-iwas ng tingin nang taasan niya ako ng kilay."Amethyst," may panunuyang sambit niya na siyang ikinakagat-labi ko naman.Bakit ba hindi ko kayang magsinungaling? Pagkauwing pagkauwi namin kanina ay agad na akong dumiretso rito sa may kwarto ko at nagkulong. Hindi ko maintindihan pero, parang bigla na lang bumalik sa akin ang lahat ng sakit nang malaman kong babalik na sila bukas galing sa honeymoon.Parang, hindi ko pa sila kayang makita. Feeling ko ay baka bumigay ako kapag nakita ko ulit silang masayang magkasama.I know, hindi tama ang narara
Halos walang makaimik nang marinig naming lahat ang sinabing iyon ni Pietho. She can't bear a child? But why? Baog ba siya? Pero sa pagkakaalam ko ay walang baog sa pamilya namin."B-baog ka?" hindi mapigilang tanong ko dahilan upang mabaling sa akin ang pansin nilang lahat.Agad namang umiling si Pietho sa sinabi ko. "No, hindi ako baog," sambit niya dahilan upang makagat ko ang aking pang-ibabang labi dahil sa kahihiyan.Goodness, Amethyst! Ayan kasi, hindi na lang tumahimik!"If that's so, then, why you can't bear a child?" tanong naman ni Tito Robert sa anak. Halatang disappointed dahil hindi siya magkakaroon ng apo sa kaniyang panganay at unica hija."I actually have a polycystic ovary syndrome, and I need treatment or need to diagnose first, in able for me to bear a child," sagot niya sa kaniya Ama na siyang ikinagulat naming lahat, maliban kay Seb."But how? Paano mo nakuha ang bagay na iyan samantalang wala namang nagkaka-PCOS sa pamilya natin?" tanong ulit nito na siyang iki
"Mahal kita, Seb," walang pagdadalawang-isip na sabi ko habang matiim na nakatitig sa kaniyang mga mata na ngayo'y halatang gulat at hindi makapaniwala sa narinig.I already made up my mind. Kaysa naman ang magsisi ako habang buhay dahil dito, I must at least admit the truth and tell him what I really feel towards him.It's now or never."O-of course, mahal mo ako dahil kaibigan mo ako. And I love you the same way, Amethyst. Alam mo naman ang bagay na iyon, hindi ba?" wika niya na para bang iyon ang gusto kong ipahiwatig sa nararamdaman ko para sa kaniya.Umiling ako bilang sagot habang kagat-kagat ko ang aking pang-ibabang labi. Tinitigan ko siya sa kaniyang mga mata na puno ng pagtataka. "Seb, hindi iyan ang ibig ko sabihin. Mahal kita, higit pa sa isang matalik na kaibigan," buong puso at tapang kong pag-amin dahilan upang literal siyang mapanganga habang hindi makapaniwalang nakatitig sa akin."W-what—""I know it's already too late for me to admit what I truly felt towards you b
I don't deserve to be a mistress, I don't deserve to be a second option. But my love to Sebastian is stronger than my pride and dignity, despite the fact that I know I will never have a chance for him to love me the way I do. He's already married for fucking sake, but what am I doing? I became desperate bitch just to own him. At wala na akong magagawa pa rito kundi ang sundin ang bugso ng damdamin ko. I waited for him almost half of my life, but still, he ended up marrying other girl. Sinubukan ko naman, eh. Sinubukan kong makalimot.I tried everything — most especially by accepting my fate. . . But I failed. Hindi ko kaya. Hindi ko kayang maging masaya para sa kanila habang nandito ako, nasasaktan at nagdurusa. Alam kong isa itong napakalaking kasalanan, ngunit wala na akong pakialam.Like I always said, it is now or never.Nandito ako ngayon sa may bar, umiinom ng beer habang ang mga mata ko ay nakamasid sa buong paligid. Mag-isa lang ako at wala rin akong balak magdala ng kasam