Akala ko pa naman kung ano pero ‘yun lang pala ang sasabihin niya. Hindi ko tuloy alam kong dapat ba akong matuwa o magalit. Para kasing baliw kasi. Baliw siya pero mas may ibabaliw pa pala ang lalaking ito. Kaloka siya. Kaya pala niyaya niya ako dahil ito pala ang ice-celebrate namin. Ang gago lang? Puta! Pero hindi ko akalain na ice-celebrate pa niya ang araw kung kailan niya ako dinakip. Yeah, halos one month na pala.One month na akong nasa kanyang puder. One month ko na ding hindi nakakasama ang pamilya ko. Nami-miss ko sila pero nasasanay na akong nasa tabi ng baliw na ito.Dapat ko ba itong… A. Ikabahala? Or b. Ikatakot? Or letter c. Iwasan? Or letter d. Go with the flow na lang at hayaan ang tadhana ang magdesisyon kung ano man ang magiging kapalaran namin?Pipiliin ko ba ang a, b, and c? Or d? Hayst! Ang complicated ng love.“Ang sarap mong sapakin! Bwisit ka!”Natatawang hinalikan niya ang noo ko. “Pero mas masarap pa din akong kainin, pumpkin. Kung sapak iyan ng pag-ibig m
“Tangina, boss! I said just treat her. I didn't say that you can touch her and look at her!”“Tangina mo din, assassin!” Rinig kong pagsisigaw ng isang lalaki. Mali. Hindi lang pala isa dahil dalawa silang nagsisigawan sa isa’t isa. Kanina pa silang ganyan at naiirita na ako. Ang ingay nila pareho. “Where have you seen a doctor who not allowed to look at and touch the person he is treating? Ginagago mo ba talaga ako?”Sobrang ingay. Puro sigawan. Napadaing ako ng makaramdam ako ng pagkirot sa may tagiliran ko. Wala akong maramdaman na sakit. Pero ramdam kong may inaalis na kung ano sa may tagiliran ko. “Bastard! Be careful! You hurting him.” Boses iyon ni baliw. Na sinisigawan ang gumagamot sa akin.Bakit ba sila nagsisigawan? Pwede namang magsalita ng mahinahon. Hindi iyong nagsisigawan sila na ewan. Para silang nas apalengke na ewan. Hindi ko maimulat ang mga mata ko. Para akong inaantok na ewan.“Gago, palit na lang kaya tayo?”Ang ingay nila. Gusto ko silang sigawan pero wala ako
“Get changed and we'll go somewhere.”Kumunot ang noo ko sa sinabi ni baliw. Magaling na ako kaya nandito ako sa may tabi ng swimming pool ng resthouse niya. Yes, nandito kami sa may resthouse niya sa Antipolo. Hindi ko alam kung bakit kami nandito at hindi kami bumalik sa bahay niya sa Manila.Ang gaganda ng mga bahay niya kahit saan niya ako dalhin. Sobrang yaman niya talaga. Sinunod niya ang deal namin. Bawat week siya nagpapadala ng pagkain ta pera sa pamilya ko. Nakikita ko lang ang pamilya ko sa kinukuhang larawan ng mga tauhan niya.Sinubukan kong in-open ang topic na bakit kami paalis-alis sa iisang bahay ngunit iniiwasan niya lang o ‘di kaya ay hindi niya sasagutin. Madalas niyang hindi sagutin ang bawat tanong ko. Naiinis ako pero ano naman magagawa ko kung ayaw niyang magsabi o sumagot? Nililigawan na niya ako kaya may karapatan akong kilalanin siya kaso hindi niya ako binibigyan ng pagkakataon para kilalanin siya.Pagdating sa pagkatao niya ay nagiging pipi siya. Hindi siy
Nagising ako ng may iniindang sakit sa aking pagitan ng hita ko. Masakit ang pagitan ng hita ko pero kaya kong makapaglakad. Wala na si baliw sa tabi ko ng magising ako. Ang lalaking iyon grabe ang pag-ano niya sa akin. Hindi siya nakukuntento sa isang round. Isang round lang pa man din ang kaya ko dahil after no'n ay nakakatulog na ako.Pagod na kaya ako after one round lang pero si baliw after ng isang round ay humihirt pa ang loko. Nawala na sa bilang sa daliri ko kung gaano kami naka ilang beses na nag-sex bago ako nawalan ng malay dahil sa kapaguran ko. Tinotodo niya kasi kapag nasimulan na. Pero ang lalaking iyon ay para bang walang kapaguran dahil sige ng sige.Hindi makuntento sa isa ang baliw na iyon dahil hihirit at hihirit siya hanggang sa hindi ako nawawalan ng malay ay gagalawin at gagalawin niya ako. Pumili na muna ako ng damit bago pumunta ng banyo. Naligo na muna ko bago ako bumaba sa baba. Nagbabakasakali akong nandoon si baliw dahil wala na siya sa kwarto.Nagtaka ak
Gusto kong sampalin ang sarili ko dahil sa ginagawa ko. Halata naman na pero ayaw ko pa ring tumigil. Alam kong talo na naman ako pero ayaw pa ring makinig ng sarili ko sa sinasabi ng isip ko. Kapag talaga ang puso ang kalaban talo ang isip. Bakit talo na naman ako sa labang hindi pa nga nasisimulan?Kapag puso ang dumikta talo ang isip. Talo na naman ako dahil mas pinili kong sundin ang puso kaysa sa isip ko. Talo na lang ako lagi, kailan ba ako mananalo? Lagi na lang bang kasawian? Walang kasiyahan? Walang kapayapaan?Wala akong ginawa kundi ang umiyak ng umiyak, pinipilit kong huwag umiyak pero kusang tumutulo ang luha ko sa mata. Tinatraydor na naman ako ng sarili ko. Naghintay ako sa labas ng kwarto habang naririnig ko ang kababalaghan nilang ginagawa. Napaupo na lang ako sa sahig habang umiiyak. Ayaw magpapigil ng luha ko. Ayaw niyang tumigil."Self, ano ba?!" naiinis kong anas at marahas kong pinupunasan ang luha ko. "Stop na, please!"Pilit kong kinakalma ang sarili ko. Napayu
Sa trauma na pinagdaanan ko hindi ko akalain na kaya ko pala iyon malampasan. Na kaya kong mabuhay ulit ng payapa at walang takot na nararamdaman. Akala ko habang buhay na ang trauma na dinulot niya sa akin pero laki ng pasasalamat ko at nalabanan ko iyon. “Hey, you look very tired, ah?” “Ay pagod ka!” Napatili ako ng may bigla na lang may nagsalita sa may gilid ko. Natawa siya kaya hinampas ko siya. “Bwisit ka! Bakit mo ba ako ginugulat?”“Sorry,” anas niya sabay inabutan niya ako ng kape. “Mukha kasing ang lalim ng iniisip mo tapos mukha ka ring pagod.”Tinanggap ko ang kapeng inabot niya at humigop doon. Ang sarap ng pagkatimpla niya. Saktong-sakto lang ang lasa. “Ang sarap ng kape mo. Pwede ka ng mag-asawa.”“Sige, mag-aasawa lang ako kapag ikaw ang magiging misis ko,” anas niya kaya nasamid ako.Wala pa rin talaga siyang pinagbago. Mahilig pa rin siyang magbiro ng hindi nakakatuwang biro. Sarap niyang bigwasan kung wala lang talaga akong utang na loob sa kaniya ay pinalayas ko
"Bruha! Ano na? Shot na!"Napairap ako sa pagsigaw ng kaibigan ko sa akin. Nasa bar kami ngayon at walang ginawa kundi ang magsayang ng pera ngayong gabi. Alam kong may tama na kami ng alak pero ayaw pa din nilang tumigil sa kakainom.May mga pasok pa kami bukas pero sige lang sila ng sige kakainom."Oo nga! Shot puno ka ulit!" sigaw ni Des at inabutan na naman niya ako ng isang basong punong-puno."A-Ayaw ko," anas ko dahil nahihilo na ako. Baka hindi na ako makauwi nito kapag sinagad ko pa."Bawal killjoy, bruha!" sigaw din sa akin ni Cad."Sige na, inom ka na ulit. Ngayon na nga lang ulit tayo nagkita-kita at mag-inom ay tatanggi ka pa," pamimilit pa ni Abi.Tumango-tango din si Sab. "Tama!"Wala na akong nagawa pa kundi ang tanggapin iyon dahil sa pamimilit nila. Apat silang namimilit sa akin at isa lang akong tumatanggi, kaya talo ako. Napaupo ako dahil mas lalo kong maramdaman ang pagkahilo ko samantala ang mga kaibigan ko ay nagsasayaw sila. Sinasabayan nila ang tugtog na pinap
"Ano?!"Inis kong tinignan si Guen dahil sa sinabi niyang bad news. Parang gusto kong ipakain sa kanya ang mga papel na nasa ibabaw ng lamesa ko dahil sa sobrang inis."T*ngina mo ka ba?!" Nanggagalaiting sambit ko. Gusto ko siyang suntukin. Gusto ko siyang kalabuhin. Lahat-lahat gusto kong gawin sa kanya. "You are the one who ordered me to do an article about Mr. Tampungan! Tapos pababayaan mo ko!""I'm sorry, Raine," sambit niya at napayuko."G*go ka! Wala kang bayag!" sigaw ko dahilan para mapaangat siya ng tingin sa akin. Masama na ngayon ang tingin niya. Dapat ko lang sabihin iyon sa kanya dahil totoo naman.Boyfriend ko siya pero dahil sa ginawa niya sa aking pagbabaya ay hindi ko na siya boyfriend. Nakakag*go siya, eh. Siya ang boss ko sa pinagtatrabahuhan kong gumagawa ng article."What did you say?!" galit niyang tanong."Ang sabi ko wala kang bayag! After you ordered me to write about Mr. Tampungan that you didn't even have his consent so he filed a case against me tapos pab