Silence remained involving us. Ang simoy ng hangin at ang mga sayaw ng mga puno lamang ang aking naririnig. Nakatitig lang siya sa akin, pinagmamasdan ako habang ako naman ay nakayuko ng kaunti. Hindi ko alm kung bakit ako ang gusto niya. Bakit ako na ganito lang? he is too high for me. Nababagay siya sa mga katulad niyang mayayaman din. I will never fit into his world. Sa kinalalagyan niyang mundo. Kaya dapat ay hindi niya ako magustuhan. Hindi pwede.
Kalaunan ay umiling ako. “You should stop those feelings,” mahina kong sabi ngunit alam kong rinig niya dahil kaming dalawa lang naman ang nandito.
Pagkatapos ko iyong sabihin ay nakita ko na lumapit siya nang kaunti sa aking harapan. “I don’t think I can stop it, I tried so many times pero ikaw pa rin.” Mahina rin niyang sabi na parang pagod na pagod na.
Umiling iling ako. “You should stop.” Sabi ko. Mas diterminado na ang aking b
I can’t help but to let a small moan out of my mouth at hindi ko rin maiwasang maging obsessed pa dahil sa kaniyang ginagawa sa akin. Wala na ata ako sa aking sarili at alam ko kanina niya pa hawak ang bigat ko dahil kanina pa ata walang lakas ang tuhod kong tumayo pa. Mararahan ngunit malalaim ang kaniyang mga halik. Nakakahilo ito na para bang isang alak at the same time ay nakaka adik. His lips so smooth at sa bawat galaw niya ay lalo akong nawawala sa sarili. Naramdaman kong tumigil siya dahil sa narinig sa akin at doon ako napunta sa realidad kaya dahil doon ay agad agad naman namula ang aking mga pisngi. Umiwas ako ng tingin at balak na sanang humiwalay nang lalo niya pa akong pinalapit sa kaniya gamit ang isang kamay niya na ngayon ay nasa aking bewang kanina pa.“Don’t you dare…” he whispered. Napapikit ako nang tumama ang kaniyang lab isa baba ng aking pisngi. Nararamdaman ko ngayon ang kaniyang mainit na hindinga na
Parang tumigil saglit ang oras pagkatapos niyang sinabi iyon. Siya lang ang nakikita ko ngayon habang hawak niya ang aking isang kamay. Him with those sincerity and administration in his eyes while me having a shock face in mine and that is when I realize that matagal na pala akong nahulog sa bangin. Sa simula pa lamang ay nahulog na ako. Hindi ko iyon napansin o hindi ko lang kayang tanggapin at ngayon, hindi ko na alam ang gagawin. Hindi ko alam kung ano ang mangyayari pagkatapos nito. Ngayon, alam ko na ang gusting isigaw ng aking puso at natatakot ako. Handa ba akong pagkatiwalaan siya? Handa ba akong hayaan na lang ang puso sa kung anong gusto niya? Should I sacrifice?Nandito na ako sa bahay at hindi pa rin maalis sa aking isipan ang nangyari kanina. Hindi ko alam kung paano ko iyon nairaos kanina. Pagkatapos nang sinabi niya ay nanatili kaming tahimik. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko roon at siya naman ay pinagmamasdan niya lamang ako at siguro hi
Wala pa kasi akong naririnig na huni ng tricycle kaya ako natataranta ngayon dahil alam kong pinagmamasdan ako ni Leon ngayon kaya laking tuwa ko nang mabuksan na nang tuluyan ang pintuan ng bahay at tuluyan ng nakapasok. Sinara ko agad ang pintuan pagkapasok at ‘tsaka n napasandal dito. Napahinga ako ng malalim dahil parang napugutan ako ng hininga dahilsa ginawa. I waited in a while until I heard the engine of the tricycle already. Umalis ako sa pagkakasandal sa pintuan at unti unting tumingin sa ming bintana. I make sure he won’t see me at nakita kong papaalis na sila. Nakita ko si Leon sa loob ng tricycle at tuluyan na nga silang gumayak papaalis. Nang wala na sila sa kalsada ay napasandal ako muli sa aming pintuan at tuluyan nang napasalampak sa sahig. Napahawak ako sa aking labi pagkatapos ay natulala ng ilang sandali. Ilang sandali akong ganoon habang inaalala ang lahat ng nangyari.Hanggang sa mapaimpit na lamang akong sigaw dahil sa kahihiya
Kahit na magprotesta ako ay kinulit kulit pa rin ako ni Lhara. I don’t have a choice then but to let whatever she wants to do. Ilang sandali na rin ay dumating na rin ang aming guro sa araw na iyon kaya kahit na wala ako sa mood na makinig dahil inaantok talaga ako ay wala rin akong magagawa kundi ang makinig. Pinipigilan ko talaga ang mata kong pumikit habang nakikinig sa aming guro ngayon. Hindi ko alam kung bakit pero nakakaantok ang kaniyang boses habang nagdidiscuss ngayon sa aming harapan. Dagdagan pa na sobrang tahimik ng aming classroom ngayon at ang boses niya lang ang aming naririnig.Napalumbaba na ako nang hindi na makayanan pang buhatin ang aking ulo. Napapapikit na rin ako at gusto ko na lamang yumuko sa aking lamesa. Pagod kong tinignan ang aking relo upang tignan kung ano na bang oras. Nang makitang malayo pa ang oras ay napapikit na lamang ako dahil sa dismaya. Lalo pa akong inantok nang ipinikit ko ang aking mga mata. Ayoko pa sanang imul
Pagdating sa library at pagkapasok ay nakita kong kaunti lamang ngayon ang mga estudyante. Dahil na rin siguro sa umaga pa lamang at siguro karamihan sa amin ay mayroong klase sa ganitong oras. Tuluyan na akong pumasok at nagpunta muna sa book selves na gusto ko upang kumuha ng librong ipantatakip ko sa aking mukha mamaya. Nang makapili na ay ngayon naman ay ang mauupuan naman ang aking hahanapin ngayon. Nagtungo agad ako sa pinakadulo at nagdadasal sa aking isipan n asana ay walang nakaupo sa isa sa mga upuan doon.Pagliko kung saan makikita ko na ang mga upuan ay awtomatikong ngumiti ang aking labi. Wala kasing tao roon kaya pinili ko na ang pinakasulok kung saan hindi gaanong kapansin pansin. Nasa pinaka gilid ito at katabi niya ang book shelve na nasa mga pader. Mas pinili kong umupo habang kaharap ang book shelves para hindi ako maistorbo. Pagka upo at nahanap ang komportableng pwesto ay ‘tsaka ko na binuklat ang librong kinuha kanina at tsaka ito ipi
May silungan doon na may lamesa at mga upuan. Naalala ko roon pala tumatambay ang mga ibang estudyante kapag vacant nila o gustong mapag isa. Bakit ngayon ko lang iyon naalala?! Maganda pa ang klima ngayon na maaga pa kaya panigurado hindi pa gaanong mainit doon dahil maaga pa naman at tamang tama kasi karamihan sa building namin ngayon ay may klase kaya wala gaanong naggagalang mga tao. Nagtungo na ako roon sa aming building at umakyat sa hagdanan papunta sa pinakaitaas. Pagbukas ko ng pintuan kung saan sa loob nito ay ang rooftop na at nang makitang walang tao ay napangiti ako. May harang ang rooftop namin na mataas na may butas butas para makikita mo pa rin ang tanawin mula rito sa rooftop.Napapikit ako nang tumama sa akin ang malamig na simoy ng hangin bago nagmulat muli para tignan ang buong paligid. Nagsimula na akong maglakad para libutin muna ang buong rooftop bago pumunta sa may silong kung nasaan ang mga lamesa at upuan. Tambayan iyon kung gusto mo ng
“What? Just eat it, hindi ko rin naman mauubos.” Inosente kong sab isa kaniya pagkatapos malunok ang kinain.Napailing na lamang siya at ‘tsaka kinuha ang kaniyang kape. Pinanood ko ang ginawa niya habang kumagat muli sa hawak na sandwich. Pagkatapos niyang uminom ay kinuha na rin niya ang binigay ko kaninang isang sandwich. Tumingin muna siya sa akin bago ito kumagat. Then after that tumango ako habang ngumunguya na parang nasatisfied sa kaniyang ginawa. Pinagtuunan ko na ang aking kinakain dahil ang sarap sarap nito. It’s creamy and there is vegetable and meat in there. Perfect combination. Nakatikim naman na ako ng ibang dish nila sa kanilang hotel nang mag uwi sa Mama noon. Pero hindi itong dish na ito. Iba iyon. it’s like that dish was for lunch or dinner because it was heavy meal. Binigay sa kanilang lahat na nagtatrabaho roon for free kasi that day, maraming excess food and saying din naman kung itatapon lang.
Pinapanood ko lang siyang buksan ito at tumikim. “You know I really like their food, but I don’t like that man for you, Mariana.” She said out of sudden while there is a food in her mouth.Napatawa ako. Baliw talaga. Malaki ata ang galit niya kay Leon. “He is such a jerk like the boys who hit me up before!” galit niyang sabi na akin na lamang ikina iling.Binigay niya sa akin ang hawak na plastic na kutsara para makatikim din ako. Kinuha ko naman iyon at nag scoop ng tama lang bago iyon isinubo. Nang matikman kung ano ang las anito ay napatango tango ako. Masarap nga siya. Well, kung titignan mo pa lamang ay talagang masarap na siya sa paningin. Pero nawalan na rin ako ng gana kaya alam kong hindi ko rin iyon mauubos kaya mabuti na lamang at nandito si Lhara.Nakatatlong subo ata ako pagkatapos ay binigay ko na kay Lhara ang kutsara. Bumaling siya sa akin at napatigil sa ginagawa. “Aya