KABANATA 43

Kahit na magprotesta ako ay kinulit kulit pa rin ako ni Lhara. I don’t have a choice then but to let whatever she wants to do. Ilang sandali na rin ay dumating na rin ang aming guro sa araw na iyon kaya kahit na wala ako sa mood na makinig dahil inaantok talaga ako ay wala rin akong magagawa kundi ang makinig. Pinipigilan ko talaga ang mata kong pumikit habang nakikinig sa aming guro ngayon. Hindi ko alam kung bakit pero nakakaantok ang kaniyang boses habang nagdidiscuss ngayon sa aming harapan. Dagdagan pa na sobrang tahimik ng aming classroom ngayon at ang boses niya lang ang aming naririnig.

Napalumbaba na ako nang hindi na makayanan pang buhatin ang aking ulo. Napapapikit na rin ako at gusto ko na lamang yumuko sa aking lamesa. Pagod kong tinignan ang aking relo upang tignan kung ano na bang oras. Nang makitang malayo pa ang oras ay napapikit na lamang ako dahil sa dismaya. Lalo pa akong inantok nang ipinikit ko ang aking mga mata. Ayoko pa sanang imul