Mabilis naman natapos ang pag uusap naming ng partner ko dahil na rin sa malapit naman na ang time noon. Ang napili naming topic ay about sa bullying. Mabilis naman kami nagkasundo sa part na iyon dahil maganda ngang topic iyon lalo pa at mga estudyante rin pa lamang kami. Pagkatapos ding sabihin ng instructor namin na pwede ng bumalik sa kani kanilang upuan ay kumilos na rin ang mga kaklase ko. Ibinalik na rin nil eon ang kaniyang upuan sa dating ayos nito.
Wala naman kaming gaanong napag usapan at sa pag iisip lamang sa aming magiging title pa lamang ang aming napagplaplanuhan.
“Ano? Kaya mo pa ba?” bungad sa akin ni Lhara noong maka upo na siya sa tabi ko.
Napairap naman ako dahil sa kaniyang sinabi. “Baliw,” sagot ko.
“’Yung totoo nga!” pilit niyang sabi sa akin.
“Oo naman. Bakit naman hindi?” sagot ko ‘tsaka siya bi
Nakita kong tumango siya at hindi na nagsalita. Tumahimik na lang din ako at hinayaan siya sa kung saan man kami pupunta ngayon. Ibinaling ko na lamang ang aking tingin sa bintana at pinagmasdan ang mga puno ng niyog na aming nalalagpasan. Hindi ko alam kung saan kami pupunta. I will let him choose since he is the one, I am going to treat kaya hinahayaan ko siya ngayon.Habang tahimik na nagbyabyahe napansin ko na pamilyra ang aming tinatahak. Sa pagkaka alam ko ay itong daan na ito ay patungo sa isang hotel branch nila rito sa Palanan. Meron iyong mas malapit na branch nila sa amin at ito ay nasa may centro ng Palanan habang ang branch naman nilang ito ay sa may gilid ng dagat. Medyo malayo ito sa amin at napaahon talaga ako sa aking inuupuan para lamang kumpirmahin ang tinatahak. Oo itong ito talaga iyon!“Sa hotel niyo tayo pupunta?” hindi ko na napigilang itanong sa kaniya ng papasok na kami sa kanto na papasok na sa kanilang
Tahimik lamang ako habang hinihintay ang pagdating namin sa tamang palapag. Kanina pa ang bibig kong kating kating kausapin ka kung hindi lang wala ang manager nila. Hindi ko naman na afford ang gusto iyang ito. Napaka exclusive naman. Akala niya siguro kaya kong bayaran ano? Hindi niya ata alam na mahirap lamang ako? Tss.Pagkaalis lang talaga ng manager na ito humanda siya sa akin. Hindi sapat ang pera ko sa anumang pagkaing gusto niya kung dito kami. Mas mahal ata rito.Malaki at malawak ang hotel nila at nakalibot halos sa buong hotel ang mga kulay ginto. Pati rito sa elevator ay kulay ginto. Sobrang expensive! Hanggang sa nasa tamang palapag na kami. Unang lumabas ang manager nila Leon na isininod naman namin. Iginaya niya kami sa may pinakadulong part ng hotel sa palapag na iyon. Nakikita ko mula rito ang double doors na iyon na paniguradong iyon ang exclusive na kainan na sinasabi ko. Naglakad kami palapit doon at sa bawat malagpasan
“Sit down, Marianna.” Sabi niya muli nang hindi ako nakagalaw sa aking kinatatayuan.Literal akong nagulat sa mga sinabi niya. It’s like he doesn’t know how to put his words in a right place. Talagang hilig niya itong sabihin sa mga sitwasyong ganito. Mga unexpected scenes kumbaga. Unti unti naman akong naupo habang hindi pa rin nakakabawi ang aking mukha sa pagkagulat. Isama na rin ang aking isipan. Nagloloading pa rin hanggang ngayon ang kaniyang sinabi at ayaw nitong paniwalaan. Napakagat ako ng labi at umiwas ng tingin ng tuluyan ng maka upo. What the hell. He is really damn serious about it!“You’re just jealous.” Wala sa sariling kong sabi habang nakatunganga sa platong naka ayos sa aking harapan.Nakita kong tumayo siya kaya ako napatingin sa kaniya. Ang seryosong mga matang nakatutok sa akin at medyo umiigting na panga habang ang kilay ay medyo magkasalubong. Akala ko mag
Wala akong nagawa roon at ngayon tinititigan ko na lamang ang malaking paper bag sa aking hita. Pauwi na kami ngayon at kanina pa ako titig na titig dito. Paano ba naman kasi ay naaalala ko pa rin ang nangyari kanina. Nagtalo pa kami pagdating doon sa gusto niya hanggang sa ako na ang tumigil ng maalalang nasa harapan pala kami ng pagkain. We just then eat our food. I enjoyed it so much because it was so tasty. I was nice that we talked chill and casually. Napag usapan din namin ‘yung sa gagawin namin na topic. Nag assign na rin kami ng aming gagawin sa isa’t isa at pagdating ng lunes ay irereview namin ang aming nagawa. Sa unang step pa lamang kami at wala pa sad ulo at mahabng proseso iyon kaya mahaba ang binigay na palugidNagtalo pa kami pagdating doon sa gusto niya hanggang sa ako na ang tumigil ng maalalang nasa harapan pala kami ng pagkain. We just then eat our food. I enjoyed it so much because it was so tasty. I was nice that we talked chill and casual
Pagkasara ko ng aming pintuan ay ‘tsaka lang ako nakahinga ng maluwag. Napasandal ako roon habang inaabot ko ang aking hininga na kanina ko pa pala pinipigilan ng naroon pa ako sa loob ng sasakyan. Napangiti ako ng bahagya ng maalala ang kaniyang reaksiyon kanina. “Anong nginingiti mo riyan, Ate!” narinig kong istorbo sa akin ni Ana na nasa sala pala na hindi ko man lang napansin kanina. Napahinga ako ng malalim at ‘tsaka siya inirapan bago lumapit na rin sa kaniya. “Here,” sabi ko na lamang bago nilapag sa lamesa ang paper bag na laman ay mga pagkain na pina take out ni Leon kanina. Tinukso ako niya pa ako dahil doon sa pagkain kaya mas pinili ko na lamang magtungo sa aking kwarto para na rin makapag palit ng damit. Napahinga ako ng maluwag nang makapasok na ng tuluyan sa aking kwarto. Napatingin ako sa aking bintana at tinignan kung nandoon pa ba si Leon at mabuti na lamang at wala naman na siya roon. Nagpalit na
Napahinto ako sa paghahalik upang kumuha ng hangin. Isinandal ko ang aking noo sa kaniyang noo at hinihingal na napatigil. What just happened?! Fuck it. Hindi na ito maganda dahil nakaka abot na kami sa ganito at lalo pa at nandito pa kami ngayon sa paaralan. Nakapikit lamang ako habang nakasandal sa kaniya at kumukuha ng hangin. I heard his hard breathing too. Pareho kaming hinihingal ngayon. Nanatili akong nakapikit na parang ayoko na lamang iyon imulat dahil na rin sa hiya at pagod na naramdaman pagkatapos ng halikang iyon.“I love you, Marianna.” Narinig kong bulong niya.Hindi ako nagreact o kung ano man. Nasa kaniyang mga binti pa rin ako at naka upo roon. Magkahiwalay ang aking mga paang naka upo at ang mga kamay ay nakakawit sa kaniyang balikat. Naramdaman kong nagtungo ang kaniyang mga kamay sa aking bewang at niyakap ako ng mahigpit. Napalapit ako sa kaniya ng dahil doon.“We are reaching this
Ang mga kantyaw ng aking mga kaklase ang nangibabaw sa buong kwarto. Naramdaman kong siniko akoni Lhara kaya ako napalingon sa kaniya. Lumapit siya sa akin at ‘tsaka bumulong.“May girlfriend naman pala.” Bulong niya sa akin. Natigilan ako saglit sa kaniyang sinabi at kalaunan ay nagkibit balikat at ibinagsak na lamang ang aking mga tingin sa librong binabasa kanina.I need to act cool so that they won’t suspect me. Damn. Kinabahan ako sa tinanong ni Lhara sa akin at mabuti na lang at hindi naman niya ako pinagsuspektahan. I don’t want her to suspect that it is me who is Leon’s girlfriend. I didn’t even say yes to that! Napagdesisiyonan ko na lamang na ituon na lamang ang aking atensiyon sa aking binabasa at maging tahimik na lamang na parang walang pakialam ngayon sa mga naririnig na tukso. If they know it was me, Leon talking about, I know most of the people here will get shocked and especially Lha
“Vote for Achilles.” Sinabi na ng aming President. Napalunok ako. “Maren kay Achilles tayo.” Narinig kong sabi ni Lhara sa aking gilid. Napalunok ako muli bago napatingin sa kaniya. Tumango tango siya sa akin na parang ineencourage akong magtaas ng kamay. Nakataas na siya ng kaniyang kamay habang ako ay hinihintay na lamang niya. Sa huli ay unti unti ko na ring tinaas ang aking kamay. Nakayuko lamang ang aking paningin at hindi nagsubok na tumingin sa harapan kung nasaan ngayon si Leon. Nagsimula nang magbilang ang aming President. Sa huli sinabi niya kung ilan ang kaniyang nabilang. “Ten people for Achilles.” Deklara niya. Napasingap ako at nasisiguradong kong si Achilles na ang panalo. Kaunti lamang kami at sampo na agad ang nagboto sa kaniya. “Okay, kay Leon naman.” Sabi muli ng aming Presidente ng maisulat na ang numerong bumoto kay Achilles sa blackboard. Napatingi
I don't remember getting in my own bed kaya naman dahil sa gulat ay napaahon kaagad ako. I looked around my room and there's no Leon I saw kaya naman dali dali akong nagtungo sa aking pintuan upang lumabas. Pagkalabas ay naamoy ko kaagad ang mabangong aroma na panigurado akong galing sa kusina. Naglakad ako patungo roon. I don't see no one in our sala. Maybe he got home?Nakita ko iyong iPad ko sa lamesa kanina sa sala. Bumungad sa akin ang dalawang tao sa kusina. Dahil sa gulat ay natulala ako. Leon is only with his pants while Manang is beside him. His biceps is visible at wala akong nagawa kundi ang lumunok."Naku, sir ako na po riyan!" Ani ni Manang."It's okay, Ma'am. I can do it," Leon said politely. Napataas ako ng kilay.Hindi nila ako napapansin dahil nakatalikod sila sa akin. Napansin lamang ako ni Manang noong nalingunan niya ako."Oh, Maren, mabuti at gising ka na," she approaches me.Nakita ko kung paano lumingon si Leon sa banda ko at pinasadahan ang katawan ko bago nagt
Umiling siya. "I don't think so... pero I looked forward after the event though, but he's not here. Maybe he's really busy." Miss Nini said."He will never come back here again," I said.Napalingon siya. "Even your runaways?"Tumango ako. "Yes,"Namilog ang kaniyang mga mata. "Binasted mo?" Umiwas ako ng tingin at mas piniling huwag magsalita.I can't answer that. Hindi ko naman siya binasted. Hindi naman siya nanligaw. Ah, they don't know our past so it's normal to think like that."Ayoko ng pumasok sa mga ganoong relasyon. I'm done with it and I think it's not for me,""Oh, natakot kang magmahal, Miss." she answered.Natigilan ako at kalaunan ay tumango at tipif na ngumiti na lamang. Maybe Miss Nini is right. Takot na talaga ako dahil puro sakit ang mga ibinigay sa akin. I don't want to experience that again and maybe yes; I am contented with what life had given to me right now. I've never asked for anything else again. Mabuti na rin. Ang tanging naiisip ko na lamang ngayon ay ang a
I didn't call Lhara about what happened. Just by thinking of it, I can already imagine what she will say to me. I can't risk it lalo na at ayaw niya kay Leon."Ayan sabi ko sa'yo umalis ka na riyan! You have money to pay your contract though, I know you got money already.""How was it? Is it good? Are you going to hit him up now?""I swear to god he has dark motives! Huwag kang papaikot sa halik na iyan!"I sighed as I think all of those possible words, she would give me. Narito ako ngayon sa veranda at may kasamang alak sa aking gilid. I am with my phone right now and still thinking if I should call Lhara. Huwag na lang at baka mas lumalo pa ang pagkamunhi niya kay Leon. I was busy right now scrolling in this article about the successful bachelor Leon Eleazar. There was a question in there that he answered. Binasa ko iyon ng mabuti.How was it to be young and successful, Mr. Eleazar?Leon: Good.How's your love life, Mr. Eleazar?Leon: No comment.I smirked. No comment huh? I scrolle
"What are you doing, Leon?" I asked him when we are already in the basement. Inalis ko ang pagkakahawak niya sa aking bewang.Nagpatuloy ako sa paglalakad patungo sa aking sasakyan. May inis na namutawi sa aking mukha. Wala naman talaga akong balak na manatili ng matagal doon sa after party nila tutal ay hindi naman ako mahilig at lalo pa at wala naman si Lhara. Lalo lang akong gustong umuwi dahil na rin kay Leon at sa ginagawa niya."We are already hot in everyone's eyes because we are spotted in UNI and now, mas lalo mo lang pinalala dahil sa ginawa mo." Patuloy kong sinabi sa kaniya.He didn't answer me until I reach out my car. Kating kati ang dila kong magsalita ng magsalita sa kaniya at pilit ko pang inalala ang sitwasyon namin at ang damdamin ko na kailangan kong kumalma. That's all I need to do when I am with him. Hindi ko dapat pinapairal ang aking emosyon sa harapan niya. Nilingon ko siya noong nakalapit na ako sa aking sasakyan bago humalukipkip. Basically, I need answers f
"Everyone is expecting to be on the hotel's bar for the after party, you all must come." The staff announced in the backstage.Nagpatuloy ko sa pag aalis at pagpapalit. Pagkatapos noon ay kinuha ko na ng mga gamit ko. The stylist who helps me get my clothes that I decline. "It's okay, ako na." I smiled on her.She smiled at me and get all the flowers they gave to me instead. Hindi na ko umapila roon dahil hindi ko naman na kaya pang buhatin ang mga iyon ng sabay sabay kaya nmna hinayaan ko na siya. Dumami ang mga tao sa loob ng backstage at mabuti na lang at naka alis naman kami roon. We immediately go into the elevator down to the basement for my things."Ang ganda mo po, Miss Mariana," hindi na napigilang sabihin ng tumulong na stylist sa akin noong nasa elevator na kami at pababa na.Lumingon ako sa kaniya at nginitian siya. "Salamat,""Pwede po pa selfie?" Nahihiyang sinabi niya.I chuckled a bit and nodded. "Of course, come here." I said to her na kaniya namang ginawa.We did tak
“Good morning too, Miss Nini!” I greeted. “Hindi po kasi ako maalam sa bagong location ng ating studio kaya mas inagahan ko.” I answered to her question. “Oh? I see…” she said. Nagsimula na rin naman kaming mag ayos ng mga gamit muna at sa magiging theme naming sa araw na ito. It was already set, and we just need to put all of the materials into the right places. Kaya naman habang hinihitay ay photographer ay tumulong na muna ako sa kanila habang sila ay nag aayos. Noong una ay ayaw pa nila pero I insist. Wala naman kasi akong gagawin doon kundi ang maupo lamang at ayoko namang maupo lang ngayon doon. Habang tinutulungan sila roon ay biglang nagbukas ang pintuan at iniluwa roon si Leon. Napatigil ako sa aking ginagawa. Nagtama kaagad ang mga tingin pagkatapos ay nagsimula siyang muling maglakad palapit na sa kinaroroonan ko. It was a normal yet very uneasy day for me. Gaya rin ng dating ginagawa ni Leon. He visit here and then he'll leave after that tapos pagdating ng hapon ay bumab
The slide of his hands on my waist just made me shiver. Natigilan ako roon at hindi nakagalaw habang nakatingin lamang kay Mr. Ferrer. I saw how his eyes drop onto my waist. I smiled awkwardly to Mr. Ferrer."Uh, this is Leon Eleazar, sir." Pakilala ko sa kaniya.Tumango tango siya at 'tsaka humalakhak ng bahagya. "Mr. Eleazar, nice to see you here!" Bati niya at agad silang nagkamayan."Nice to see you here too, Mr. Ferrer." He said in a baritoned voice. I thought he will now remove his hand on my waist but I was wrong. It actually stays in there while he was talking with Mr. Ferrer. Kaya naman ilang sandali akong hindi nakagalaw dahil doon. He was creating small circles using the tip of his finger in my waist! I am already having goosebumps in my nape while he is doing that. Napalunok ako. My mouth run dry. Why is he doing this to me? This is hell!I was got rid of him when someone called me. Busy pa siya noon sa pakikipag usap kay Mr. Ferrer kaya wala siyang nagawa kundi ang pakaw
Ayoko lang siyang masaktan and hope for nothing so it's better to keep it from me sa ngayon dahil hindi ko pa naman alam kung tatanggapin siya ni Leon o hindi. Mas mabuting ako na lang ang masaktan para sa aking anak. I can bear it all. Sa lahat ng sasabihin ni Leon. Pero kapag narinig iyon ni Leona, hindi ko iyon kakayanin. Hindi na rin niya nabanggit pa ang tungkol sa kaniyang ama pagkatapos ng huling usapan namin noon pa. I know that she still wants his father. She still wants to meet him. Natatakot din naman akong tanungin siya tungkol doon and I think she have reasons behind it. She was very mature child, actually. Maybe because she doesn't want to pressure her mother for it."You're so gorgeous, Mama," she said without any humour.I pouted because of that. Pinakita ko ang buong katawan ko upang makita niya ang suot ko. Nanatili siyang tulala sa screen."Leona, when you compliment people you should sound cheery to be sincere." I said.Umiwas siya sandali ng tingin sa akin at napa
Hindi na muli kami nagka usap pa. When our dinner done, we go home straight. Sinundan na naman niya ako hanggang sa makapasok ako sa subdivision ng condo ko. Papasok ako nang pinaharurot na niya ang kaniyang sasakyan paalis ng tuluyan. I sighed. I guess what happened today was just normal and I can't believe we talk casual at nakaya ko. Hindi siya nagtanong ng kung ano man at alam niya sigurong kapag ginawa niya iyon ay aalis ako which is really true. I am not yet ready for it, lalo na kung siya pa ang magtatanong. Kahit na ang pakay ko naman talaga sa kaniya ay sabihin ang lahat lahat. Takot lang talaga ako sa anuman mang pwedeng mangyari. Kinabukasan ay wala akong naging trabaho kaya naman ang ginawa ko ay nag work out lamang, did my usual routine and then talk to my family abroad every night. Noong lunes kasi ay natapos na namin ang second phase namin sa shoot and it was discussed to me that it is not a full time shoots kaya okay na rin talaga iyon sa akin.It's very convenient and