Napapa iling na lamang ako dahil sa kaniyang ginagawa at itinuon na lamang ang aking tingin sa librong hawak para magkunwaring busy para huwag na niya akong kulitin dahil doon sa nangyari kanina sa amin ni Leon pero ang totoo ay hindi naman talaga ako nagbabasa. Nawalan na ako nang ganang magbasa pa dahil sa kanina. Parang may kasalanan ako. Alam niyo iyon. He just made me feel guilty about it and I really get affected by it. Damn.
I pretended that I was reading so Lhara would not suspect me about what happened arlier between me and Leon. Hindi talaga ako nagbabasa at nakatutok ang isapan ko sa sinabi ni Leon kanina. I don’t know what to react after that. Hindi ko alam kung bakit ako natatamaan dahil doon. Hindi ko na dapat pa iyon inaalala pa dahil wala naman talaga akong paki alam sa kaniya. Ano ngayon kung ganoon hindi ba?
Narealize kong mas mabuti nang ganoon ang tingin niya para matigil na siya sa akin kaya hinayaan ko na lang iyo
I am just telling what I see on internet. Maganda naman talagang mag modelo pero alam kong hindi ako nababagay doon dahil wala naman akong perpektong postura. At kahit pa man mag apply pa ako sa mga kompanya riyan ay alam kong hindi ako matatanggap.“Try natin, Maren! Kahit isang project lang? Hindi naman ako gaanong fan ng pagmomodelo, gusto ko lang iyon itry kahit isang beses lang for experience na rin! Goal kumbaga!” masaya niyang sabi.“Ikaw ang mas nababagay doon, Lhara. You have your gorgeous face, nice, angled shape body and the height too. You should try it,” suggestion ko.“Bakit wala ka ba lahat ng mga sinabi mo? You literary describe your own posture to be honest!” sabi niya na aking namang ikinabilog ng aking mga mata.Nagulat ako kasi hindi ko naman talaga diniscribe ang sarili ko. Para sa akin siya talaga ang mas maganda sa aming dalawa. Nakikita ko i
“Hope on,” sa isang mababang boses na sabi ni Leon sa akin.Nakikita ko ngayon ang kaniyang mga papa sa aking harapan. Iba na ang suot. Nakasuot na siya ng aming uniform para sa mga lalaki. Unti unti akong lumingon sa kaniya at nang magtama ang aming mga mata ay nakita ko ang madidilim at nakaka intense niyang mga mata. Umiwas ako ng tingin at ‘tsaka ay napalunok. Naalala ko tuloy ang sinabi niya kanina. I feel uneasy and at the same time scared. Ang awra niya kasi ay napakalakas na nasa puntong matatakot ka sa ibang paraan. He is still handsome in that posture though. Hindi ko alam kung bakit mas gumwapo siya roon. Natatakot at naiilang na nga ay may oras pa akong isipin ang ganoong bagay sa aking isipan.“Okay lang ako,” sagot ko. Medyo mahina ang pagkakasabi ko noon dahil sa pinaghalong emosiyon sa akin. Nerbiyos, pagka ilang, at takot na rin.Bumaling ako sa kaniya muli nang sinabi ko iy
Is he that serious? Why is he reacting like this? Kanina ko pa napapansin iyon.“What are you talking about?” wala sa sarili kong sabi dahil naiwan pa ata ang sarili ko sa nakitang emosiyon kanina.“I know you hate me. You hate being with me, right?” kita ko ang sakit sa kaniyang mga mata habang sinasabi iyon.Hindi ako nakapagsalita. Tumikom ang aking labi at hindi alam kung ano ba ang sasabihin sa kaniya. Oo, nasabi ko noon sa aking sarili na hindi ko siya gusto. Na, kinamumuhian ko siya. Pero iba pala ang feeling kapag siya na ang nagtanong. Hindi ko kayang saabihin sa kaniya. Hindi ko alam kung bakit.“Say yes, Mariana Louise!” medyo mataas na boses ang pagkakasabi niya iyon na awtomatiko naman akong napayuko.His voice was desperate. He really like to know what my answer is. Nanatili akong tahimik at hindi nagsalita. Wala akong lakas
Ang daming tanong sa isip ko ngunit dalawang salita lamang ang lumabas sa aking labi. “Bakit… ako?” nag aalinlangan ko pang tinanong iyon at ‘tsaka lumingon sa kaniya upang makita ang kaniyang reaksiyon.Nakita kong napahinto siya saglit pero agad din siyang nakabawi. “Because its you, the one that I like.” He said seriously.Napatulala ako. What the fuck. He is too vulgar. Well, he is Leon Eleazar. Hindi ako nakapagsalita at nanatiling speechless sa aking kinatatayuan habang nakatitig sa kaniya at pilit na naghahanap ng maisasagot para roon. Sinubukan kong magsalita ngunit naitikom ko muli ang aking bibig dahil nawawalan ako ng lakas para sabihin iyon sa kaniya. Wala talaga akong nasa aking isp na sasabihin doon. Ano naman ang sasabihin ko hindi ba?TO BE CONTINUED ON FEB HEHE VACATION KO NAAAAA!!! SEE YAAAA BITIN MUNA NATEN MY LOVES! PEACE! STAY SAFE AND THANK YOU ALL FOR ALL YOUR S
Silence remained involving us. Ang simoy ng hangin at ang mga sayaw ng mga puno lamang ang aking naririnig. Nakatitig lang siya sa akin, pinagmamasdan ako habang ako naman ay nakayuko ng kaunti. Hindi ko alm kung bakit ako ang gusto niya. Bakit ako na ganito lang? he is too high for me. Nababagay siya sa mga katulad niyang mayayaman din. I will never fit into his world. Sa kinalalagyan niyang mundo. Kaya dapat ay hindi niya ako magustuhan. Hindi pwede.Kalaunan ay umiling ako. “You should stop those feelings,” mahina kong sabi ngunit alam kong rinig niya dahil kaming dalawa lang naman ang nandito.Pagkatapos ko iyong sabihin ay nakita ko na lumapit siya nang kaunti sa aking harapan. “I don’t think I can stop it, I tried so many times pero ikaw pa rin.” Mahina rin niyang sabi na parang pagod na pagod na.Umiling iling ako. “You should stop.” Sabi ko. Mas diterminado na ang aking b
I can’t help but to let a small moan out of my mouth at hindi ko rin maiwasang maging obsessed pa dahil sa kaniyang ginagawa sa akin. Wala na ata ako sa aking sarili at alam ko kanina niya pa hawak ang bigat ko dahil kanina pa ata walang lakas ang tuhod kong tumayo pa. Mararahan ngunit malalaim ang kaniyang mga halik. Nakakahilo ito na para bang isang alak at the same time ay nakaka adik. His lips so smooth at sa bawat galaw niya ay lalo akong nawawala sa sarili. Naramdaman kong tumigil siya dahil sa narinig sa akin at doon ako napunta sa realidad kaya dahil doon ay agad agad naman namula ang aking mga pisngi. Umiwas ako ng tingin at balak na sanang humiwalay nang lalo niya pa akong pinalapit sa kaniya gamit ang isang kamay niya na ngayon ay nasa aking bewang kanina pa.“Don’t you dare…” he whispered. Napapikit ako nang tumama ang kaniyang lab isa baba ng aking pisngi. Nararamdaman ko ngayon ang kaniyang mainit na hindinga na
Parang tumigil saglit ang oras pagkatapos niyang sinabi iyon. Siya lang ang nakikita ko ngayon habang hawak niya ang aking isang kamay. Him with those sincerity and administration in his eyes while me having a shock face in mine and that is when I realize that matagal na pala akong nahulog sa bangin. Sa simula pa lamang ay nahulog na ako. Hindi ko iyon napansin o hindi ko lang kayang tanggapin at ngayon, hindi ko na alam ang gagawin. Hindi ko alam kung ano ang mangyayari pagkatapos nito. Ngayon, alam ko na ang gusting isigaw ng aking puso at natatakot ako. Handa ba akong pagkatiwalaan siya? Handa ba akong hayaan na lang ang puso sa kung anong gusto niya? Should I sacrifice?Nandito na ako sa bahay at hindi pa rin maalis sa aking isipan ang nangyari kanina. Hindi ko alam kung paano ko iyon nairaos kanina. Pagkatapos nang sinabi niya ay nanatili kaming tahimik. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko roon at siya naman ay pinagmamasdan niya lamang ako at siguro hi
Wala pa kasi akong naririnig na huni ng tricycle kaya ako natataranta ngayon dahil alam kong pinagmamasdan ako ni Leon ngayon kaya laking tuwa ko nang mabuksan na nang tuluyan ang pintuan ng bahay at tuluyan ng nakapasok. Sinara ko agad ang pintuan pagkapasok at ‘tsaka n napasandal dito. Napahinga ako ng malalim dahil parang napugutan ako ng hininga dahilsa ginawa. I waited in a while until I heard the engine of the tricycle already. Umalis ako sa pagkakasandal sa pintuan at unti unting tumingin sa ming bintana. I make sure he won’t see me at nakita kong papaalis na sila. Nakita ko si Leon sa loob ng tricycle at tuluyan na nga silang gumayak papaalis. Nang wala na sila sa kalsada ay napasandal ako muli sa aming pintuan at tuluyan nang napasalampak sa sahig. Napahawak ako sa aking labi pagkatapos ay natulala ng ilang sandali. Ilang sandali akong ganoon habang inaalala ang lahat ng nangyari.Hanggang sa mapaimpit na lamang akong sigaw dahil sa kahihiya
I don't remember getting in my own bed kaya naman dahil sa gulat ay napaahon kaagad ako. I looked around my room and there's no Leon I saw kaya naman dali dali akong nagtungo sa aking pintuan upang lumabas. Pagkalabas ay naamoy ko kaagad ang mabangong aroma na panigurado akong galing sa kusina. Naglakad ako patungo roon. I don't see no one in our sala. Maybe he got home?Nakita ko iyong iPad ko sa lamesa kanina sa sala. Bumungad sa akin ang dalawang tao sa kusina. Dahil sa gulat ay natulala ako. Leon is only with his pants while Manang is beside him. His biceps is visible at wala akong nagawa kundi ang lumunok."Naku, sir ako na po riyan!" Ani ni Manang."It's okay, Ma'am. I can do it," Leon said politely. Napataas ako ng kilay.Hindi nila ako napapansin dahil nakatalikod sila sa akin. Napansin lamang ako ni Manang noong nalingunan niya ako."Oh, Maren, mabuti at gising ka na," she approaches me.Nakita ko kung paano lumingon si Leon sa banda ko at pinasadahan ang katawan ko bago nagt
Umiling siya. "I don't think so... pero I looked forward after the event though, but he's not here. Maybe he's really busy." Miss Nini said."He will never come back here again," I said.Napalingon siya. "Even your runaways?"Tumango ako. "Yes,"Namilog ang kaniyang mga mata. "Binasted mo?" Umiwas ako ng tingin at mas piniling huwag magsalita.I can't answer that. Hindi ko naman siya binasted. Hindi naman siya nanligaw. Ah, they don't know our past so it's normal to think like that."Ayoko ng pumasok sa mga ganoong relasyon. I'm done with it and I think it's not for me,""Oh, natakot kang magmahal, Miss." she answered.Natigilan ako at kalaunan ay tumango at tipif na ngumiti na lamang. Maybe Miss Nini is right. Takot na talaga ako dahil puro sakit ang mga ibinigay sa akin. I don't want to experience that again and maybe yes; I am contented with what life had given to me right now. I've never asked for anything else again. Mabuti na rin. Ang tanging naiisip ko na lamang ngayon ay ang a
I didn't call Lhara about what happened. Just by thinking of it, I can already imagine what she will say to me. I can't risk it lalo na at ayaw niya kay Leon."Ayan sabi ko sa'yo umalis ka na riyan! You have money to pay your contract though, I know you got money already.""How was it? Is it good? Are you going to hit him up now?""I swear to god he has dark motives! Huwag kang papaikot sa halik na iyan!"I sighed as I think all of those possible words, she would give me. Narito ako ngayon sa veranda at may kasamang alak sa aking gilid. I am with my phone right now and still thinking if I should call Lhara. Huwag na lang at baka mas lumalo pa ang pagkamunhi niya kay Leon. I was busy right now scrolling in this article about the successful bachelor Leon Eleazar. There was a question in there that he answered. Binasa ko iyon ng mabuti.How was it to be young and successful, Mr. Eleazar?Leon: Good.How's your love life, Mr. Eleazar?Leon: No comment.I smirked. No comment huh? I scrolle
"What are you doing, Leon?" I asked him when we are already in the basement. Inalis ko ang pagkakahawak niya sa aking bewang.Nagpatuloy ako sa paglalakad patungo sa aking sasakyan. May inis na namutawi sa aking mukha. Wala naman talaga akong balak na manatili ng matagal doon sa after party nila tutal ay hindi naman ako mahilig at lalo pa at wala naman si Lhara. Lalo lang akong gustong umuwi dahil na rin kay Leon at sa ginagawa niya."We are already hot in everyone's eyes because we are spotted in UNI and now, mas lalo mo lang pinalala dahil sa ginawa mo." Patuloy kong sinabi sa kaniya.He didn't answer me until I reach out my car. Kating kati ang dila kong magsalita ng magsalita sa kaniya at pilit ko pang inalala ang sitwasyon namin at ang damdamin ko na kailangan kong kumalma. That's all I need to do when I am with him. Hindi ko dapat pinapairal ang aking emosyon sa harapan niya. Nilingon ko siya noong nakalapit na ako sa aking sasakyan bago humalukipkip. Basically, I need answers f
"Everyone is expecting to be on the hotel's bar for the after party, you all must come." The staff announced in the backstage.Nagpatuloy ko sa pag aalis at pagpapalit. Pagkatapos noon ay kinuha ko na ng mga gamit ko. The stylist who helps me get my clothes that I decline. "It's okay, ako na." I smiled on her.She smiled at me and get all the flowers they gave to me instead. Hindi na ko umapila roon dahil hindi ko naman na kaya pang buhatin ang mga iyon ng sabay sabay kaya nmna hinayaan ko na siya. Dumami ang mga tao sa loob ng backstage at mabuti na lang at naka alis naman kami roon. We immediately go into the elevator down to the basement for my things."Ang ganda mo po, Miss Mariana," hindi na napigilang sabihin ng tumulong na stylist sa akin noong nasa elevator na kami at pababa na.Lumingon ako sa kaniya at nginitian siya. "Salamat,""Pwede po pa selfie?" Nahihiyang sinabi niya.I chuckled a bit and nodded. "Of course, come here." I said to her na kaniya namang ginawa.We did tak
“Good morning too, Miss Nini!” I greeted. “Hindi po kasi ako maalam sa bagong location ng ating studio kaya mas inagahan ko.” I answered to her question. “Oh? I see…” she said. Nagsimula na rin naman kaming mag ayos ng mga gamit muna at sa magiging theme naming sa araw na ito. It was already set, and we just need to put all of the materials into the right places. Kaya naman habang hinihitay ay photographer ay tumulong na muna ako sa kanila habang sila ay nag aayos. Noong una ay ayaw pa nila pero I insist. Wala naman kasi akong gagawin doon kundi ang maupo lamang at ayoko namang maupo lang ngayon doon. Habang tinutulungan sila roon ay biglang nagbukas ang pintuan at iniluwa roon si Leon. Napatigil ako sa aking ginagawa. Nagtama kaagad ang mga tingin pagkatapos ay nagsimula siyang muling maglakad palapit na sa kinaroroonan ko. It was a normal yet very uneasy day for me. Gaya rin ng dating ginagawa ni Leon. He visit here and then he'll leave after that tapos pagdating ng hapon ay bumab
The slide of his hands on my waist just made me shiver. Natigilan ako roon at hindi nakagalaw habang nakatingin lamang kay Mr. Ferrer. I saw how his eyes drop onto my waist. I smiled awkwardly to Mr. Ferrer."Uh, this is Leon Eleazar, sir." Pakilala ko sa kaniya.Tumango tango siya at 'tsaka humalakhak ng bahagya. "Mr. Eleazar, nice to see you here!" Bati niya at agad silang nagkamayan."Nice to see you here too, Mr. Ferrer." He said in a baritoned voice. I thought he will now remove his hand on my waist but I was wrong. It actually stays in there while he was talking with Mr. Ferrer. Kaya naman ilang sandali akong hindi nakagalaw dahil doon. He was creating small circles using the tip of his finger in my waist! I am already having goosebumps in my nape while he is doing that. Napalunok ako. My mouth run dry. Why is he doing this to me? This is hell!I was got rid of him when someone called me. Busy pa siya noon sa pakikipag usap kay Mr. Ferrer kaya wala siyang nagawa kundi ang pakaw
Ayoko lang siyang masaktan and hope for nothing so it's better to keep it from me sa ngayon dahil hindi ko pa naman alam kung tatanggapin siya ni Leon o hindi. Mas mabuting ako na lang ang masaktan para sa aking anak. I can bear it all. Sa lahat ng sasabihin ni Leon. Pero kapag narinig iyon ni Leona, hindi ko iyon kakayanin. Hindi na rin niya nabanggit pa ang tungkol sa kaniyang ama pagkatapos ng huling usapan namin noon pa. I know that she still wants his father. She still wants to meet him. Natatakot din naman akong tanungin siya tungkol doon and I think she have reasons behind it. She was very mature child, actually. Maybe because she doesn't want to pressure her mother for it."You're so gorgeous, Mama," she said without any humour.I pouted because of that. Pinakita ko ang buong katawan ko upang makita niya ang suot ko. Nanatili siyang tulala sa screen."Leona, when you compliment people you should sound cheery to be sincere." I said.Umiwas siya sandali ng tingin sa akin at napa
Hindi na muli kami nagka usap pa. When our dinner done, we go home straight. Sinundan na naman niya ako hanggang sa makapasok ako sa subdivision ng condo ko. Papasok ako nang pinaharurot na niya ang kaniyang sasakyan paalis ng tuluyan. I sighed. I guess what happened today was just normal and I can't believe we talk casual at nakaya ko. Hindi siya nagtanong ng kung ano man at alam niya sigurong kapag ginawa niya iyon ay aalis ako which is really true. I am not yet ready for it, lalo na kung siya pa ang magtatanong. Kahit na ang pakay ko naman talaga sa kaniya ay sabihin ang lahat lahat. Takot lang talaga ako sa anuman mang pwedeng mangyari. Kinabukasan ay wala akong naging trabaho kaya naman ang ginawa ko ay nag work out lamang, did my usual routine and then talk to my family abroad every night. Noong lunes kasi ay natapos na namin ang second phase namin sa shoot and it was discussed to me that it is not a full time shoots kaya okay na rin talaga iyon sa akin.It's very convenient and