PROLOGUE

PROLOGUE

NAALIMPUNGATAN ako nang maramdaman ang lamig ng hangin sa aking katawan.

Nagmulat ako ng mga mata at nakita kong bukas ang bintana ng aking kwarto. Nililipad ng may hindi kalakasang hangin ang pulang kurtina.

Inayos ko muna ang suot kong roba bago bumangon. Para sana isarang muli ang bintana na ang alam ko ay nilock ko kanina bago ako matulog.

Paano ito nabuksan kung ganoon?

Nang masiguradong lock na ang bintana, bumalik na ulit ako sa kama. Napatingin ako sa bedside table kung nasaan ang maliit kong orasan.

"Alas-onse pa lang?"

Gabi pa pala? Akala ko madaling araw na eh.

Kapag ganitong katutulog ko pa lang tapos nagising na lang bigla, hirap na akong makatulog ulit.

Nakatitig lamang ako sa kisame ng kwarto. Gusto kong lumabas pero natatakot ako. Sanay naman na ako dito sa mansion, pero kapag nag-iisa na ako, hindi ko mapigilang hindi kilabutan.

Lalo na kapag naaalala ko ang ilang imahe na palaging dumadalaw sa aking panaginip.

Imahe ng isang lalaki.

Hindi ko maaninaw ang itsura nito pero pakiramdam ko kilala ko ang taong ito. Ngunit isang bagay lamang ang ikinakatakot ko.

Hindi ito isang normal na tao.

Bampira.

Iyon ang tamang itawag sa lalaking palagi kong nakikita sa aking panaginip.

Gintong kulay ng mga mata na nagiging pula.

Matutulis na pangil.

Hindi ko alam kung totoo o guni-guni ko lang iyon dahil hindi naman totoo ang mga bampira sa panahon ngayon. Sa mga movies at books lamang nabubuhay ang mga ganitong uri ng nilalang at hindi sa totoong buhay.

Pero bakit feeling ko totoo ito?!

Napailing ako bago bumangon. Kailangan kong uminom ng tubig para mahimasmasan.

Sa tuwing naaalala ko ang bagay na iyon, nahihirapan akong matulog sa gabi. Hindi ko naman masabi kay Sir Travis at sa dalawa n'yang pinsan dahil alam kong pagtatawanan lamang ako ng mga ito.

Sa loob ng ilang buwang pananatili ko dito sa Cordova's Mansion, nakikilala ko na ang ugali ng tatlong lalaking iyon. Nasasanay na rin naman ako.

Pero minsan, feeling ko may itinatago silang sekreto.

Iyong mga kakaibang kilos nila na hindi pang normal na tao, iyong kakaiba nilang behavior, panlasa sa pagkain at iba pa ay nagbibigay ng kuryusidad sa akin.

Naghihintay na lang ako ng tamang oras para tuklasin ang kakaibang misteryo sa lugar na ito.

Pagbaba ko sa first floor ay dumiretso agad ako sa kusina. Kumuha ako ng malamig na tubig sa ref at sinalin iyon sa isang baso saka dire-diretsong ininom.

Ramdam ko ang pagka tuyot ng aking lalamunan.

Naibsan ng ginhawa ang nararamdaman ko nang makainom na ako ng malamig na tubig. Hinugasan ko muna ang basong ginamit ko saka iyon inilagay sa lalagyan.

Babalik na sana ulit ako sa itaas, ngunit sa paglingon ko sa likuran ay s'ya ring pagtigil ko dahil sa nakikita.

Shit! May ibang tao dito maliban sa akin.

Hindi ko kasabay sa pag-uwi si Sage at alam kong wala rin dito sa mansion si Tyron. Si Sir Travis naman ay nagtungo sa Azula Hotel dahil ay mga papeles daw itong dapat kunin sa kanyang opisina roon. Si Mr. Smith naman at si Kuya Migs ay kasama ni Sir Travis paalis kanina.

Kaya sure ako na nag-iisa lamang ako dito.

Sino ang taong ito? At paano ito nakapasok gayong mahigpit ang security system ng buong Villa.

"S-Sino ka? Anong ginagawa mo ditong talipandas ka!"

Unti-unti itong naglakad palapit sa akin.

Doon na ako kinabahan. Habot-habot ang kabog ng aking dibdib at hindi ko alam kung saan ako babaling ng tingin habang umaatras.

"H-Huwag kang lalapit! Sinasabi ko sa'yo sisigaw talaga ako." Pero patuloy pa rin ito sa paglapit. "SABING HUWAG KANG LALAPIT—"

Napatigil ako. Pigil ang aking paghinga nang bigla na lamang itong nakarating sa mismong harapan ko.

Napakabilis ng pangyayari.

"S-Sino ka? A-Anong—"

"Arissa..."

Dahan-dahan nitong inilapit ang mukha sa akin. At hindi ko alam na sa paglinaw ng kanyang itsura ay nakikita ko rin ang bagay na palagi kong nakikita sa lalaking nasa panaginip ko.

Fangs!

This guy in front of me have a pair fang!

Damn!

"Arissa..."

Bakit n'ya ako kilala?

Nang magtama ang aming mga mata, napatigil na lang ako at para bang hindi makakilos.

Ang berdeng mga matang iyon.

Kilala ko kung sino ang nag mamay-ari ng ganoong klase ng magagandang mata.

Ang dating berde ay naging ginto.

Napapikit na lamang ako ng mariin nang maramdaman ang paglapit ng mukha nito sa leeg ko, kasunod ng pagtusok ng dalawang matitilos at malamig na bagay sa parte ng aking balikat.

"T-Travis..."