CHAPTER 5

CHAPTER 5

BINIGYAN ako ng isang araw para asikasuhin ang mga papers ko para sa transfer. Kailangan ko kasing manatili sa Villa dahil iyon ang nasa kontrata. Hindi naman pwedeng babyahe ako papunta ng San Roque para pumasok sa school tapos byahe na naman patungong Villa para gawin ang trabaho ko.

Masyadong hassle iyon at aksaya sa oras.

Kaya naman kailangan ko rin lumipat ng school. Hindi ako pwedeng tumigil sa pag-aaral dahil two years na lang graduating na ako.

Mabuti na lamang at may malapit na University sa Villa, doon ako pinalilipat ng pag-aaral. Doon rin siguro pumapasok si Sage.

Nagresign na rin ako sa Ministop na pinagtatrabahuhan ko.

Masyadong malayo ang ang Villa ng mga Cordova sa San Roque kung saan kami nakatira, kaya heto kailangan ko munang magpaalam pansamantala sa lugar na kinalakhan ko. Kailangan ko kasi talaga ng trabahong ito para maibigay ang mga pangangailangan ng dalawa kong kapatid.

Dahil nga sa trabahong ito, nabayaran ko na ang mga utang namin. Pati na rin tuition sa school nina Moneth at Ranz ay nabayaran ko na rin.

Nag-advance kasi ako ng sahod kay Boss Travis. Mabuti na lang pinagbigyan ako dahil sa tulong na rin ni Sage at Mr. Hanz Smith.

At heto na nga, maaga pa lang nakagayak na lahat ng mga kailangan ko at mga damit na dadalhin papunta sa Villa, kung nasaan ang Mansion ng magiging Boss ko.

Naalala ko pa kung anong nangyari kahapon sa opisina nito. Akala ko talaga hindi ako tatanggapin. Pero para bang isang himala dahil nagbago na lang bigla ang isip ng Young Master at napapayag na magkaroon ng bagong sekretarya.

Siguro, sadyang sinuwerte lang ako that time...

FLASHBACK

"Who is she?"

Galit na tanong ng lalaking pumasok sa pintuan ng opisina.

Para akong napako sa kinauupuan ko. Tanging sa magagandang mga mata lamang ng lalaki nakatuon ang paningin ko at ayaw itong lubayan. Pakiramdam ko ay hinihipnotismo at hinihigop nito ang lakas ko.

Nakakapanghina ng tuhod.

Kasunod na pumasok ng lalaki ay ang nag-aalalang si Mr. Smith.

"Young Master Travis..."

Natutop ko ang aking labi. S-SYA? S'ya ang Young Master? Ang lalaking ito ba ay ang magiging boss ko? Oh em gie!

Dumako ang tingin nito kay Sage na walang pakielam na nagbabasa lang.

"Sage."

Umangat ang tingin ni Sage ng tawagin s'ya ng pinsan.

"What?" Iritableng sagot nito.

"You know that I don't want any human being entering my office, right?"

Human being talaga? Hindi pa sila human being kung makapagsalita naman ito.

At saka hindi ko naman dudumihan ng opisina n'ya. Hindi rin ako magnanakaw. Para namang may allergic ito sa ibang tao. Psh!

"Uh-huh!"

"So anong ginagawa ng nilalang na ito sa opisina ko? And why you we're with her?"

Napasimangot ako.

Eto ba ang magiging Boss ko? Sa loob ng apat na taon?

Para namang may nakahahawa akong sakit o ang baho-baho ko dahil sa tono ng pinagsasabi nito. Kaya ba walang nakakatagal na secretary sa lalaking ito dahil sa ugali nito?

Sabagay, kung ako man ay hindi rin makakatagal sa kanya kung sakali. Pero dahil kailangan ko ang trabahong ito, mapagtitiisan ko naman... siguro?!

Nagkibit-balikat lang si Sage at walang isinagot. Muli nitong ibinalik ang tingin sa libro at tila ba wala na ulit pakielam sa paligid n'ya.

I saw how  the Young Master Travis rolled his eyes on his cousin, na hindi naman nakita ng huli.

"Hanz who's this cheap woman?" Baling nito kay Mr. Smith nang hindi s'ya sagutin ng pinsan.

Maka-cheap naman. Gold yarn?

Pinasadahan ng lalaking tinatawag nilang Young Master ang kabuoan ko, mula ulo hanggang paa na para bang pinag-aaralan ang itsura ko. At base sa tingin nito sa akin, parang gusto kong manliit.

"Ah, Young Master... S'ya ang bago mong sekretarya."

Tumayo naman ako bago nag bow upang magbigay galang. Syempre, nagpapa-impress ako para matanggap sa trabahong ito.

"Magandang gabi po!" Bati ko.

"And what's the beauty in evening? And let me correct it, hindi ko pa inaaprubahan ang pagiging sekretarya mo." Pagkatapos ay bumaling ito kay Mr. Smith. "Kailangan ko ba talaga ng secretary? Required ba talaga na babae? Hindi ba pwedeng lalaki ang maging secretary ko? Because the last time I check, muntik ko ng ipalapa sa mga wild animals sa gubat ang huling sekretarya ko."

Napalunok ako.

Pakiramdam ko ay may malaking batong nakabara sa lalamunan ko dahil ang hirap lumunok.

Geezzz....

Is it required to tell that?

Seryoso ba iyon?

"You look tense, Ms. Who are you again?" Nakatingin na pala sa akin si Travis at mag mapang-uyam na ngisi ito sa labi.

I will never call him Boss dahil ayon nga sa kanya, hindi pa n'ya inaaprubahan ang pagiging sekretarya ko. So meaning, hindi pa s'ya official na boss ko.

Mas lalo namang ayaw ko s'yang tawaging Young Master 'noh. Ano s'ya, siniswerte? Duh! Baka Young Monster pwede pa. Dahil mukha s'yang mons—este ugaling monster s'ya.

"Arissa po ang pangalan ko. At hindi po ako natetense."

"Really? Pero iba ang nakikita ko. Natatakot ka ba?"

Umiling iling ako. "Bakit naman ako matatakot? Multo ka ba? Kriminal? Para katakutan ko?" Pero ang totoo, deep inside nanginginig na ako.

"Yes, I'm not. But I'm more that worst from them."

Natigilan ako nang mapansing biglang nagbago ang kulay ng mga mata nito. Ang dating berdeng kulay ay naging intense gold.

I gulp.

Then I blink.

At sa sunod na pagkurap ko ay muling bumalik sa dating kulay berde ang mata nito.

Did I just hallucinating again?

Hala! Baka naeengkanto na talaga ako. Kailangan ko na talagang matulog ng tama sa oras.

"So, do you still want that job?"

"Anong job? Blowjob?"

"THE HECK?" Galit nitong litanya.

Narinig ko naman ang mahinang tawa ni Sage sa gilid kaya napatingin ako dito, pero sa libro pa rin ang titig nito.

Sinong pinagtatawanan nito?

"What's funny, Sage?" Inis na turan ni Travis sa pinsan. Umangat naman ang paningin ni Sage na para bang nagtataka.

"What? Why me? I didn't do anything."

"And why are you laughing at?"

"Bakit bawal ba?"

"TSK!"

Bumalik na ulit ito sa binabasa pero natatawa pa rin. Sino at ano ba kasi ang tinatawanan nito? Kahit si Mr. Smith ay napangiti rin at umiling iling.

Napapitlag ako ng maramdaman ang masamang tingin na ipinupukol sa akin ni Travis a.k.a Young Monster—este Young Master pala.

Kung Fu Master yarn?

At nang magkatitigan kaming dalawa, naramdaman ko na naman iyong kakaibang pakiramdam katulad kanina. Para akong hinihigop ng mga mata nito, nakakapanghina.

Para bang may nagliliparang mga paru-paro sa tiyan ko. Nagwawala ang mga ito dahil sa intense at seryosong titig ni Travis sa akin.

Hinahalungkay ang bawat himaymay at kalamnan ng aking buong pagkatao.

Nanlamig ako nang may maramdaman akong kakaiba mula sa likuran ko. Para bang may tao doon na hindi ko nakikita. Katulad na lang kanina, parang may hanging dumaan sa likuran ko.

Hangin. Malamig na hangin.

Nakakakilabot.

May multo ba dito?

"Arissa Paige Montecarlos, right?" Malamig ang baritonong boses na tanong nito habang nakatitig pa rin sa mga mata ko.

Beke nemen metenew eke nyern.

"O-Opo!"

"You're hired!"

Literal na nanlaki ang mga mata ko sa narinig. Kahit nga si Sage at Mr. Smith ay nabigla rin sa biglaan nitong pagdidisesyon. Nanlalaki ang mga matang bagsak ang panga mula sa kanilang Young Master.

"P-Po? T-Tanggap na ako? Talaga? WAAHHHHHH!"

"Yes. And as of that, you can now sign this contract." Nanlaki ang mga mata ko nang bigla na lang bumalandra si Travis—este Boss Travis pala sa mismong harapan ko. Parang isang kisap-matang bigla na lang itong nakarating sa harapan ko kahit na kanina ay nasa pwesto pa lang n'ya ito.

Parang may sariling buhay ang mga kamay ko at dagling pinirmahan ang kontratang hindi ko pala napirmahan kanina, habang sa mga mata pa rin ni Travis nakatingin.

Hindi maalis ang paningin ko sa magaganda nitong berdeng mga mata. Pakiramdam ko ay kontrolado n'ya ang aking sariling katawan.

Nang mapirmahan ko na, doon lang s'ya lumayo ng bahagya sa akin.

"Nag-aaral ka 'di ba? I'll give you one day to prepare all your school papers, because you need to transfer. Malayo ang Villa mula rito, mahihirapan kang magpabalik-balik. Ngayon may sasakyang maghahatid sa iyo pauwi, para makapag-ayos ka ng mga gamit mo. Bukas na umaga may susundo sa'yong sasakyan patungo sa Villa. Pero huwag mong aasahan na magiging magiliw ang pagsalubong ng Villa sa'yo... bilang bagong sekretarya ko."

Ngayon pa lang ay kinikilabutan na ako.

Sana naman matagalan ko ang lugar na iyon... at maging ang boss ko.

"And if may iba ka pang work, you need to quit then. GUSTO KO, AKO LANG ANG PAGSISILBIHAN MO. Do you understand?"

Mabilis na tumango-tango ako upang ipaalam na sumasang-ayon ako sa kasunduan.

Pero...

Gusto ko ako lang ang pagsisilbihan mo.

Gusto ko ako lang ang pagsisilbihan mo.

Gusto ko ako lang ang pagsisilbihan mo.

END OF FLASHBACK

Bumalik lang ako sa tamang huwisyo ng makarinig na nang malakas na busina sa labas.

Hinarap ko sina Moneth at Ranz na naka-upo sa sofa'ng gawa sa kawayan. Nasa kabilang upuan naman si Alexis na nagpupunas ng kunwaring luha sa mata.

"Oh, pa'no. Aalis na si Ate. Mag-iingat kayo dito ni Ranz, Moneth. Ikaw na muna ang bahala sa bahay at sa kapatid natin."

Hindi nga pala namin tinanggap ang binibigay na room accommodation sa Azula Hotel para sa mga kapatid ko. Masyadong maraming naiwang memories sa bahay na ito ang mga magulang namin, kaya hindi namin ito basta-basta maiiwan.

Siguro kapag nakapag-ipon na ako, maipapa-ayos ko na rin ang bahay.

"Tatawag naman ako palagi rito kapag mga free time. Dadalaw naman dito ang Ate Lexi n'yo pagtapos ng shift n'ya. H'wag kayong mag-aalala, kapag day-off ni ate magpapaalam ako sa boss ko na bibisitahin ko kayo. Moneth h'wag mong pababayaan si Ranz ah."

Niyakap ko ng mahigpit ang mga kapatid ko.

"Mahal na mahal kayo ni Ate."

"Mahal ka rin namin ate. Mag-iingat ka roon ate ah. Huwag mo masyadong isipin kami ni Ranz, yakang yaka namin dito ate. Tsaka malaking halaga na iyong iniwan mong pera sa amin para sa isang buwan."

"Ate tatawag ka lagi ah. Kapag may nang-away sa iyon doon, sabihin mo lang sa akin. Yari iyon kay Ranz."

Natawa naman ako sa pabibuhan ni Ranz.

Muli ay niyakap ko ang dalawa bago hinalikan sa uluhan. Hinatid naman nila ako sa labas. May lalaking nag-aabang doon at ito na ang kumuha ng mga gamit ko at nilagay sa compartment ng sasakyan.

Bumaling ako kay Alexis.

"Hoy, bakla! Bakit ka umiiyak d'yan? Hindi ako mamamatay, magtatrabaho lang ako sa malayo. Gaga ka talaga."

"Eh kasi naman eh. Mamimiss ka namin bakla ka. Ako nang bahala sa dalawang bubwit na ito. Basta mag-iingat ka doon. Tsaka dapat pagbalik mo dito, mag jowa ka na. Para naman may katulong ka na sa pag-aalaga sa sarili at sa mga kapatid mo."

"Jowa ka d'yan. Sige na, sige na. Aalis na ako. Babye na ah."

"Ingat sa byahe."

I waved goodbye to them bago pumasok sa loob ng sasakyan.

"Okay na po, Miss?"

"Opo, Kuya. Tara na po."

Pinaandar na nito ang sasakyan paalis. Muli naman akong tumingin sa mga kapatid ko hanggang sa mawala na sila sa paningin ko.

No'ng una ay marami pa akong nakikitang mga kabahayan sa paligid, pero nang magtagal na ang byahe ay paunti-unti na rin. Mas rumarami na rin ang mga matataas na puno sa paligid. Medyo dumidilim na rin dahil kanlong ng matataas at malalagong dahon ng bawat puno ang dinaraanan namin.

Parang papunta na kami sa isang malayo at tagong kagubatan.

Limang oras din yata ang inabot ng mahabang byahe bago kami makarating sa aming destinasyon.

Isang mahabang pathway na may mga pine tree na nakatanim sa gilid ng daraanan. At sa dulo ng pathway ay may nakatayong matayog na gate na gawa sa bakal na napalilibutan ng halamang baging. Napalilibutan din ang buong lugar ng mataas at malapad na pader.

"Maligayang pagdating sa Cordova's Villa, Miss Arissa! Nasa loob ng malawak na villa na ito nakatayo ang Cordova Mansion. Goodluck!"

Bumukas ang tarangkahan at bumungad sa aking paningin ang malaki at mahabang mansion.

Sa gitna nito ay may fountain at napapaligiran iyong ng halaman na may kulay pulang bulaklak. Sa kabilang banda naman ay may limang nakaparadang mamahalin at magagarang sasakyan.

Napapaligiran din ang mansion ng bermuda grass at sa likurang bahagi ng mansion ay may nakikita akong puno. Mukhang may maliit na gubat sa likurang bahagi.

Tumigil ang sasakyan sa harap mismo ng mansion.

Bumaba akong nakatulala at namamangha sa engrandeng mansion sa harapan ko. Napakaganda ng interior ng bahay, paano pa kaya sa mismong loob na 'di ba? Baka mahimatay na ako sa pagkamangha.

"Dito ba talaga ako titira?"