Head over heels ka na, Chanden... Kung ano-ano na ang sina-suggest mo at kung ano-ano na ring kakornihan ang gusto mong ipagawa kay Noelle.
Third PersonCebuGalit na galit si Conrado Cebas, ang mayamang matanda na dapat sana ay papakasalan ni Noelle.“Ano? Wala pa ring nakakakita sa kanya?” galit na tanong ng matanda sa kanyang tauhan na ngayon ay yukong yuko na. Hindi niya masalubong ang tingin ng amo sa pag-aalala sa kung ano ang pwe
Chanden“Anong sabi ng mga pulis?” tanong ko habang nilalaro ang ballpen na hawak ko at nakatingin sa security team na nasa harapan ko.Nasa Luxuria kami ngayon ni Noelle na nakaupo lang sa aking tabi dahil sa isang insidente na nagdulot ng ingay sa social media. Isang player sa casino ang nahuli ng
NoelleSa buong panahon ng pagtatrabaho ko kay Chanden ay hindi ko pa nakita ang mukha niya ng ganon kaseryoso. Sa totoo lang ay wala talaga akong naiintindihan sa pinag-uusapan nila dahil ang isip ko ay lumilipad sa malayo.Sa Cebu.Nag-text na naman sa akin si Joy at nababahala ako sa kanyang sin
ChandenHindi ko sukat akalain na magagawa kong magpigil.Fuck! I feel so frustrated!Unang beses ito na kinailangan kong ihinto ang isang bagay na gustong gusto kong gawin.Kahit siya ay nakalimutan na lalaki siya at hindi kami dapat naghahalikan.Napahawak ako sa aking mga labi at hindi ko mapigil
NoelleKinabukasan, luto na ang almusal ng magising ako.Halos mapanganga ako nang makita kong ang amo ko mismo ang nakasuot ng apron habang maingat na inilalapag ang isang bandehado ng mainit na kanin sa lamesa. Nakaayos na rin ang pritong itlog, bacon, at dalawang tasa ng umuusok na kape.Napako a
Chanden"Anong ginagawa mo?" tanong ko nang makita kong sinimulang ligpitin ni Noelle ang mesa. May bahagyang inis sa boses ko, pero higit doon, may halong pag-aalala."Ha?" takang sagot niya, nag-angat ng tingin bago muling binaling sa mga pinggan ang pansin. "Nililigpit ko na para mahugasan."Pini
"Ano bang pinagsasasabi mo?" Napatikhim siya, pero kita ang pamumula ng mukha niya. "Ayaw kong um-absent dahil ayaw kong bawasan mo ang sahod ko!"Napako ako sa kinatatayuan ko.Para bang binuhusan ako ng malamig na tubig.Akala ko, kahit papaano, nahuhulog na rin siya sa akin… katulad ng pagkahulog
NoelleNaiwan ako sa condo.Mukhang galit pa ng umalis dahil pabalabag niyang isinara ang pinto kaya napaigtad ako sa gulat.Nakakagalit ba ang paltos na kaya kong tiisin ang sakit?Ewan ko ba sa lalaking ‘yon, sobrang concern.Sumandal ako at tsaka tumingin sa kisame. Hindi kaya may nararamdaman na
NoelleMakalipas ang ilang araw, halos buo na ang foundation ng ITech Dev. Co.Ngayon, abala kami sa pagpili ng mga magiging team members na magiging susi para sa unang hakbang ng kumpanya.Nasa conference room kami. Nakalatag sa harap ang ilang folders: mga résumés, mga profiles ng mga aplikante. T
NoelleIsang buwan na mula nang simulan namin ang preparasyon para sa bagong business na itatayo.ITech Dev. Co. ang pangalan. Isa itong IT services at IT solution company.Napangiti ako habang binabanggit ang pangalan. Ang hirap paniwalaan na isa na namang pangarap ang unti-unti naming binubuo ngay
Chanden“Dad, Mom,” sabi ko habang magkahawak kami ng kamay ni Noelle at unti-unting lumapit sa kanila. Humalik ang aking asawa sa pisngi ni Mommy at magalang na nagmano sa kamay ni Daddy. Kita sa mukha nila ang saya sa aming pagdating.Kagagaling lang namin sa ospital para sa buwanang check-up ni N
NoelleHindi ko maipaliwanag, pero ramdam ko na may hindi tama. May something talaga sa asawa ko.Oo, sweet pa rin siya. Maalaga. Laging nasa tabi ko lalo na kung nasa bahay lang kami. Wala siyang pinapakitang pagbabago. Kapag tinitingnan niya ako, punong-puno pa rin ng pagmamahal ang mga mata niya.
ChandenAraw ng Miyerkules nang tumawag si Kuya Lualhati. Ang sabi niya’y pupunta raw siya sa aking opisina. Hindi ko alam kung anong klaseng usapan ang dadalhin niya, pero pakiramdam ko pa lang ay mabigat na. Kaya heto kami ngayon at magkaharap, tahimik sa loob ng aking opisina, ang tanging ingay a
Chanden“Anong problema, Kuya?” tanong ni Chansen, kita sa mukha niya ang pag-aalala matapos mapansin ang bigla kong pananahimik.“I’ll just check something,” maikli kong sagot habang binubuksan ang aking email sa phone. Ramdam kong nakatutok sa akin ang mga mata nila, lalo na ang kay Noelle na tila
ChandenKita ko ang kakaibang liwanag sa mukha ni Noelle nang sabihin ko sa kanya ang naging desisyon ko tungkol sa hinihiling ng kanyang tiyuhin at buong pamilya. Napalunok siya at tumango, tila ba nawala ang bigat ng balikat niya sa ginhawa, sabay kindat sa akin na parang nagsasabing, "Salamat, Do
Noelle“Sigurado ka ba talaga?” tanong kong may halong pagtataka at kaba.“Mukha ba akong hindi sigurado?” balik niyang tanong habang nakangiti, tila ba natutuwa pa sa reaksyon ko.“Dovey naman eh…” Umiling na lang ako habang napatawa siya ng malakas. Sunod ay isang banayad ngunit masuyong halik ang
Tama siya. Hindi ako kailanman pinabayaan ni Chanden. Mula nang naging kami, palagi siyang nariyan, parang aninong hindi ako iniiwan. Lalo na ngayon, na buntis ako ay mas lalo siyang naging protective. Ramdam ko ang takot niya na baka may mangyaring masama sa amin ng anak namin.Nami-miss ko na ang