Grabe, Chanden, scary ka naman...
ChandenAraw ng Miyerkules nang tumawag si Kuya Lualhati. Ang sabi niya’y pupunta raw siya sa aking opisina. Hindi ko alam kung anong klaseng usapan ang dadalhin niya, pero pakiramdam ko pa lang ay mabigat na. Kaya heto kami ngayon at magkaharap, tahimik sa loob ng aking opisina, ang tanging ingay a
NoelleHindi ko maipaliwanag, pero ramdam ko na may hindi tama. May something talaga sa asawa ko.Oo, sweet pa rin siya. Maalaga. Laging nasa tabi ko lalo na kung nasa bahay lang kami. Wala siyang pinapakitang pagbabago. Kapag tinitingnan niya ako, punong-puno pa rin ng pagmamahal ang mga mata niya.
Chanden“Dad, Mom,” sabi ko habang magkahawak kami ng kamay ni Noelle at unti-unting lumapit sa kanila. Humalik ang aking asawa sa pisngi ni Mommy at magalang na nagmano sa kamay ni Daddy. Kita sa mukha nila ang saya sa aming pagdating.Kagagaling lang namin sa ospital para sa buwanang check-up ni N
NoelleIsang buwan na mula nang simulan namin ang preparasyon para sa bagong business na itatayo.ITech Dev. Co. ang pangalan. Isa itong IT services at IT solution company.Napangiti ako habang binabanggit ang pangalan. Ang hirap paniwalaan na isa na namang pangarap ang unti-unti naming binubuo ngay
NoelleMakalipas ang ilang araw, halos buo na ang foundation ng ITech Dev. Co.Ngayon, abala kami sa pagpili ng mga magiging team members na magiging susi para sa unang hakbang ng kumpanya.Nasa conference room kami. Nakalatag sa harap ang ilang folders: mga résumés, mga profiles ng mga aplikante. T
NoelleSobrang hectic ng mga susunod na mga araw.Ang babala ni Nat-Nat ay hindi ko binalewala kahit na ba abala ako sa pagtulong kila Chanden.Hindi ko gustong naglilihim sa asawa ko kaya naman sinabi ko sa kanya ang sinabi sa akin ng aking pinsan tungkol kay Brando.Ang pinagtataka ko lang ay tila
Noelle"Lovey, are you feeling okay?" tanong ni Chanden habang nakaupo sa gilid ng kama, nakasuot ng maayos na polo at slacks na maya-maya lang ay papatungan na niya rin ng coat, handang-handa na para sa araw na pinaghirapan namin. Ako naman ay kakatapos lang magbihis at abala sa pagsusuot ng hikaw
NoellePagdating namin sa Sarina’s Hotel, marahan kaming bumaba sa main entrance bago binigay ni Chanden ang susi para sa valet parking. Sinalubong ng malamlam ngunit eleganteng mga ilaw na nagbibigay ningning sa mahabang red carpet na nakalatag.Ramdam ko ang bahagyang paglamig ng gabi, ngunit higi
NoellePagdating namin sa Sarina’s Hotel, marahan kaming bumaba sa main entrance bago binigay ni Chanden ang susi para sa valet parking. Sinalubong ng malamlam ngunit eleganteng mga ilaw na nagbibigay ningning sa mahabang red carpet na nakalatag.Ramdam ko ang bahagyang paglamig ng gabi, ngunit higi
Noelle"Lovey, are you feeling okay?" tanong ni Chanden habang nakaupo sa gilid ng kama, nakasuot ng maayos na polo at slacks na maya-maya lang ay papatungan na niya rin ng coat, handang-handa na para sa araw na pinaghirapan namin. Ako naman ay kakatapos lang magbihis at abala sa pagsusuot ng hikaw
NoelleSobrang hectic ng mga susunod na mga araw.Ang babala ni Nat-Nat ay hindi ko binalewala kahit na ba abala ako sa pagtulong kila Chanden.Hindi ko gustong naglilihim sa asawa ko kaya naman sinabi ko sa kanya ang sinabi sa akin ng aking pinsan tungkol kay Brando.Ang pinagtataka ko lang ay tila
NoelleMakalipas ang ilang araw, halos buo na ang foundation ng ITech Dev. Co.Ngayon, abala kami sa pagpili ng mga magiging team members na magiging susi para sa unang hakbang ng kumpanya.Nasa conference room kami. Nakalatag sa harap ang ilang folders: mga résumés, mga profiles ng mga aplikante. T
NoelleIsang buwan na mula nang simulan namin ang preparasyon para sa bagong business na itatayo.ITech Dev. Co. ang pangalan. Isa itong IT services at IT solution company.Napangiti ako habang binabanggit ang pangalan. Ang hirap paniwalaan na isa na namang pangarap ang unti-unti naming binubuo ngay
Chanden“Dad, Mom,” sabi ko habang magkahawak kami ng kamay ni Noelle at unti-unting lumapit sa kanila. Humalik ang aking asawa sa pisngi ni Mommy at magalang na nagmano sa kamay ni Daddy. Kita sa mukha nila ang saya sa aming pagdating.Kagagaling lang namin sa ospital para sa buwanang check-up ni N
NoelleHindi ko maipaliwanag, pero ramdam ko na may hindi tama. May something talaga sa asawa ko.Oo, sweet pa rin siya. Maalaga. Laging nasa tabi ko lalo na kung nasa bahay lang kami. Wala siyang pinapakitang pagbabago. Kapag tinitingnan niya ako, punong-puno pa rin ng pagmamahal ang mga mata niya.
ChandenAraw ng Miyerkules nang tumawag si Kuya Lualhati. Ang sabi niya’y pupunta raw siya sa aking opisina. Hindi ko alam kung anong klaseng usapan ang dadalhin niya, pero pakiramdam ko pa lang ay mabigat na. Kaya heto kami ngayon at magkaharap, tahimik sa loob ng aking opisina, ang tanging ingay a
Chanden“Anong problema, Kuya?” tanong ni Chansen, kita sa mukha niya ang pag-aalala matapos mapansin ang bigla kong pananahimik.“I’ll just check something,” maikli kong sagot habang binubuksan ang aking email sa phone. Ramdam kong nakatutok sa akin ang mga mata nila, lalo na ang kay Noelle na tila