Hmmm... Naku, huwag kang aalis sa tabi ni Chanden, Noelle.
Chanden“Anong sabi ng mga pulis?” tanong ko habang nilalaro ang ballpen na hawak ko at nakatingin sa security team na nasa harapan ko.Nasa Luxuria kami ngayon ni Noelle na nakaupo lang sa aking tabi dahil sa isang insidente na nagdulot ng ingay sa social media. Isang player sa casino ang nahuli ng
NoelleSa buong panahon ng pagtatrabaho ko kay Chanden ay hindi ko pa nakita ang mukha niya ng ganon kaseryoso. Sa totoo lang ay wala talaga akong naiintindihan sa pinag-uusapan nila dahil ang isip ko ay lumilipad sa malayo.Sa Cebu.Nag-text na naman sa akin si Joy at nababahala ako sa kanyang sin
ChandenHindi ko sukat akalain na magagawa kong magpigil.Fuck! I feel so frustrated!Unang beses ito na kinailangan kong ihinto ang isang bagay na gustong gusto kong gawin.Kahit siya ay nakalimutan na lalaki siya at hindi kami dapat naghahalikan.Napahawak ako sa aking mga labi at hindi ko mapigil
NoelleKinabukasan, luto na ang almusal ng magising ako.Halos mapanganga ako nang makita kong ang amo ko mismo ang nakasuot ng apron habang maingat na inilalapag ang isang bandehado ng mainit na kanin sa lamesa. Nakaayos na rin ang pritong itlog, bacon, at dalawang tasa ng umuusok na kape.Napako a
Chanden"Anong ginagawa mo?" tanong ko nang makita kong sinimulang ligpitin ni Noelle ang mesa. May bahagyang inis sa boses ko, pero higit doon, may halong pag-aalala."Ha?" takang sagot niya, nag-angat ng tingin bago muling binaling sa mga pinggan ang pansin. "Nililigpit ko na para mahugasan."Pini
"Ano bang pinagsasasabi mo?" Napatikhim siya, pero kita ang pamumula ng mukha niya. "Ayaw kong um-absent dahil ayaw kong bawasan mo ang sahod ko!"Napako ako sa kinatatayuan ko.Para bang binuhusan ako ng malamig na tubig.Akala ko, kahit papaano, nahuhulog na rin siya sa akin… katulad ng pagkahulog
NoelleNaiwan ako sa condo.Mukhang galit pa ng umalis dahil pabalabag niyang isinara ang pinto kaya napaigtad ako sa gulat.Nakakagalit ba ang paltos na kaya kong tiisin ang sakit?Ewan ko ba sa lalaking ‘yon, sobrang concern.Sumandal ako at tsaka tumingin sa kisame. Hindi kaya may nararamdaman na
Nagdalawang isip pa ako kung sasagutin ko iyon o hindi, pero dahil nga sa amo ko siya at baka importante ang pakay niya ay pinindot ko na ang answer button.“Hello,” sagot ko.“Where are you?” tanong niya. Ha? Bakit siya nagtatanong ng ganon?“Dito sa condo, bakit?”“Anong ginagawa mo?” tanong niya
NoellePagdating namin sa Sarina’s Hotel, marahan kaming bumaba sa main entrance bago binigay ni Chanden ang susi para sa valet parking. Sinalubong ng malamlam ngunit eleganteng mga ilaw na nagbibigay ningning sa mahabang red carpet na nakalatag.Ramdam ko ang bahagyang paglamig ng gabi, ngunit higi
Noelle"Lovey, are you feeling okay?" tanong ni Chanden habang nakaupo sa gilid ng kama, nakasuot ng maayos na polo at slacks na maya-maya lang ay papatungan na niya rin ng coat, handang-handa na para sa araw na pinaghirapan namin. Ako naman ay kakatapos lang magbihis at abala sa pagsusuot ng hikaw
NoelleSobrang hectic ng mga susunod na mga araw.Ang babala ni Nat-Nat ay hindi ko binalewala kahit na ba abala ako sa pagtulong kila Chanden.Hindi ko gustong naglilihim sa asawa ko kaya naman sinabi ko sa kanya ang sinabi sa akin ng aking pinsan tungkol kay Brando.Ang pinagtataka ko lang ay tila
NoelleMakalipas ang ilang araw, halos buo na ang foundation ng ITech Dev. Co.Ngayon, abala kami sa pagpili ng mga magiging team members na magiging susi para sa unang hakbang ng kumpanya.Nasa conference room kami. Nakalatag sa harap ang ilang folders: mga résumés, mga profiles ng mga aplikante. T
NoelleIsang buwan na mula nang simulan namin ang preparasyon para sa bagong business na itatayo.ITech Dev. Co. ang pangalan. Isa itong IT services at IT solution company.Napangiti ako habang binabanggit ang pangalan. Ang hirap paniwalaan na isa na namang pangarap ang unti-unti naming binubuo ngay
Chanden“Dad, Mom,” sabi ko habang magkahawak kami ng kamay ni Noelle at unti-unting lumapit sa kanila. Humalik ang aking asawa sa pisngi ni Mommy at magalang na nagmano sa kamay ni Daddy. Kita sa mukha nila ang saya sa aming pagdating.Kagagaling lang namin sa ospital para sa buwanang check-up ni N
NoelleHindi ko maipaliwanag, pero ramdam ko na may hindi tama. May something talaga sa asawa ko.Oo, sweet pa rin siya. Maalaga. Laging nasa tabi ko lalo na kung nasa bahay lang kami. Wala siyang pinapakitang pagbabago. Kapag tinitingnan niya ako, punong-puno pa rin ng pagmamahal ang mga mata niya.
ChandenAraw ng Miyerkules nang tumawag si Kuya Lualhati. Ang sabi niya’y pupunta raw siya sa aking opisina. Hindi ko alam kung anong klaseng usapan ang dadalhin niya, pero pakiramdam ko pa lang ay mabigat na. Kaya heto kami ngayon at magkaharap, tahimik sa loob ng aking opisina, ang tanging ingay a
Chanden“Anong problema, Kuya?” tanong ni Chansen, kita sa mukha niya ang pag-aalala matapos mapansin ang bigla kong pananahimik.“I’ll just check something,” maikli kong sagot habang binubuksan ang aking email sa phone. Ramdam kong nakatutok sa akin ang mga mata nila, lalo na ang kay Noelle na tila